Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Witam,
Mam stwierdzoną chorobę Gravesa-Basedowa, od ponad miesiąca przyjmuję Thyrosan (reakcja uczuleniowa na Metizol), wyniki są w normie i przyjmuję aktualnie tylko 1 tabletkę Thyrosanu, tarczyca nadal mocno powiększona. Jednym z wyraźych objawów był bardzo mocny obrzęk twarzy (policzki), lekki Odpowiada
Lek. Małgorzata Horbaczewska
Dzień dobry. Moja mama choruje na nadczynność tarczycy, ponad pół roku temu okazało się, że w skutek nadczynności ma migotanie przedsionków. Endokrynolog wysyła na operację. Proszę mi powiedzieć czy przy migotaniu operacja niesie za sobą jakieś większe zagrożenia ? I czy po operacji ataki ustaną ? Aktualne wyniki badań: Troponina T hs 5,9 TSH 0,042 fT4...
Dr n. med. Marek Derkacz
Witam moja mama ma 56 lat , chorowała na raka piersi, miała usuniętą pierś. Choruje na serce na arytmie. Aktualnie bierze takie leki. Tomixifen-EGIS, Axtil, Thyrosan, Bilokard. Skarży się na to że od dłuższego czasu wyginają jej się stopy, opisuje to jako rollujące (zwijające) się w stopy w kształcie rulonu, czy to jakaś nadwrażliwość na leki jaka może być przyczyna?
Lek. Zbigniew Żurawski
Witam serdecznie, Mam nawrót nadczynności tarczycy, wynik Ft4 33, lekarz zalecił Thyrozol 10mg przez 10dni 3x2 tabl, kolejne 10dni 2x2, następne 5dni 2x1, wtedy 1tabl/dzień do wizyty 12go stycznia. Moje pytanie czy mogę dalej karmić moją 3,5 miesięczną córeczke. Dodam, że nadczynność ujawniła się po drugiej ciąży 3 lata temu, brałam Thyrosan wtedy i po unormowaniu lekarz zalecił odstawienie...
Lek. Tomasz Budlewski
Mam pewien dylemat chodzi o tabletki antykoncepcyjne. Niedawno zaczęłam współżyć i zamierzam się wybrać do mojej Pani ginekolog sprawdzić, czy wszystko ok. Zabezpieczam się z chłopakiem prezerwatywą i chodzi o to, że cierpię na nadczynność tarczycy...
Lek. Anna Syrkiewicz
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Jako lek przeciwtarczycowy propylotiouracyl znajduje zastosowanie w leczeniu nadczynności tarczycy, głównie typu Gravesa-Basedowa. Leczenie może mieć na celu (1) stłumienie nadczynności do czasu uzyskania samoistnej remisji choroby; (2) przyspieszenie uzyskania eutyreozy przy jednoczesnym stosowaniu radioaktywnego jodu (¹³¹I); (3) przygotowanie do zabiegu chirurgicznego usunięcia części nadczynnego gruczołu tarczowego.
W leczeniu nadczynności typu Gravesa-Basedowa istnieje kilka możliwości postępowania leczniczego, ich popularność jest różna w poszczególnych krajach (najbardziej krańcowe różnice: USA ? gdzie uważa się, że stosowanie radioaktywnego jodu stanowi postępowanie z wyboru i Japonia
w której zdecydowanie na pierwszym miejscu stawia się stosowanie leków tarczycowych; w Europie liczba zwolenników leczenia radioaktywnym jodem i lekami przeciwtarczycowymi jest mniej więcej równa). Nie mniej podkreślić wypada, że w USA, jeśli już lekarze decydują się na stosowanie leków przeciwtarczycowych, większość z nich (72%) wybiera propylotiouracyl, a nie tiamazol (znany też pod nazwami metimazol i metizol).
Ogólnie biorąc uważa się, że przewlekłe leczenie propylotiouracylem należy stosować raczej u chorych z łagodną do umiarkowanej nadczynnością tarczycy w wieku podeszłym. Czas leczenia wynosi 18 ? 24 miesiące, a jego skuteczność ocenia się na ok. 70%. Natomiast pacjenci ze znacznym przerostem wola, w młodym wieku, wymagają raczej stosowania radioaktywnego jodu (lub subtotalnego, chirurgicznego usunięcia tarczycy).
Propylotiouracyl należy traktować jako lek z wyboru u pacjentek w ciąży z nadczynnością tarczycy, u których stosowanie radioaktywnego jodu jest jednoznacznie przeciwwskazane, a stosowanie tiamazolu ? w związku z jego znacznie większym przenikaniem przez łożysko ? względnie przeciwwskazane, oraz u których nie można (np. wskutek braku zgody) dokonać subtotalnego usunięcia tarczycy. U chorych takich należy stosować najmniejsze skuteczne dawki propylotiouracylu, w oparciu o wskaźnik wolnej tyroksyny w surowicy krwi, który powinien znajdować się w górnej połowie normy (patrz także punkt 4.6).
Propylotiouracyl jest też lekiem z wyboru w tyreotoksykozie kobiet karmiących piersią. Ilości propylotiouracylu przenikające do mleka kobiecego są zbyt małe, aby mogły zaburzyć czynność tarczycy u niemowlęcia (patrz punkt 4.6). Jest to istotne, ponieważ po porodzie często występuje nawrót lub nasilenie choroby wymagające leczenia.
Propylotiouracyl stosowany w dużych dawkach jest też uważany za produkt z wyboru ? lepszy od tiamazolu ? w leczeniu przełomów tarczycowych (hamowanie przemiany T4 do T3 na obwodzie). Związane jest to z faktem, że środki alternatywne (duże dawki jodu, deksametazon itp.) mogą być stosowane wyłącznie doraźnie, bez możliwości kontynuowania leczenia po opanowaniu stanu ostrego.
Propylotiouracyl stosowany jest zapobiegawczo w celu uzyskania stanu eutyreozy przed operacyjnym subtotalnym usunięciem tarczycy, zwłaszcza u młodych chorych, u których stwierdza się tylko niewielkie lub mierne powiększenie tarczycy.
W przypadku leczenia za pomocą ¹³¹I, propylotiouracyl jest stosowany przed podaniem jodu (należy go odstawić na 2?3 dni przed podaniem radioaktywnego jodu) oraz po jego podaniu, aby zapobiec możliwemu przejściowemu nasileniu tyreotoksykozy oraz w celu przyspieszenia uzyskania eutyreozy.
1 tabletka zawiera 50 mg propylotiouracylu (Propylthiouracilum)
Dawka początkowa, zwykle stosowana u dorosłych pacjentów z nadczynnością tarczycy wynosi 300 mg na dobę w trzech dawkach podzielonych (100 mg co 8 godz.). U pacjentów z ciężką nadczynnością tarczycy i (lub) znacznym przerostem gruczołu tarczowego dawka ta wynosi 400 mg na dobę w dawkach podzielonych. Po uzyskaniu eutyreozy (zazwyczaj po 6 - 8 tygodniach leczenia) dawkę należy zmniejszać o ¹/3 lub ½ w odstępach tygodniowych do dawki podtrzymującej wynoszącej od 100 do 150 mg na dobę. Leczenie utrzymuje się zazwyczaj przez okres 1do 2 lat, choć u części chorych zdecydowana normalizacja czynności tarczycy występuje już po trzech miesiącach.
Dzieci i młodzież
U dzieci w wieku od 6 do 10 lat początkowa dawka wynosi 5 do 7 mg/kg mc. (50 do 150 mg/dobę) i jest podawana w trzech dawkach podzielonych co 8 godzin.
U dzieci w wieku powyżej 10 lat początkowa dawka wynosi także 5 do 7 mg/kg mc. (150 do 300 mg/dobę) i jest podawana w trzech dawkach podzielonych co 8 godzin.
Dawki podtrzymujące stosowane u dzieci wynoszą ⅓ do ⅔ dawki początkowej i są podawane w jednej (50 mg) lub dwu (2 razy 50 mg) dawkach.
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
U chorych z łagodnym zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego, ang. glomerular filtration rate, (GFR) powyżej 50 ml/min.) nie zachodzi konieczność modyfikacji dawkowania. Przy umiarkowanej niewydolności (GFR pomiędzy 10 a 50 ml/min.) dawkę należy zmniejszyć o ¼, a w ciężkiej niewydolności (GFR poniżej 10 ml/min.) ? zmniejszyć do połowy. W czasie hemodializy usunięta zostaje tylko niewielka część leku (około 5%). Przy stałym dawkowaniu (np. 200 mg/dobę) stężenia w surowicy krwi utrzymują się u osób poddawanych dializie w zakresie stężeń leczniczych, choć można oczekiwać nieznacznego ich zmniejszenia w dniach wykonywania dializy.
Przełom tarczycowy
W przełomie tarczycowym propylotiouracyl podaje się u dorosłych w dawkach 200 do 300 mg co sześć godzin do czasu opanowania stanu ostrego (zazwyczaj sześć dawek). U części chorych, wskutek niemożności doustnego przyjęcia leku, musi być on podawany zgłębnikiem donosowym lub we wlewkach doodbytniczych. Ze względu na brak postaci leku nadających się do tego celu, roztwory olejowe lub roztwory wodne z dodatkiem fosforanu sodu są sporządzane doraźnie z rozkruszonych tabletek.
Produkt leczniczy powinien być podawany w czasie posiłków w celu zmniejszenia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego.
W trakcie leczenia należy regularnie dokonywać badań obrazu krwi ze zwróceniem szczególnej uwagi na wzór białokrwinkowy. Chory powinien zostać pouczony, by w każdym przypadku złego samopoczucia, bólów gardła czy gorączki niezwłocznie zwrócił się do lekarza prowadzącego leczenie. W każdym takim przypadku należy wykonać badanie krwi. Chory musi zostać również pouczony o konieczności ścisłego przestrzegania zaleceń lekarskich, w szczególności nie przekraczania przepisanych dawek leku i czasu leczenia, sumiennego zgłaszania się na okresowe badania i nie przyjmowania żadnych dodatkowych leków bez porozumienia z lekarzem prowadzącym.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku tych osób uprzednio leczonych którymkolwiek z tioamidów, u których stwierdzono w przeszłości działania niepożądane. Co prawda krzyżowa nadwrażliwość występuje rzadko, niemniej opisywano nawroty granulocytopenii lub agranulocytozy przy stosowaniu innego tioamidu niż lek, który pierwotnie zjawiska takie wywołał.
Należy zachować ostrożność w przypadku podawania propylotiouracylu chorym przygotowywanym do zabiegów operacyjnych.
Podobnie konieczne jest zachowywanie ostrożności przy podawaniu propylotiouracylu chorym otrzymującym leki przeciwzakrzepowe z grupy pochodnych kumaryny, ponieważ propylotiouracyl może zaburzać ich działanie antykoagulacyjne.
Szczególną ostrożność należy zachować przy stosowaniu produktu u kobiet w ciąży oraz u matek karmiących (patrz punkt 4.6).
W przypadku istniejącej niewydolności nerek dawkowanie powinno być odpowiednio dostosowane (patrz punkt 4.2).
Propylotiouracyl powinien też być ostrożnie stosowany u osób z zaburzeniami czynności wątroby. Wśród osób przyjmujących propylotiouracyl, zarówno dorosłych jak i dzieci, odnotowano przypadki ciężkich uszkodzeń wątroby, w tym wymagające przeszczepienia wątroby oraz prowadzące do zgonu pacjenta. Czas, po którym dochodziło do uszkodzenia wątroby był różny, jednak w większości przypadków uszkodzenie wątroby pojawiało się w ciągu pierwszych 6 miesięcy przyjmowania leku. Jeżeli w trakcie leczenia propylotiouracylem dojdzie do zaburzeń enzymów wątrobowych, należy natychmiast przerwać stosowanie produktu (patrz punkt 4.8).
Dotychczas nie opisano objawów ostrego zatrucia wskutek przedawkowania propylotiouracylu.
Objawem przedawkowania może być wystąpienie nudności, wymiotów, zaburzeń żołądkowych, bólu głowy, gorączki, bólu stawów, świądu, obrzęków. Mogą również wystąpić objawy hipotyreozy (osłabienie, złe samopoczucie, senność).
- Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne tiouracylu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
- Nadczynność z wolem zamostkowym,zwłaszcza przy współistnieniu ucisku na tarczycę. - Niewydolność wątroby.
- Zaburzenia hematologiczne (agranulocytoza, leukopenia, niedokrwistość).
Podczas leczenia propylotiouracylem obserwowano następujące działania niepożądane, z przedstawioną poniżej częstością: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Niezbyt często: agranulocytoza, leukopenia, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna (patrz również punkt 4.4 ?Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania?).
Zaburzenia układu nerwowego:
Niezbyt często: bóle głowy, zawroty głowy, uszkodzenia nerwów obwodowych (parestezje).
Zaburzenia oka:
Rzadko: zaburzenia widzenia (nawet z oczopląsem).
Zaburzenia ucha i błędnika:
Rzadko: zaburzenia słuchu (nawet z przejściową głuchotą).
Zaburzenia żołądka i jelit: Niezbyt często: nudności, wymioty, brak łaknienia, biegunka.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Rzadko: uszkodzenie wątroby, żółtaczka.
Częstość nieznana: zapalenie wątroby, niewydolność wątroby (patrz również punkt 4.4 ?Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania?).
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
Bardzo rzadko: zespół tocznia rumieniowatego, bóle stawów, zapalenie stawów.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Niezbyt często: wysypka, świąd, pokrzywka, zapalenie skóry. Bardzo rzadko: wypadanie włosów.
Zaburzenia endokrynologiczne:
Niezbyt często: zaburzenia wydzielania podwzgórzowo-przysadkowo-tarczycowego (m.in. zwiększenie wydzielania TSH).
Bardzo rzadko: przedwczesne dojrzewanie płciowe.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Niezbyt często: gorączka, ból gardła.
Badania diagnostyczne:
Rzadko: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych oraz zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy.
Najpoważniejszym działaniem niepożądanym dla produktów stosowanych w nadczynności tarczycy (tiamazol, propylotiouracyl) jest agranulocytoza. Agranulocytoza występuje zazwyczaj w początkowym okresie leczenia (1-3 miesiące), może jednak wystąpić również w okresie późniejszym. Opisano także przypadki wystąpienia agranulocytozy u chorych powtórnie leczonych
propylotiouracylem, u których przy leczeniu po raz pierwszy objaw ten nie wystąpił. Z doniesień tych wynika, że agranulocytoza może wystąpić nagle, bez objawów zwiastunowych, okresowe badania obrazu białokrwinkowego są niezbędne, nie zawsze jednak pozwalają one zapobiec agranulocytozie. Osoby leczone trzeba szczególnie uczulić na konieczność niezwłocznego zgłaszania wszelkich nieprawidłowych objawów, a zwłaszcza bólów gardła lub gorączki będących typowymi objawami zwiastunowymi, choć nie zawsze występującymi. Agranulocytoza spowodowana przez propylotiouracyl ustępuje po odstawieniu leku, a stosowanie filgrastimu (G-CSF) przyspiesza normalizację obrazu białokrwinkowego.
Ciąża
Propylotiouracyl jest produktem z wyboru u pacjentek w ciąży z nadczynnością tarczycy (patrz punkt 4.1).
Propylotiouracyl przechodzi przez łożysko, w mniejszym jednak stopniu niż tiamazol. Stężenia propylotiouracylu w krążeniu płodowym są bardzo niewielkie w porównaniu ze stężeniami we krwi matki. Stosowane dawki dobowe propylotiouracylu wynosiły od 100 do 600 mg, natomiast tiamazolu od 10 do 60 mg. U nie leczonych ciężarnych kobiet z zaawansowaną hipertyreozą należy oczekiwać częstości samoistnych poronień rzędu 40%, leczenie przeciwtarczycowe zmniejsza tę częstość do normalnego poziomu. U ciężarnych należy stosować najmniejsze skuteczne dawki propylotiouracylu zapewniające eutyreozę lub nawet dopuszczające nieznaczną (łagodną) nadczynność. Leczenie powinno być odstawione na 3?4 tygodnie przed rozwiązaniem w celu zmniejszenia niebezpieczeństwa wystąpienia wola u noworodków. Noworodki powinny być starannie badane w kierunku zaburzeń czynności tarczycy (niedoczynność, rzadziej nadczynność). U noworodków urodzonych przez matki leczone propylotiouracylem może występować hipotyroksynemia (zmniejszone stężenia wolnej frakcji T4 w osoczu) oraz zwiększone stężenia TSH we krwi; parametry te ulegają szybkiej normalizacji w czasie karmienia piersią.
Karmienie piersią
Propylotiouracyl jest produktem z wyboru w tyreotoksykozie kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.1).
Lek w niewielkim stopniu przenika do mleka kobiecego. Całkowita ilość propylotiouracylu wydalana w ciągu 4 godz. z mlekiem wynosi średnio 99 mikrogramów tj. 0,025% przyjętej dawki (zakres 0,007 do 0,077%) przy podawaniu trzy razy po 200 mg na dobę. Oznacza to, że noworodek przy tym dawkowaniu u matki otrzymałby z mlekiem od 40 do 460 mikrogramów propylotiouracylu na dobę, tj. ilości nie zagrażające prawidłowej czynności jego gruczołu tarczowego. W badaniach wykonanych u dziewięciu kobiet, w półtorej godziny po doustnym podaniu leku w dawce 400 mg stężenia w surowicy wynosiły 7,7 mg/l przy równocześnie występujących stężeniach w mleku 0,7 mg/l.
Niemniej noworodki, których matki otrzymują propylotiouracyl powinny być karmione sztucznie.
Nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Niedoczynność tarczycy może mieć niestety wiele przyczyn, dlatego objawy tej choroby mogą być także różne i będą związane z wieloma narządami. Dlatego niedoczynność tarczycy jest dość trudna w diagnostyce. Przyczyny niedoczynności tarczycy Przede...
Ciąża, a badanie tarczycy Czy kobiety w ciąży powinny wykonywać badania pod kątem niedoczynności tarczycy? Jak często powinno być wykonywane badanie przesiewowe, które mogą pomóc w wykryciu choroby Hashimoto? Dowiedz się jakie zdanie na ten temat ma środowisko...
Recepta lekarska i farmaceutyczna umożliwiają zakup leków specjalistycznych, które są niedostępne bez okazania ważnej recepty. Dokument ten zwykle wystawia lekarz prowadzący, ale w wyjątkowych sytuacjach może zrobić to również farmaceuta. Co warto wiedzieć...
Szwedzcy naukowcy zauważyli zależność między ilością przyjmowanych przez ciężarną leków na epilepsję, a wynikami szkolnymi dziecka. Okazało się, że im więcej leków w ciąży, tym słabsze oceny potomka. Przyjmowanie leków przeciwepileptycznych w ciąży Badacze...
Naukowcy z Japonii prawdopodobnie wykonali milowy krok w sposobie dystrybucji leków w naszym organizmie. Odnaleźli drogę, jak przygotować skórę, aby była ****bardziej przepuszczalna dla leków. Skóra człowieka jest nieprzepuszczalną barierą dla środowiska,...
Hashimoto a ciąża - czy mają związek? Okazuje się, że tak. Hashimoto to najczęstsza przyczyna niedoczynności tarczycy u kobiet w wieku rozrodczym. Choroba wpływa także na przebieg ciąży oraz rozwój płodu. Jakie są jej przyczyny i objawy? Jak ją leczyć...
Jeden z ważniejszych gruczołów w naszym organizmie Tarczyca jest malutka (waży zaledwie 30-60g), ale odpowiada za bardzo ważne funkcję praktycznie wszystkich komórek w ludzkim organizmie. Jej prawidłowa praca ma kluczowe znaczenie dla dobrego samopoczucia....
Pacjentka chorująca na niedoczynność tarczycy postanowiła odstawić leki i zamiast tego - pić płyn Lugola. Była tak słaba, że miała problem z samodzielnym poruszaniem. Okazało się, że płyn Lugola wywołał u niej również chorobę Hashimoto. Odstawiła leki...
Yasminelle to lek stosowany w antykoncepcji hormonalenej, w celu zapobiegania ciąży. Lek Yasminelle nie powinien być przyjmowany przez pacjentki z niewydolnością krążenia. Charakterystyka leku Yasminelle Preparat Yasminelle posiada niewielkie ilości...
Thyrozol to preparat stosowany do zachowawczego leczenia nadczynności tarczycy. Substancją czynną jest tiamazol, który przeciwdziała nadmiernej produkcji hormonów tarczycowych. Co warto wiedzieć o preparacie Thyrozol i kiedy się go stosuje? Co to jest...
Komentarze