PoltechMDP

PoltechMDP - dawkowanie

Radiofarmaceutyk, ^99mTc-MDP, podaje się dożylnie po wyznakowaniu zestawu, zgodnie z instrukcją znakowania, jałowym i wolnym od utleniaczy roztworem eluatu z generatora radionuklidowego

99 99m Mo/ Tc.

Do znakowania jednej fiolki zestawu można użyć roztworu nadtechnecjanu-^99mTc sodu (eluatu z generatora radionuklidowego ⁹⁹Mo/^99mTc) o aktywności technetu-99m 1100-18500 MBq. Zalecana aktywność do przeprowadzenia jednego badania u osoby dorosłej mieści się w granicach 370-740 MBq. Wyróżnia się trzy zasadnicze metody wykonywania scyntygrafii układu kostnego: technikę planarną, technikę SPECT (tomografia emisyjna pojedynczego fotonu) i scyntygrafię trójfazową.

Dobrej jakości obrazy scyntygraficzne (np. w scyntygrafii trójfazowej) uzyskuje się stosując tzw.

scyntygrafię statyczną późnej fazy, tj. wykonując badanie nie wcześniej niż po 2 godzinach po dożylnym podaniu preparatu. Wcześniejsze wykonanie badania może być przyczyną uzyskania wyniku, który tylko w części odzwierciedla aktywność metaboliczną kości.

Zaleca się powolne wstrzykiwanie preparatu w czasie około 30 sekund.

Dawka aktywności podawana dziecku powinna zostać obliczona według wzoru Webstera:

A dla dziecka (MBq) = (N+1) × A dla dorosłego (MBq) / (N+7),

Gdzie: A- oznacza radioaktywność radiofarmaceutyku, N - oznacza wiek dziecka w latach.Wymaganą radioaktywność można również określić na podstawie następującej tabeli:

Tab: Dawka preparatu ^99mTc-MDP roztwór do wstrzykiwań w zależności od masy dziecka (gdzie 1 to pełna dawka dla dorosłego).

U bardzo małych dzieci (do jednego roku) minimalna zalecana dawka, aby uzyskać obraz wystarczającej jakości wynosi 40 MBq.

PoltechMDP - środki ostrożności

Produkt radiofarmaceutyczny może być stosowany wyłącznie przez osoby do tego upoważnione. Należy obchodzić się z nim ostrożnie i nie dopuścić do niepotrzebnego narażenia na promieniowanie jonizujące personelu i pacjentów.

Narażenie na promieniowanie jonizujące w przypadku każdego pacjenta musi być uzasadnione korzyścią wynikającą z przeprowadzonego badania. Podana radioaktywność powinna być tak dobrana, aby dawka promieniowania otrzymana przez pacjenta była możliwie niska, przy uzyskaniu pożądanego efektu diagnostycznego.

Narażenie na promieniowanie jonizujące jest powiązane z możliwością wywołania efektów dziedzicznych. Z dotychczasowej statystyki badań diagnostycznych wynika, że otrzymywane od nich dawki promieniowania są bardzo niskie i stąd częstość tych niepożądanych następstw jest niewielka.

Zgoda na posiadanie oraz podawanie produktów radiofarmaceutycznych zależy od obowiązujących norm i przepisów krajowych.

Zawartość fiolki jest przewidziana do użycia w postaci kompleksu ^99mTc-MDP i nie powinna być podana pacjentowi przed zakończeniem procedury znakowania.

Decydując się na wykonanie badania należy pamiętać o zwiększonej wrażliwości na promieniowanie jonizujące chrząstek wzrostowych.

Celem zmniejszenia dawki pochłoniętej promieniowania należy zalecić odpowiednie nawodnienie badanego i częste oddawanie moczu, (aby obniżyć ekspozycję ścian pęcherza moczowego na promieniowanie jonizujące). W przypadku niewydolności nerek, narażenie na promieniowanie jonizujące jest większe, co należy uwzględnić przy obliczaniu podawanej dawki radiofarmaceutyku.

PoltechMDP - przedawkowanie

W przypadku dawek diagnostycznych można pominąć ryzyko wynikające z przedawkowania. Jeżeli jednak nastąpi przedawkowanie radioaktywności należy spowodować przyśpieszoną eliminację produktu z ustroju poprzez forsowanie diurezy i częste opróżnianie pęcherza moczowego.