Adin

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
liofilizat doustny
Dawka
0,06 mg
Ilość
10 szt.
Typ
Na receptę Rp
Refundacja
Nie
Producent: FERRING-LECIVA A.S.

Adin - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:

Adin - ulotka preparatu

Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.

Adin - opis

Leczenie moczówki prostej ośrodkowej.

Leczenie pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u pacjentów powyżej 6 lat z prawidłową zdolnością zagęszczania moczu.

Leczenie objawowe nokturii u dorosłych, związanej z nocnym wielomoczem (objętość moczu wytwarzanego w nocy przekracza pojemność pęcherza moczowego).

Adin - skład

Adin 240 mikrogramów:

Jeden liofilizat doustny zawiera 240 mikrogramów desmopresyny ( Desmopressinum ) w postaci desmopresyny octanu.

Adin - dawkowanie

Ogólnie

Sposób podawania: krążek liofilizatu należy umieścić pod językiem, gdzie rozpuszcza się bez potrzeby popijania wodą. 

Wpływ jedzenia: pokarm może zmniejszać intensywność i czas działania przeciwdiuretycznego małych dawek desmopresyny.

W razie wystąpienia objawów nadmiernego zatrzymania wody w organizmie lub zmniejszenia stężenia sodu we krwi (ból głowy, nudności, wymioty, zwiększenie masy ciała lub, w ciężkich przypadkach, drgawki) leczenie należy przerwać do czasu całkowitego wyzdrowienia pacjenta. Po wznowieniu leczenia konieczne jest ograniczenie podaży płynów do minimum.

Jeśli w ciągu 4 tygodni po dobraniu właściwej dawki nie uzyskuje się odpowiedniego działania klinicznego, należy przerwać leczenie.

Specyficznie według wskazań

Moczówka prosta ośrodkowa: 

Dawkowanie w moczówce prostej ośrodkowej jest indywidualne, ale całkowita dawka dobowa mieści się zwykle w granicach od 120 do 720 mikrogramów podjęzykowo. Zazwyczaj leczenie dzieci i dorosłych rozpoczyna się od podania 60 mikrogramów desmopresyny podjęzykowo 3 razy na dobę. Następne dawki ustala się w zależności od reakcji pacjenta. U większości pacjentów dawka podtrzymująca wynosi od 60 do 120 mikrogramów desmopresyny podjęzykowo 3 razy na dobę. 

Pierwotne izolowane moczenie nocne

Zalecana dawka początkowa wynosi 120 mikrogramów. Lek podaje się podjęzykowo przed snem 1 raz na dobę. Jeśli ta dawka jest niewystarczająca, ilość leku można zwiększyć do 240 mikrogramów podjęzykowo na dobę. Należy wprowadzić ograniczenie podaży płynów. 

Leczenie desmopresyną powinno trwać przez okres do 3 miesięcy. Po trzech miesiącach leczenia należy przerwać podawanie leku na co najmniej jeden tydzień i ocenić, czy dalsze leczenie jest konieczne.

Nokturia: W celu stwierdzenia nocnego wielomoczu u pacjentów z nokturią należy prowadzić, co najmniej przez dwie doby przed rozpoczęciem leczenia, kartę częstości i objętości wydalanego moczu. Nocny wielomocz rozpoznaje się, gdy ilość moczu wytwarzanego w nocy przekracza czynnościową pojemność pęcherza moczowego lub 1/3 dobowego wytwarzania moczu.

Zalecana dawka początkowa wynosi 60 mikrogramów podjęzykowo przed snem. Jeśli ta dawka nie jest wystarczająco skuteczna po jednym tygodniu stosowania, można ją zwiększyć do 120 mikrogramów podjęzykowo a następnie do 240 mikrogramów podjęzykowo, z zachowaniem tygodniowych odstępów przy zwiększaniu dawki. Należy przestrzegać ograniczenia podaży płynów.

Specjalne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku: Nie zaleca się rozpoczynania leczenia u pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Jeśli lekarz decyduje się rozpocząć leczenie pacjentów w takim wieku, należy oznaczać stężenie sodu w surowicy przed rozpoczęciem leczenia i 3 dni po rozpoczęciu leczenia lub po zwiększeniu dawki, a także w innych terminach w trakcie leczenia, jeśli lekarz prowadzący uznaje to za konieczne.

Dzieci:

Desmopresyna wskazana jest do leczenia moczówki prostej ośrodkowej i pierwotnego izolowanego moczenia nocnego. Zalecenia dotyczące dawkowania są takie same jak u dorosłych.

Adin - środki ostrożności

Specjalne ostrzeżenia

Podczas leczenia pierwotnego izolowanego moczenia nocnego i nokturii podaż płynów należy ograniczyć do minimum w czasie od 1 godziny przed podaniem do 8 godzin po podaniu leku. Leczenie bez jednoczesnego ograniczenia podaży płynów może prowadzić do nadmiernego zatrzymania wody w organizmie i (lub) hiponatremii z występowaniem lub bez występowania objawów takich jak ból głowy, nudności i (lub) wymioty, zwiększenie masy ciała lub w ciężkich przypadkach drgawki.

Należy poinstruować pacjentów i w razie potrzeby ich opiekunów o konieczności przestrzegania ograniczenia podaży płynów. 

Środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć ciężkie zaburzenia czynności pęcherza moczowego i przeszkodę podpęcherzową.

U osób w podeszłym wieku i osób ze stężeniem sodu w surowicy na poziomie dolnej granicy normy istnieje większe ryzyko wystąpienia hiponatremii.

Szczególne środki ostrożności należy zachować u osób z niewydolnością nerek i chorobami układu krążenia.

Leczenie desmopresyną należy przerwać w przypadku wystąpienia ostrych chorób z zaburzeniami wodnoelektrolitowymi, jak uogólnione zakażenie, choroby przebiegające z gorączką, zapalenie żołądka i jelit.

Należy zachować środki ostrożności u osób, u których istnieje ryzyko zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego.

Desmopresynę należy stosować ostrożnie u pacjentów, których stan charakteryzuje się brakiem równowagi wodnej i (lub) elektrolitowej.

Środki ostrożności mające na celu uniknięcie wystąpienia hiponatremii, w tym zwracanie szczególnej uwagi na ograniczenie podaży płynów oraz częstsze oznaczanie stężenia sodu w surowicy, należy zachować w następujących przypadkach:

- równoczesne stosowanie leków powodujących nieprawidłowe uwalnianie hormonu antydiuretycznego (SIADH), takich jak trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, chloropromazyna, karbamazepina;

- równoczesne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Adin - przedawkowanie

Przedawkowanie produktu Adin prowadzi do wydłużenia czasu działania desmopresyny, przez co wzrasta ryzyko nadmiernego zatrzymania wody w organizmie i hiponatremii.

Leczenie Leczenie hiponatremii powinno być indywidualne. Ogólne zalecenia są następujące: należy przerwać leczenie desmopresyną i wprowadzić ograniczenie podaży płynów, a jeśli potrzeba, zastosować leczenie objawowe.

Adin - przeciwwskazania

- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

- Nawykowa lub psychogenna polidypsja (skutkująca zwiększoną ilością wydalanego moczu - większą niż 40 ml/kg mc./dobę).

- Niewydolność układu krążenia lub inne choroby wymagające podawania leków moczopędnych.

- Umiarkowana lub ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 50 ml/min.).

- Zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (ang. SIADH).

- Hiponatremia (obniżone stężenie sodu we krwi).

Adin - działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Najcięższym działaniem niepożądanym desmopresyny jest hiponatremia, która może powodować ból głowy, ból brzucha, nudności, wymioty, zwiększenie masy ciała, zawroty głowy, splątanie świadomości, złe samopoczucie, zaburzenia pamięci, zaburzenia równowagi, upadki i, w ciężkich przypadkach, drgawki i śpiączkę.

U większości dorosłych leczonych z powodu nokturii, u których wystąpiła hiponatremia, małe stężenie sodu stwierdzano po trzech dniach leczenia.

U dorosłych ryzyko hiponatremii zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki desmopresyny i stwierdzono, że ryzyko to jest bardziej widoczne u kobiet.

U dorosłych najczęściej zgłaszanym w trakcie leczenia działaniem niepożądanym był ból głowy (12%).

Innymi częstymi działaniami niepożądanymi były: hiponatremia (6%), zawroty głowy (3%), nadciśnienie (2%) oraz zaburzenia żołądka i jelit, takie jak nudności (4%), wymioty (1%), ból brzucha (3%), biegunka (2%) i zaparcie (1%). Niezbyt często zgłaszano oddziaływanie na sen i (lub) stopień przytomności umysłu, w takiej postaci jak np. bezsenność (0,96%), senność (0,4%) lub osłabienie (0,06%). W badaniach klinicznych nie zgłaszano reakcji anafilaktycznych, ale były zgłaszane w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii.

U dzieci najczęściej zgłaszanym w trakcie leczenia działaniem niepożądanym był ból głowy (1%). Niezbyt często zgłaszano zaburzenia psychiczne [chwiejność emocjonalna (0,1%), agresywność (0,1%), niepokój (0,05%), zmienność nastroju (0,05%), koszmary nocne (0,05%)], które zwykle ustępowały po przerwaniu leczenia, oraz zaburzenia żołądka i jelit [ból brzucha (0,65%), nudności (0,35%), wymioty (0,2%) i biegunka (0,15%)]. W badaniach klinicznych nie zgłaszano reakcji anafilaktycznych, ale były zgłaszane w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Dorośli:

Na podstawie częstości działań niepożądanych zgłaszanych w badaniach klinicznych desmopresyny stosowanej doustnie u dorosłych leczonych z powodu nokturii (N=1557) i danych z monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii dotyczących wszystkich wskazań dla dorosłych (w tym moczówki prostej ośrodkowej). Działania niepożądane zgłaszane w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii dodano w kolumnie: częstość „nieznana”.

Klasyfikacja układów i narządów

MedDRA

Bardzo często ( 1/10)

Często

(≥ 1/100 do

< 1/10)

Niezbyt często 

(≥ 1/1 000 do

< 1/100)

Rzadko

(≥ 1/10 000 do

< 1/1 000)

Nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Zaburzenia układu immunologiczne

go 

       

Reakcje anafilaktyczne

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania 

 

Hiponatremia*

   

Odwodnienie** Hipernatremia**

Zaburzenia psychiczne 

   

Bezsenność

Splątanie świadomości*

 

Zaburzenia układu nerwowego 

Ból głowy*

Zawroty głowy*

Senność, Parestezje

 

Drgawki*,

Osłabienie**, Śpiączka*

Zaburzenia oka 

   

Upośledzone widzenie

   

Zaburzenia ucha i błędnika 

   

Zaburzenia równowagi*

   

Zaburzenia serca 

   

Kołatanie serca

   

Zaburzenia naczyniowe 

 

Nadciśnienie

Niedociśnienie ortostatyczne

   

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia 

   

Duszność

   

Zaburzenia

żołądka i jelit 

 

Nudności*

Ból brzucha* Biegunka

Zaparcie

Wymioty*

Niestrawność, (HLT) Wiatry, wzdęcie i rozdęcie brzucha

   

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej 

   

Pocenie się, Świąd, Wysypka, Pokrzywka

Alergiczne zapalenie skóry

 

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej 

   

Skurcze mięśniowe, Ból mięśni

   

Zaburzenia nerek i dróg

moczowych 

 

(HLT) Objawy ze strony pęcherza moczowego i cewki moczowej

     

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania 

 

(HLT) Obrzęk, Uczucie zmęczenia

Złe samopoczucie* Ból w klatce piersiowej Objawy grypopodobne 

   

Badania diagnostyczne 

   

Zwiększona masa ciała*

Zwiększone stężenie

enzymów wątrobowych Hipokaliemia 

   

* Hiponatremia może powodować ból głowy, ból brzucha, nudności, wymioty, zwiększenia masy ciała, zawroty głowy, splątanie świadomości, złe samopoczucie, upośledzenie pamięci, zaburzenia równowagi, upadki i, w ciężkich przypadkach, drgawki i śpiączkę

** Zgłaszane tylko w przypadku leczenia moczówki prostej ośrodkowej

Dzieci i młodzież:

Na podstawie częstości działań niepożądanych zgłaszanych w badaniach klinicznych desmopresyny stosowanej doustnie u dzieci i młodzieży, leczonych z powodu pierwotnego izolowanego moczenia nocnego (N=1923). Działania niepożądane zgłaszane w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii dodano w kolumnie: częstość „nieznana”. 

Klasyfikacja układów i narządów

MedDRA

Bardzo często (≥ 1/10)

Często

(≥ 1/100 do

< 1/10)

Niezbyt często

(≥ 1/1 000 do

< 1/100)

Rzadko

(≥ 1/10 000 do

< 1/1 000)

Nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Zaburzenia układu

immunologiczn ego 

       

Reakcje anafilaktyczne

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania 

       

Hiponatremia*

Zaburzenia psychiczne 

   

Chwiejność emocjonalna**, Agresywność**

*

(HLT) Objawy niepokoju, Koszmary nocne*, Zmienność nastroju****

Nienormalne zachowanie, Zaburzenia emocjonalne, Depresja,

Halucynacje,

Bezsenność

Zaburzenia układu nerwowego 

 

Ból głowy*

 

Senność

Zaburzenie uwagi, Nadaktywność psychomotoryc zna, Drgawki*

Zaburzenia naczyniowe 

     

Nadciśnienie

 

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia 

       

Krwawienie z nosa

Zaburzenia

żołądka i jelit 

   

Ból brzucha*, Nudności*, Wymioty*,

Biegunka

   

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej 

       

Alergiczne

zapalenie skóry, Wysypka,

Pocenie się, Pokrzywka

Zaburzenia

nerek i dróg moczowych 

   

(HLT) Objawy ze strony pęcherza moczowego i cewki moczowej

   

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania 

   

Obrzęki obwodowe, Uczucie zmęczenia

Drażliwość 

 

* Hiponatremia może powodować ból głowy, ból brzucha, nudności, wymioty, zwiększenia masy ciała, zawroty głowy, splątanie świadomości, złe samopoczucie, upośledzenie pamięci, zaburzenia równowagi, upadki i, w ciężkich przypadkach, drgawki i śpiączkę

** W ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii zgłaszane w równym stopniu u dzieci i młodzieży (< 18 lat)

*** W ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii zgłaszane niemal wyłącznie u dzieci i młodzieży (< 18 lat)

**** W ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii zgłaszane głównie u dzieci (< 12 lat)

Opis wybranych działań niepożądanych

Najcięższym działaniem niepożądanym desmopresyny jest hiponatremia, która może powodować ból głowy, ból brzucha, nudności, wymioty, zwiększenie masy ciała, zawroty głowy, splątanie świadomości, złe samopoczucie, upośledzenie pamięci, zaburzenia równowagi, upadki i, w ciężkich przypadkach, drgawki i śpiączkę. Przyczyną potencjalnej hiponatremii jest oczekiwane działanie przeciwdiuretyczne. Hiponatremia jest odwracalna i u dzieci występuje często w związku ze zmianami w porządku dziennym wpływającymi na przyjmowanie płynów i (lub) pocenie się. 

U dorosłych leczonych z powodu nokturii w ramach badań klinicznych, w większości przypadków, w których stwierdzano małe stężenie sodu, dochodziło do tego w ciągu pierwszych dni leczenia lub w związku ze zwiększeniem dawki.

Zarówno u dorosłych jak i u dzieci należy zwrócić szczególną uwagę na środki ostrożności.

Inne specjalne grupy pacjentów

U osób w wieku podeszłym i osób ze stężeniem sodu w surowicy na poziomie dolnej granicy normy istnieje większe ryzyko wystąpienia hiponatremii.

Adin - ciąża i karmienie piersią

Ciąża

Dane dotyczące ograniczonej liczby (n = 53) kobiet w ciąży leczonych desmopresyną z powodu moczówki prostej ośrodkowej oraz dane dotyczące ograniczonej liczby (n = 54) kobiet w ciąży leczonych z powodu choroby von Willebrandawskazują, że desmopresyna nie ma niepożądanego wpływu na przebieg ciąży oraz stan zdrowia płodów i noworodków. Dotychczas nie są dostępne inne odpowiednie badania epidemiologiczne. W badaniach na zwierzętach nie wykazano bezpośredniego ani pośredniego działania szkodliwego desmopresyny na przebieg ciąży, rozwój zarodkowy i płodowy, przebieg porodu i rozwój poporodowy. 

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu u kobiet w ciąży.

Nie przeprowadzano badań płodności. 

Badania in vitro oparte na modelu perfuzji zrazika łożyska ludzkiego wykazały, że desmopresyna podawana w stężeniu leczniczym odpowiadającym zalecanej dawce nie jest transportowana przez łożysko.

Karmienie piersią

Wyniki badań zawartości desmopresyny w mleku kobiet karmiących piersią, otrzymujących desmopresynę w dużych dawkach (300 μg donosowo), wskazują, że ilość desmopresyny przekazywanej dziecku jest znacząco mniejsza niż ilość wpływająca na diurezę.

Adin - prowadzenie pojazdów

Adin nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływna zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. 

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Adin - Zamienniki

Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Desmopressinum

    Substancja syntetyczna, która jest analogiem naturalnego hormonu wazopresyny. Poprzez regulację resorpcji zwrotnej wody w kanalikach nerkowych wykazuje działanie antydiuretyczne. Stosowana jest w moczówce prostej ośrodkowej, moczeniu nocnym u dzieci powyżej 5 lat oraz nokturii wynikającej z nocnego wielomoczu u dorosłych.

    Dostępne opakowania
    Adin

    Adin

    liofilizat doustny - 10 szt. - 0,06 mg
    FERRING-LECIVA A.S.
    Adin

    Adin

    liofilizat doustny - 30 szt. - 0,06 mg
    FERRING-LECIVA A.S.
    Adin

    Adin

    liofilizat doustny - 100 szt. - 0,06 mg
    FERRING-LECIVA A.S.
    Adin

    Adin

    liofilizat doustny - 100 szt. - 0,12 mg
    FERRING-LECIVA A.S.
    Adin

    Adin

    liofilizat doustny - 20 szt. - 0,12 mg
    FERRING-LECIVA A.S.
    Adin

    Adin

    liofilizat doustny - 10 szt. - 0,12 mg
    FERRING-LECIVA A.S.
    Adin

    Adin

    liofilizat doustny - 100 szt. - 0,24 mg
    FERRING-LECIVA A.S.
    Adin

    Adin

    liofilizat doustny - 10 szt. - 0,24 mg
    FERRING-LECIVA A.S.
    Adin

    Adin

    liofilizat doustny - 20 szt. - 0,24 mg
    FERRING-LECIVA A.S.
    Powiązane artykuły
    Nietrzymanie moczu - kogo dotyczy, rodzaje, leczenie

    Wysiłkowe nietrzymanie moczu. Nie wstydź się! Wylecz!

    Wysiłkowe nietrzymanie moczu. Nie wstydź się! Wylecz!

    Do tej krępującej sytuacji może dojść podczas kichania, kaszlu, szybkiego marszu, wchodzenia po schodach czy schylania się. Wysiłkowe nietrzymanie moczu (WNM), bo o nim mowa, może dotyczyć każdego - zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Niezależnie od płci,...

    Choroby i dolegliwości

    Zapalenie pęcherza u mężczyzn - przyczyny, objawy i leczenie

    Zapalenie pęcherza u mężczyzn - przyczyny, objawy i leczenie

    Zapalenie pęcherza u mężczyzn to najczęstsza infekcja w obrębie dróg moczowych. Do zakażenia dochodzi zwykle przez cewkę moczową, zaś najbardziej typową przyczyną choroby jest zakażenie bakteryjne. Objawy przypadłości są dokuczliwe i charakterystyczne....

    Zabiegi

    Załonowe podwieszenie szyi pęcherza

    Załonowe podwieszenie szyi pęcherza

    Nietrzymanie moczu to niemożliwy do opanowania wyciek moczu przez cewkę moczową. Problemy z pęcherzem moczowym mogą być objawem różnych schorzeń. Rodzaje nietrzymania moczu to np. wysiłkowe nietrzymanie moczu, nietrzymanie moczu z parcia (pęcherz nadreaktywny),...

    Leki i suplementy

    Wycofano lek na nadciśnienie

    Wycofano lek na nadciśnienie

    Zgodnie z decyzją Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego na terenie całego kraju wycofano produkt medyczny o nazwie Doxar. Zły wynik Z obrotu na wniosek podmiotu odpowiedzialnego, którym jest Teva Pharmaceuticals Polska, wycofano Doxar, serie numer...

    Leczenie nietrzymania moczu

    Leczenie nietrzymania moczu

    Leczenie nietrzymania moczu

    Nietrzymanie moczu jest to stan mimowolnego wyciekania moczu, który może być obiektywnie stwierdzony i stanowi problem socjologiczny i higieniczny. W okresie menopauzy nawet do 60% kobiet cierpi na tę przypadłość, może jednak pojawić się u osób w każdym...

    Nietrzymanie moczu - kogo dotyczy, rodzaje, leczenie

    Diagnoza nietrzymania moczu

    Diagnoza nietrzymania moczu

    Przypadłość nietrzymania moczu Osoba cierpiąca na przypadłość nietrzymania moczu, powinna czym prędzej zdiagnozować swoją przypadłość. Nie tylko ze względu na psychiczne i społeczne aspekty problemu - wstyd, problemy z funkcjonowaniem na co dzień, poczucie...

    Leczenie nietrzymania moczu

    Nietrzymanie moczu - kiedy się leczyć? (WIDEO)

    Nietrzymanie moczu - kiedy się leczyć? (WIDEO)

    Leczenie w przypadku nietrzymania moczu Niezależny od woli wypływ moczu przez cewkę moczową o takiej częstości i w takiej ilości, że problem ten utrudnia życie prywatne i zawodowe określa się terminem nietrzymania moczu. Jest to jedna z bardziej wstydliwych...

    Nietrzymanie moczu - kogo dotyczy, rodzaje, leczenie

    Diagnostyka nietrzymania moczu

    Diagnostyka nietrzymania moczu

    Nietrzymanie moczu (inaczej inkontynencja), to powszechny problem, z którym zmaga się nawet 10-12% społeczeństwa. Wyróżnia się kilka rodzajów tego schorzenia, przy czym najczęstsze jest lekkie wysiłkowe nietrzymanie moczu. Mimo iż niekontrolowane oddawanie...

    Przyczyny nietrzymania moczu

    Sporadyczne nietrzymanie moczu

    Sporadyczne nietrzymanie moczu

    Problem sporadycznego nietrzymania moczu Badania wykazują, że problem nietrzymania moczu dotyczy aż 10 proc. kobiet w grupie wiekowej 15-25 lat. Przypadłość taka może pojawić się w takich przypadkach jak: choroby nowotworowe, urazy, dolegliwości ginekologiczne,...