Tetraspan 100mg/ml HES

Tetraspan 100mg/ml HES - dawkowanie

Dawkowanie

Dawka dzienna i szybkość infuzji zależą od ilości utraconej krwi oraz od ilości płynów potrzebnej do zachowania lub przywrócenia parametrów hemodynamicznych.

Pierwsze 10-20 ml należy podawać wolno i pod uważną kontrolą, w celu jak najszybszego wykrycia wszelkich reakcji rzekomoanafilaktycznych.

Należy ograniczyć wielkość dawki zgodnie ze stopniem hemodylucji, patrz punkt 4.4 i 4.8.

Dorośli

Maksymalna dawka dzienna:

Do 30 ml leku Tetraspan 100 mg/ml / kg masy ciała (mc.) (równoważne 3,0 g hydroksyetyloskrobi / kg masy ciała). Odpowiada to 2000 ml produktu Tetraspan 100 mg/ml dla pacjenta ważącego 70 kg.

Maksymalna szybkość infuzji:

Maksymalna szybkość infuzji zależy od stanu klinicznego. Pacjenci w stanie ostrego wstrząsu mogą otrzymać do 20 ml/kg mc./godzinę (co odpowiada 0,33 ml/kg/min lub 2,0 g hydroksyetyloskrobi/kg masy ciała/godzinę).

W sytuacjach zagrażających życiu można podać szybko 500 ml w postaci infuzji pod ciśnieniem. Patrz również punkt 4.2.

Dzieci

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leczenia u dzieci. Dlatego Tetraspan 100 mg/ml można podać dzieciom tylko po starannej ocenie korzyści i ryzyka oraz z zachowaniem szczególnej ostrożności.

Sposób podawania: Podanie dożylne.

W przypadku szybkiej infuzji pod ciśnieniem, przed rozpoczęciem infuzji należy usunąć powietrze z plastikowego pojemnika i zestawu infuzyjnego w celu uniknięcia ryzyka powstania zatoru powietrznego związanego z infuzją.

Czas trwania leczenia zależy od czasu trwania i stopnia zaawansowania hipowolemii, wpływu leczenia na hemodynamikę oraz stopnia hemodylucji.

Tetraspan 100mg/ml HES - środki ostrożności

Ponieważ Tetraspan 100 mg/ml jest roztworem hiperonkotycznym, należy pamiętać, że efekt objętościowy jest większy niż objętość podanego płynu (wskutek mobilizacji płynu z przestrzeni zewnątrznaczyniowej); dlatego należy rozważyć ryzyko wystąpienia hiperwolemii.

Należy unikać przeciążenia objętościowego spowodowanego przedawkowaniem. Dawkę należy dostosowywać uważnie, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca.

Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. Dawka może wymagać dostosowania.

Pacjentów w podeszłym wieku z hiperwolemią należy ściśle monitorować, a dawkę dostosować w celu ograniczenia ryzyka upośledzenia czynności nerek.

Należy kontrolować zawartość elektrolitów w surowicy, bilans płynów i czynność nerek. Należy zapewnić odpowiednią podaż płynów.

Pacjenci z ciężkim odwodnieniem powinni najpierw otrzymać dożylnie roztwory elektrolitów.

Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku leczenia pacjentów z niewydolnością wątroby lub pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi, zwłaszcza w przypadku hemofilii lub znanej czy podejrzewanej choroby von Willebranda.

W celu zapewnienia prawidłowego określania grupy krwi, próbkę krwi należy pobrać przed podaniem produktu Tetraspan 100 mg/ml.

Ze względu na niebezpieczeństwo wystąpienia reakcji alergicznych (anafilaktycznych lub rzekomoanafilatycznych), pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą, a infuzję należy rozpoczynać z małą szybkością (patrz 4.8).

Po podaniu roztworów zawierających HES może wystąpić przejściowe podwyższenie

aktywności alfa-amylazy. Nie należy tego interpretować jako objawu zaburzenia czynności trzustki (patrz punkt. 4.8).

Tetraspan 100mg/ml HES - przedawkowanie

Objawy

Największe ryzyko powiązane z ostrym przedawkowaniem to hiperwolemia.

Leczenie

W tym przypadku należy natychmiast przerwać infuzję i rozważyć podanie leków moczopędnych.