Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
• Lek pomocniczy w znieczuleniu ogólnym, w połączeniu z innymi środkami znieczulającymi podawanymi dożylnie lub wziewnie.
• Lek pomocniczy uśmierzający ból w płytkim znieczulaniu bez utraty świadomości na bloku operacyjnym lub na sali porodowej.
Podtlenek azotu ................ q.s.
Butla o pojemności 3 l zawierająca 2,25 kg i dostarczająca 1,22 m3 gazu pod ciśnieniem 1 bar w temperaturze 15ºC, Butla o pojemności 10 l zawierająca 7,5 kg i dostarczająca 4,06 m3 gazu pod ciśnieniem 1 bar w temperaturze 15ºC,
Butla o pojemności 13,33 l zawierająca 10 kg i dostarczająca 5,41 m3 gazu pod ciśnieniem 1 bar w temperaturze 15ºC, Butla o pojemności 40 l zawierająca 30 kg: i dostarczająca 16,23 m3 gazu pod ciśnieniem 1 bar w temperaturze 15ºC, Butla o pojemności 53,33 l zawierająca 40 kg: i dostarczająca 21,65 m3 gazu pod ciśnieniem 1 bar w temperaturze 15ºC,
Wiązka 12 butli o pojemności 53,33 l zawierająca 480 kg i dostarczająca 259,8 m3 gazu pod ciśnieniem 1 bar w temperaturze 15ºC.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Podtlenek azotu może być podawany wyłącznie na bloku operacyjnym lub na sali porodowej. (Poza salami operacyjnymi i porodowymi, jeśli podtlenek azotu ma być stosowany do znieczulenia, należy użyć gotowej mieszaniny równomolowej podtlenku azotu i tlenu 50%/50%).
Zgodnie z istniejącymi przepisami, podawanie leku wymaga:
• podtlenek azotu - należy użyć mieszalnika podtlenku azotu i tlenu, który zawsze gwarantuje stężenia tlenu (FiO2) większe lub równe 21%, z możliwością osiągnięcia stężenia tlenu (FiO2) 100%, wyposażonego w urządzenie z zaworem zwrotnym oraz w system alarmowy działający w przypadku wykrycia awarii w dopływie tlenu.
• w przypadku sztucznej wentylacji należy monitorować stężenie tlenu (FiO2) w wydychanym powietrzu.
Dawkowanie
Podtlenek azotu powinien być podawany wziewnie, w mieszaninie z tlenem, w stężeniu między 50 a 70%.
Kobietom w ciąży, można podać podtlenek azotu tylko w razie bezwzględnej konieczności w stężeniu nie większym niż 50% (patrz punkt 4.6).
Nie należy podawać podtlenku azotu przez okres dłuższy niż 24 godziny z uwagi na toksyczny wpływ na rdzeń kręgowy (patrz punkt 4.8).
Specjalne ostrzeżenia
Tak, jak w przypadku wszystkich gazów znieczulających, miejsce, w którym podawany jest podtlenek azotu musi być dobrze wentylowane.
Jest to gaz niepalny, ale mogący podtrzymywać spalanie innych gazów, cięższy od powietrza, gromadzący się w nisko położonych przestrzeniach.
Podtlenek azotu ułatwia i przyspiesza spalanie. Największe niebezpieczeństwo zapłonu w obecności podtlenku azotu dotyczy materiałów łatwopalnych, a w szczególności substancji tłuszczowych (oleje, smary) oraz substancji organicznych (tkaniny, drewno, papier, tworzywa sztuczne itd.), które mogą zapalić się w kontakcie z podtlenkiem azotu zarówno samoistnie lub na skutek kontaktu z iskrą, płomieniem lub źródłem zapłonu.
Podtlenek azotu może tworzyć mieszaniny wybuchowe w połączeniu z łatwopalnymi gazami lub oparami stosowanymi do znieczulania, nawet przy braku tlenu; może też tworzyć toksyczne opary azotowe w przypadku pożaru.
Podawanie podtlenku azotu może zwiększyć ciśnienie w balonach rurek do intubacji tchawicy.
Podczas wprowadzania podtlenku azotu do obiegu wdychanego gazu, może on zwiększyć stężenie fluorowcowanych środków znieczulających (efekt drugiego gazu), ułatwiając wywołanie znieczulenia. Dodanie podtlenku azotu do obiegu zmniejsza strumień oparów fluorowcowanych środków znieczulających uwolnionych przy rozpylaniu. I odwrotnie, zaprzestanie podawania podtlenku azotu zwiększa stężenie uwolnionego środka fluorowcowanego. W związku z tym zaleca się przerwanie podawania lotnego fluorowcowanego środka znieczulającego przed podaniem podtlenku azotu.
W pierwszych minutach od zaprzestania podawania podtlenku azotu występuje hipoksja dyfuzyjna. W tym okresie stężenie tlenu (FiO2) w powietrzu wdychanym przez pacjenta powinno być zwiększone.
Jeśli pojawia się nieprzewidziana sinica podczas znieczulenia za pomocą aparatu zasilanego podtlenkiem azotu i tlenem, istotne jest, aby w pierwszej kolejności wstrzymać podawanie podtlenku azotu, a jeśli sinica nie cofa się bardzo szybko, należy wentylować pacjenta za pomocą ręcznego resuscytatora wypełnionego powietrzem otoczenia.
Szczególne środki ostrożności dotyczące stosowania
Podczas podawania podtlenku azotu należy zachować szczególne środki ostrożności:
• u pacjentów z niewydolnością serca, jeśli podczas podawania podtlenku azotu występuje niedociśnienie lub niewydolność serca, należy natychmiast wstrzymać podawanie podtlenku azotu.
• po operacji zatok lub ucha środkowego.
Skutki przedawkowania podtlenku azotu spowodowane są pozbawieniem organizmu tlenu, a nie bezpośrednim działaniem toksycznym podtlenku azotu.
W przypadku przedawkowania występuje ryzyko sinicy i hipoksji.
Podawanie podtlenku azotu powinno zostać przerwane, a pacjenta należy wentylować powietrzem lub tlenem.
NIGDY nie należy podawać leku:
• pacjentom wymagającym wentylacji czystym tlenem;
• w każdych warunkach patologicznych, gdy powietrze jest zatrzymane wewnątrz ciała, a jego nadmierne rozprężenie mogłoby być niebezpieczne (np. odma opłucnowa lub rozedma pęcherzowa);
• pacjentowi, u którego zastosowano ostatnio gazy do oczu (SF3, C3F8, C2F6) podczas operacji oczu, ponieważ pęcherzyk gazu utrzymuje się w oku przez okres co najmniej 3 miesięcy. Mogą wystąpić ciężkie powikłania pooperacyjne związane ze zwiększeniem ciśnienia wewnątrzgałkowego; przez okres dłuższy niż 24 godziny.
Działania niepożądane związane z podtlenkiem azotu to przede wszystkim:
• nudności i wymioty,
• ze względu na właściwości dyfuzyjne - wzrost ciśnienia i (lub) objętości w przestrzeniach zamkniętych organizmu, zwłaszcza podczas długotrwałej ekspozycji,
• ciężkie zaburzenia hematologiczne (anemia megaloblastyczna, granulocytopenia) zostały opisane podczas podawania przez okres dłuższy niż 24 godziny,
• wprowadzanie w stan euforii, zaburzenia psychiczno-dyslektyczne, nie mające związku z innym środkiem znieczulającym.
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ długotrwale podawanego podtlenku azotu na rozwój potomstwa (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Podtlenku azotu nie wolno stosować w okresie ciąży (zwłaszcza w I i II trymestrze), jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne.
Podtlenek azotu przenika przez łożysko.
Jeśli to bezwzględnie konieczne, kobietom w ciąży podaje się podtlenek azotu w stężeniu nie większym niż 50% wdychanej mieszaniny.
Należy unikać częstego lub przedłużającego się podawania. Jeśli był on stosowany w okresie okołoporodowym, należy zbadać noworodka pod kątem wystąpienia depresji oddechowej.
Znieczulenie (narkoza) podczas porodu: Z uwagi na szybkie przenikanie przez barierę łożyska do płodu, zaleca się:
• przerwanie podawania podtlenku azotu, jeśli czas pomiędzy podaniem środka znieczulającego a wydostaniem płodu przekracza 20 minut,
• unikać stosowania podtlenku azotu w przypadku zagrożenia płodu.
Zniesienie czucia bólu podczas porodu na sali porodowej:
Podtlenek azotu może być zastosowany w tym wskazaniu jedynie, gdy podłączony jest przepływomierz bezpieczeństwa, który uniemożliwia podawanie podtlenku azotu w stężeniu większym niż 50%.
Nie wiadomo, w jakim stopniu podtlenek azotu przenika do mleka matki.
Zaleca się, by nie prowadzić pojazdów ani nie obsługiwać maszyn przez 24 godziny po podaniu podtlenku azotu.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
substancja - 5 g
płyn wziewny - 250 ml - 100 %
substancja - 50 g
proszek do przygotowania roztworu do wstrzyknięć lub infuzji - 5 fiol. - 1 mg
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Podtlenek azotu, gaz rozweselający to substancja lecznicza stosowana wziewnie jako element znieczulenia ogólnego, zwłaszcza w stomatologii.
Stymulacja nerwu błędnego to technika używana w leczeniu padaczki. Polega ona na wszczepieniu urządzenia działającego jak rozrusznik serca, które wytwarza impulsy energii elektrycznej stymulując nerw błędny. Jest to metoda stosowana po wyczerpaniu skuteczności...
Unoszący się w powietrzu duszący niepokój, narastający w ciele niewinnego chłopca strach i paraliżująca cisza przed burzą, zwiastująca najgorsze… Choć przez wiele lat niewidzialny sposób skrywała się w ciele chłopca, w główce Kajtka od wielu lat toczy...
Czy śmierć mózgu naprawdę istnieje? Pytanie to powraca do opinii publicznej za każdym razem, gdy w mediach wypowiada się osoba, która poddaje w wątpliwość działania transplantologiczne. Na co dzień jednak mierzą się z nim zwyczajni ludzie, którzy muszą...
Zapewne niejeden z nas przed poważnym egzaminem próbował wkładania podręcznika pod poduszkę w nadziei, że wiedza w jakiś magiczny sposób przeniknie do naszego umysłu. Metoda wydaje się oczywiście śmieszna, jednak okazuje się, że zastąpienie zwykłej książki...
Choroba Creutzfeldta i Jakoba (ang. Creutzfeldt-Jakob disease CJD), inaczej choroba szalonych krów, gąbczaste zwyrodnienie mózgu, choroba BSE, zespół Nevina-Jonsona, stwardnienie kurczowe czy stwardnienie rzekome, jest to choroba neurologiczna o charakterze...
Emily Sears musiała poddać się skomplikowanej operacji mózgu po tym, jak w kwietniu tego roku doznała poważnego ataku padaczki w trakcie zakupów. Na swoim koncie na Instagramie opisuje operację jako "surrealistyczne przeżycie". Atak padaczki 35-letnia...
Selma Blair to aktorka znana m.in. z filmów ''Szkoła uwodzenia'' czy ''Hellboy''. Kobieta podzieliła się z fanami informacją, że choruje na stwardnienie rozsiane. Co to za choroba i jak się objawia? Niezdiagnozowane stwardnienie rozsiane W pełnym...
Kenneth Mitchell znany z serialu "Star Trek" wyjawił, że zdiagnozowano u niego stwardnienie zanikowe boczne. Aktor o nieuleczalnej chorobie dowiedział się w 2018 roku. Od końca zeszłego roku porusza się na wózku inwalidzkim. Pierwszy objaw stwardnienia...
Hemipareza to inaczej połowiczny niedowład. Może objąć całe ciało, a jej przyczyną są zmiany w obrębie półkul mózgowych. Hemiparezę można skutecznie wyleczyć i wrócić do pełnej sprawności. Zobacz, kiedy występuje i jak sobie z nią radzić. Co to jest...
Skala Glasgow jest narzędziem stosowanym w medycynie do oceny stanu przytomności pacjenta. Choć ma pewne niedoskonałości, jest najpowszechniej używaną skalą medyczną na świecie. Skala śpiączki uwzględnia trzy parametry: otwieranie oczu, odpowiedź słowna...
Komentarze