Zyllt - opis
Profilaktyka powikłań zakrzepowych w miażdżycy
Klopidogrel wskazany jest u:
Dorosłych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego (od kilku dni do
mniej niż 35 dni), z udarem niedokrwiennym (od 7 dni do mniej niż 6
miesięcy) oraz z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych.
Dorosłych pacjentów z ostrym zespołem
wieńcowym:
- bez uniesienia odcinka ST
(niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez
załamka Q), w tym pacjentów, którym wszczepia się stent w czasie
zabiegu przezskórnej angioplastyki wieńcowej, w skojarzeniu z
kwasem acetylosalicylowym (ang. ASA).
- z ostrym zawałem mięśnia
sercowego z uniesieniem odcinka ST, w skojarzeniu z ASA, u
pacjentów leczonych zachowawczo kwalifikujących się do leczenia
trombolitycznego.
Profilaktyka powikłań zakrzepowych w miażdżycy i
zakrzepowo-zatorowych w migotaniu przedsionków
U dorosłych pacjentów z migotaniem przedsionków i
przynajmniej jednym czynnikiem ryzyka powikłań naczyniowych, u
których leczenie antagonistami witaminy K nie może być zastosowane,
a ryzyko krwawienia jest niewielkie, klopidogrel w skojarzeniu z
kwasem acetylosalicylowym stosuje się w celu profilaktyki powikłań
zakrzepowych w miażdżycy i powikłań zakrzepowo-zatorowych, w tym
udaru.
W celu uzyskania dodatkowych informacji, patrz punkt
5.1.
Zyllt - skład
Każda tabletka powlekana zawiera 75 mg klopidogrelu (w postaci
wodorosiarczanu).
Substancje pomocnicze:
Każda tabletka powlekana zawiera 108,125 mg laktozy i 4 mg oleju
rycynowego uwodornionego.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Zyllt - dawkowanie
Dawkowanie
- Dorośli i osoby w podeszłym
wieku
Klopidogrel należy podawać w
pojedynczej dawce 75 mg na dobę,.
U pacjentów z ostrym zespołem
wieńcowym:
- Bez
uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa lub zawał
mięśnia sercowego bez załamka Q), leczenie klopidogrelem należy
rozpocząć od pojedynczej dawki nasycającej
300 mg i następnie kontynuować dawką 75 mg
raz na dobę (z kwasem acetylosalicylowym (ASA) 75 mg do 325 mg na
dobę). Ponieważ większe dawki ASA były związane z większym ryzykiem
krwawienia, zaleca się żeby dawka ASA nie była większa niż 100 mg.
Optymalny czas trwania leczenia nie został wyraźnie ustalony. Dane
z badań klinicznych potwierdzają stosowanie do 12 miesięcy, a
maksymalnie korzystny wynik leczenia obserwowano po 3 miesiącach
(patrz punkt 5.1).
- Z ostrym
zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST: leczenie
klopidogrelem należy rozpocząć od dawki nasycającej 300 mg, a
następnie podawać dawkę 75 mg raz na dobę w skojarzeniu z ASA i
lekami trombolitycznymi lub bez leków trombolitycznych. U pacjentów
powyżej 75. roku życia leczenie klopidogrelem należy rozpocząć bez
podawania dawki nasycającej. Leczenie skojarzone należy rozpocząć
jak najszybciej po wystąpieniu objawów i kontynuować przez co
najmniej 4 tygodnie. Nie badano korzyści z jednoczesnego stosowania
klopidogrelu i ASA w okresie powyżej 4 tygodni w tym modelu
leczenia (patrz punkt 5.1).
U pacjentów z migotaniem przedsionków,
klopidogrel należy podawać w postaci pojedynczej dawki dobowej 75
mg. Równocześnie należy rozpocząć i kontynuować stosowanie kwasu
acetylosalicylowego (75-100 mg na dobę) (patrz punkt
5.1).
W razie pominięcia dawki:
- Przed
upływem 12 godzin od przewidzianego czasu przyjęcia dawki: pacjent
powinien niezwłocznie przyjąć pominiętą dawkę i przyjąć następną
dawkę w przewidzianym czasie.
- Po upływie
12 godzin: pacjent powinien przyjąć następną dawkę w przewidzianym
czasie i nie przyjmować podwójnej dawki.
- Dzieci i
młodzież
Klopidogrelu nie należy stosować u dzieci,
ze względu na wątpliwości dotyczące jego skuteczności (patrz punkt
5.1).
- Zaburzenie
czynności nerek
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z
zaburzeniami czynności nerek jest ograniczone (patrz punkt
4.4).
- Zaburzenie
czynności wątroby
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z
umiarkowanie nasilonymi chorobami wątroby, którzy mogą mieć
skłonność do krwawień jest ograniczone (patrz punkt
4.4).
Sposób podawania
Do podawania doustnego
Produkt może być przyjmowany jednocześnie
z posiłkiem lub niezależnie od niego.
Zyllt - środki ostrożności
Krwawienia i zaburzenia hematologiczne
Z powodu ryzyka krwawienia i hematologicznych działań
niepożądanych należy niezwłocznie rozważyć oznaczenie morfologii
krwi i (lub) inne odpowiednie badania, kiedy tylko objawy kliniczne
sugerujące wystąpienie krwawienia pojawią się podczas przebiegu
leczenia (patrz punkt 4.8).
Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpłytkowych, należy
zachować ostrożność stosując klopidogrel u pacjentów, którzy mogą
być obciążeni ryzykiem wystąpienia większego krwawienia z powodu
urazu, zabiegu chirurgicznego lub innych stanów patologicznych, i u
pacjentów otrzymujących ASA, heparynę, inhibitory glikoprotein
IIb/IIIa oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym inhibitory
Cox-2. Pacjentów należy dokładnie obserwować pod kątem wystąpienia
jakichkolwiek objawów krwawienia, włącznie z krwawieniem utajonym,
zwłaszcza podczas pierwszych tygodni leczenia i (lub) po
inwazyjnych zabiegach kardiologicznych lub po zabiegu
chirurgicznym. Jednoczesne stosowanie klopidogrelu i doustnych
leków
przeciwzakrzepowych nie jest zalecane, ponieważ może to
zwiększać intensywność krwawień (patrz punkt 4.5).
Jeśli pacjent ma być poddany planowemu zabiegowi chirurgicznemu,
a działanie przeciwpłytkowe jest tymczasowo niepożądane, leczenie
klopidogrelem należy przerwać na 7 dni przed zabiegiem
chirurgicznym. Pacjenci powinni informować lekarzy i
lekarzy-stomatologów o przyjmowaniu klopidogrelu przed
zaplanowaniem jakiegokolwiek zabiegu chirurgicznego i przed
zastosowaniem każdego nowego leku. Klopidogrel wydłuża czas
krwawienia i powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów ze
zmianami chorobowymi usposabiającymi do krwawień (zwłaszcza z
przewodu pokarmowego i wewnątrzgałkowych).
Pacjenci powinni być poinformowani, że tamowanie krwawienia może
trwać dłużej, niż zazwyczaj, jeśli przyjmują klopidogrel (sam lub w
skojarzeniu z ASA), i że powinni informować lekarza o każdym
niecodziennym krwawieniu (miejsce oraz czas trwania).
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP)
Bardzo rzadko donoszono o występowaniu zakrzepowej plamicy
małopłytkowej (ang. Thrombotic Thrombocytopenic Purpura -
TTP ) po leczeniu klopidogrelem, czasami po krótkiej
ekspozycji. Charakteryzuje się ona wystąpieniem trombocytopenii i
mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, skojarzonej albo
ze zmianami neurologicznymi, albo z zaburzeniami czynności nerek,
lub też z gorączką. TTP jest potencjalnie śmiertelnym stanem
wymagającym natychmiastowego leczenia, włącznie z plazmaferezą.
Świeży udar niedokrwienny
Ze względu na brak danych, stosowanie klopidogrelu nie jest
zalecane podczas pierwszych 7 dni po ostrym udarze
niedokrwiennym.
Cytochrom P 450 2C19 (CYP2C19)
Farmakogenetyka: U pacjentów ze słabym metabolizmem przez
CYP2C19 klopidogrel podawany w zalecanych dawkach tworzy mniej
czynnego metabolitu klopidogrelu i wywiera słabsze działanie na
czynność płytek. Dostępne są testy określające genotyp CYP2C19
pacjenta.
Ponieważ klopidogrel jest metabolizowany do czynnego metabolitu
częściowo przez izoenzym
CYP2C19 , jednoczesne stosowanie leków hamujących aktywność tego
enzymu może zmniejszać stężenie czynnego metabolitu klopidogrelu.
Znaczenie kliniczne tej interakcji nie jest potwierdzone. Nie
zaleca się jednoczesnego podawania silnych i umiarkowanych
inhibitorów CYP2C19 (wykaz inhibitorów hamujących działanie CYP2C19
patrz punkt 4.4, patrz także punkt 5.2).
Zaburzenia czynności nerek Doświadczenie terapeutyczne w
stosowaniu klopidogrelu u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek
jest ograniczone. Dlatego należy zachować ostrożność w przypadku
stosowania klopidogrelu u tych pacjentów (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Doświadczenie ze stosowaniem klopidogrelu u pacjentów z
umiarkowanie nasilonymi chorobami wątroby, którzy mogą mieć
skłonności do krwawień, jest ograniczone. Dlatego klopidogrel
należy stosować ostrożnie w tej populacji (patrz punkt 4.2).
Substancje pomocnicze
Produkt leczniczy Zyllt zawiera laktozę. Produkt leczniczy nie
powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub
zespołem złego wchłaniania glukozy – galaktozy.
Produkt leczniczy zawiera olej rycynowy uwodorniony, który może
powodować niestrawność i biegunkę.
Zyllt - przedawkowanie
Przedawkowanie w następstwie podawania klopidogrelu może
prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia i wynikających z tego
powikłań w postaci krwawień. W przypadku zaobserwowania krwawień
należy rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia.
Nie znaleziono antidotum dla farmakologicznego działania
klopidogrelu. Jeśli wymagana jest szybka poprawa wydłużonego czasu
krwawienia, to transfuzja płytek może odwrócić skutki działania
klopidogrelu.
Zyllt - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą.
Ciężkie zaburzenie czynności wątroby.
Czynne patologiczne krwawienie, takie jak wrzód trawienny lub
krwotok wewnątrzczaszkowy.
Zyllt - działania niepożądane
Klopidogrel był oceniany pod kątem bezpieczeństwa u więcej niż
44 000 pacjentów, którzy brali udział w badaniach klinicznych, w
tym ponad 12 000 pacjentów leczonych przez 1 rok lub dłużej. W
sumie w badaniu CAPRIE klopidogrel w dawce 75 mg/dobę był
porównywalny z ASA w dawce 325 mg/dobę. bez względu na wiek, płeć i
rasę. Klinicznie istotne niepożądane reakcje obserwowane w
badaniach CAPRIE, CURE, CLARITY, COMMIT and ACTIVE-A omówiono
poniżej. W uzupełnieniu do doświadczeń z badań klinicznych,
niepożądane reakcje były zgłaszane spontanicznie.
Krwawienie jest najczęstszą reakcją zgłaszaną zarówno w
badaniach klinicznych, jaki i po wprowadzeniu do lecznictwa, gdzie
było przeważnie zgłaszane podczas pierwszego miesiąca leczenia.
W CAPRIE , u pacjentów leczonych albo klopidogrelem albo
ASA, całkowita częstość występowania jakiegokolwiek krwawienia
wynosiła 9,3%. Częstość występowania ciężkich przypadków była
podobna dla klopidogrelu i ASA.
W badaniu CURE nie stwierdzono zwiększenia częstości poważnych
krwawień przy stosowaniu klopidogrelu w połączeniu z ASA przez
siedem dni po zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych u pacjentów,
którzy przerwali leczenie ponad pięć dni przed zabiegiem. U
pacjentów, którzy stosowali leczenie w ciągu pięciu dni po zabiegu
pomostowania tętnic wieńcowych, częstość zdarzeń wynosiła 9,6% w
grupie klopidogrelu plus ASA wobec 6,3% w grupie placebo plus
ASA.
W badaniu CLARITY stwierdzono wzrost ogólnej częstości krwawień
w grupie klopidogrelu plus ASA w porównaniu do grupy placebo plus
ASA. Częstość występowania poważnych krwawień była podobna w obu
grupach. Obserwacja ta występowała we wszystkich podgrupach
pacjentów określonych w zależności od charakterystyki wyjściowej
oraz typu leczenia fibrynolitycznego lub leczenia heparyną.
W badaniu COMMIT ogólny odsetek dużych krwawień pozamózgowych
oraz krwawień mózgowych był mały i zbliżony w obu grupach.
W badaniu ACTIVE-A, częstość występowania poważnego krwawienia
była większa w grupie otrzymującej klopidogrel z kwasem
acetylosalicylowym niż placebo z kwasem acetylosalicylowym
(6,7% vs 4,3%). W obu grupach poważne krwawienie
dotyczyło najczęściej lokalizacji pozaczaszkowej (5,3% w grupie
otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym; 3,5% w grupie
placebo z kwasem acetylosalicylowym), głównie przewodu pokarmowego
(3,5% vs 1,8%). Liczba przypadków krwawień
wewnątrzczaszkowych była większa po podaniu skojarzonym
klopidogrelu z kwasem acetylosalicylowym niż w przypadku placebo z
kwasem acetylosalicylowym (odpowiednio 1,4% vs 0,8%). Nie
stwierdzono znamiennej statystycznie różnicy między grupami w
częstości występowania krwawień zakończonych zgonem (1,1% w grupie
otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym i 0,7% w
grupie placebo z kwasem acetylosalicylowym) i udaru krwotocznego
(odpowiednio 0,8% i 0,6%).
Niepożądane reakcje, które wystąpiły albo podczas badań
klinicznych albo były spontanicznie zgłaszane są przedstawione w
tabeli poniżej. Częstość ich występowania jest określona za pomocą
następującej konwencji: często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt
często (≥1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1
000); bardzo rzadko (< 1/10 000).
W obrębie każdej grupy układów i narządów objawy niepożądane są
wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
Małopłytkowość, leukopenia, eozynofilia
|
Neutropenia, w tym ciężka neutropenia
|
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP)
(patrz punkt 4.4), niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia,
agranulocytoza, ciężka małopłytkowość, granulocytopenia,
niedokrwistość
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
|
Choroba posurowicza, reakcje rzekomoanafilaktyczne
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
|
|
Omamy, dezorientacja
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Krwawienie wewnątrzczaszkowe (zgłaszano, że niektóre przypadki
były śmiertelne), bóle głowy, parestezje, zawroty głowy
|
|
Zaburzenia smaku
|
Zaburzenia oka
|
|
Krwawienie do oka (dospojówkowe, wewnątrzgałkowe,
dosiatkówkowe)
|
| |
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
|
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
|
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Krwiak
|
|
|
Ciężki krwotok, krwotok z ran operacyjnych, zapalenie naczyń,
niedociśnienie tętnicze
|
Zaburzenia układu oddechowego,
klatki piersiowej i śródpiersia
|
Krwawienie z nosa
|
|
|
Krwawienie z dróg oddechowych
(krwioplucie, krwotok płucny), skurcz oskrzeli, śródmiąższowe
zapalenie płuc,
|
Zaburzenia żołądka
i jelit
|
Krwotok z przewodu pokarmowego, biegunka, bóle brzucha,
niestrawność
|
Wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej
żołądka, wymioty, nudności,
zaparcie, wzdęcie z oddawaniem wiatrów
|
Krwotok poza- otrzewnowy
|
Krwotok z przewodu pokarmowego i pozaotrzewnowy zakończony
zgonem, zapalenie trzustki,
zapalenie jelita grubego (w tym wrzodziejące oraz limfocytowe
zapalenie
jelita grubego), zapalenie błony
śluzowej jamy ustnej
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
|
|
Ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, nieprawidłowe
wyniki testów czynności wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Siniak
|
Wysypka, świąd, krwawienie do skóry
(plamica)
|
|
Pęcherzowe zapalenie skóry (toksyczne, martwiczeoddzielanie się
naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień
wielopostaciowy), obrzęk naczynioruchowy, wysypka
rumieniowa,
pokrzywka, wyprysk, liszaj płaski,
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
|
|
|
Krwawienia w obrębie układu mięśniowo- szkieletowego (krwawienia
odstawowe), zapalenie stawów, bóle stawów, bóle mięśniowe
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
Krwiomocz
|
|
Zapalenie kłębuszkowe nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we
krwi
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Krwawienie w miejscu wkłucia
|
|
|
Gorączka
|
Badania diagnostyczne
|
|
Wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie liczby
neutrofili, zmniejszenie liczby płytek
|
| |
Komentarze