Amlodigamma 5 - dawkowanie
Dawkowanie
Dorośli
W leczeniu zarówno nadciśnienia tętniczego, jak i choroby
niedokrwiennej serca, dawka początkowa wynosi zwykle 5 mg raz
na dobę. Dawkę tę można zwiększyć do dawki maksymalnej 10 mg na
dobę w zależności od efektu klinicznego.
U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, produkt leczniczy
Amlodigamma stosowano jednocześnie z tiazydowymi lekami
moczopędnymi, lekami alfa-adrenolitycznymi, lekami
beta-adrenolitycznymi oraz inhibitorami konwertazy angiotensyny. U
pacjentów z dławicą piersiową, produkt leczniczy Amlodigamma może
być stosowany w monoterapii lub w połączeniu z innymi produktami
leczniczymi przeciw dławicy piersiowej u pacjentów z dławicą oporną
na azotany i (lub) odpowiednie dawki leków blokujących receptory
beta.
Jednoczesne stosowanie tiazydowych leków moczopędnych, leków
blokujących receptory betaadrenergiczne oraz inhibitorów konwertazy
angiotensyny nie wymaga modyfikowania dawki amlodypiny.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku
Produkt leczniczy Amlodigamma stosowany w takich samych dawkach
jest jednakowo dobrze tolerowany przez chorych w wieku podeszłym i
młodszych. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się normalny
schemat dawkowania, jednak podczas zwiększania dawki należy
zachować ostrożność.
Zaburzenia czynności wątroby
Schemat dawkowania u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi
zaburzeniami czynności wątroby nie został ustalony, dlatego
dostosowując dawkę amlodypiny należy zachować ostrożność,
dawka początkowa powinna być możliwie najmniejsza spośród
wszystkich dostępnych. Nie przeprowadzono badań dotyczących
farmakokinetyki amlodypiny w ciężkich zaburzeniach czynności
wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby
dawkowanie amlodypiny należy rozpocząć od najmniejszej dawki,
a następnie stopniowo należy ją zwiększać.
Zaburzenia czynności nerek
Zmiany stężenia amlodypiny w surowicy nie są skorelowane ze
stopniem uszkodzenia nerek, dlatego zaleca się normalny
schemat dawkowania. Amlodypina nie jest eliminowana z organizmu
podczas dializy.
Dzieci i młodzież
Dzieci i młodzież z nadciśnieniem tętniczym w wieku od 6 do
17 lat.
Zalecana doustna dawka początkowa u dzieci i młodzieży w wieku
od 6 do 17 lat wynosi 2,5 mg raz na dobę. Dawka może zostać
zwiększona do 5 mg raz na dobę, jeśli po 4 tygodniach stosowania
nie uzyskano pożądanych wartości ciśnienia tętniczego. Dawki
większe niż 5 mg na dobę nie były badane u dzieci i
młodzieży.
Amlodypina w dawce 2,5 mg nie jest obecnie dostępna.
Dzieci poniżej 6. roku życia Brak dostępnych
danych.
Sposób podania
Tabletki do podawania doustnego.
Amlodigamma 5 - środki ostrożności
Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności amlodypiny w
leczeniu przełomów nadciśnieniowych.
Pacjenci z niewydolnością serca
Pacjenci z niewydolnością serca powinni być leczeni z
zachowaniem ostrożności. W długoterminowym badaniu klinicznym
prowadzonym u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (stopień III
i IV według klasyfikacji NYHA), częstość obrzęku płuc stwierdzana w
grupie leczonej amlodypiną była większa niż w grupie placebo, ale
nie towarzyszyło temu nasilenie objawów niewydolności serca. Leki z
grupy antagonistów wapnia, w tym amlodypina, powinny być ostrożnie
stosowane u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, ponieważ
mogą zwiększać ryzyko występowania zdarzeń sercowonaczyniowych oraz
śmierci.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności
wątroby
Okres półtrwania amlodypiny jest przedłużony, a wartości AUC są
większe u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Nie
opracowano dotychczas zaleceń dotyczących dawkowania amlodypiny.
Stosowanie amlodypiny należy rozpocząć od możliwie najmniejszej
dawki, należy zachować ostrożność zarówno podczas rozpoczynania
leczenia jak również podczas zwiększania dawki amlodypiny. U
pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby należy
stopniowo zwiększać dawkę oraz zapewnić odpowiednią
kontrolę.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas
zwiększania dawki amlodypiny.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
Amlodypina może być stosowana w normalnych dawkach. Zmiany w
stężeniu amlodypiny w osoczu nie są zależne od stopnia
niewydolności nerek. Amlodypina nie ulega dializie.
Amlodigamma 5 - przedawkowanie
Dane na temat zamierzonego przedawkowania u ludzi są
ograniczone.
Objawy:
Dostępne dane sugerują, że znaczne przedawkowanie może powodować
silne rozszerzenie naczyń obwodowych, prowadzące do tachykardii.
Istnieją również doniesienia o znacznym i prawdopodobnie
długotrwałym niedociśnieniu tętniczym prowadzącym do wstrząsu i
zgonu.
Leczenie:
W przypadku klinicznie istotnego niedociśnienia po
przedawkowaniu amlodypiny wymagane jest wdrożenie aktywnego
wspomagania czynności układu sercowo-naczyniowego, obejmującego
regularne monitorowanie czynności serca i układu oddechowego,
uniesienie kończyn, kontrolę wypełnienia łożyska naczyniowego i
ilości wydalanego moczu.
Zastosowanie leku kurczącego naczynia krwionośne może być
przydatne dla przywrócenia napięcia naczyń i wyrównania ciśnienia
krwi, o ile lek taki nie jest przeciwwskazany. Dożylne podanie
glukonianu wapnia może być korzystne dla odwrócenia blokady kanałów
wapniowych.
W niektórych przypadkach przydatne może być płukanie żołądka.
Zastosowanie węgla aktywowanego u zdrowych ochotników, w okresie do
2 h od przyjęcia 10 mg amlodypiny, zmniejszało jej
wchłanianie.
Ze względu na silne wiązanie amlodypiny z białkami, nie wydaje
się, aby dializoterapia stanowiła skuteczną metodę usuwania leku z
ustroju.
Amlodigamma 5 - przeciwwskazania
Stosowanie preparatu Amlodigamma jest przeciwwskazane u
pacjentów z:
▪ nadwrażliwością na amlodypinę, pochodne dihydropirydyny lub
którykolwiek inny składnik preparatu,
▪ ciężkim niedociśnieniem,
▪ wstrząsem, w tym wstrząsem kardiogennym,
▪ niewydolnością serca po ostrym zawale serca,
▪ zawężeniem drogi odpływu krwi z lewej komory serca (np.
ciężkim zwężeniem zastawki aorty).
Amlodigamma 5 - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najczęściej obserwowane działania niepożądane związane z
leczeniem obejmowały: senność, zawroty głowy, ból głowy,
kołatanie serca, zaczerwienienia twarzy, ból brzucha, nudności,
obrzęk kostek, obrzęk oraz zmęczenie.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Działania niepożądane zamieszczone w poniższej tabeli były
obserwowane i zgłoszone w związku ze stosowaniem amlodypiny i
występowały z następującą częstością:
Bardzo często ( ≥ 1/10),
często (≥ 1/100 do < 1/10),
niezbyt często (≥ 1/1 000 do ≤1/100),
rzadko (≥ 1/10 000 do ≤1/1 000),
bardzo rzadko (≤1/10 000).
W obrębie każdej częstości występowania działania niepożądane
przedstawiono zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Częstość
|
Działanie niepożądane
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Bardzo rzadko
|
Leukocytopenia, trombocytopenia
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Bardzo rzadko
|
Reakcje alergiczne
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Bardzo rzadko
|
Hiperglikemia
|
Zaburzenia psychiczne
|
Niezbyt często
|
Bezsenność, zmiany nastroju
(włączając stany lękowe), depresja
|
Rzadko
|
Stan splątania
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Często
|
Senność, zawroty głowy, ból głowy
(szczególnie na początku leczenia)
|
Niezbyt często
|
Drżenie, zaburzenia smaku, omdlenia, niedoczulica,
parestezja
|
Bardzo rzadko
|
Hipertonia, neuropatia obwodowa
|
Zaburzenia oka
|
Niezbyt często
|
Zaburzenia widzenia (włączając podwójne widzenie)
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Niezbyt często
|
Szumy uszne
|
Zaburzenia serca
|
Niezbyt często
|
Kołatanie serca
|
Bardzo rzadko
|
Zawał mięśnia sercowego, arytmia (włączając bradykardię,
tachykardię komorową i migotanie przedsionków)
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Często
|
Uderzenia gorąca
|
Niezbyt często
|
Niedociśnienie
|
Bardzo rzadko
|
Układowe zapalenie naczyń
|
Zaburzenia oddechowe, klatki
|
Niezbyt często
|
Duszność, katar
|
piersiowej i śródpiersia
|
Bardzo rzadko
|
Kaszel
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Często
|
Ból brzucha, nudności
|
Niezbyt często
|
Wymioty, niestrawność, zmiany rytmu wypróżnień (włączając
biegunki i zaparcia), suchość w ustach
|
Bardzo rzadko
|
Zapalenie trzustki, zapalenie żołądka, hiperplazja dziąseł
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Bardzo rzadko
|
Zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększenie aktywności enzymów
wątrobowych*
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Niezbyt często
|
Łysienie, plamica, przebarwienia skóry, nadmierna potliwość,
świąd, wysypka
|
Bardzo rzadko
|
Obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, pokrzywka,
złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk
Quinckego, wrażliwość na światło
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i
kości
|
Często
|
Obrzęk stawów
|
Niezbyt często
|
Ból stawów, ból mięśni, skurcze mięśni, ból pleców
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Niezbyt często
|
Zaburzenia w oddawaniu moczu, moczenie nocne, zwiększone
oddawanie moczu
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
Niezbyt często
|
Impotencja, ginekomastia
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Często
|
Obrzęk, zmęczenie
|
Niezbyt często
|
Ból w klatce piersiowej, astenia, ból, złe samopoczucie
|
Badania diagnostyczne
|
Niezbyt często
|
Przyrost masy ciała, zmniejszenie masy ciała
|
*Najczęściej polegające na cholestazie.
Zgłaszano wyjątkowe przypadki zespołu pozapiramidowego.
Amlodigamma 5 - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u kobiet w
ciąży.
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję
po zastosowaniu dużych dawek produktu.
Stosowanie amlodypiny w ciąży jest możliwe tylko w przypadkach,
gdy nie ma innego, bezpieczniejszego produktu oraz gdy choroba jest
związana z większym ryzykiem dla matki i płodu.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy amlodypina jest wydzielana do mleka matki.
Decyzję o kontynuowaniu/zaprzestaniu karmienia piersią lub
kontynuowaniu/zaprzestaniu leczenia amlodypiną należy podejmować po
rozważeniu korzyści wynikających z karmienia piersią dla dziecka
oraz leczenia amlodypiną dla matki.
Płodność
U niektórych pacjentów leczonych antagonistami wapnia
zaobserwowano odwracalne zmiany biochemiczne w główkach
plemników. Dane kliniczne dotyczące potencjalnego
działania amlodypiny na płodność są niewystarczające. W jednym
badaniu z udziałem szczurów zaobserwowano wystąpienie działań
niepożądanych związanych z płodnością u samców (patrz punkt
5.3).
Amlodigamma 5 - prowadzenie pojazdów
Amlodypina ma niewielki wpływ na zdolność do prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeśli pacjent odczuwa zawroty
głowy, bóle głowy, zmęczenie lub nudności, szybkość reakcji może
być zaburzona. Szczególną ostrożność należy zachować na początku
leczenia.
Komentarze