AlfuZostad 10 mg - dawkowanie
Tabletkę o przedłużonym uwalnianiu należy połykać w całości,
popijając odpowiednią ilością płynu. Tabletkę należy przyjmować
bezpośrednio po posiłku, zawsze o tej samej porze każdego dnia.
Dorośli
Jedna tabletka o przedłużonym uwalnianiu 10 mg raz na dobę.
Pierwszą dawkę należy przyjmować przed snem.
Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
1 tabletka o przedłużonym uwalnianiu 10 mg raz na dobę, jeśli
zalecona mniejsza dawka początkowa alfuzosyny chlorowodorku jest
dobrze tolerowana i wymagana jest dodatkowa skuteczność leczenia.
Pierwszą dawkę należy przyjmować przed snem.
Badania farmakokinetyczne i dane kliniczne dotyczące
bezpieczeństwa wykazują, że nie ma potrzeby zmniejszenia dawki u
pacjentów w podeszłym wieku.
Zaburzenia czynności nerek
Łagodna do
umiarkowanej niewydolność nerek:
Jeśli mniejsza dawka nie jest wystarczająca, należy dostosować
dawkę, podając 1 tabletkę o przedłużonym uwalnianiu 10 mg raz na
dobę, w zależności od odpowiedzi klinicznej. Pierwszą dawkę należy
przyjmować przed snem.
Ciężka niewydolność
nerek:
Nie należy stosować produktu ALFUZOSTAD 10 mg u pacjentów z
ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30
ml/min), ze względu na brak danych klinicznych dotyczących
bezpieczeństwa w tej grupie pacjentów (patrz punkt 4.4).
Niewydolność wątroby
Produkt ALFUZOSTAD 10 mg jest przeciwwskazany u pacjentów z
niewydolnością wątroby. Po uważnej ocenie medycznej, można rozważyć
zastosowanie produktu leczniczego o mniejszej zawartości alfuzosyny
chlorowodorku. Dawkowanie leku powinno być zgodne z informacją dla
tego produktu leczniczego.
AlfuZostad 10 mg - środki ostrożności
ALFUZOSTAD 10 mg należy stosować z ostrożnością u pacjentów
otrzymujących leki przeciwnadciśnieniowe lub azotany.
U niektórych pacjentów w ciągu kilku godzin po podaniu produktu
może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, bezobjawowe lub
objawowe (zawroty głowy, uczucie zmęczenia osłabienie, nadmierne
pocenie). W takim przypadku pacjent powinien przyjąć pozycję
leżącą, aż do całkowitego ustąpienia objawów. Zjawisko to jest
zazwyczaj przemijające. Występuje na początku leczenia i na ogół
nie powstaje konieczność przerwania leczenia. Pacjenta należy
uprzedzić o możliwości wystąpienia takich działań produktu
Nie należy stosować produktu ALFUZOSTAD 10 mg u pacjentów z
ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30
ml/min), ze względu na brak danych klinicznych dotyczących
bezpieczeństwa w tej grupie pacjentów.
Produkt ALFUZOSTAD 10 mg należy stosować ostrożnie u pacjentów
otrzymujących leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego.
Należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze krwi, zwłaszcza na
początku leczenia.
Należy zachować ostrożność, jeśli alfuzosyna jest stosowana u
pacjentów, którzy reagowali znacznym zmniejszeniem ciśnienia
tętniczego na inne leki blokujące receptory α1.
U pacjentów z nadwrażliwością na inne leki blokujące receptory
α1, leczenie należy rozpoczynać stopniowo.
Tak jak w przypadku innych leków blokujących receptory α1,
należy zachować ostrożność u pacjentów z ostrą niewydolnością
serca.
U pacjentów z chorobami serca należy kontynuować podawanie leków
stosowanych w leczeniu niewydolności wieńcowej, pamiętając że
leczenie skojarzone alfuzosyną i azotanami może zwiększać ryzyko
wystąpienia niedociśnienia tętniczego. W razie nawrotu lub
nasilenia objawów dusznicy bolesnej należy przerwać stosowanie
alfuzosyny.
Pacjentów z wrodzonym wydłużeniem odstępu QT, z potwierdzonym
nabytym wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie lub stosujących leki, o
których wiadomo że wydłużają odcinek QT, należy ocenić przed
podaniem alfuzosyny oraz obserwować podczas jej stosowania.
U niektórych pacjentów leczonych lub wcześniej leczonych
tamsulozyną obserwowano, podczas operacji zaćmy, śródoperacyjny
zespół wiotkiej tęczówki (IFIS, ang. Intraoperative Floppy Iris
Syndrome, odmiana zespołu małej źrenicy). Wśród innych leków
blokujących receptory
α-1, zgłaszano pojedyncze przypadki takiego działania
niepożądanego i nie można wykluczyć efektu grupy. Ponieważ
wystąpienie IFIS może powodować powikłania podczas operacji zaćmy,
przed zabiegiem operacyjnym okulista powinien być poinformowany, że
pacjent przyjmował lub przyjmuje leki blokujące receptory α-1.
Należy poinformować pacjentów o konieczności połykania tabletek
w całości. Należy unikać innych sposobów zażywania tabletki, jak
kruszenie, rozproszkowanie czy żucie. Nieprawidłowe stosowanie
produktu może powodować niepożądane uwalnianie i wchłanianie
substancji czynnej oraz ryzyko wystąpienia wczesnych działań
niepożądanych.
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie należy stosować leku
u pacjentów z rzadkimi, dziedzicznymi chorobami, takimi jak
nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy typu Lapp lub zaburzenia
wchłaniania glukozy-galaktozy.
AlfuZostad 10 mg - przedawkowanie
W przypadku przedawkowania i wystąpienia niedociśnienia
tętniczego, pacjent powinien być hospitalizowany i otrzymać
konwencjonalne leczenie. Właściwym antidotum są leki
naczynioskurczowe działające bezpośrednio na mięśnie gładkie naczyń
krwionośnych, np. noradrenalina.
Należy rozważyć zastosowanie płukania żołądka i (lub) podanie
węgla aktywowanego. Alfuzosyna jest trudna do usunięcia za pomocą
dializy z uwagi na wysoki stopień wiązania z białkami.
AlfuZostad 10 mg - przeciwwskazania
? Nadwrażliwość na alfuzosynę, inne chinazoliny (np.
terazosynę, doksazosynę, prazosynę) lub którąkolwiek substancję
pomocniczą.
? Stany związane z niedociśnieniem ortostatycznym.
? Niewydolność wątroby.
? Leczenie skojarzone z innymi lekami blokującymi receptory
α1.
AlfuZostad 10 mg - działania niepożądane
Najczęściej zgłaszane działanie niepożądane to zawroty głowy,
występujące u około 5% leczonych pacjentów.
Poniżej podano działania niepożądane, co najmniej możliwie,
związane z podaniem produktu,
z podziałem na klasyfikację narządową i bezwzględną częstość
występowania. Częstość występowania działań niepożądanych
zdefiniowano następująco:
bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt
często (≥1/1000 do < 1/100), rzadko (≥10 000 do < 1/1000),
bardzo rzadko (< 1/10 000) nieznane (nie można ocenić częstości
na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Nieznane:
neutropenia.
Zaburzenia układu nerwowego
Często: zmęczenie, omdlenia/zawroty głowy, bóle głowy,
zaburzenia równowagi, Niezbyt często: senność.
Zaburzenia oka
Niezbyt często: zaburzenia widzenia.
Nieznane: śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS, ang.
Intraoperative Floppy Iris Syndrome)
Zaburzenia serca
Niezbyt często: tachykardia, kołatanie serca, omdlenia
(zwłaszcza na początku leczenia). Bardzo rzadko: zaostrzenie lub
nawrót dusznicy bolesnej ( patrz punkt 4.4) dusznica bolesna u
pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą naczyń wieńcowych.
Nieznane: migotanie przedsionków.
Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często: nieżyt nosa.
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
Często: bóle brzucha, nudności, niestrawność, biegunka, suchość
w jamie ustnej. Niezbyt często: wymioty.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Bardzo rzadko:
hepatotoksyczność.
Nieznane: uszkodzenie komórek wątrobowych, cholestatyczna
choroba wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Niezbyt często:
wysypka (pokrzywka, osutka), świąd.
Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy.
Zaburzenia naczyniowe
Często: niedociśnienie ortostatyczne (na początku, zwłaszcza po
zastosowaniu zbyt dużej dawki lub po wznowieniu leczenia po
krótkiej przerwie).
Zaburzenia nerek i układu moczowego Niezbyt często:
nietrzymanie moczu.
Bardzo rzadko: zgłaszano pojedyncze przypadki występowania
priapizmu.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Często:astenia.
Niezbyt często: obrzęki, uderzenia gorąca, bóle w klatce
piersiowej.
Komentarze