Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Przyjmując leki, należy pamiętać, by zwrócić szczególną uwagę na produkty, które mogą przyczynić się do powstania niebezpiecznych interakcji z medykamentami. Przeczytaj pełny opis interakcji leków z innymi produktami żywnościowymi.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Paracetamol Actavis jest wskazany do krótkotrwałego leczenia bólu o umiarkowanym nasileniu,
zwłaszcza w okresie pooperacyjnym i do krótkotrwałego leczenia gorączki, jeżeli podanie leku drogą dożylną jest uzasadnione klinicznie nagłą koniecznością zwalczania bólu lub hipertermii i (lub) w przypadku, gdy podanie leku inną drogą nie jest możliwe.
Jeden ml zawiera 10 mg paracetamolu.
Jedna fiolka 100 ml zawiera 1000 mg paracetamolu.
Substancje pomocnicze: sód 0,076 mg/ml.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Do stosowania dożylnego.
Fiolka o objętości 100 ml jest przeznaczona wyłącznie do stosowania u dorosłych, młodzieży i dzieci o masie ciała większej niż 33 kg
Dawkowanie
Dawkowanie jest uzależnione od masy ciała pacjenta (patrz poniżej tabela dotycząca dawkowania).
|
Masa ciała pacjenta |
Dawka pojedyncza |
Maksymalna dawka dobowa* |
|
> 33 kg i ≤50 kg |
15 mg/kg paracetamolu na podanie, tzn. 1,5 ml roztworu na kg masy ciała |
− nie częściej niż cztery razy na dobę − minimalny odstęp pomiędzy podaniami musi wynosić 4 godziny − maksymalna dawka dobowa nie |
> 50 kg 1 g paracetamolu na podanie, tzn. jedna fiolka 100 ml
może przekraczać 60 mg/kg (tzn. maksymalna dawka dobowa to 3 g)
− nie częściej niż cztery razy na dobę − minimalny odstęp pomiędzy każdorazowym podaniem musi wynosić 4 godziny
− maksymalna dawka dobowa nie może przekraczać 4 g
*Maksymalna dawka dobowa: maksymalna dawka dobowa przedstawiona w powyższej tabeli dotyczy pacjentów, którzy nie stosują innych leków zawierających paracetamol i dawka nie musi być dostosowana z uwzględnieniem tych leków.
Ciężka niewydolność nerek
Zaleca się, aby podczas podawania paracetamolu pacjentom z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) zmniejszyć dawkę i zwiększyć minimalny odstęp pomiędzy każdym podaniem produktu leczniczego do 6 godzin (patrz punkt 5.2).
U dorosłych z niewydolnością wątroby, chorobą alkoholową, niedożywionych (niskie rezerwy glutationu w wątrobie), odwodnionych:
– maksymalna dawka nie może przekraczać 3 g(patrz punkt 4.4).
Sposób podawania:
Roztwór paracetamolu podaje się w 15 minutowym wlewie dożylnym.
Tak jak w przypadku wszystkich roztworów do infuzji w fiolkach szklanych, należy pamiętać o uważnym monitorowaniu zwłaszcza końcowej fazy infuzji, bez względu na drogę podania. Kontrolowanie końcowej fazy infuzji dotyczy zwłaszcza infuzji podawanych przez wkłucie centralne, w celu uniknięcia zatoru powietrznego.
Ostrzeżenia
Przedłużone lub częste stosowanie nie jest wskazane. Zaleca się stosowanie odpowiedniego leczenia przeciwbólowego doustnie, gdy tylko podawanie leków tą drogą będzie możliwe.
Aby uniknąć przedawkowania leku, należy sprawdzić, czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu lub propacetamolu.
Dawki większe niż te zalecane niosą ze sobą ryzyko bardzo ciężkiego uszkodzenia wątroby. Kliniczne, podmiotowe i przedmiotowe objawy uszkodzenia wątroby (w tym: piorunujące zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, cholestatyczne zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) pojawiają się zazwyczaj po dwóch dniach, z maksymalnym nasileniem występującym zazwyczaj po 4 – 6 dniach od podania. Leczenie z zastosowaniem antidotum powinno zostać wdrożone tak szybko, jak to możliwe (patrz punkt 4.9).
Produkt zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na 100 ml, tzn. że lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Jak w przypadku wszystkich roztworów do infuzji w szklanych fiolkach, konieczna jest dokładna obserwacja szczególnie pod koniec wlewu (patrz punkt 4.2).
Środki ostrożności podczas stosowania
Należy zachować ostrożność podczas stosowania paracetamolu w przypadkach:
− niewydolności wątroby
− ciężkiej niewydolności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) (patrz punkt 4.2 i 5.2) − przewlekłej choroby alkoholowej
− pacjentów przewlekle niedożywionych (niskie rezerwy glutationu w wątrobie) − odwodnienia.
Występuje ryzyko uszkodzenia wątroby (w tym piorunujące zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, cholestatyczne zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, małych dzieci, pacjentów z chorobami wątroby, w przypadkach przewlekłej choroby alkoholowej, u pacjentów z przewlekłym niedożywieniem i pacjentów przyjmujących induktory enzymów. W takich przypadkach przedawkowanie może prowadzić do zgonu.
Ogólne objawy występują zwykle w ciągu pierwszych 24 godzin i obejmują: nudności, wymioty, brak łaknienia, bladość i ból brzucha. W przypadku przedawkowania paracetamolu należy niezwłocznie wdrożyć postępowanie ratunkowe, nawet jeżeli nie występują objawy.
Przedawkowanie (7,5 g lub więcej paracetamolu w pojedynczej dawce u dorosłych lub 140 mg/kg masy ciała w pojedynczej dawce u dzieci) powoduje cytolizę wątroby, która prawdopodobnie spowoduje całkowitą i nieodwracalną martwicę, co powoduje niewydolność wątroby, kwasicę metaboliczną i encefalopatię, a w rezultacie może to prowadzić do śpiączki i zgonu. Jednocześnie obserwuje się zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych (AspAT, AlAT), dehydrogenazy mleczanowej i zwiększone stężenie bilirubiny równocześnie ze zmniejszeniem stężeń protrombiny, co może nastąpić w ciągu 12 do 48 godzin po podaniu. Kliniczne objawy uszkodzenia wątroby występują zwykle początkowo po 2 dniach i osiągają maksimum po 4 do 6 dniach.
Postępowanie ratunkowe
– Niezwłoczna hospitalizacja.
– Przed rozpoczęciem leczenia po przedawkowaniu, należy jak najszybciej pobrać próbki krwi w celu określenia stężenia paracetamolu.
– Leczenie obejmuje podanie antidotum, N-acetylocysteiny (NAC) dożylnie lub doustnie, jeśli to możliwe, przed upływem 10. godziny po przyjęciu. NAC może jednak dawać pewnego stopnia ochronę nawet po 10. godzinach, ale w takim przypadku zastosowane leczenie jest przedłużone. – Leczenie objawowe.
– Badania czynności wątroby należy przeprowadzić na początku leczenia i powtarzać co 24 godziny. W większości przypadków, aktywność enzymów wątrobowych powraca do wartości prawidłowych w ciągu jednego do dwóch tygodni, z pełnym przywróceniemczynności wątroby. Jednakże w bardzo ciężkich przypadkach może być konieczny przeszczep wątroby.
Paracetamol Actavis jest przeciwwskazany:
− w przypadku nadwrażliwości na paracetamol lub chlorowodorek propacetamolu (prekursor paracetamolu) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
− w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby.
Tak jak w przypadku wszystkich produktów leczniczych zawierających paracetamol, działania niepożądane występują rzadko (≥ 1/10 000 do < 1 /1 000) lub bardzo rzadko (< 1/10 000). Zostały one opisane poniżej:
Zgłaszane były bardzo rzadkie przypadki reakcji nadwrażliwości
od zwykłej wysypki skórnej lub pokrzywki do wstrząsu
anafilaktycznego i wymagały przerwania leczenia.
Zgłaszano przypadki rumienia, zaczerwienienia (zwłaszcza twarzy), świądu i tachykardii.
Ciąża
Badania kliniczne dotyczące dożylnego podawania paracetamolu u kobiet w ciąży są ograniczone. Jednakże wyniki badań epidemiologicznych stosowania doustnego paracetamolu w dawkach leczniczych nie wskazują na występowanie działań niepożądanych w ciąży ani też na wpływ na zdrowie płodu czy noworodka.
Prospektywne dane dotyczące ciąż, w czasie których wystąpiło przedawkowanie paracetamolu, nie wskazują na zwiększenie ryzyka wad wrodzonych.
Badania na zwierzętach dotyczące stosowania dożylnego paracetamolu w ciąży nie były prowadzone. Niemniej jednak badania dotyczące stosowania doustnego, nie wykazały teratogennego lub toksycznego działania na płód.
Tym niemniej paracetamol powinien być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. W takim przypadku, należy ściśle przestrzegać zalecanego sposobu i czasu dawkowania.
Laktacja
Po podaniu doustnym paracetamol jest w niewielkich ilościach wydzielany do mleka matki. Nie stwierdzono działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią. W rezultacie, preparat Paracetamol Actavis w dawkach leczniczych może być stosowany u kobiet karmiących piersią.
Paracetamol nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania pojazdów mechanicznych.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. W ośrodkowym układzie nerwowym hamuje działanie prostaglandyn - związków biologicznie czynnych odpowiedzialnych m.in. za podwyższenie ciepłoty ciała i zwiększenie wrażliwości na bodźce bólowe. Substancja lecznicza stosowana jest w przypadku bólów o słabym i umiarkowanym nasileniu.
Komentarze