Vincristin Richter - dawkowanie
Produkt leczniczy wyłącznie do podawania dożylnego (podczas
podawania leku należy zachować szczególną ostrożność w celu
uniknięcia podania leku poza żyłę), podawanie dooponowe i
dokanałowe może prowadzić do zgonu!
Należy zachować szczególną ostrożność podczas ustalania
indywidualnej dawki w zależności od stanu klinicznego pacjenta.
Dawkowanie
Dorośli:
Rozpuszczalnik dodaje się do fiolki zawierającej substancję
czynną w postaci proszku. Tak przygotowany roztwór zawiera 0,1 mg
substancji czynnej w 1 ml roztworu. Następnie roztwór ten należy
rozcieńczyć za pomocą roztworu chlorku sodu 0,9% i podać w postaci
wlewu lub wstrzyknięcia dożylnego.
1,0 do 1,4 mg (maksymalnie 2 mg) na m2 powierzchni
ciała w pojedynczej dawce raz w tygodniu.
Całkowita dawka winkrystyny użyta w trakcie jednego kursu
leczenia nie powinna przekraczać 10 do
2
12 mg na m powierzchni ciała.
Powyższe dawkowanie stosuje się również w większości rodzajów
skojarzonego leczenia cytostatykami.
Dawkę indywidualną należy ustalić bardzo dokładnie ze względu na
możliwość przedawkowania, które może nawet spowodować zgon
pacjenta.
Dzieci i młodzież
Nie podawać wcześniakom ani noworodkom.
1,5 mg na m2 powierzchni ciała, podane w pojedynczej
dawce raz w tygodniu.
U dzieci o masie ciała 10 kg lub mniejszej, dawka początkowa
wynosi 0,05 mg/kg mc. raz w tygodniu.
Czas trwania leczenia wynosi od 4 do 6 tygodni.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i(lub)
wątroby:
W przypadku zaburzeń czynności wątroby należy odpowiednio
zmniejszyć dawkę.
Vincristin Richter - środki ostrożności
Produkt należy podawać wyłącznie dożylnie.
Dooponowe lub dokanałowe podanie winkrystyny prowadzi do
zgonu!
Nie podawać wcześniakom ani noworodkom. Lek może powodować
zatrucia i reakcje anafilaktoidalne u niemowląt i dzieci do 3
lat.
Szczególną ostrożność należy zachować, jeśli wcześniej lub
jednocześnie pacjent był napromieniany lub leczony innymi
cytostatykami, u pacjentów w podeszłym wieku, w przypadku
występowania leukopenii, małopłytkowości i zaburzeń czynności
wątroby.
Należy systematycznie kontrolować obraz krwi obwodowej przed
każdym wstrzyknięciem. Jeśli liczba leukocytów zmniejszy się
poniżej 3000, należy przerwać terapię i profilaktyczne podać
antybiotyki.
Vincristin - Richter może powodować nefropatię moczanową i
dlatego należy systematycznie oznaczać stężenie kwasu moczowego w
surowicy, jak również dostarczyć odpowiednią ilość płynów konieczną
do zapewnienia prawidłowego przesączania kłębuszkowego oraz
kontrolować objętość oddawanego moczu (może wystąpić zastój moczu
spowodowany atonią pęcherza moczowego) i w razie konieczności
zastosować wspomaganie diurezy i (lub) cewnikowanie pacjenta.
Zaleca się także stosowanie inhibitorów oksydazy ksantynowej (np.
allopurynol). W celu zapewnienia odpowiedniej czynności jelit można
podać leki przeczyszczające i zastosować lewatywę.
Przed podaniem leku należy upewnić się, czy igła jest
odpowiednio umiejscowiona w żyle. Podanie leku poza żyłę może
spowodować miejscowy ból i martwicę. W takim przypadku należy
natychmiast przerwać podawanie leku, a pozostałą porcję leku należy
podać do innej żyły. Wstrzyknięcie hialuronidazy w miejsce
wynaczynienia może złagodzić dolegliwości.
W czasie podawania produktu leczniczego należy stosować
niehormonalne metody antykoncepcji. W czasie stosowania produktu
leczniczego nie należy podawać pacjentom żywych szczepionek.
Vincristin Richter - przedawkowanie
Objawy przedawkowania po zastosowaniu winkrystyny są zależne od
wielkości dawki. Zastosowanie dawki większej od zalecanej może
spowodować nasilenie działań niepożądanych. Głównym objawem
przedawkowania jest zahamowanie czynności szpiku, które jest
niebezpieczne dla życia. W przypadku przedawkowania należy
zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące czynności życiowe.
Postępowanie podtrzymujące powinno obejmować podanie leków
przeciwdrgawkowych
(fenobarbital), wykonanie lewatywy (aby zapobiec niedrożności),
monitorowanie czynności serca i ciśnienia krwi. Zaleca się podanie
100 mg kwasu folinowego dożylnie co 3 godziny w ciągu pierwszych 24
godzin, a następnie co 6 godzin przez co najmniej 48 godzin.
Vincristin Richter - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1
- Zahamowanie czynności szpiku
- Choroby neurologiczne
- Infekcje bakteryjne i wirusowe
Vincristin Richter - działania niepożądane
Działania niepożądane są odwracalne i związane z wielkością
dawki (zarówno skumulowanej, jak i pojedynczej). Dzieci lepiej
tolerują winkrystynę niż dorośli. Osoby w podeszłym wieku są
szczególnie podatne na wystąpienie neurotoksycznego działania
leku.
Działania niepożądane wymienione poniżej pogrupowano według
układów i narządów, których dotyczyły oraz częstości występowania,
określonej w następujący sposób: bardzo często ( 1/10), często (
1/100 do < 1/10), niezbyt często ( 1/1000 do < 1/100),
rzadko (1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), w
tym pojedyncze przypadki.
Działania niepożądane występujące bardzo często:
wyłysienie oraz objawy neurotoksyczności dotyczące obwodowego i
autonomicznego układu nerwowego (zaburzenia czuciowe, ruchowe, lub
autonomiczne): drgawki, nadciśnienie, zaburzenia oddawania moczu,
parestezje, zniesienie odruchów głębokich, ataksja, nieprawidłowy
chód, postępujący niedowład czterech kończyn, zaparcia, nadmierne
wydalanie kwasu moczowego z moczem, ostra nefropatia moczanowa,
bóle żuchwy i kończyn, mrowienie i drętwienie opuszek palców stóp i
rąk, zespół opadającej stopy i ręki, niedrożność porażenna jelit,
zaburzenia widzenia, niedociśnienie, biegunka, skurcz brzuszny.
Neuropatie pojawiają się częściej u chorych powyżej 40. roku życia,
zazwyczaj po podaniu całkowitej dawki 5-6 mg i mogą się nasilić po
podaniu całkowitej dawki większej niż 15 mg do 20 mg.
Działania niepożądane występujące niezbyt często: utrata
masy ciała, nudności, wymioty, pokrzywka.
Działania niepożądane występujące rzadko: reakcje
alergiczne (wysypki skórne, obrzęki, wstrząs anafilaktyczny) oraz
toksyczne działanie na ośrodkowy układ nerwowy: hiponatremia,
gorączka, oligospermia, objawy związane z niedostatecznym
wydzielaniem hormonu antydiuretycznego, leukopenia, małopłytkowość,
granulocytopenia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzenie
jamy ustnej i jelit, osłabienie, senność.
Po skojarzonej chemoterapii z zastosowaniem winkrystyny może
pojawić się azoospermia i brak miesiączki.
W przypadku wystąpienia objawów neurotoksyczności leczenie
należy przerwać. Może wystąpić działanie miejscowo drażniące po
podaniu preparatu poza żyłę.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Leukopenia - winkrystyna nie wykazuje stałego i istotnego wpływu
na płytki krwi i krwinki czerwone, zgłaszano jednak występowanie
niedokrwistości i małopłytkowości. U pacjentów, u których podczas
podawania winkrystyny występuje małopłytkowość, może zwiększyć się
ilość płytek krwi przed wystąpieniem remisji szpikowej.
Zaburzenia endokrynologiczne
U pacjentów, którym podawano winkrystynę rzadko obserwowano
objawy związane z niewłaściwym wydzielaniem hormonu
antydiuretycznego. W przypadku niedoboru sodu we krwi występuje
zwiększone wydalanie sodu przez nerki, natomiast nie występują
choroby nerek, nadnerczy, niskie ciśnienie tętnicze, odwodnienie,
azotemia, obrzęki. Ograniczenie ilości przyjmowanych płynów
powoduje zwiększenie stężenia sodu we krwi i zmniejszenie wydalania
sodu przez nerki.
Zaburzenia układu nerwowego (często powodujące ograniczenie
dawki)
Nerwobóle, utrata czucia, parestezje, trudności w chodzeniu,
„chód defiladowy”, utrata głębokich odruchów ścięgnistych, ataksja,
niedowład, zespół opadającej stopy, porażenie nerwów czaszkowych,
szczególnie nerwu okoruchowego i krtaniowego. Często występują
działania niepożądane ze strony układu nerwowo-mięśniowego.
Najpierw mogą wystąpić zaburzenia czucia i parestezje. Podczas
leczenia mogą pojawić się nerwobóle, a później zaburzenia ruchowe.
Brak doniesień o substancji, która mogłaby odwrócić objawy
nerwowo-mięśniowe związane ze stosowaniem winkrystyny. U niektórych
pacjentów przyjmujących winkrystynę zgłaszano wystąpienie drgawek,
często z towarzyszącym nadciśnieniem. U dzieci zgłaszano
wystąpienie drgawek, po których nastąpiła śpiączka.
Zaburzenia oka
Zgłaszano przemijającą ślepotę korową i zanik nerwu wzrokowego
ze ślepotą.
Zaburzenia ucha i błędnika
Stosowanie alkaloidów Vinca (barwinek) rzadko powoduje
uszkodzenia części przedsionkowej i słuchowej VIII nerwu
czaszkowego. Objawy dotyczą częściowej lub całkowitej głuchoty,
która może być przemijająca lub trwała, trudności z utrzymaniem
równowagi, w tym zawroty głowy i oczopląs. Należy zachować
szczególną ostrożność podczas jednoczesnego podawania winkrystyny z
lekami ototoksycznymi, takimi jak leki przeciwnowotworowe
zawierające platynę.
Zaburzenia serca
Podczas podawania chemioterapii złożonej zawierającej
winkrystynę pacjentom, którym wcześniej naświetlano śródpiersie,
wystąpiła choroba wieńcowa i zawał serca. Nie ustalono stopnia
zależności tych powikłań od stosowanego leczenia.
Zaburzenia naczyniowe
Nadciśnienie i niedociśnienie tętnicze.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Zgłaszano ostrą duszność i silny skurcz oskrzeli po zastosowaniu
alkaloidów Vinca (patrz punkt 4.5). Interakcje z innymi
produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji).
Zaburzenia żołądka i jelit
Zaparcia, skurcze brzucha, porażenna niedrożność jelit,
biegunka, utrata masy ciała, nudności, wymioty, owrzodzenie jamy
ustnej, martwica i (lub) perforacja jelit i anoreksja. W przypadku
wystąpienia zaparć skuteczne jest zastosowanie lewatywy lub środków
przeczyszczających. Zaparcia mogą mieć formę wklinowania w górnej
części okrężnicy, a odbytnica w badaniu fizykalnym może być pusta.
Kolkowy ból brzucha w połączeniu z pustą odbytnicą może wprowadzić
w błąd klinicystę.
Przeglądowe zdjęcie jamy brzusznej w pozycji leżącej jest
przydatne w rozpoznaniu tego stanu. U wszystkich pacjentów
otrzymujących siarczan winkrystyny zaleca się wprowadzenie
rutynowego profilaktycznego postępowania przeciwko zaparciom. Może
pojawić się porażenna niedrożność jelit, szczególnie u małych
dzieci. Niedrożność jelit ustąpi jeśli przerwie się chwilowo
leczenie winkrystyną oraz zastosuje leczenie objawowe.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Łysienie,
wysypka.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Utrata masy mięśniowej, ból żuchwy, ból gardła, ból ślinianek
przyusznych, ból kości, ból w krzyżu, ból kończyn i bóle mięśni.
Dolegliwości te mogą się nasilić.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Wielomocz, bezmocz, zatrzymanie moczu spowodowane atonią
pęcherza moczowego. W czasie pierwszych dni po podaniu winkrystyny,
jeżeli to jest możliwe, należy przerwać stosowanie produktów
leczniczych, które powodują zatrzymanie moczu (szczególnie u osób
starszych).
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Rzadko występują reakcje alergiczne typu anafilaksja, wysypka i
obrzęk, które są związane z podawaniem pacjentom winkrystyny jako
jednego ze składników skojarzonego leczenia cytostatycznego,
reakcja w miejscu podania wstrzyknięcia (patrz punkt 4.2).
Inne
Gorączka, ból głowy.
Komentarze