Ubretid

Ubretid - dawkowanie

Podczas stosowania produktu Ubretid należy uwzględnić opóźniony początek i długotrwały okres działania tego leku, a także indywidualną reakcję pacjenta na jego zastosowanie.

Ogólne wskazówki na temat dawkowania:

Dawkowanie należy ustalać indywidualnie. Zależy od ogólnego stanu pacjenta, zwłaszcza od wyjściowego stanu układu autonomicznego, co należy zwłaszcza brać pod uwagę u osób ze zwiększonym napięciem nerwu błędnego. Ponadto należy brać pod uwagę znaczną siłę i długi okres działania leku.

Początkowo lek podaje się w dawce 1 tabletka rano na czczo, pół godziny przed śniadaniem, aż do wystąpienia wyraźnego działania terapeutycznego. Zazwyczaj po pierwszym tygodniu leczenia przechodzi się na stosowanie leku co dwa lub trzy dni (po 1 do 2 tabletki). Dawkę dobową należy przyjmować w pojedynczej dawce.

W przypadku, gdy ze względu na wcześniejsze lub równoczesne spożycie pokarmów znaczna część podanego produktu Ubretid nie wchłonie się do organizmu i nie wywrze działania, bezwzględnie zabronione jest wyrównawcze przyjęcie leku w ciągu kilku następnych godzin, gdyż wiąże się to z ryzykiem niekontrolowanej kumulacji leku w organizmie.

Dawkowanie w zależności od wskazań do stosowania:

Neurogenne zaburzenia opróżniania pęcherza moczowego z hipotonią mięśnia wypieracza moczu: Zaleca się, aby w pierwszych dniach leczenia, aż do wystąpienia poprawy, stosować codziennie po

1 tabletce produktu Ubretid rano na czczo, pół godziny przed śniadaniem. W leczeniu podtrzymującym wystarczy na ogół podawanie 1 do 2 tabletek co dwa lub trzy dni.

Leczenie można również rozpocząć od podawania 1 ampułki produktu Ubretid, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań domięśniowo. Podobną dawkę, którą można w razie potrzeby zwiększyć do 0,01 mg/kg masy ciała podaje się co 3 do 4 dni aż do wystąpienia skutków działania leku. Po pojawieniu się działania leku można je podtrzymywać poprzez doustne podawanie 1 do 2 tabletek produktu Ubretid co 2 lub 3 dni.

Zaparcia atoniczne:

Początkowo podaje się po ½ tabletki na dobę pół godziny przed śniadaniem, ze zwiększaniem tej dawki co trzeci dzień o ½ tabletki do maksymalnie 2 tabletek na dobę. Leczenie prowadzi się do uzyskania powrotu prawidłowej czynności jelit. Powinien wystąpić w ciągu maksymalnie 14 dni. Lek podaje się wyłącznie w przypadku bezwzględnych wskazań do jego stosowania, pod obserwacją, ze względu na znaczne ryzyko przedawkowania lub kumulacji.

Miastenia:

Zasadniczo wystarcza leczenie drogą doustną. W pierwszym tygodniu stosuje się po 1 tabletce na dobę rano na czczo, pół godziny przed śniadaniem. W drugim tygodniu dawkę dobową zwiększa się do 1½ tabletki, a w trzecim tygodniu do 2 tabletek na dobę. W przypadku konieczności zastosowania leczenia pozajelitowego podobnie silne działanie zmniejszające objawy miastenii można uzyskać w wyniku zastosowania produktu Ubretid 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań.

Sposób podawania:

Stosować doustnie, popijając niewielką ilością płynu, rano, na czczo, pół godziny przed śniadaniem.

Okres stosowania:

Okres leczenia zależy od przebiegu choroby i jest ustalany przez lekarza.

Produkt Ubretid 5 mg tabletki zasadniczo nadaje się do długotrwałego stosowania.

Dawkowanie w przypadku szczególnych grup pacjentów: Nie są konieczne zmiany dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Ze względu na brak odpowiednich badań nie jest możliwe przedstawienie zaleceń dotyczących dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek.

U pacjentów w podeszłym wieku (> 65 lat) konieczne jest zmniejszenie dawki.

Istnieją niewystarczające doświadczenia ze stosowaniem produktu Ubretid u dzieci i młodzieży.

Ubretid - środki ostrożności

Należy zachować ostrożność w następujących przypadkach:

– choroba wrzodowa żołądka;

– choroba wrzodowa dwunastnicy;

– padaczka;

– bradykardia;

– niedociśnienie tętnicze;

– stany zapalne jelit;

– tężyczka.

Przed podjęciem leczenia neurogennych zaburzeń opróżniania pęcherza moczowego należy wykluczyć istnienie wewnątrzpęcherzowej przeszkody utrudniającej odpływ moczu.

W ramach leczenia należy unikać nadmiernego wzrostu ciśnienia śródpęcherzowego i zwracać szczególną uwagę na ochronę górnych dróg moczowych.

W przypadku równoczesnego podawania produktu Ubretid z siarczanem atropiny (w celu zmniejszenia muskarynowych działań niepożądanych) należy zachować ostrożność, ponieważ atropina może zamaskować występowanie początkowych objawów przedawkowania.

Produkt zawiera: laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozygalaktozy.

Ubretid - przedawkowanie

Podobnie jak w przypadku wszystkich substancji o działaniu cholinergicznym, znaczne przedawkowanie distygminy bromku może prowadzić do wystąpienia „przełomu cholinergicznego”. Charakteryzuje się on przede wszystkim nasilającym się osłabieniem mięśniowym, a ostatecznie zagrażającym życiu porażeniem mięśniówki oddechowej. Innymi możliwymi objawami przedawkowania są obniżenie ciśnienia tętniczego, skurcz oskrzeli, bradykardia i paradoksalnie tachykardia; pacjent wymaga wówczas hospitalizacji.

Może być konieczne zastosowanie sztucznego oddychania.

Działania muskarynowe występujące w przypadku znacznego przedawkowania leku można ograniczać poprzez podanie odtrutki – atropiny (w dawce 0,5 – 1 mg, ewentualnie do 2 mg siarczanu atropiny

podskórnie, w przypadku ciężkich reakcji domięśniowo lub dożylnie). Ze względu na długotrwałe działanie bromku distygminy podanie atropiny należy kilkakrotnie powtórzyć.

Reaktywatory cholinesterazy, np. obidoksym, wywierają słabsze działanie antagonistyczne wobec inhibitorów typu distygminy bromek niż podanie cholinesteraz surowiczych.

Konieczna jest diagnostyka różnicowa przełomu cholinergicznego z bardzo podobnym pod względem objawów przełomem miastenicznym. Ten ostatni wymaga natychmiastowego podania lub zwiększenia dawek distygminy bromku.