Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Zakażenia opryszczkowe skóry i błon śluzowych (Herpes simplex typu I i II ) oraz ich nawroty u chorych z niedoborami immunologicznymi.
Zakażenia wirusem Varicella zoster u chorych z niedoborami immunologicznymi.
Opryszczkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u chorych powyżej 6. miesiąca życia.
Leczenie początkowej fazy opryszczkowego zakażenia narządów płciowych (Herpes genitalis) o ciężkim przebiegu klinicznym.
1 fiolka zawiera 250 mg acyklowiru w postaci acyklowiru sodowego.
Dawkowanie
Leczenie należy rozpocząć możliwie najszybciej po pojawieniu się objawów i rozpoznaniu. Przedstawione poniżej dawkowanie dotyczy dorosłych i dzieci z prawidłową czynnością nerek.
Zakażenia skóry i śluzówek wirusem Herpes simplex u chorych z niedoborami immunologicznymi.
Lek podaje się w ciągłym wlewie dożylnym trwającym nie krócej niż 1 godzinę. Leczenie trwa 7 dni.
Dorośli: 15 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych (5 mg/kg mc. acyklowiru co 8 godzin).
Dzieci powyżej 6. miesiąca życia do 12 lat: 750 mg/m2pc./dobę w dawkach podzielonych (250 mg/m2pc. co 8 godzin).
Ciężkie klinicznie postaci zakażeń Herpes genitalis.
Dorośli i dzieci powyżej 6. miesiąca życia:
Leczenie trwa 5 dni.
Dawki, sposób i częstość podawania jak w zakażeniach skórnych i śluzówkowych wirusem Herpes simplex u osób z niedoborami immunologicznymi (patrz powyżej).
Zakażenia wirusem Varicella zoster u chorych z niedoborami immunologicznymi
Lek podaje się w ciągłym wlewie dożylnym, trwającym nie krócej niż 1 godzinę. Leczenie trwa 7 dni.
Dorośli: 10 mg/kg mc. co 8 godzin.
Dzieci powyżej 6. miesiąca życia do 12 lat: 500 mg/m2pc. co 8 godzin.
Opryszczkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Lek podaje się w ciągłym wlewie dożylnym trwającym nie krócej niż 1 godzinę. Leczenie trwa 10 dni.
Dorośli: 10 mg/kg mc. co 8 godzin.
Dzieci powyżej 6. miesiąca życia do 12 lat: 500 mg/m2pc. co 8 godzin.
Szczególne grupy pacjentów.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Dawki lub odstępy między dawkami należy zmieniać zależnie od klirensu kreatyniny zgodnie z zaleceniami w tabeli poniżej.
|
Klirens kreatyniny (ml/min/1,73m2pc.) |
% zalecanej dawki |
odstęp między dawkami (h) |
|
> 50 |
100% |
8 |
|
25 - 50 |
100% |
12 |
|
10 - 25 |
100% |
24 |
|
0 - 10 |
50% |
24 |
Uwaga: w trakcie stosowania acyklowiru należy stale monitorować klirens kreatyniny lub jej stężenie w surowicy.
Pacjenci poddawani hemodializie
Podczas dializy stężenie acyklowiru zmniejsza się. Po każdej dializie należy odpowiednio dobrać dawkę leku.
Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej
Nie jest konieczna zmiana dawek przy odpowiednio zachowanych odstępach między dawkami.
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku wydolność nerek może być w różnym stopniu zmniejszona. Lek należy stosować po dokonaniu oceny stanu nerek. Dawkowanie należy modyfikować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi chorych z niewydolnością nerek (patrz: tabela powyżej).
Pacjenci ze znaczną nadwagą
Przeciętna dawka wynosi 10 mg/kg mc. należnej masy ciała.
UWAGA: nie należy przekraczać dawki 500 mg/m2pc. co 8 godzin.
Przygotowanie roztworu produktu leczniczego Aciclovir Jelfa
Do fiolki z liofilizatem dodać 10 ml wody do wstrzykiwań lub 10 ml roztworu chlorku sodu 0,9% do wstrzykiwań.
Uzyskany roztwór zawiera 25 mg acyklowiru w 1 ml.
Nie wolno stosować rozpuszczalników zawierających alkohol benzylowy lub parahrdroksybenzoesany (może wytrącić się osad).
Po rozpuszczeniu suchej substancji w fiolce, przed połączeniem z płynem do wlewów uzyskany roztwór należy staranie obejrzeć celem wykrycia ewentualnych zanieczyszczeń.
Przygotowany roztwór można przechowywać 24 godziny w temperaturze poniżej 25ºC. Roztwór acyklowiru sodowego ma pH 10,5 - 11,6, co może być przyczyną reakcji z metalem (np. częściami strzykawki).
Odpowiednią dawkę acyklowiru należy dodać do płynu infuzyjnego, tak, aby stężenie nie przekraczało 7 mg/ml.
U dorosłych o masie ciała 70 kg zaleca się podawanie jednorazowej dawki w objętości 60 – 150 ml.
U dzieci ilość płynu infuzyjnego należy dostosować do wieku i masy ciała.
Roztwór pierwotny acyklowiru można dodać do następujących płynów do wlewów dożylnych:
- roztwór chlorku sodu 0,45% lub 0,9%;
- roztwór chlorku sodu 0,45% z roztworem glukozy 2,5%;
- złożony roztwór mleczanu sodu (roztwór Hartmanna).
Roztwór produktu leczniczego Aciclovir Jelfa należy przygotowywać w warunkach jałowych bezpośrednio przed podaniem.
Jeśli pojawi się zmętnienie lub krystalizacja (przed lub podczas wlewu), roztwór należy wyrzucić.
Przygotowany roztwór podaje się w powolnym wlewie dożylnym ze stałą szybkością, w czasie nie krótszym niż 1 godzina.
UWAGA: Nie stosować produktu leczniczego w szybkich wstrzyknięciach dożylnych, ani w stężeniach wyższych niż zalecane.
Wstrzyknięcie domięśniowe lub podskórne może być przyczyną miejscowego podrażnienia tkanek (pH roztworu acyklowiru sodowego wynosi ok. 11).
Z uwagi na ryzyko kumulacji leku, u pacjentów z niewydolnością nerek należy koniecznie modyfikować dawki, zależnie od klirensu kreatyniny.
Należy zachować szczególną ostrożność u chorych odwodnionych, leczonych dużymi dawkami acyklowiru, mających w wywiadzie choroby nerek lub otrzymujących jednocześnie inne leki o działaniu nefrotoksycznym. Wymienione stany zwiększają ryzyko uszkodzenia nerek przez acyklowir. Takich chorych należy starannie monitorować przez cały czas leczenia.
Acyklowiru nie wolno podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym, ponieważ grozi to uszkodzeniem nerek z powodu zwiększonego ryzyka krystalizacji acyklowiru w kanalikach nerkowych. Może to być przyczyną ostrej niewydolności nerek.
Roztwory acyklowiru należy podawać wyłącznie w powolnym wlewie dożylnym o odpowiednim stężeniu.
Roztwory o większym stężeniu mogą być przyczyną zapalenia żył i uszkodzenia nerek.
Roztworów acyklowiru nie wolno stosować miejscowo, domięśniowo, podskórnie, doustnie ani do oczu (są to roztwory silnie alkaliczne, pH 10,5 - 11,6).
Jeśli dojdzie do kontaktu produktu leczniczego ze skórą lub śluzówkami, należy zmyć go dokładnie wodą z mydłem.
W przypadku dostania się roztworu do oczu należy je szybko przemyć dużą ilością wody, najlepiej bieżącej. Stosowanie dożylne acyklowiru wymaga utrzymywania odpowiedniego nawodnienia pacjenta. Na dostateczne nawodnienie zapobiegające krystalurii wskazuje dobowa diureza nie mniejsza niż 500 ml/1g podanego produktu leczniczego. Zaleca się podawanie płynów w ilości nie mniejszej niż 1 litr/1 g podanego acyklowiru na dobę.
Acyklowir podawany we wlewie dożylnym może być przyczyną zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego. Należy zachować ostrożność przy podawaniu acyklowiru pacjentom, u których uprzednie podanie związane było z wystąpieniem zaburzeń neurologicznych.
Zwiększone ryzyko takich zaburzeń istnieje także u chorych z niewydolnością nerek, wątroby, znacznymi zaburzeniami elektrolitowymi i znacznie niedotlenionych oraz leczonych równocześnie dokanałowo metotreksatem lub interferonem.
Należy brać pod uwagę, że obniżona aktywność wirusowej kinazy tymidynowej prowadzi do mniejszej skuteczności acyklowiru. Przypadki takie obserwowano przy stosowaniu acyklowiru dożylnie u chorych z ciężkimi niedoborami immunologicznymi, a także po przeszczepach szpiku.
Nie oceniono korelacji między aktywnością przeciwwirusową leku in vitro a skutecznością kliniczną.
Objawy przedawkowania notowano w przypadkach podania leku w szybkim wstrzyknięciu dożylnym lub w nadmiernej dawce, oraz u chorych, u których była zaburzona równowaga wodno-elektrolitowa.
Obserwowano zwiększenie stężenia azotu mocznikowego i kreatyniny we krwi, zaburzenia czynności nerek. Mogą wystąpić zaburzenia świadomości znacznego stopnia, drgawki i śpiączka. Do krystalizacji acyklowiru w kanalikach nerkowych dochodzi, kiedy stężenie w kanaliku przekracza 2,5 mg/ml.
Zaleca się podawanie płynów w ilości zapewniającej diurezę przekraczającą 500 ml/1 g produktu leczniczego podanego we wlewie.
Hemodializa 6 godzinna może obniżyć stężenie acyklowiru w surowicy o 60%.
W przypadku niewydolności nerek i anurii chory wymaga hemodializy do czasu powrotu czynności nerek.
Nadwrażliwość na substancję czynną i walacyklowir.
Przedstawione poniżej częstości działań niepożądanych są jedynie przybliżone. W większości przypadków nie było dostępnych danych, umożliwiających oszacowanie częstości występowania działań niepożądanych, która może również zmieniać się w zależności od wskazań do leczenia.
Częstości występowania określono według wzorca:
Bardzo często: ≥ 1/10
Często: ≥1/100 do < 1/10
Niezbyt często: ≥ 1/1000 do < 1/100 \
Rzadko: ≥ 1/10 000 do < 1/1000
Bardzo rzadko: < 1/10 000.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Niezbyt często: zmniejszenie wskaźników hematologicznych (niedokrwistość, małopłytkowość, zmniejszenie liczby krwinek białych)
Zaburzenia układu immunologicznego:
Bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne
Zaburzenia psychiczne i zaburzenia układu nerwowego:
Bardzo rzadko: bóle głowy, zawroty głowy, pobudzenie, dezorientacja, drżenia, niezborność ruchowa, zaburzenia mowy, omamy, objawy psychotyczne, drgawki, senność, encefalopatia, śpiączka
Powyższe zdarzenia są zwykle przemijające i na ogół stwierdzane u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lub innymi czynnikami predysponującymi
Zaburzenia naczyniowe:
Często: zapalenie żył
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Bardzo rzadko: duszność
Zaburzenia żołądka i jelit:
Często: nudności, wymioty
Bardzo rzadko: biegunka, bóle brzucha
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Często: przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi Bardzo rzadko: przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny, żółtaczka, zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Często: świąd, pokrzywka, wysypka (w tym nadwrażliwość na światło) Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Często: zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny
Obserwowano czasami nagłe zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy u pacjentów otrzymujących acyklowir dożylnie. Należy sądzić, że zależało to od maksymalnego stężenia leku w osoczu i od stanu nawodnienia pacjenta. Aby tego uniknąć, produktu leczniczego nie należy podawać w postaci szybkiego wstrzyknięcia dożylnego, ale wyłącznie w postaci powolnego wlewu dożylnego trwającego ponad jedną godzinę.
Bardzo rzadko: zaburzenia czynności nerek, ostra niewydolność nerek
Należy utrzymywać właściwy stan nawodnienia pacjenta. Zaburzenie czynności nerek zwykle szybko ustępuje po uzupełnieniu płynów u pacjenta i (lub) po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku.
W wyjątkowych przypadkach może jednak dojść do ostrej niewydolności nerek.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Bardzo rzadko: zmęczenie, gorączka, miejscowe reakcje zapalne
Po przypadkowym podaniu acyklowiru w postaci roztworu do infuzji poza naczynie, obserwowano ciężkie miejscowe reakcje zapalne, czasami prowadzące do uszkodzeń skóry.
Dostępna jest niewielka liczba danych dotyczących stosowania acyklowiru u kobiet ciężarnych. Acyklowir można stosować w ciąży wyłącznie jeśli w opinii lekarza spodziewana korzyść z jego podania matce przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Okres karmienia piersią. Po podaniu doustnym acyklowiru stwierdzano jego obecność w mleku kobiecym w stężeniu niekiedy przekraczającym stężenie w surowicy. Nie oceniono ewentualnych zagrożeń dla karmionego piersią dziecka. W przypadku konieczności leczenia acyklowirem zaleca się przerwanie karmienia piersią.
U osób leczonych acyklowirem we wlewach dożylnych notowano liczne zaburzenia ośrodkowe, między innymi drgawki, pobudzenie, zaburzenia świadomości. Objawy takie zaburzają sprawność psychoruchową i uniemożliwiają kierowanie pojazdami i obsługę urządzeń mechanicznych.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
arkusze - 15 kg
substancja - 100 g
substancja - 1 g
podłoże - 200 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Jest to substancja przeciwwirusowa skuteczna w zakażeniach wirusami z rodzaju Herpesviridae. Jej mechanizm działania polega na replikacji wirusów opryszczki typu 1 i 2, słabiej wirusa ospy wietrznej i półpaśca, wirusa Epsteina i Barr oraz wirusa cytomegalii. Stosowana jest w postaci infuzji i tabletek w opryszczkach, w postaci maści do oczu, kremów na skórę.
Lekarze alarmują, że w szpitalach brakuje leków przeciwwirusowych, które są kluczowe w leczeniu pacjentów z COVID-19. - W takiej sytuacji jesteśmy ograniczeni do mniej skutecznej terapii objawowej. Skutkiem będą dłuższe i cięższe hospitalizacje, nie...
Naukowcy z Uniwersytetu w Georgii przetestowali, jak lek molnupirivar wpływa na COVID-19. Jak się okazuje, preparat skutecznie tłumi replikację wirusa SARS-CoV-2 i zapobiega dalszej transmisji. Badania opublikowano w czasopiśmie "Nature Microbiology". Molnupiravir...
Jeżeli ozdrowieniec miał kontakt z osobą zakażoną, to czy też powinien podlegać kwarantannie? Prof. Krzysztof Simon, kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, powiedział w programie "Newsroom" WP, że jest...
Lekarze alarmują, że w szpitalach kończą się zapasy leków przeciwwirusowych lub nie ma ich wcale, a pacjentów z COVID-19 z dnia na dzień jest więcej. Lekarze szczególną uwagę zwracają na brak molnupirawiru, z zakupu którego rząd zrezygnował. W szpitalach...
Lekarze alarmują, że nie tylko w aptekach, ale i w szpitalach kończą się zapasy leków przeciwwirusowych na COVID-19. Pacjentów jest mniej, ale nadal zdarzają się skrajnie ciężkie przypadki. Tylko w ciągu ostatniego miesiąca z powodu COVID zmarło 400 osób....
Brytyjski minister zdrowia Matt Hancock poinformował, że indyjski wariant koronawirusa jest odpowiedzialny za ponad połowę nowych zakażeń na wyspach. Co więcej, ich liczba w ostatnim czasie się podwoiła. Hancock apeluje do Brytyjczyków o ostrożność...
Lekarze od początku pandemii apelują do Polaków, aby w przypadku podejrzenia COVID-19 nie zwlekali ze zgłoszeniem się do szpitali zakaźnych. Im wcześniej to zrobimy, tym większe są szanse na przeżycie oraz uniknięcie ciężkich powikłań. Od czego zaczyna...
Erytromelalgia, inaczej bolesny rumień kończyn czy choroba Mitchella, to rzadkie schorzenie o niejasnej etiologii, w przebiegu którego pojawia się wiele objawów na skórze kończyn, głównie palców stóp, rzadziej rąk. To nasilone ucieplenie, zaczerwienienie...
W magazynach Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych skończyły się zapasy leku Paxlovid, uznawanego za najskuteczniejszy w leczeniu COVID. Resort zdrowia potwierdził nam, że nie planuje nowych dostaw. Sytuacja jest patowa, a lekarze alarmują, że nie mają...
Czy politycy, wypowiadając się na temat szczepień przeciw COVID-19, bardziej szkodzą niż pomagają? Na to pytanie odpowiadał prof. Krzysztof Simon, dolnośląski konsultant do spraw chorób zakaźnych i ordynator oddziału zakaźnego w Szpitalu im. Gromkowskiego...
Komentarze