Tacrolimus Accord

Tacrolimus Accord - dawkowanie

Dawkowanie

Terapia takrolimusem wymaga starannego monitorowania przez odpowiednio przeszkolony i wyposażony personel. Ten produkt leczniczy mogą przepisywać oraz wprowadzać zmiany w leczeniu immunosupresyjnym, wyłącznie lekarze, którzy posiadają doświadczenie w leczeniu immunosupresyjnym oraz postępowaniu z pacjentami po przeszczepieniu narządów. Nieumyślna, niezamierzona lub nienadzorowana przez lekarza zamiana postaci farmaceutycznych o szybkim uwalnianiu lub o przedłużonym uwalnianiu takrolimusu jest niebezpieczna. Może ona prowadzić do odrzucania przeszczepionego narządu lub zwiększenia częstości działań niepożądanych, w tym niewystarczającej lub nadmiernej immunosupresji, w wyniku klinicznie znaczących różnic w ogólnoustrojowej ekspozycji na takrolimus. Pacjent powinien otrzymywać jedną postać farmaceutyczną produktu leczniczego zawierającego takrolimus, zgodnie z odpowiadającym mu dobowym schematem dawkowania. Zmiana postaci farmaceutycznej produktu leczniczego zawierającego takrolimus lub zmiana schematu dawkowania powinny odbywać się wyłącznie pod wnikliwym nadzorem specjalisty transplantologa (patrz punkt 4.4 i 4.8). Podczas zamiany na jakikolwiek inny produkt leczniczy zawierający takrolimus konieczne jest monitorowanie stężenia leku we krwi i dostosowanie dawki, aby mieć pewność, że ogólnoustrojowa ekspozycja na takrolimus pozostała niezmieniona.

Uwagi ogólne

Przedstawione poniżej zalecenia dotyczące dawek początkowych należy traktować wyłącznie jako wskazówkę. Dawkowanie produktu leczniczego Tacrolimus Accord należy ustalać indywidualnie na podstawie klinicznej oceny odrzucania i tolerowania przeszczepu ,wspomagając się monitorowaniem stężenia leku we krwi (patrz poniżej „Zalecenia dotyczące docelowych najniższych skutecznych stężeń w pełnej krwi"). Jeśli wystąpią kliniczne objawy odrzucania, należy rozważyć zmianę schematu leczenia immunosupresyjnego.

Takrolimus można podawać dożylnie lub doustnie. Zazwyczaj leczenie można rozpocząć od podawania produktu leczniczego doustnie. W razie konieczności zawartość kapsułki można podać przez sondę nosowo-żołądkową w postaci zawiesiny w wodzie.

W początkowym okresie pooperacyjnym produkt leczniczy Tacrolimus Accord podaje się rutynowo w połączeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi. Dawka produktu leczniczego Tacrolimus Accord może różnić się w zależności od wybranego schematu leczenia immunosupresyjnego.

Sposób podawania

Zaleca się przyjmowanie dobowej dawki produktu leczniczego w dwóch dawkach podzielonych (np. rano i wieczorem). Kapsułki należy przyjmować natychmiast po wyjęciu z blistra. Połknięte kapsułki należy popić płynem (najlepiej wodą). W celu uzyskania maksymalnego wchłaniania kapsułki należy przyjmować na czczo lub co najmniej 1. godzinę przed lub 2 do 3. godzin po posiłku. (patrz punkt 5.2).

Czas trwania leczenia

Aby zahamować odrzucanie przeszczepu, konieczne jest utrzymywanie immunosupresji. Nie ma wobec tego ograniczeń czasu trwania leczenia doustnego.

Zalecane dawkowanie - przeszczepienie wątroby

Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu - dorośli

Doustne leczenie takrolimusem należy rozpocząć od dawki 0,10 mg/kg mc./dobę do 0,20 mg/kg mc./dobę, podawanej w dwóch dawkach podzielonych (np. rano i wieczorem). Podawanie produktu leczniczego należy rozpocząć około 12 godzin po zakończeniu zabiegu chirurgicznego.

Jeśli kliniczny stan pacjenta nie pozwala na doustne podawanie dawki, należy rozpocząć dożylne podawanie w dawce 0,01 mg/kg mc./dobę do 0,05 mg/kg mc./dobę w ciągłej infuzji trwającej 24 godziny.

Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu - dzieci

Doustna dawka początkowa wynosi 0,30 mg/kg mc./dobę, podawana w dwóch dawkach podzielonych (np. rano i wieczorem). Jeśli kliniczny stan pacjenta nie pozwala na doustne podawanie dawki, początkową dawkę dożylną 0,05 mg/kg mc./dobę należy podawać w ciągłej infuzji trwającej 24 godziny.

Dostosowanie dawki w okresie potransplantacyjnym u dorosłych i dzieci

Dawki produktu leczniczego Tacrolimus Accord są zwykle zmniejszane w okresie potransplantacyjnym. W niektórych przypadkach można odstawić jednocześnie stosowane inne leki immunosupresyjne i kontynuować stosowanie leku Tacrolimus Accord w monoterapii. Poprawa stanu pacjenta po przeszczepieniu narządu może spowodować zmianę farmakokinetyki takrolimusu i konieczne może być dalsze dostosowanie dawki.

Leczenie w odrzucaniu przeszczepu - dorośli i dzieci

W epizodach odrzucania stosowano zwiększone dawki produktu leczniczego Tacrolimus Accord, uzupełniające leczenie kortykosteroidami oraz wprowadzono krótkotrwałe cykle podawania przeciwciał monoklonalnych i (lub) poliklonalnych. W razie stwierdzenia objawów działania toksycznego (np. nasilone działania niepożądane - patrz punkt 4.8), może być konieczne zmniejszenie dawki produktu leczniczego Tacrolimus Accord.

W przypadku zmiany leczenia na terapię produktem leczniczym Tacrolimus Accord leczenie należy rozpocząć od podawania doustnej dawki początkowej zalecanej w immunosupresji podstawowej.

Informacje dotyczące zmiany leczenia cyklosporyną na leczenie takrolimusem, patrz poniżej w punkcie „Dostosowanie dawki w szczególnych populacjach pacjentów".

Zalecane dawkowanie - przeszczepienie nerki

Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu - dorośli

Doustna dawka początkowa takrolimusu wynosi 0,20 mg/kg mc./dobę do 0,30 mg/kg mc./dobę, podawana w dwóch dawkach podzielonych (np. rano i wieczorem). Podawanie należy rozpocząć w ciągu 24 godzin od zakończenia zabiegu chirurgicznego.

Jeśli kliniczny stan pacjenta nie pozwala na doustne podawanie dawki, należy rozpocząć leczenie dożylne w dawce 0,05 mg/kg mc./dobę do 0,10 mg/kg mc./dobę w ciągłej infuzji trwającej 24 godziny.

Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu - dzieci

Doustna dawka początkowa wynosząca 0,30 mg/kg mc./dobę, powinna być podawana w dwóch dawkach podzielonych (np. rano i wieczorem). Jeśli kliniczny stan pacjenta nie pozwala na doustne podawanie dawki, początkową dawkę 0,075 mg/kg mc./dobę do 0,100 mg/kg mc./dobę należy podawać w ciągłej infuzji dożylnej trwającej 24 godziny.

Dostosowanie dawki w okresie potransplantacyjnym u dorosłych i dzieci

Dawki produktu leczniczego Tacrolimus Accord są zwykle zmniejszane w okresie po przeszczepieniu. W niektórych przypadkach możliwe jest odstawienie jednocześnie stosowanych leków immunosupresyjnych, co prowadzi do stosowania produktu leczniczego Tacrolimus Accord w skojarzeniu z drugim lekiem. Poprawa stanu pacjenta po przeszczepieniu narządu może spowodować zmianę farmakokinetyki takrolimusu i konieczne może być dalsze dostosowanie dawki.

Leczenie w odrzucaniu przeszczepu - dorośli i dzieci

W epizodach odrzucania przeszczepu stosowano zwiększone dawki produktu leczniczego Tacrolimus Accord, uzupełniające leczenie kortykosteroidami oraz wprowadzono krótkotrwałe cykle podawania przeciwciał monoklinalnych i (lub) poliklonalnych. W przypadku stwierdzenia objawów działania toksycznego (np. nasilone działania niepożądane - patrz punkt 4.8), może być konieczne zmniejszenie dawki produktu leczniczego Tacrolimus Accord.

W razie zmiany leczenia na terapię produktem leczniczym Tacrolimus Accord leczenie należy rozpocząć od podawania doustnej dawki początkowej zalecanej w immunosupresji podstawowej.

Informacje dotyczące zmiany leczenia cyklosporyną na leczenie takrolimusem znajdują się poniżej w punkcie „Dostosowanie dawki w szczególnych populacjach pacjentów".

Zalecane dawkowanie - przeszczepienie serca

Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu - dorośli

Tacrolimus Accord można stosować wraz z indukcją przeciwciałami (co pozwala na późniejsze rozpoczęcie terapii produktem leczniczym Tacrolimus Accord) lub u pacjentów stabilnych klinicznie bez indukcji przeciwciałami.

Po indukcji przeciwciałami, doustną terapię produktem leczniczym Tacrolimus Accord należy rozpocząć od dawki początkowej wynoszącej 0,075 mg/kg mc./dobę, podawanej w dwóch dawkach podzielonych (np. rano i wieczorem). Podawanie produktu należy rozpocząć w ciągu 5 dni po zakończeniu zabiegu chirurgicznego, niezwłocznie po ustabilizowaniu stanu klinicznego pacjenta. Jeśli kliniczny stan pacjenta nie pozwala na doustne podawanie dawki, należy rozpocząć leczenie dożylne w dawce 0,01 mg/kg mc./dobę do 0,02 mg/kg mc./dobę w ciągłej infuzji trwającej 24 godziny.

Opublikowano również alternatywny schemat dawkowania, który polega na włączeniu takrolimusu doustnie w ciągu 12 godzin po zabiegu przeszczepienia. Schemat ten stosowano u pacjentów, u których nie stwierdzano niewydolności narządów (np. zaburzeń czynności nerek). W tym przypadku początkowa doustna dawka takrolimusu 2 do 4 mg/dobę podawana była w skojarzeniu z mykofenolanem mofetylu i kortykosteroidami lub w skojarzeniu z syrolimusem i kortykosteroidami.

Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu - dzieci

W przeszczepach serca u pacjentów pediatrycznych, produkt leczniczy Tacrolimus Accord stosowano w skojarzeniu z indukcją przeciwciałami (lub bez).

U pacjentów bez indukcji przeciwciałami, jeśli leczenie takrolimusem rozpoczyna się od podawania dożylnego zalecana dawka początkowa wynosi 0,03 mg/kg mc./dobę do 0,05 mg/kg mc./dobę podawana w ciągłej infuzji trwającej 24 godziny, w celu osiągnięcia stężenia takrolimusu w pełnej krwi, wynoszącego 15 ng/ml do 25 ng/ml. Leczenie należy zmienić na leczenie doustne, tak szybko jak to możliwe z klinicznego punktu widzenia. Leczenie doustne należy rozpocząć od podawania dawki 0,30 mg/kg mc./dobę w ciągu 8 do 12 godzin po zakończeniu leczenia dożylnego.

Po indukcji przeciwciałami, jeśli rozpoczyna się doustną terapię produktem leczniczym Tacrolimus Accord zalecana dawka początkowa wynosi 0,10 mg/kg mc./dobę do 0,30 mg/kg mc./dobę, podawana w dwóch dawkach podzielonych (np. rano i wieczorem).

Dostosowanie dawki w okresie potransplantacyjnym u dorosłych i dzieci

Dawki produktu leczniczego Tacrolimus Accord są zwykle zmniejszane w okresie po przeszczepieniu. Poprawa stanu pacjenta po przeszczepieniu narządu może spowodować zmianę farmakokinetyki takrolimusu i konieczne może być dalsze dostosowanie dawki.

Leczenie w odrzucaniu przeszczepu - dorośli i dzieci

W epizodach odrzucania przeszczepu stosowano zwiększone dawki produktu leczniczego Tacrolimus Accord, uzupełniające leczenie kortykosteroidami oraz wprowadzono krótkotrwałe cykle podawania przeciwciał monoklonalnych i (lub) poliklonalnych.

U dorosłych pacjentów po zmianie terapii na stosowanie produktu leczniczego Tacrolimus Accord, początkową dawkę doustną 0,15 mg/kg mc./dobę należy podawać w dwóch dawkach podzielonych (np. rano i wieczorem).

U pacjentów pediatrycznych po zmianie terapii na stosowanie produktu leczniczego Tacrolimus Accord, początkową dawkę doustną 0,20 mg/kg mc./dobę do 0,30 mg/kg mc./dobę należy podawać w dwóch dawkach podzielonych (np. rano i wieczorem).

Informacje dotyczące zmiany leczenia cyklosporyną na leczenie takrolimusem znajdują się poniżej w punkcie „Dostosowanie dawki w szczególnych populacjach pacjentów".

Zalecane dawkowanie - leczenie w odrzucaniu przeszczepu, inne przeszczepy alogeniczne

Dawkowanie zalecane w przeszczepieniach płuc, trzustki i jelit określono na podstawie ograniczonych danych pochodzących z klinicznych badań prospektywnych. U pacjentów po przeszczepieniu płuc, produkt leczniczy Tacrolimus Accord stosowano w doustnej dawce początkowej 0,10 mg/kg mc./dobę do 0,15 mg/kg mc./dobę, u pacjentów po przeszczepieniu trzustki w doustnej dawce początkowej 0,2 mg/kg mc./dobę, a u pacjentów po przeszczepieniu jelita w doustnej dawce początkowej 0,3 mg/kg mc./dobę.

Dostosowywanie dawki w szczególnych populacjach pacjentów

Rasa

W porównaniu do rasy kaukaskiej, pacjenci czarnej rasy mogą wymagać większych dawek takrolimusu w celu uzyskania podobnych najmniejszych stężeń skutecznych.

Płeć

Brak jest dowodów, aby u mężczyzn i kobiet konieczne było zastosowanie różnego dawkowania w celu uzyskania podobnych najmniejszych stężeń skutecznych.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może być konieczne zmniejszenie dawki w celu utrzymania najmniejszego skutecznego stężenia takrolimusu we krwi w zalecanym zakresie docelowym.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Ponieważ czynność nerek nie ma wpływu na właściwości farmakokinetyczne takrolimusu, nie jest konieczne dostosowywanie dawki. Takrolimus może jednak działać nefrotoksycznie i z tego względu zaleca się staranne kontrolowanie czynności nerek (w tym badania takie jak okresowe oznaczania stężenia kreatyniny w surowicy, obliczanie klirensu kreatyniny oraz pomiary ilości wydalanego moczu).

Pacjenci pediatryczni

Zazwyczaj dzieciom należy podawać dawki P1/2-2 razy większe niż dawki stosowane u dorosłych w celu osiągnięcia podobnych stężeń we krwi.

Pacjenci w podeszłym wieku

Obecnie brak jest dostępnych danych wskazujących na konieczność dostosowywania dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Zmiana leczenia z terapii cyklosporyną

Należy zachować ostrożność podczas zmiany leczenia pacjentów cyklosporyną na leczenie takrolimusem (patrz punkty 4.4 i 4.5).Terapię produktem leczniczym Tacrolimus Accord można rozpocząć po oznaczeniu stężeń cyklosporyny we krwi oraz ocenie stanu klinicznego pacjenta. W razie stwierdzenia zwiększonego stężenia cyklosporyny we krwi należy opóźnić podanie leku. W praktyce terapię produktem leczniczym Tacrolimus Accord rozpoczyna się 12 do 24 godzin po odstawieniu cyklosporyny. Po zmianie leczenia na stosowanie takrolimusu należy w dalszym ciągu monitorować stężenie cyklosporyny we krwi, ponieważ jej klirens może ulegać zmianie.

Zalecenia dotyczące docelowych najmniejszych skutecznych stężeń w pełnej krwi

Dawkowanie należy ustalać przede wszystkim na podstawie indywidualnej oceny klinicznych objawów odrzucania i tolerowania przeszczepu u poszczególnych pacjentów.

Jako pomoc w ocenie optymalnego dawkowania jest dostępnych kilka metod immunologicznych do oznaczenia stężenia takrolimusu w pełnej krwi, w tym półautomatyczny mikrocząsteczkowy test immunoenzymatyczny (ang. microparticle enzyme immunoassay, MEIA). Podczas porównywania stężeń z danych w piśmiennictwie z wartościami stężeń oznaczonymi u poszczególnych pacjentów należy zachować rozwagę i uwzględnić zastosowaną metodykę oznaczania. W obecnej praktyce klinicznej stężenia w pełnej krwi oznacza się stosując metody immunologiczne.

W okresie po przeszczepieniu narządu należy monitorować najmniejsze skuteczne stężenia takrolimusu we krwi. Gdy lek podaje się doustnie, najmniejsze skuteczne stężenia we krwi należy oznaczać około 12 godzin po podaniu ostatniej dawki, bezpośrednio przed podaniem kolejnej dawki. Częstość oznaczania stężenia leku we krwi zależy od potrzeb klinicznych. Ponieważ Tacrolimus Accord jest produktem leczniczym o małym klirensie, zmiany w jego stężeniu we krwi mogą stać się widoczne dopiero po kilku dniach od zmiany dawkowania. Najmniejsze skuteczne stężenia takrolimusu we krwi należy oznaczać około dwa razy w tygodniu w początkowym okresie po przeszczepieniu, a następnie okresowo w czasie leczenia podtrzymującego. Najmniejsze skuteczne stężenia takrolimusu we krwi należy również monitorować po dostosowaniu dawki, zmianie w schemacie leczenia immunosupresyjnyego oraz po jednoczesnym podawaniu substancji, które mogą zmieniać stężenie takrolimusu w pełnej krwi (patrz punkt 4.5).

Analiza danych z badań klinicznych sugeruje, że u większości pacjentów po przeszczepach powodzenie w leczeniu można osiągnąć, gdy najmniejsze skuteczne stężenia takrolimusu we krwi utrzymują się poniżej 20 ng/ml. Podczas interpretacji zmian w stężeniach leku w pełnej krwi konieczne jest uwzględnienie klinicznego stanu pacjenta.

W praktyce klinicznej najmniejsze skuteczne stężenia leku w pełnej krwi we wczesnym okresie po przeszczepieniu na ogół utrzymywały się w zakresie 5 ng/ml do 20 ng/ml u biorców wątroby oraz 10 ng/ml do 20 ng/ml u biorców nerek i serca. Później, w okresie leczenia podtrzymującego, stężenia we krwi na ogół utrzymywały się w zakresie 5 ng/ml do 15 ng/ml u pacjentów z przeszczepioną wątrobą, sercem i nerkami.

Tacrolimus Accord - środki ostrożności

Monitoring w okresie po przeszczepieniu

W początkowym okresie po przeszczepieniu, należy rutynowo monitorować następujące parametry: ciśnienie krwi, EKG, stan neurologiczny, wzrok, stężenie glukozy we krwi na czczo, elektrolity (zwłaszcza potas), próby czynnościowe wątroby i nerek, parametry hematologiczne, parametry

krzepnięcia krwi oraz oznaczenia stężenia białek w osoczu.W razie stwierdzenia istotnych klinicznie nieprawidłowości w wartościach parametrów należy rozważyć odpowiednie dostosowanie schematu leczenia immunosupresyjnego.

Błędne stosowanie produktu leczniczego

Obserwowano błędne stosowanie produktu leczniczego, w tym nieumyślną, niezamierzoną lub nienadzorowaną przez lekarza zamianę produktu leczniczego zawierającego takrolimus o szybkim lub przedłużonym uwalnianiu. Prowadziły one do wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, w tym odrzucenia przeszczepionego narządu lub innych działań niepożądanych, które mogły być skutkiem niewystarczającej lub nadmiernej ekspozycji na takrolimus. Pacjenci powinni otrzymywać produkt z takrolimusem w jednej postaci farmaceutycznej, zgodnie z odpowiadającym mu dobowym schematem dawkowania. Zmiana postaci farmaceutycznej lub zmiana schematu dawkowania powinny odbywać się wyłącznie pod ścisłym nadzorem specjalisty transplantologa (patrz punkt 4.2 i 4.8).

Produkty ziołowe

W czasie przyjmowania produktu leczniczego Tacrolimus Accord należy unikać stosowania produktów ziołowych zawierających ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) lub innych preparatów ziołowych ze względu na ryzyko interakcji prowadzących do zmniejszenia stężenia takrolimusu we krwi i zmniejszenia działania klinicznego takrolimusu (patrz punkt 4.5).

Biegunka

Ponieważ stężenie takrolimusu we krwi może znacznie zmieniać się podczas epizodów biegunek, w przypadku wystąpienia biegunki zaleca się dodatkowe kontrolowanie stężenia takrolimusu.

Cyklosporyna

Należy unikać jednoczesnego podawania cyklosporyny i takrolimusu, a także zachować ostrożność podając takrolimus pacjentom, którzy wcześniej przyjmowali cyklosporynę (patrz punkty 4.2 i 4.5).

Zaburzenia serca

W rzadko występujących przypadkach obserwowano przerost komór serca lub przegrody, opisywane jako kardiomiopatie. W większości przypadków zmiany te były przemijające i występowały przede wszystkim u dzieci z o wiele większymi stężeniami takrolimusu we krwi niż zalecane stężenia maksymalne. Do innych czynników, które zwiększały ryzyko wystąpienia tych stanów klinicznych zaliczono stwierdzoną wcześniej chorobę serca, stosowanie kortykosteroidów, nadciśnienie, zaburzenia czynności nerek lub wątroby, zakażenia, przeciążenie płynami i obrzęki. Dlatego, pacjenci z grupy wysokiego ryzyka, zwłaszcza małe dzieci i pacjenci poddawani istotnemu leczeniu immunosupresyjnemu, powinni być monitorowani z zastosowaniem procedur, takich jak echokardiografia lub EKG w okresie przed i po przeszczepieniu (np. początkowo po 3 miesiącach, a następnie po 9-12 miesiącach). W razie wystąpienia nieprawidłowości należy rozważyć zmniejszenie dawki produktu leczniczego Tacrolimus Accord lub zastąpienie go innym lekiem immunosupresyjnym. Takrolimus może wydłużać odstęp QT, ale w chwili obecnej brak jest wyraźnych dowodów na to, że powoduje on częstoskurcz komorowy typu „torsades depointes". Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których stwierdzono lub podejrzewa się zespół wrodzonego wydłużenia odstępu QT.

Zaburzenia limfoproliferacyjne związane z wirusem Ebsteina-Barr

U pacjentów leczonych produktem leczniczym Tacrolimus Accord zgłaszano zaburzenia limfoproliferacyjne związane z wirusem Ebsteina-Barr (EBV). U pacjentów, u których zmieniono leczenie na stosowanie produktu leczniczego Tacrolimus Accord nie należy jednocześnie stosować leczenia przeciwlimfocytarnego. U bardzo małych dzieci (poniżej 2. lat), bez przeciwciał przeciwko antygenowi kapsydu wirusa EBV (ang. EBV-VCA) donoszono o zwiększonym ryzyku wystąpienia zaburzeń limfoproliferacyjnych. Dlatego w tej grupie pacjentów przed rozpoczęciem leczenia takrolimusem należy wykonać odpowiednie badania serologiczne (EBV-VCA). W czasie leczenia zaleca się dokładne monitorowanie pacjentów na obecność EBV z zastosowaniem metody łańcuchowej reakcji polimerazy (ang. polymerase chain reaction) (EBV-PCR). Dodatni wynik

badania EBV-PCR może utrzymywać się miesiącami i per se nie wskazuje na schorzenie limfoproliferacyjne lub chłoniaka.

Zespół tylnej odwracalnej encefalopatii

U pacjentów leczonych takrolimusem zgłaszano zespół tylnej odwracalnej encefalopatii (ang. posterior reversible encephalopathy syndrome, PRES). Jeżeli u pacjentów przyjmujących takrolimus wystąpią objawy wskazujące na zespól tylnej odwracalnej encefalopatii, takie jak: ból głowy, zaburzenia stanu psychicznego, drgawki lub zaburzenia widzenia, należy wykonać badanie obrazowe (np. przy użyciu rezonansu magnetycznego, MRI). Jeżeli rozpoznano PRES, zaleca się utrzymanie prawidłowego ciśnienia tętniczego krwi i leczenie przeciwdrgawkowe oraz natychmiastowe przerwanie ogólnoustrojowego stosowania takrolimusu. Po podjęciu właściwego postępowania większość pacjentów całkowicie powraca do zdrowia.

Czysta aplazja czerwonokrwinkowa (ang. Pure Red Cell Aplasia, PRCA)

Zgłaszano przypadki czystej aplazji czerwonokrwinkowej u pacjentów leczonych takrolimusem. U wszystkich pacjentów wykryto czynniki ryzyka takie jak: zakażennie parwowirusem B19, inne towarzyszące choroby i stosowanie innych leków przyczyniających się do powstania PRCA.

Ryzyko rozwoju zakażeń oportunistycznych

U pacjentów leczonych lekami immunosupresyjnymi, w tym takrolimusem, zwiększa się ryzyko rozwoju zakażeń oportunistycznych (bakteryjnych, grzybiczych, wirusowych i pierwotniakowych). Do zakażeń oportunistycznych należy wirus BK, związany z nefropatią oraz wirus JC, związany z postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią (PWL). Zakażenia te często wiążą się z dużym całkowitym obciążeniem immunosupresyjnym i mogą prowadzić do stanów ciężkich lub zgonu. Lekarze powinni wziąć to pod uwagę w diagnostyce różnicowej u pacjentów poddanych immunosupresji z pogorszeniem czynności nerek lub objawów neurologicznych.

Nadwrażliwość na światło

Tak jak w przypadku stosowania innych leków immunosupresyjnych, ze względu na potencjalne ryzyko złośliwych zmian skórnych należy ograniczyć narażenie na działanie promieni słonecznych i UV przez noszenie odpowiedniej odzieży ochronnej oraz stosowanie filtrów przeciwsłonecznych o wysokim wskaźniku ochrony.

Inne leki immunosupresyjne

Podobnie jak w przypadku stosowania innych silnych leków immunosupresyjnych nie jest znane ryzyko wystąpienia raka wtórnego (patrz punkt 4.8).

Obserwowano reakcje alergiczne i anaflaktoidalne u pacjentów stodujacych takrolimus (patrz punkt 4.8).

Produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, to znaczy, że lek uznaje się za „wolny od sodu".

Tacrolimus Accord - przedawkowanie

Doświadczenie z przedawkowaniem jest ograniczone. Opisano kilka przypadków nieumyślnego przedawkowania, którego objawami były drżenia mięśniowe, bóle głowy, nudności i wymioty, zakażenia, pokrzywka, letarg, zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi i kreatyniny w surowicy oraz zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej.

Brak swoistego antidotum na leczenie takrolimusem. W razie przedawkowania należy zastosować ogólne postępowanie podtrzymujące czynności organizmu i leczenie objawowe.

Zważywszy na dużą masę cząsteczkową takrolimusu, jego słabą rozpuszczalność w wodzie i bardzo duży stopień wiązania z erytrocytami i białkami osocza, przypuszcza się, że takrolimusu nie można usunąć dializą. W pojedynczych przypadkach, u pacjentów z bardzo wysokim stężeniem leku w osoczu hemofiltracja i hemodiafiltracja skutecznie zmniejszały toksyczne stężenie. W przypadkach zatrucia lekiem podanym doustnie, pomocne może być płukanie żołądka i (lub) podanie adsorbentów (takich jak węgiel aktywowany), jeżeli zastosowane zostaną w krótkim czasie po przyjęciu produktu.