Symbicort Turbuhaler - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Symbicort Turbuhaler - opis
Symbicort jest przeznaczony do systematycznego leczenia pacjentów z
astmą oskrzelową, u których wskazane jest jednoczesne stosowanie
wziewnych glikokortykosteroidów i długo działających agonistów
receptorów ß2-adrenergicznych, gdy: - leczenie wziewnymi
glikokortykosteroidami i krótko działającymi wziewnymi agonistami
receptorów ß2-adrenergicznych stosowanymi doraźnie nie zapewnia
odpowiedniej kontroli objawów choroby lub - objawy choroby są
odpowiednio kontrolowane za pomocą wziewnych glikokortykosteroidów
i długo działających agonistów receptorów ß2-adrenergicznych
stosowanych osobno. Uwaga: Symbicort(80 µg + 4,5 µg/dawkę
inhalacyjną) nie jest zalecany do leczenia pacjentów z ciężką
postacią astmy.
Symbicort Turbuhaler - skład
Każda dawka dostarczona (dawka leku opuszczająca ustnik inhalatora)
zawiera: 80 mikrogramów budezonidu oraz 4,5 mikrograma formoterolu
fumaranu dwuwodnego. Każda dawka odmierzona zawiera 100 mikrogramów
budezonidu i 6 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego.
Substancja pomocnicza: jedna dawka zawiera 810 mikrogramów laktozy
jednowodnej. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Symbicort Turbuhaler - dawkowanie
Droga podania: podanie wziewne. Symbicort nie jest przeznaczony do
rozpoczynania leczenia astmy. Dawkowanie leków wchodzących w skład
produktu leczniczego Symbicort należy ustalać indywidualnie,
zależnie od stopnia ciężkości choroby. Należy zwrócić na to
szczególną uwagę zarówno w momencie rozpoczynania leczenia
produktem złożonym, jak i podczas ustalania dawki podtrzymującej.
Jeśli u pacjenta jest konieczne zastosowanie budezonidu i (lub)
formoterolu w dawkach innych niż dostępne w inhalatorze ze złożonym
produkcie leczniczym Symbicort, leczenie należy uzupełnić
przepisując odpowiednie dawki wziewnych agonistów receptorów
ß2-adrenergicznych i (lub) glikokortykosteroidów. Dawkę należy
dobierać do ustalenia najmniejszej dawki, która zapewnia skuteczne
opanowanie objawów choroby. Stan pacjenta powinien być regularnie
oceniany przez lekarza, tak by stosowana dawka produktu leczniczego
Symbicort pozostawała optymalna. Jeżeli uzyskano długotrwałe
opanowanie objawów choroby podczas stosowania najmniejszej
zalecanej dawki, następnym krokiem może być próba zmiany leczenia
na leczenie samym tylko glikokortykosteroidem wziewnym. Symbicort
może być stosowany w leczeniu na dwa różne sposoby: A. Leczenie
podtrzymujące: Symbicort jest stosowany systematycznie jako
leczenie podtrzymujące, a dodatkowy szybko działający lek
rozszerzający oskrzela jest stosowany doraźnie. B. Leczenie
podtrzymujące oraz doraźne: Symbicort jest stosowany systematycznie
jako leczenie podtrzymujące oraz doraźnie w odpowiedzi na
występujące objawy. A. Leczenie podtrzymujące produktem leczniczym
Symbicort Należy zalecić pacjentowi, aby przez cały czas miał przy
sobie szybko działający lek rozszerzający oskrzela do zastosowania
w razie konieczności. Zalecane dawkowanie: Dorośli (w wieku od 18
lat): 1-2 inhalacje dwa razy na dobę. U niektórych pacjentów może
być konieczne zwiększenie dawki maksymalnie do 4 inhalacji dwa razy
na dobę. Młodzież (w wieku 12-17 lat): 1-2 inhalacje dwa razy na
dobę. Dzieci (w wieku 6 lat i starsze): 2 inhalacje dwa razy na
dobę. W praktyce, jeżeli podczas leczenia opanowano objawy choroby
stosując schemat dawkowania dwa razy na dobę, dobieranie
najmniejszej skutecznej dawki może polegać na stosowaniu produktu
Symbicort raz na dobę, jeżeli w opinii lekarza dla utrzymania
opanowania objawów konieczne jest podawanie długo działających
leków rozszerzających oskrzela. Zwiększenie częstości przyjmowania
szybko działających leków rozszerzających oskrzela wskazuje na
pogorszenie kontroli astmy. W takim przypadku należy rozważyć
zmianę sposobu leczenia astmy. Dzieci w wieku poniżej 6 lat: Ze
względu na ograniczone dane produkt leczniczy Symbicort nie jest
zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat. B. Leczenie
podtrzymujące i doraźne produktem leczniczym Symbicort Pacjent
przyjmuje produkt leczniczy Symbicort codziennie w leczeniu
podtrzymującym oraz dodatkowo w razie potrzeby w odpowiedzi na
występujące objawy. Należy zalecić pacjentowi, aby przez cały czas
miał przy sobie produkt leczniczy Symbicort do zastosowania w razie
konieczności. Podtrzymujące i doraźne leczenie produktem leczniczym
Symbicort należy rozważyć przede wszystkim u pacjentów, u których:
• kontrola objawów astmy jest niewystarczająca i często konieczne
jest stosowanie leków rozszerzających oskrzela, • zaostrzenia astmy
występujące w przeszłości wymagały interwencji medycznej. U
pacjentów, którzy często przyjmują duże dawki produktu leczniczego
Symbicort doraźnie, należy ściśle monitorować występowanie działań
niepożądanych zależnych od dawki. Zalecane dawkowanie: Dorośli (w
wieku od 18 lat):Zalecana dawka podtrzymująca to 2 inhalacje na
dobę, przyjmowane jako 1 inhalacja rano i 1 inhalacja wieczorem lub
jako 2 inhalacje przyjmowane jednocześnie, rano lub wieczorem. W
przypadku wystąpienia objawów pacjent powinien przyjąć doraźnie 1
dodatkową inhalację. Jeśli po kilku minutach objawy nie ustąpią,
pacjent powinien przyjąć kolejną dawkę dodatkową. Nie wolno
przyjmować jednorazowo więcej niż 6 inhalacji. Zazwyczaj nie jest
konieczne przyjmowanie więcej niż 8 inhalacji na dobę, jednak przez
ograniczony okres można przyjmować do 12 inhalacji na dobę.
Pacjentom, którzy przyjmują więcej niż 8 inhalacji produktu
leczniczego na dobę, należy kategorycznie zalecić skontaktowanie
się z lekarzem prowadzącym. Należy ponownie ocenić stan pacjenta i
rozważyć zmianę leczenia podtrzymującego. Dzieci i młodzież w wieku
poniżej 18 lat: Produkt leczniczy Symbicort nie jest zalecany w
leczeniu podtrzymującym i doraźnym u dzieci i młodzieży. Informacje
ogólne Szczególne grupy pacjentów: Nie ma specjalnych zaleceń
dotyczących dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Nie ma danych
dotyczących stosowania produktu leczniczego Symbicort u pacjentów z
zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. U pacjentów z ciężką
marskością wątroby może dojść do zwiększenia ekspozycji na
formoterol i budezonid, ponieważ obie substancje są metabolizowane
głównie w wątrobie. Instrukcja prawidłowego stosowania produktu
leczniczego Symbicort Turbuhaler: Lek zawarty w inhalatorze
Symbicort Turbuhaler jest z niego uwalniany podczas wdechu
wykonywanego przez pacjenta. Oznacza to, że podczas wdechu przez
ustnik substancja lecznicza jest przenoszona z powietrzem wdychanym
przez pacjenta do dróg oddechowych. Uwaga: Ważne jest, aby pouczyć
pacjenta • aby uważnie przeczytał instrukcję użycia inhalatora w
ulotce dla pacjenta, załączonej do każdego inhalatora Symbicort
Turbuhaler. • o konieczności wykonywania natężonego i głębokiego
wdechu przez ustnik w celu zapewnienia dostarczenia do płuc
optymalnej dawki leku. • aby nigdy nie wykonywał wydechu przez
ustnik inhalatora. • o konieczności zamknięcia inhalatora Symbicort
Turbuhaler po użyciu. • o konieczności wypłukania jamy ustnej wodą
po każdej inhalacji dawki podtrzymującej, w celu zmniejszenia
ryzyka grzybicy jamy ustnej i gardła. W przypadku wystąpienia
grzybicy jamy ustnej i gardła pacjent powinien wypłukać jamę ustną
wodą także po przyjęciu dawki produktu leczniczego stosowanej
doraźnie. Ze względu na bardzo małą ilość proszku pacjent może nie
wyczuć smaku ani zapachu leku po inhalacji produktu leczniczego
Symbicort Turbuhaler.
Symbicort Turbuhaler - środki ostrożności
W przypadku przerywania leczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie
dawki. Nie należy nagle przerywać stosowania produktu leczniczego.
Jeżeli pacjent nie zauważa poprawy lub przyjmuje dawkę produktu
leczniczego Symbicort większą niż zalecana dawka maksymalna,
powinien skontaktować się z lekarzem (patrz punkt 4.2). Nagłe i
postępujące pogorszenie kontroli astmy jest stanem potencjalnie
zagrażającym życiu i u pacjenta w trybie pilnym należy
przeprowadzić badanie lekarskie. W takim przypadku należy rozważyć
konieczność zwiększenia dawki kortykosteroidów, np. podanie
doustnych kortykosteroidów, lub zastosowanie antybiotykoterapii,
jeśli wystąpiła infekcja. Pacjentom należy zalecić, aby przez cały
czas mieli przy sobie wziewny lek rozszerzający oskrzela do
stosowania doraźnego, tj. produkt leczniczy Symbicort (pacjenci
stosujący produkt leczniczy Symbicort w leczeniu podtrzymującym i
doraźnym) lub osobny szybko działający lek rozszerzający oskrzela
(pacjenci stosujący produkt leczniczy Symbicort wyłącznie w
leczeniu podtrzymującym). Należy poinformować pacjenta, że dawkę
podtrzymującą produktu leczniczego Symbicort należy stosować
zgodnie z zaleceniami, nawet w okresie bez objawów astmy. Nie
badano stosowania produktu leczniczego Symbicort w leczeniu
zapobiegającym wystąpieniu objawów, np. przed wysiłkiem. Dodatkowe
inhalacje produktu leczniczego Symbicort należy stosować w razie
wystąpienia objawów astmy, lecz nie są one przeznaczone do
regularnego stosowania zapobiegawczo, np. przed wysiłkiem. W takim
przypadku należy rozważyć zastosowanie szybko działającego leku
rozszerzającego oskrzela. Kiedy objawy astmy pozostają pod
kontrolą, można rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki produktu
leczniczego Symbicort. Ważne jest regularne kontrolowanie stanu
pacjentów w okresie stopniowego zmniejszania dawki. Należy stosować
najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego Symbicort (patrz
punkt 4.2). Nie należy rozpoczynać leczenia produktem Symbicort
podczas zaostrzenia, znacznego lub ostrego pogorszenia przebiegu
astmy. Podczas leczenia produktem Symbicort mogą wystąpić ciężkie
działania niepożądane związane z przebiegiem astmy oraz
zaostrzenia. Należy poinstruować pacjentów rozpoczynających
leczenie, aby w przypadku braku opanowania objawów astmy lub
wystąpienia pogorszenia po rozpoczęciu leczenia produktem Symbicort
kontynuowali leczenie i skontaktowali się z lekarzem. Tak jak w
przypadku innych leków podawanych wziewnie, może wystąpić
paradoksalny skurcz oskrzeli, co objawia się nasileniem świstów
oskrzelowych i duszności bezpośrednio po przyjęciu dawki produktu
leczniczego. Jeśli u pacjenta wystąpi paradoksalny skurcz oskrzeli,
należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego
Symbicort, ocenić stan pacjenta i wdrożyć leczenie alternatywne,
jeśli jest to konieczne. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na
szybko działające wziewne leki rozszerzające oskrzela i należy go
leczyć natychmiast (patrz punkt 4.8). Objawy ogólnoustrojowe mogą
wystąpić podczas stosowania jakichkolwiek wziewnych
glikokortykosteroidów, szczególnie, gdy są one stosowane
długotrwale w dużych dawkach. Prawdopodobieństwo wystąpienia tych
objawów po zastosowaniu wziewnych glikokortykosteroidów jest
znacznie mniejsze niż po zastosowaniu glikokortykosteroidów
doustnych. Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się:
zespół Cushinga, objawy zbliżone do zespołu Cushinga, zahamowanie
czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży,
zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę i jaskrę oraz
rzadziej szereg zaburzeń psychicznych lub zmian zachowania, w tym
nadpobudliwość psychoruchową, zaburzenia snu, niepokój, depresję
lub agresję (szczególnie u dzieci) (patrz punkt 4.8). Zaleca się
systematyczną kontrolę wzrostu dzieci, które przyjmują długotrwale
wziewne glikokortykosteroidy. W razie wystąpienia spowolnienia
wzrostu należy rozważyć zmianę sposobu leczenia w celu zmniejszenia
dawki glikokortykosteroidu wziewnego, jeśli to możliwe, do
najmniejszej dawki, przy której astma jest właściwie kontrolowana.
Należy dokładnie rozważyć korzyści wynikające ze stosowania
glikokortykosteroidu i możliwe ryzyko spowolnienia wzrostu.
Dodatkowo należy rozważyć skonsultowanie sposobu leczenia z
pediatrą pulmonologiem. Ograniczone dane z długotrwałych badań
wskazują, że większość dzieci i młodzieży leczonych budezonidem
wziewnym osiąga spodziewany wzrost w okresie dojrzałości. Jednak na
początku leczenia obserwowano niewielkie, przemijające spowolnienie
wzrostu (około 1 cm), występujące zazwyczaj w pierwszym roku
leczenia. Długotrwałe badania z udziałem dzieci stosujących
wziewnie budezonid w średniej dawce dobowej 400 mikrogramów (dawka
odmierzona) oraz pacjentów dorosłych stosujących wziewnie budezonid
w dawce dobowej 800 mikrogramów (dawka odmierzona) nie wykazały
istotnego wpływu na gęstość mineralną kości. Nie ma danych
dotyczących wpływu stosowania produktu leczniczego Symbicort w
większych dawkach. Należy zachować szczególną ostrożność podczas
zmiany leczenia glikokortykosteroidami podawanymi ogólnie na
leczenie produktem leczniczym Symbicort w przypadku jakichkolwiek
podstaw do podejrzeń, że wskutek wcześniejszego leczenia
glikokortykosteroidami o działaniu ogólnym mogło dojść do
zaburzenia czynności nadnerczy. Zastosowanie leczenia budezonidem
stosowanym wziewnie zwykle zmniejsza zapotrzebowanie pacjenta na
glikokortykosteroidy podawane doustnie, jednak u pacjentów, u
których dokonywana jest zmiana leczenia z glikokortykosteroidów
stosowanych doustnie na stosowane wziewnie istnieje ryzyko
utrzymywania się przez dość długi czas zmniejszonej rezerwy
nadnerczowej. Powrót do właściwego stanu może nastąpić po znacznym
upływie czasu po przerwaniu terapii doustnymi steroidami i dlatego
zmiana terapii z doustnych steroidów na wziewny budezonid może być
związana z ryzykiem wynikającym z zaburzeń czynności nadnerczy
przez dłuższy okres czasu. W związku z tym należy regularnie
kontrolować czynność osi HPA. Długotrwałe leczenie dużymi dawkami
wziewnych glikokortykosteroidów, szczególnie dawkami większymi niż
zalecane, może również powodować klinicznie znaczące zahamowanie
czynności nadnerczy. Dlatego należy rozważyć dodatkowe zastosowanie
glikokortykosteroidów podawanych ogólnie w okresach stresu, takich
jak ostre infekcje lub zabiegi chirurgiczne. Nagłe zmniejszenie
dawki steroidów może spowodować ostry przełom nadnerczowy. Objawy
przedmiotowe i podmiotowe świadczące o wystąpieniu ostrego przełomu
nadnerczowego mogą być w pewnym stopniu maskowane, ale mogą to być:
anoreksja, ból brzucha, utrata masy ciała, zmęczenie, ból głowy,
nudności, wymioty, zaburzenia świadomości, drgawki, niedociśnienie
tętnicze i hipoglikemia. Leczenia uzupełniającego steroidami
ogólnoustrojowymi lub wziewnym budezonidem nie należy nagle
przerywać. Podczas zmiany terapii z doustnej na Symbicort
Turbuhaler zazwyczaj występuje zmniejszenie działania
ogólnoustrojowego steroidów, co może skutkować wystąpieniem objawów
alergii i zapalenia stawów, takich jak zapalenie błony śluzowej
nosa, egzema, ból mięśni i stawów. Należy rozpocząć leczenie
objawowe. Należy podejrzewać możliwość niewystarczającego działania
glikokortykosteroidów, jeśli w rzadkich przypadkach wystąpią
objawy, takie jak: zmęczenie, ból głowy, nudności i wymioty. W
takich przypadkach niekiedy konieczne jest tymczasowe zwiększenie
dawki doustnych glikokortykosteroidów. W celu zminimalizowania
ryzyka wystąpienia zakażeń grzybiczych jamy ustnej i gardła należy
poinformować pacjenta o konieczności wypłukania jamy ustnej wodą po
każdej inhalacji dawki podtrzymującej. W przypadku wystąpienia
pleśniawek w obrębie jamy ustnej i gardła pacjent powinien wypłukać
jamę ustną wodą także po przyjęciu dawki produktu leczniczego
stosowanej doraźnie. Należy unikać jednoczesnego stosowania
produktu leczniczego Symbicort z itrakonazolem, rytonawirem, jak
również z innymi lekami, które są silnymi inhibitorami izoenzymu
CYP 3A4 (patrz punkt 4.5). Jeżeli nie można uniknąć jednoczesnego
stosowania tych leków, przerwa między ich zastosowaniem, a
przyjęciem produktu leczniczego Symbicort powinna być jak
najdłuższa. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego
Symbicort w leczeniu podtrzymującym i doraźnym u pacjentów
stosujących leki, które są silnymi inhibitorami izoenzymu CYP 3A4.
Symbicort należy stosować ostrożnie u pacjentów z nadczynnością
tarczycy, guzem chromochłonnym nadnerczy, cukrzycą, niewyrównaną
hipokaliemią, kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu
z lewej komory, podzastawkowym zwężeniem aorty nieznanego
pochodzenia, ciężkim nadciśnieniem tętniczym, tętniakiem i innymi
ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego, takimi jak choroba
niedokrwienna serca, tachyarytmie czy ciężka niewydolność serca.
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z wydłużeniem
odstępu QTc, ponieważ sam formoterol może powodować wydłużenie
odstępu QTc. U pacjentów z czynną lub przebytą gruźlicą płuc,
grzybiczym lub wirusowym zakażeniem dróg oddechowych należy
rozważyć potrzebę stosowania glikokortykosteroidów wziewnych oraz
ewentualnie zmianę ich dawki. Podczas stosowania dużych dawek
agonistów receptorów ß2-adrenergicznych może wystąpić ciężka
hipokaliemia. Jednoczesne stosowanie agonistów receptorów
ß2-adrenergicznych i innych leków zmniejszających stężenie potasu w
surowicy lub zwiększających ich działanie hipokaliemiczne, tj.
pochodnych ksantynowych, glikokortykosteroidów lub leków
moczopędnych, może powodować sumowanie się tych działań. Szczególną
ostrożność zaleca się u pacjentów z niestabilną astmą, którzy
stosują zmienne dawki leków rozszerzających oskrzela, u pacjentów z
ostrą, ciężką astmą, u których ryzyko wystąpienia objawów
związanych z hipokaliemią może być zwiększone przez niedotlenienie
oraz w innych sytuacjach, w których występuje zwiększone
prawdopodobieństwo hipokaliemii. W tych przypadkach zaleca się
kontrolę stężenia potasu w surowicy. U pacjentów z cukrzycą należy
kontrolować stężenie glukozy w surowicy, podobnie jak w przypadku
leczenia innymi agonistami receptorów ß2-adrenergicznych. Symbicort
Turbuhaler zawiera laktozę jednowodną (< 1 mg/dawkę
inhalacyjną). Taka ilość laktozy zazwyczaj nie powinna mieć
znaczenia klinicznego u pacjentów z nietolerancją laktozy. Laktoza
wchodząca w skład produktu leczniczego zawiera małe ilości białek
mleka, które mogą powodować wystąpienie reakcji alergicznych.
Symbicort Turbuhaler - przedawkowanie
Przedawkowanie formoterolu może prowadzić do objawów typowych dla
agonistów receptorów ß2-adrenergicznych, takich jak: drżenia
mięśni, bóle głowy, uczucie kołatania serca. Zgłaszano pojedyncze
przypadki tachykardii, hiperglikemii, hipokaliemii, wydłużenia
odstępu QTc, arytmii, nudności oraz wymiotów. Może być wskazane
leczenie objawowe i podtrzymujące. Po podaniu dawki 90 mikrogramów
formoterolu w ciągu 3 godzin u pacjentów z ostrym skurczem oskrzeli
nie obserwowano problemów świadczących o zagrożeniu bezpieczeństwa.
Ostre przedawkowanie budezonidu, nawet przy zastosowaniu
nadmiernych dawek, nie powinno stanowić problemu klinicznego.
Budezonid stosowany długotrwale w zbyt dużych dawkach może
powodować występowanie ogólnoustrojowych działań
glikokortykosteroidów, takich jak. podwyższone stężenie tych
hormonów we krwi i zahamowanie czynności nadnerczy. W razie
konieczności przerwania leczenia produktem leczniczym Symbicort z
powodu objawów wywołanych przedawkowaniem jego składnika,
formoterolu, należy rozważyć zapewnienie odpowiedniego leczenia
samym tylko glikokortykosteroidem wziewnym.
Symbicort Turbuhaler - przeciwwskazania
Nadwrażliwość (alergia) na budezonid, formoterol lub laktozę (która
zawiera niewielkie ilości białek mleka).
Symbicort Turbuhaler - działania niepożądane
Ze względu na to, że produkt Symbicort zawiera zarówno budezonid i
formoterol, po jego zastosowaniu możliwe jest wystąpienie tego
samego rodzaju działań niepożądanych, jakie były obserwowane po
zastosowaniu budezonidu i formoterolu. Jednoczesne podanie tych
dwóch substancji nie powoduje zwiększenia częstości występowania
działań niepożądanych. Najczęściej występującymi działaniami
niepożądanymi leku są farmakologicznie przewidywalne działania
niepożądane typowe dla agonistów receptorów ß2-adrenergicznych,
takie jak drżenie i kołatanie serca. Są one łagodne i zwykle
ustępują po kilku dniach od rozpoczęcia leczenia. Wymienione
poniżej działania niepożądane związane ze stosowaniem budezonidu i
formoterolu, pogrupowano zgodnie z klasyfikacją układów i narządów
oraz częstością występowania. Częstość występowania określono
następująco: bardzo często (?1/10), często (?1/100 do < 1/10),
niezbyt często (?1/1 000 do < 1/100), rzadko (?1/10 000 do <
1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000). Tabela 1 Klasyfikacja
układów i narządów Częstość występowania Działania niepożądane
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Często Zakażenia grzybicze
(kandydoza) jamy ustnej i gardła Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko Natychmiastowe i opóźnione reakcje nadwrażliwości, np.
wyprysk, pokrzywka, świąd, zapalenie skóry, obrzęk naczynioruchowy
i reakcja anafilaktyczna Zaburzenia endokrynologiczne Bardzo rzadko
Zespół Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie
wzrostu, zmniejszenie gęstości mineralnej kości Zaburzenia
metabolizmu i odżywiania Rzadko Hipokaliemia Bardzo rzadko
Hiperglikemia Zaburzenia psychiczne Niezbyt często Agresja,
nadpobudliwość psychoruchowa, niepokój, zaburzenia snu Bardzo
rzadko Depresja, zmiany zachowania (głównie u dzieci) Zaburzenia
układu nerwowego Często Bóle głowy, drżenia mięśni Niezbyt często
Zawroty głowy Bardzo rzadko Zaburzenia smaku Zaburzenia oka Bardzo
rzadko Zaćma i jaskra Zaburzenia serca Często Kołatanie serca
Niezbyt często Tachykardia Rzadko Zaburzenia rytmu serca, np.
migotanie przedsionków, tachykardia nadkomorowa, skurcze dodatkowe
Bardzo rzadko Dławica piersiowa. Wydłużenie odstępu QTc Zaburzenia
naczyniowe Bardzo rzadko Zmiany ciśnienia tętniczego Zaburzenia
układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Często Łagodne
podrażnienie gardła, kaszel, chrypka Rzadko Skurcz oskrzeli
Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często Nudności Zaburzenia skóry
i tkanki podskórnej Niezbyt często Łatwe siniaczenie Zaburzenia
mięśniowoszkieletowe i tkanki Niezbyt często Kurcze mięśni łącznej
Zakażenia grzybicze w obrębie jamy ustnej i gardła spowodowane są
osadzaniem się leku. Należy poradzić pacjentom przepłukanie jamy
ustnej wodą po każdym zastosowaniu leku, aby zminimalizować ryzyko
takich zakażeń. Zakażenie grzybicze w obrębie jamy ustnej i gardła
reaguje zwykle na miejscowe leczenie przeciwgrzybicze bez potrzeby
przerywania stosowania wziewnego glikokortykosteroidu. Podobnie jak
w przypadku innych terapii wziewnych, bardzo rzadko, u mniej niż 1
na 10 000 pacjentów, wystąpić może paradoksalny skurcz oskrzeli, co
objawia się nasileniem świstów oskrzelowych i duszności
bezpośrednio po przyjęciu dawki leku. Paradoksalny skurcz oskrzeli
reaguje na krótko działające wziewne leki rozszerzające oskrzela i
należy leczyć go od razu po wystąpieniu. Należy wówczas natychmiast
przerwać stosowanie produktu leczniczego Symbicort, ocenić stan
pacjenta i wprowadzić leczenie alternatywne, jeśli konieczne (patrz
punkt 4.4). Mogą wystąpić objawy związane z ogólnoustrojowym
działaniem wziewnych glikokortykosteroidów, szczególnie, gdy leki
te są stosowane długotrwale i w dużych dawkach. Prawdopodobieństwo
wystąpienia tych objawów po zastosowaniu wziewnych
glikokortykosteroidów jest znacznie mniejsze niż po zastosowaniu
glikokortykosteroidów doustnych. Do możliwych objawów
ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga, objawy zbliżone do
zespołu Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie
wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej
kości, zaćmę i jaskrę. Może wystąpić także zwiększona wrażliwość na
infekcje oraz zaburzenie zdolności przystosowania się do sytuacji
stresowych. Działania takie prawdopodobnie zależne są od dawki,
czasu ekspozycji, jednoczesnej i wcześniejszej ekspozycji na
działanie steroidów oraz od indywidualnej wrażliwości. Leczenie
agonistami receptorów ß2-adrenergicznych może powodować zwiększenie
stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i
związków ketonowych.
Symbicort Turbuhaler - ciąża i karmienie piersią
Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania u kobiet w ciąży
produktu leczniczego Symbicort lub jednocześnie formoterolu i
budezonidu. Dane pochodzące z badania nad rozwojem zarodka i płodu
przeprowadzonego na szczurach nie wykazały dodatkowego wpływu
skojarzenia tych leków. Nie ma odpowiednich danych dotyczących
stosowania formoterolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach
wykazały, że formoterol powodował działania niepożądane w badaniach
nad rozrodczością przy bardzo dużej ekspozycji ogólnoustrojowej
(patrz punkt 5.3). Dane dotyczące przebiegu ciąży u 2000 kobiet
stosujących wziewnie budezonid nie wskazują na zwiększone ryzyko
teratogennego działania. W badaniach na zwierzętach wykazano, że
glikokortykosteroidy powodują wady rozwojowe (patrz punkt 5.3).
Wydaje się, że dane te nie mają znaczenia u ludzi, jeżeli budezonid
podaje się w zalecanych dawkach. Badania na zwierzętach wykazały
również związek pomiędzy ekspozycją na zbyt wysokie, choć jeszcze
nie teratogenne dawki glikokortykosteroidów w okresie prenatalnym a
zwiększonym ryzykiem opóźnienia rozwoju wewnątrzmacicznego, chorób
układu krążenia w wieku dorosłym, trwałych zmian wysycenia
receptora glikokortykosteroidowego oraz zmian w metabolizmie i
działaniu neuroprzekaźników. Symbicort można stosować w ciąży tylko
wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Należy
zastosować najmniejszą skuteczną dawkę budezonidu, która zapewnia
odpowiednią kontrolę astmy. Budezonid przenika do mleka kobiecego,
jednak stosowany w dawkach terapeutycznych nie powinien mieć wpływu
na dziecko karmione piersią. Nie wiadomo, czy formoterol przenika
do mleka kobiecego. U szczurów wykazano małe stężenie formoterolu w
mleku karmiących samic. Zastosowanie produktu leczniczego Symbicort
u kobiet karmiących piersią można rozważyć tylko wtedy, gdy
spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla
dziecka.
Symbicort Turbuhaler - prowadzenie pojazdów
Symbicort nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność
prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Komentarze