Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Mimo dużej zawartości cennej witaminy C, cytrusy nie powinny być spożywane jednocześnie z przyjmowaniem leków, zawierają bowiem furanokumaryny. Szczególnie bogaty w nie jest grejpfrut oraz czerwone gorzkie pomarańcze, z których przygotowuje się dżemy. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z cytrusami.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
· Nadciśnienie tętnicze.
· Stabilna choroba niedokrwienna serca.
Jedna tabletka powlekana o przedłużonym uwalnianiu zawiera 10 mg felodypiny (Felodipinum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletki leku Plendil należy zażywać raz na dobę, najlepiej rano. Działanie utrzymuje się przez 24 godziny. Tabletki należy popijać wodą, nie wolno ich żuć ani kruszyć. Tabletki można zażywać na czczo lub w trakcie niewielkiego posiłku o małej zawartości tłuszczów i węglowodanów.
· Nadciśnienie tętnicze
Dawka powinna być ustalana indywidualnie. Leczenie należy rozpoczynać od dawki 5 mg raz na dobę. Zazwyczaj dawka 5 mg raz na dobę jest wystarczająca. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć lub włączyć inny lek przeciwnadciśnieniowy. Na ogół nie ma potrzeby stosowania dawki większej niż 10 mg raz na dobę. Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj od 5 do 10 mg raz na dobę.
· Stabilna choroba niedokrwienna serca
Dawka powinna być ustalana indywidualnie. Leczenie należy rozpoczynać od dawki 5 mg raz na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 10 mg raz na dobę. Lek Plendil można stosować z preparatami z grupy β-adrenolityków.
Brak danych dotyczących stosowania preparatu u dzieci.
Zaburzenie czynności nerek nie wpływa na stężenie felodypiny w osoczu. Nie zachodzi zatem konieczność modyfikacji dawki u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek należy zachować szczególną ostrożność (patrz punkt 4.4 i 5.2).
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lek należy stosować ostrożnie. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy rozważyć zmniejszenie dawki leku Plendil.
U pacjentów w wieku podeszłym należy rozważyć zmniejszenie dawki leku Plendil.
Lek należy stosować ostrożnie u osób ze zwężeniem zastawki aortalnej, zaburzeniami czynności wątroby, ciężką niewydolnością nerek (GFR poniżej 30 ml/min), niewydolnością serca w następstwie ostrego zawału mięśnia sercowego. Plendil, podobnie jak inne leki rozszerzające naczynia krwionośne, może spowodować niedociśnienie tętnicze. U osób wrażliwych może to spowodować wystąpienie niedokrwienia mięśnia sercowego.
Leki zwiększające aktywność izoenzymu CYP 3A4 znacznie zmniejszają stężenie felodypiny w osoczu. Skutkiem tego może być brak działania leczniczego felodypiny (patrz punkt 4.5) i dlatego nie należy jednocześnie stosować leków zwiększających aktywność izoenzymu CYP 3A4 i leku Plendil.
Leki zmniejszające aktywność izoenzymu CYP 3A4 powodują znaczne zwiększenie stężenia felodypiny w osoczu (patrz: punkt 4.5). Dlatego należy unikać jednoczesnego podawania preparatu Plendil i leków zmniejszających aktywność izoenzymu CYP 3A4.
Spożywanie soku grejpfrutowego powoduje znaczne zwiększenie stężenia felodypiny w osoczu (patrz: punkt 4.5), dlatego należy unikać picia soku grejpfrutowego i spożywania grejpfrutów podczas stosowania leku Plendil.
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności lewej komory serca.
U dziecka 2-letniego obserwowano niezbyt nasilone objawy zatrucia po zastosowaniu dawki 10 mg. Po zastosowaniu dawki 150 do 200 mg u 17-latka i 250 mg u osoby dorosłej wystąpiło zatrucie o niewielkim lub umiarkowanym nasileniu. W porównaniu z innymi lekami z tej grupy, w przypadku leku Plendil silniej zaznaczony jest wpływ na krążenie obwodowe niż na serce.
W razie zatrucia lekami o przedłużonym uwalnianiu wystąpienie pierwszych objawów może nastąpić nawet po 12, a niekiedy po 16 godzinach od zażycia, natomiast ciężkie objawy zatrucia mogą wystąpić nawet po kilku dniach.
Najistotniejsze są objawy sercowo-naczyniowe, takie jak bradykardia (czasami tachykardia), obniżenie ciśnienia tętniczego, blok przedsionkowo-komorowy od I do III stopnia, rozkojarzenie przedsionkowo-komorowe, skurcze dodatkowe pochodzenia komorowego, migotanie komór, asystolia. Ponadto mogą wystąpić zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia świadomości, śpiączka, skurcze mięśni, zaburzenia oddychania, obrzęk płuc (nie kardiogenny), bezdech. Możliwe jest wystąpienie zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). Mogą ponadto wystąpić: kwasica, hipokaliemia, hiperglikemia, hipokalcemia, zaczerwienienie skóry, hipotermia, nudności i wymioty.
Należy podać węgiel aktywowany (carbo medicinalis). Jeśli jest to konieczne, należy zastosować płukanie żołądka, nawet po długim czasie od zażycia leku.
UWAGA! Przed płukaniem żołądka, w celu zmniejszenia reakcji nerwu błędnego, należy podać dożylnie atropinę (dorośli – 0,25 do 0,5 mg, dzieci – 10 do 20 mikrogramów/kg masy ciała). Należy monitorować zapis EKG. W razie potrzeby należy zastosować oddech kontrolowany. Należy kontrolować stan równowagi kwasowo-zasadowej i stężenie elektrolitów.
W przypadkach bradykardii i bloku przewodnictwa należy podać dożylnie atropinę w dawce 0,5 do 1 mg (dzieci – 20 do 50 mikrogramów/kg mc.), dawkę można powtórzyć; lub isoprenalinę, rozpoczynając od 0,05 do 0,1 mikrograma/kg mc./min. Niekiedy może być wskazane zastosowanie elektrycznej stymulacji serca.
W razie hipotensji należy podać płyny dożylnie, glukonolaktobionian wapniowy (9 mg Ca/ml) w ilości 20 do 30 ml dożylnie, podany w ciągu 5 minut (dzieci 3 do 5 mg Ca/kg mc.). W razie potrzeby dawkę można powtórzyć we wstrzyknięciu lub wlewie dożylnym. W razie potrzeby należy podać epinefrynę lub dopaminę. U niektórych pacjentów można stosować glukagon. W przypadku zatrzymania krążenia spowodowanego przedawkowaniem felodypiny, konieczne może być kontynuowanie resuscytacji nawet przez kilka godzin. W razie wystąpienia drgawek należy zastosować diazepam. W przypadku wystąpienia innych objawów należy zastosować leczenie objawowe.
· Nadwrażliwość na felodypinę lub którykolwiek ze składników leku.
· Niewyrównana niewydolność serca.
· Ostry zawał mięśnia sercowego (miesiąc od zawału).
· Niestabilna choroba niedokrwienna serca.
· Ciąża.
· Istotne klinicznie zwężenie zastawki aortalnej.
· Wstrząs kardiogenny.
Najczęściej występującym działaniem niepożądanym są niewielkie, bądź umiarkowane obrzęki w okolicach kostek. Działanie to zależy od dawki i jest związane z rozszerzeniem tętniczek przedwłośniczkowych. Doświadczenia kliniczne wykazały, że około 2% pacjentów musiało przerwać stosowanie leku Plendil z powodu tego działania niepożądanego.
Zaczerwienienie twarzy, bóle głowy, uczucie kołatania serca oraz zawroty głowy i zmęczenie mogą się pojawiać na początku leczenia bądź po zwiększeniu dawki leku.
Sporadycznie donoszono o przypadkach dezorientacji oraz zaburzeń snu, jednak nie ustalono związku przyczynowo-skutkowego między występowaniem tych objawów a stosowaniem leku.
U pacjentów z przewlekłym zapaleniem dziąseł i /lub ozębnej może dochodzić do przerostu dziąseł. Można temu zapobiec przez stosowanie właściwej higieny jamy ustnej. Niekiedy odpowiednie postępowanie może doprowadzić nawet do cofnięcia się powstałych już zmian przerostowych.
Hiperglikemia jest działaniem niepożądanym charakterystycznym dla całej grupy leków blokujących kanały wapniowe, jednak w przypadku felodypiny występuje tylko w pojedynczych przypadkach.
Działania niepożądane zostały sklasyfikowane według następującej częstotliwości: Bardzo często (≥1/10), Często (≥1/100 do < 1/10), Niezbyt często (≥1/1,000 do < 1/100), Rzadko (≥1/10,000 do < 1/1,000), Bardzo rzadko (< 1/10,000) i Nie znana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych).
Działania niepożądane związane ze stosowaniem leku Plendil przedstawione zostały według klasyfikacji organów i układów MedDra:
Często: zaczerwienienie twarzy z uczuciem gorąca, obrzęki w okolicach kostek
Zaburzenia układu nerwowego
Często: bóle głowy
Niezbyt często: zawroty głowy, parestezje
Rzadko: omdlenia w następstwie niedociśnienia tętniczego
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często: uczucie zmęczenia
Bardzo rzadko: gorączka
Zaburzenia serca
Niezbyt często: kołatanie serca, tachykardia
Bardzo rzadko: skurcze dodatkowe, niedociśnienie tętnicze z tachykardią mogące powodować nasilenie objawów choroby niedokrwiennej serca
Zaburzenia żołądka i jelit
Niezbyt często: nudności, bóle brzucha
Rzadko: wymioty
Bardzo rzadko: zapalenie i przerost dziąseł
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: świąd skóry, wysypka
Rzadko: pokrzywka
Bardzo rzadko: nadwrażliwość na światło,
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Rzadko: bóle mięśni i stawów
Zaburzenia psychiczne
Rzadko: impotencja i /lub zaburzenia czynności seksualnych
Zaburzenia endokrynologiczne
Bardzo rzadko: hiperglikemia
Zaburzenia układu immunologicznego
Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Bardzo rzadko: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Bardzo rzadko: częstomocz
Brak jest danych dotyczących stosowania leku u kobiet w ciąży.
Plendil przeciwwskazany jest w ciąży, ze względu na działanie
teratogenne u zwierząt (patrz punkt 5.3).
Leki blokujące kanały wapniowe mogą hamować przedwczesne skurcze
macicy, jednak brak jest dowodów na przedłużenie akcji porodowej w
przypadku porodów o czasie. W przypadku wystąpienia niedociśnienia
tętniczego u matki, może dojść do niedotlenienia płodu. Działanie
to jest skutkiem zmniejszenia perfuzji w macicy w wyniku
rozszerzenia naczyń obwodowych.
Felodypina przenika do mleka kobiecego. W przypadku stosowania felodypiny w dawkach leczniczych jedynie niewielka ilość felodypiny przenika do mleka. Brak jest wystarczających danych klinicznych dotyczących stosowania felodypiny u kobiet karmiących piersią, aby określić ryzyko dla dziecka. Z tego względu lek nie jest zalecany w okresie karmienia piersią. Jeśli jest konieczne kontynuowanie leczenia, to należy rozważyć zaprzestanie karmienia piersią.
Podczas stosowania leku należy pamiętać o możliwości wystąpienia zawrotów głowy i objawów zmęczenia, które mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Jest to pochodna dihydropirydyny, której mechanizm działania polega na blokowaniu kanałów wapniowych, powodując zależnie od dawki spadek zarówno ciśnienia skurczowego, jak i rozkurczowego i zmniejsza obciążenie następcze. Wykazuje selektywne działanie naczyniowe, zmniejsza opór w naczyniach wieńcowych, poprawiając w nich przepływ krwi i zaopatrzenie w tlen mięśnia sercowego. Przeznaczona jest do stosowania w nadciśnieniu tętniczym i stabilnej chorobie niedokrwiennej serca w monoteraapii lub leczeniu skojarzonym.
Amlodypina to lecznicza substancja o działaniu blokującym kanały wapniowe. Wykorzystywana jest przede wszystkim w terapii nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu objawowym choroby niedokrwiennej serca. Jaki jest mechanizm jej działania? Jak i kiedy stosować...
Główny Inspektorat Farmaceutyczny w ciągu dwóch dni wydał 42 decyzje o wstrzymaniu w obrocie leków na nadciśnienie, zawierających substancję czynną o nazwie walsartan (łac. valsartanum). Łącznie wstrzymano sprzedaż 48 preparatów o różnych dawkach substancji...
Główny Inspektor Farmaceutyczny na terenie całego kraju wycofał ze sprzedaży produkt leczniczy Bisocard - lek stosowany w celu obniżenia ciśnienia tętniczego. Wycofanie leku na nadciśnienie Decyzją nr 3/WC/2016 GIF usunął z obrotu Bisocard 5 mg (Bisopropoli...
- Potrzebne są leki na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, w tym metformina czy insulina, leki na wysoki poziom cholesterolu czy też leki przeciwkrzepliwe, które stosuje się u pacjentów po zawale mięśnia sercowego oraz antybiotyki - wymienia prof. Maciej...
Atarax to lek, który wykazuje działanie przeciwlękowe, uspokajające, nasenne. Stosuje się go zazwyczaj w leczeniu napadów lęku, który występuje u osób dorosłych. Atarax to lek dostępny w aptece jedynie po okazaniu ważnej recepty. Jak działa lek Atarax Hydroksyzyna...
Hydrochlorotiazyd jest lekiem stosowanym w terapii nadciśnienia tętniczego i obrzęków o różnej etiologii, będących na przykład skutkiem niewydolności serca czy marskości wątroby. Jakie są wskazania i przeciwwskazania do terapii preparatami zawierającymi...
Charakterystyka kardiomiopatii Kardiomiopatie w większości przypadków wiążą się z uwarunkowaniami genetycznymi, czyli są to kardiomiopatie pierwotne. Wady serca w postaci kardiomiopatii mogą pojawić się jednak znacznie później i wówczas mówi się o tzw....
Captopril stosuje się w leczeniu chorób związanych z układem sercowo-naczyniowym. Lek hamuje angiotensynę II, która odpowiada za skurcz naczyń. Substancja pobudza również uwalnianie aldosteronu. W rezultacie obniża ciśnienie tętnicze krwi. Co warto o...
Badanie hs CRP jest badaniem wykonywanym z krwi. Badanie hs CRP przeprowadzane jest w celu sprawdzenia w organizmie człowieka stężenia białka C-reaktywnego. Jeżeli w organizmie stwierdzone jest podwyższenie hs CRP, może świadczyć to o poważnych stanach...
USG doppler to rodzaj badań ultrasonograficznych. USG doppler jest podstawowym badaniem w diagnostyce schorzeń układu krążenia. Umożliwia ocenę przepływu krwi przez naczynia krwionośne i w sercu. Czym jest badanie dopplerowskie? Badanie obrazowe typu...
Komentarze