Septanazal dla dzieci

Septanazal dla dzieci - dawkowanie

Dawkowanie

Zalecana dawka Septanazal dla dorosłych to jedna dawka aerozolu do każdego otworu nosowego do trzech razy na dobę, w razie potrzeby.

Dawkowanie zależy od indywidualnej wrażliwości pacjenta i odpowiedzi klinicznej.

Nie należy stosować dłużej niż 7 dni, chyba, że lekarz zaleci inaczej. Ponowne stosowanie jest możliwe tylko po kilkudniowej przerwie.

Dzieci

Dzieci poniżej 12. roku życia powinny stosować produkt leczniczy pod opieką dorosłych.

leczeniu uszkodzeń błony

nosa.

Jeżeli po 3 dniach leczenia nie zauważono poprawy lub pogorszenia objawów należy ponownie dokonać oceny klinicznej.

Dzieci powyżej 6 roku życia

Zalecana dawka Septanazal dla dorosłych u dzieci powyżej 6 roku życia to jedna dawka aerozolu do każdego otworu nosowego, do trzech razy na dobę. W celu określenia czasu stosowania należy skonsultować się z lekarzem.

Septanazal dla dorosłych jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 6 roku życia (patrz punkt 4.3). Dzieci od 2 do 6 roku życia

Zalecana dawka Septanazal dla dzieci u dzieci od 2 do 6 roku życia to jedna dawka aerozolu do każdego otworu nosowego do trzech razy na dobę. W celu określenia czasu stosowania należy skonsultować się z lekarzem.

Septanazal dla dzieci jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 2 roku życia (patrz punkt 4.3).

Sposób podawania

Należy usunąć nasadkę ochronną z końcówki rozpylającej.

Przed pierwszym użyciem lub gdy aerozol nie jest stosowany przez dłuższy okres, należy kilkakrotnie nacisnąć pompkę, do czasu pojawienia się jednolitej mgiełki. (Rysunek w oryginale CHPL)

Końcówkę dozownika należy umieścić w otworze nosowym w pozycji na tyle pionowej, na ile to możliwe i nacisnąć pompkę dozownika. Podczas dozownika należy delikatnie wciągnąć powietrze nosem. Jeśli konieczne, czynność tę powtórzyć w drugim otworze nosowym. (Rysunek w oryginale CHPL)

Po użyciu wytrzeć końcówkę dozującą chusteczką papierową i nałożyć nasadkę ochronną.

Septanazal dla dzieci - środki ostrożności

Produkt leczniczy powinien być stosowany tylko po uważnej ocenie korzyści i ryzyka w przypadku:

- pacjentów przyjmujących inhibitory monoaminooksydazy (ang. monoamine oxidase, MAO) i inne leki, które potencjalnie zwiększają ciśnienie tętnicze krwi,

- zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego, szczególnie w przypadku jaskry z wąskim kątem przesączania,

- poważnych chorób układu krążenia (choroby niedokrwiennej serca, nadciśnienia tętniczego),

- guza chromochłonnego,

- chorób metabolicznych (nadczynności tarczycy, cukrzycy),

- porfirii,

- rozrostu gruczołu krokowego.

Ze względu na niebezpieczeństwo zaniku błony śluzowej nosa produkt leczniczy można stosować w okresie przewlekłego nieżytu nosa tylko pod nadzorem lekarza

Długotrwałe stosowanie i stosowanie dawkach większych niż zalecane leków sympatykomimetycznych może prowadzić do reaktywnego przekrwienia błony śluzowej nosa. Ten efekt prowadzi do zwężenia dróg oddechowych, co powoduje, że pacjent wielokrotnie stosuje produkt, aż jego stosowanie staje się trwałe. Konsekwencją tego jest wtórne polekowe zapalenie błony śluzowej nosa (rhinitis medicamentosa) lub nawet zanik błony śluzowej nosa.

W łagodniejszych przypadkach można rozważyć przerwanie stosowania leków sympatykomimetycznych w jednym z otworów nosowych a po ustąpieniu objawów podać w drugim otworze nosowym dla utrzymania oddychania w części nosa w celu.

Należy unikać bezpośredniego kontaktu produktu leczniczego z oczami.

W przypadku niewłaściwego użycia lub użycia nadmiernej ilości aerozolu, absorpcja ksylometazoliny może powodować układowe działania niepożądane, szczególnie u dzieci (działania niepożądane ze strony choroby układu krążenia i układu nerwowego) (patrz punkt 4.8 i 4.9).

W celu uniknięcia zwiększone ryzyka ze strony układu krążenia i nerwowego nie jest zalecane jednoczesne stosowanie produktu z produktami leczniczymi stosowanymi w miejscowym lub układowym leczeniu grypy oraz sympatykomimetykami zawartymi w lekach na kaszel i przeziębienie (np. pseudoefedryna, efedryna, fenylefryna, oksymetazolina, ksylometazolina, tramazolina, nafazolina, tuaminoheptan) (patrz punkt 4.5).

Septanazal dla dzieci - przedawkowanie

Chlorowodorek ksylometazoliny

Obraz kliniczny zatrucia pochodnymi imidazolu może być zróżnicowany, a fazy pobudzenia mogą przeplatać się z okresami hamowania ośrodkowego układu nerwowego i układu krążenia. Szczególnie u dzieci, przedawkowanie wynika głównie z działania na ośrodkowy układ nerwowy: drgawki, śpiączka, bradykardia, bezdech, nadciśnienie tętnicze oraz niedociśnienie tętnicze. Objawy pobudzenia ośrodkowego układu nerwowego to niepokój, pobudzenie, halucynacje i drgawki. Objawy zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego to obniżenie temperatury ciała, zmęczenie, senność i śpiączka.

Ponadto może wystąpić: zwężenie źrenic, rozszerzenie źrenic, obfite pocenie się, gorączka, bladość, sinica, nudności, tachykardia, bradykardia, zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie akcji serca, nadciśnienie, nagłe obniżenie ciśnienia krwi podobne do wstrząsu, obrzęk płuc, zaburzenia oddychania i bezdech.

W przypadku ciężkiego przedawkowania wskazane jest intensywne leczenie szpitalne. W zawiązku z szybkim wchłanianiem ksylometazoliny należy natychmiast zastosować węgiel (absorbent), siarczanu sodu (środek przeczyszczający) lub płukanie żołądka (w przypadku dużych ilości). W celu obniżenia ciśnienia krwi możliwe jest zastosowanie leków blokujących nieselektywne receptory alfa-adrenergiczne.

Środki wazopresyjne są przeciwwskazane. Jeśli to konieczne, należy podać następujące środki: obniżające temperaturę ciała, leki przeciwdrgawkowe oraz podać tlen.

Deksopantenol

Kwas pantotenowy i jego pochodne, włącznie z deksopantenolem, wykazują bardzo małą toksyczność. W razie przedawkowania nie jest konieczne specjalne postępowanie.