Roztwór glukozy 10% BAXTER

Roztwór glukozy 10% BAXTER - dawkowanie

Podawać dożylnie. Dawkowanie ustala się indywidualnie w zależności od wskazań, stanu nawodnienia, stężenia elektrolitów we krwi oraz zapotrzebowania energetycznego organizmu. Zwykle podaje się w dożylnym wlewie kroplowym z szybkością 75 kropli/minutę – 250 ml/godzinę - 2000 ml/dobę. Można podawać do żył obwodowych. Uwaga: Podawać natychmiast po założeniu zestawu do wlewu. Dodatkowy lek należy wprowadzać przez wkłucie w tym samym miejscu butelki, w którym później zostanie podłączony przyrząd do przetaczania. Dokładnie wymieszać. Postępować zgodnie z zasadami aseptyki. Nie należy przechowywać roztworów, do których wprowadzono dodatkowe leki. Dzieci i młodzież Szybkośćinfuzji oraz objętość zależą od wieku, masy ciała, stanu klinicznego i metabolicznego pacjenta, leczenia współistniejącego i powinny być określone przez lekarza doświadczonego w leczeniu dzieci i młodzieży płynami dożylnymi.

Roztwór glukozy 10% BAXTER - środki ostrożności

W stanach pourazowych, pooperacyjnych i innych, w których występuje zaburzenie metabolizmu glukozy, preparat należy stosować tylko kontrolując poziom glukozy we krwi. Ostrożnie stosować w hiponatremii. 10% roztwór glukozy, podawany jako jedyny płyn może być przyczyną zaburzeń elektrolitowych. Po nagłym przerwaniu wlewu hipertonicznego roztworu glukozy może dojść do wtórnej hipoglikemii. Jeżeli podaż glukozy jest większa niż szybkość jej eliminacji (powyżej 500-800 mg/kg mc./h) może nastąpić diureza osmotyczna. Ze względu na możliwość wystąpienia pseudoaglutynacji nie należy podawać roztworu glukozy, za pomocą tego samego zestawu do wlewów, przed przetaczaniem krwi, podczas i po zakończeniu przetaczania. Dzieci i młodzież U noworodków, szczególnie urodzonych przed terminem oraz z niską wagą urodzeniową – wzrasta ryzyko wystąpienia hipo- lub hiperglikemii i dlatego powinny być szczególnie monitorowane w trakcie leczenia roztworami dożylnymi glukozy w celu zapewnienia odpowiedniej kontroli glikemicznej oraz uniknięcia potencjalnych długotrwałych działań niepożądanych. Hipoglikemia u noworodków może powodować przedłużone napady padaczkowe, śpiączkę i uszkodzenie mózgu. Hiperglikemia wiąże się z krwotokami dokomorowymi, opóźnionym wystąpieniem zakażenia bakteryjnego i grzybiczego, retinopatią wcześniaczą, martwiczym zapaleniem jelit, dysplazją oskrzelowo-płucną, przedłużonym pobytem w szpitalu oraz śmiercią.

Roztwór glukozy 10% BAXTER - przedawkowanie

Ostre zatrucia tym lekiem nie są spotykane. Podczas stosowania u chorych na cukrzycę może wystąpić hiperglikemia. Może być wówczas konieczna zmiana dawek insuliny. Długotrwałe podawanie może spowodować zaburzenia elektrolitowe, w tym stan niedoboru fosforu, wapnia (odwapnienie kości) i magnezu, powstanie skazy krwotocznej, rzadko niedokrwistości hemolitycznej. Długotrwałe podawanie roztworów glukozy może wywołać odwodnienie z objawami zaburzeń czynności ośrodkowego układu nerwowego, układu krążenia, nerek i przewodu pokarmowego. Stosuje się leczenie objawowe.