Pamitor

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Dawka
0,015 g/ml
Ilość
1 amp.a 1ml (PE)
Typ
Na receptę Rp
Refundacja
Nie
Producent: CHIESI PHARMACEUTICALS GMBH

Pamitor - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:

Pamitor - ulotka preparatu

Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.

Pamitor - opis

Leczenie stanów związanych ze zwiększoną aktywnością osteoklastów:

- przerzutów nowotworowych do kości (z przewagą procesów litycznych) i szpiczaka mnogiego;

- hiperkalcemii w przebiegu chorób nowotworowych;

- choroby Pageta kości.

Pamitor - skład

1 ml zawiera 15,0 mg disodu pamidronianu (Dinatrii pamidronas).

Jedna ampułka zawiera:

1 ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji, co odpowiada 15 mg disodu pamidronianu,

2 ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji, co odpowiada 30 mg disodu pamidronianu,

4 ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji, co odpowiada 60 mg disodu pamidronianu,

6 ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji, co odpowiada 90 mg disodu pamidronianu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Pamitor - dawkowanie

Dawkowanie

Przerzuty nowotworowe do kości i szpiczak mnogi

W leczeniu przerzutów nowotworowych do kości i w szpiczaku mnogim zalecane dawkowanie produktu leczniczego Pamitor wynosi 90 mg co 4 tygodnie w postaci pojedynczej infuzji. U pacjentów z przerzutami nowotworowymi do kości, którzy jednocześnie poddawani są chemioterapii w odstępach 3-tygodniowych, można podawać produkt leczniczy Pamitor również z zachowaniem 3-tygodniowych odstępów.

Wskazanie

Schemat leczenia

Roztwór infuzji

Szybkość infuzji

(mg/ml)

(mg/h)

Przerzuty do kości

90 mg/2 h co 4 tygodnie

90/250

45

Szpiczak mnogi

90 mg/4 h co 4 tygodnie

90/500

22,5

Hiperkalcemia w przebiegu chorób nowotworowych:

Przed rozpoczęciem leczenia i podczas leczenia zaleca się dożylne nawodnienie pacjenta przez podanie roztworu soli fizjologicznej.

Zalecana dawka całkowita zależy od stężenia wapnia w osoczu przed rozpoczęciem kuracji. Poniższy schemat dawkowania został opracowany na podstawie danych klinicznych, uzyskanych dla nieskorygowanych wartości wapnia. Jednakże, dawki w podanych przedziałach odnoszą się także do prawidłowo nawodnionych pacjentów, u których możliwe było skorygowanie stężenia wapnia związanego z białkami lub albuminami.

Stężenie wapnia w osoczu przed

Zalecana dawka

Stężenie roztworu

Zalecana

leczeniem

całkowita

do infuzji

szybkość infuzji

(mmol/1)

(mg/100 ml)

(mg)

(mg/ml)

(mg/h)

do 3,0

do 12,0

30

30/125

22,5

3,0-3,5

12,0-14,0

30 lub

30/125

22,5

60

60/250

3,5-4,0

14,0-16,0

60 lub

60/250

22,5

90

90/500

> 4,0

> 16,0

90

90/500

22,5

Zwykle po 24 do 48 godzin od rozpoczęcia kuracji obserwuje się zmniejszenie stężenia wapnia w osoczu, a prawidłowe stężenie (normalizacja) osiągane jest w ciągu 3 do 7 dni. W przypadku nawrotu hiperkalcemii, lub jeśli stężenie wapnia nie zmniejszy się w ciągu dwóch dni, leczenie można powtarzać według podanego schematu dawkowania aż do uzyskania reakcji. Z badań klinicznych wynika, że skuteczność pamidronianu zmniejsza się wraz z ilością stosowanych kuracji. Dawkę całkowitą można podać albo w pojedynczej infuzji albo w kilku kolejnych infuzjach w ciągu następujących po sobie 2 do 4 dni. Maksymalna dawka na jeden cykl leczenia wynosi 90 mg, zarówno w pierwszym cyklu, jak i w kolejnych powtarzanych cyklach. Według dostępnych danych klinicznych większe dawki nie wpływają na lepszy wynik leczenia.

Choroba Pageta (kości):

Zalecana dawka całkowita w na jeden cykl leczenia produktem Pamitor wynosi 180-210 mg. Można go podawać w 6 dawkach podzielonych po 30 mg raz na tydzień (dawka całkowita 180 mg) lub w 3 dawkach podzielonych po 60 mg co drugi tydzień.

W przypadku stosowania dawek po 60 mg zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki początkowej 30 mg (dawka całkowita wyniesie wówczas 210 mg), ze względu na objawy grypopodobne występujące często po pierwszej infuzji. Schemat dawkowania (z pominięciem dawki początkowej) można powtarzać w odstępach 6-miesięcznych aż do uzyskania remisji, lub w przypadku nawrotu choroby.

Schemat leczenia

Dawkowanie

Roztwór infuzji (mg/ml)

Szybkość infuzji (mg/h)

Dawka całkowita 180 mg

6 x 30 mg (30 mg raz w tygodniu przez 6 tygodni)

30/> =250-500

15

Dawka całkowita 210 mg

Początkowo 30 mg, później 3 x 60 mg (60 mg co 2 tygodnie)

30 lub 60f> = 250 - 500

15

Dawka całkowita 180 mg przy powtórzeniach kuracji co 6 miesięcy

3 x 60 mg (60 mg co 2 miesiące)

60/500

15

Pacjenci z ciężką niewydolnością nerek:

Badania farmakokinetyczne wykazują, że niezależnie od stanu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, nie jest konieczne dostosowanie dawkowania. Średnia wartość AUC ulega prawie podwojeniu u pacjentów z chorobą nowotworową związaną z ryzykiem wystąpienia przerzutów do kości w przypadku ostrej niewydolności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min). Do czasu uzyskania dodatkowych danych, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (stężenie kreatyniny w surowicy przewyższające dwukrotnie normę), nie należy podawać produktu leczniczego szybciej niż 20 mg/h.

Niewydolność wątroby:

Badania farmakokinetyczne wykazują, że u pacjentów z małą lub umiarkowaną niewydolnością wątroby, nie jest konieczne modyfikowanie dawkowania (patrz 5.2).

Nie ustalono optymalnego czasu trwania leczenia bisfosfonianami. Należy okresowo oceniać

konieczność dalszego leczenia u każdego pacjenta indywidualnie w oparciu o korzyści i potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem produktu Pamitor, zwłaszcza po upływie co najmniej 5 lat terapii.

Sposób podawania

Produkt leczniczy podaje się w powolnej infuzji dożylnej po rozcieńczeniu go roztworem soli fizjologicznej lub 5% roztworem glukozy.

Produktu Pamitor nie należy podawać w postaci jednorazowego, szybkiego wstrzyknięcia (bolus). Infuzji nie należy podawać szybciej niż 60 mg/h (1 mg/min), a stężenie pamidronianu w roztworze nie powinno przekraczać 90 mg/250 ml. Zwykle podaje się dawkę 90 mg w 2-godzinnej infuzji. U pacjentów ze szpiczakiem mnogim i u pacjentów z hiperkalcemią w przebiegu choroby nowotworowej zaleca się podawanie dawki 90 mg w roztworze o maksymalnym stężeniu 90 mg/500 ml i w 4-godzinnej infuzji, co odpowiada szybkości infuzji 22,5 mg/godz. Aby zapobiec reakcji nadwrażliwości w miejscu wkłucia, kaniulę należy wprowadzić ostrożnie w odpowiednio dużą żyłę.

Do momentu uzyskania wystarczających danych klinicznych, Pamitor można stosować jedynie u osób dorosłych.

Nie należy dodawać koncentratu produktu leczniczego Pamitor do płynów infuzyjnych zawierających wapń.

Należy stosować tylko roztwory świeżo sporządzone i przezroczyste.

Pamitor - środki ostrożności

Informacje ogólne

Produktu leczniczego Pamitor nie należy podawać w postaci jednorazowego szybkiego wstrzyknięcia (bolus), ponieważ duże stężenie pamidronianu może wywołać miejscową reakcję i zakrzepowe zapalenie żył. Z tego powodu Pamitor należy zawsze rozcieńczać i podawać w powolnej infuzji dożylnej (patrz 4.2).

Przed podaniem produktu leczniczego Pamitor pacjentów należy odpowiednio nawodnić. Jest to szczególnie ważne u pacjentów otrzymujących leczenie moczopędne.

Po rozpoczęciu podawania produktu Pamitor należy monitorować wskaźniki metaboliczne związane z hiperkalcemią, takie jak stężenie wapnia i fosforanów w surowicy krwi. Pacjenci po przebytej operacji tarczycy mogą być szczególnie podatni na rozwój hipokalcemii spowodowanej względną niedoczynnością przytarczyc.

U pacjentów z chorobami serca, szczególnie w podeszłym wieku, dodatkowa podaż chlorku sodu może spowodować niewydolność serca (niewydolność lewokomorową lub zastoinową niewydolność serca). Gorączka (objawy grypopodobne) może również prowadzić do pogorszenia stanu wydolności serca.

Niewydolność nerek

Bisfosfoniany, w tym Pamitor, mogą działać toksycznie uszkadzając nerki, co przebiega jako zaburzenie czynności nerek z możliwą niewydolnością. Przypadki pogorszenia czynności nerek, w tym niewydolność nerek obserwowano u pacjentów po podaniu dawki początkowej lub pojedynczej dawki produktu leczniczego Pamitor. Opisano także przypadki pogorszenia się czynności nerek (w tym niewydolność nerek) w następstwie długotrwałego leczenia produktem Pamitor u pacjentów ze szpiczakiem mnogim.

Pamitor jest wydalany początkowo całkowicie przez nerki (patrz punkt 5.2), w związku z czym ryzyko wystąpienia działań niepożądanych może być większe u pacjentów z zaburzoną czynnością

nerek.

Jeśli istnieje ryzyko wystąpienia klinicznie istotnego zaburzenia czynności nerek, które może prowadzić do ich niewydolności, pojedyncze dawki produktu leczniczego Pamitor nie powinny przekraczać 90 mg i należy przestrzegać zalecanego czasu infuzji (patrz punkt 4.2). Tak jak w przypadku innych podawanych dożylnie bisfosfonianów, zaleca się monitorowanie czynności nerek, np. kontrolę stężenia kreatyniny w surowicy krwi, przed podaniem każdej dawki produktu leczniczego Pamitor.

Pacjentów otrzymujących częste i długotrwale infuzje produktu Pamitor, a szczególnie pacjentów z zaburzeniem czynności nerek w wywiadzie lub z predyspozycjami do zaburzeń czynności nerek (np. pacjenci ze szpiczakiem mnogim i (lub) hiperkalcemią w przebiegu chorób nowotworowych), należy przed podaniem każdej dawki produktu leczniczego Pamitor poddać badaniom laboratoryjnym i badaniom klinicznych wskaźników czynności nerek. Pacjentom leczonym produktem Pamitor z powodu przerzutów nowotworowych do kości lub szpiczaka mnogiego należy wstrzymać podanie dawki w przypadku pogorszenia się czynności nerek (patrz punkt 4.2).

Produktu leczniczego Pamitor nie należy podawać jednocześnie z innymi bisfosfonianami, ponieważ nie zbadano skutków takiego leczenia.

Niewydolność wątroby

Ze względu na brak danych klinicznych, brak jest specjalnych zaleceń dotyczących stosowania produktu leczniczego u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Uzupełnienie niedoborów wapnia i witaminy D

Pacjenci z chorobą Pageta (kości), u których występuje ryzyko niedoboru wapnia lub witaminy D, powinni otrzymywać wapń i witaminę D, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia hipokalcemii.

Martwica kości szczeki:

U pacjentów z rozpoznaniem raka, leczonych bisfosfonianami, zgłaszano występowanie martwicy kości szczęki. Wielu z tych pacjentów otrzymywało także chemioterapię i kortykosteroidy. W większości przypadków występowanie martwicy kości szczęki wiązało się z wykonanym wcześniej zabiegiem z zakresu chirurgii szczękowej, np. ekstrakcji zęba. U wielu pacjentów stwierdzono oznaki miejscowego zakażenia, w tym zapalenia szpiku.

U pacjentów z czynnikami ryzyka (np. z rozpoznaniem raka, u chorych leczonych chemioterapią, kortykosteroidami lub u osób, które nie zachowują higieny jamy ustnej) przed rozpoczęciem leczenia bisfosfonianami należy przeprowadzić badanie stomatologiczne i zastosować odpowiednie środki zapobiegawcze.

W trakcie leczenia pacjenci z tej grupy powinni w miarę możliwości unikać inwazyjnych zabiegów stomatologicznych. Jeśli podczas terapii bisfosfonianami wystąpi martwica kości szczęki, przeprowadzenie zabiegów z zakresu chirurgii szczękowej może przyczynić się do nasilenia tego stanu. W przypadku pacjentów wymagających przeprowadzenia zabiegów stomatologicznych nie istnieją dane, które potwierdziłyby, że przerwanie leczenia bisfosfonianem zmniejsza ryzyko wystąpienia martwicy kości szczęki. W każdym przypadku lekarz musi dokonać oceny stanu klinicznego pacjenta i rozważyć stosunek ryzyka do korzyści.

Ból mięśniowo-kostny

Dane zebrane po wprowadzeniu produktu do obrotu wykazały występowanie u pacjentów leczonych bisfosfonianami ciężkiego i sporadycznie powodującego niesprawność bólu kości, stawów i (lub) mięśni. Jednakże takie zgłoszenia nie były częste. Pamitor (pamidronian disodu) należy do tej grupy leków. Czas pojawienia się objawów może być różny, od jednego dnia do kilku miesięcy po rozpoczęciu leczenia. U większości pacjentów objawy te zmniejszają się po zakończeniu leczenia. Część pacjentów miała nawroty objawów po powtórnym rozpoczęciu leczenia tym samym lekiem lub innym bisfosfonianem.

Nietypowe złamania kości udowej

Zgłaszano przypadki nietypowych złamań podkrętarzowych i trzonu kości udowej u osób otrzymujących bisfosfoniany, głównie u pacjentów długotrwale leczonych z powodu osteoporozy. Te poprzeczne lub krótkie skośne złamania mogą pojawić się w dowolnym miejscu wzdłuż całej kości udowej - od miejsca zlokalizowanego tuż pod krętarzem mniejszym aż do okolicy nadkłykciowej. Do złamań tego typu dochodzi po minimalnym urazie lub bez urazu, a niektórzy pacjenci odczuwają ból uda lub ból w pachwinie. W badaniach obrazowych często na kilka tygodni lub miesięcy przed całkowitym złamaniem kości udowej widoczne są cechy złamań z przeciążenia. Złamania często występują obustronnie, dlatego u leczonych bisfosfonianami pacjentów, u których stwierdzono złamanie trzonu kości udowej, należy zbadać kość udową w drugiej kończynie. Zgłaszano również słabe gojenie się tych złamań. Na podstawie indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u pacjentów, u których podejrzewa się nietypowe złamanie kości udowej, należy rozważyć odstawienie bisfosfonianów do czasu przeprowadzenia oceny.

Należy zalecić pacjentom, żeby zgłaszali pojawienie się jakiegokolwiek bólu w obrębie uda, biodra lub pachwiny występującego w trakcie leczenia bisfosfonianami, a każdego pacjenta zgłaszającego się z takimi objawami należy zbadać celem wykrycia obecności niecałkowitego złamania kości udowej.

Pamitor - przedawkowanie

Pacjenci, którzy otrzymali dawki większe niż zalecane, powinni być uważnie obserwowani. W przypadku klinicznych objawów hipokalcemii z parestezjami, tężyczką i nagłe zmniejszenie ciśnienia, można podać glukonian wapnia w infuzji.

Pamitor - przeciwwskazania

Pamitor jest przeciwwskazany:

- u pacjentów ze znaną nadwrażliwością na pamidronian lub inne bisfosfoniany, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą produktu Pamitor;

- u pacjentek w ciąży;

- u kobiet karmiących piersią.

Pamitor - działania niepożądane

Zazwyczaj działania niepożądane mają zazwyczaj charakter łagodny i przemijający. Najczęstszym z nich są bezobjawowa hipokalcemia i gorączka (zwiększenie temperatury ciała o 1 °C - 2°C), które występują zwykle po pierwszym podaniu i utrzymuje się w ciągu najwyżej 48 godzin. Gorączka najczęściej ustępuje samoistnie i nie powoduje konieczności leczenia.

Skala częstości występowania: bardzo często (> = 1/10), często (> = 1/100 do < 1/10), niezbyt często (> = 1/1 000 do < 1/100), rzadko (> = 1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Bardzo rzadko

Uczynnienie wirusa Herpes simplex, uczynnienie wirusa Herpes zoster

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Często

Bardzo rzadko

Niedokrwistość, małopłytkowość, limfocytopenia Leukopenia

Zaburzenia układu immunologicznego

Niezbyt często

Bardzo rzadko

Reakcje alergiczne włącznie z reakcjami rzekomoanafllaktycznymi, skurcz oskrzeli, duszność, obrzęk Quinckego (naczynioruchowy), Wstrząs anafilaktyczny

Zaburzenia układu nerwowego

Często

Niezbyt często Bardzo rzadko

Objawowa hipokalcemia (parestezje, tężyczka), ból głowy, bezsenność, senność

Drgawki, pobudzenie, zawroty głowy, letarg Dezorientacja, omamy wzrokowe

Zaburzenia oka

Często

Niezbyt często Bardzo rzadko

Zapalenie spojówek

Zapalenie błony naczyniowej oka (zapalenie tęczówki, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego) Zapalenie twardówki, zapalenie nadtwardówki, widzenie żółtych barw

Zaburzenia serca

Często

Niezbyt często Bardzo rzadko

Nadciśnienie tętnicze Niedociśnienie tętnicze

Lewokomorowa niewydolność krążenia (duszność, obrzęk płuc), zastoinowa niewydolność serca (obrzęki) w związku z przeciążeniem płynami

Zaburzenia żołądka i jelit

Często

Niezbyt często

Nudności, wymioty, brak łaknienia, ból brzucha, biegunka, zaparcie, zapalenie błony śluzowej żołądka Niestrawność

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często

Niezbyt często

Wysypka Świąd

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Często

Niezbyt często

Przemijający ból kości, bóle stawów, bóle mięśni, uogólnione bóle

Kurcze mięśni

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często Rzadko

Ostra niewydolność nerek

Ogniskowe segmentowe stwardnienie kłębuszków nerkowych łącznie z niewydolnością, zespół nerczycowy

 

Bardzo rzadko

Pogorszenie istniejących chorób nerek, krwiomocz

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Bardzo często

Często

Gorączka i objawy grypopodobne, czasami ze złym samopoczuciem, dreszczami, uczuciem zmęczenia i nagłym zaczerwienieniem twarzy

Odczyny w miejscu wstrzyknięcia (ból, zaczerwienienie, obrzmienie, stwardnienie, zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył)

Badania diagnostyczne

Bardzo często

Często

Niezbyt często Bardzo rzadko

Hipokalcemia, hipofosfatemia

Hipokaliemia, hipomagnezemia, zwiększenie stężenia

kreatyniny w surowicy krwi

Nieprawidłowe wskaźniki prób czynnościowych wątroby, zwiększenie stężenia mocznika w surowicy krwi Hiperkaliemia, hipernatremia

W przypadku wielu z powyższych działań niepożądanych nie udało się wykazać związku przyczynowego; mogą być one wynikiem choroby podstawowej.

Po wprowadzeniu do obrotu, u pacjentów leczonych bisfosfonianami zgłaszano rzadko martwicę kości (obejmującą głównie szczękę i żuchwę).

U wielu pacjentów stwierdzono oznaki miejscowego zakażenia, w tym zapalenia szpiku. Większość zgłoszeń dotyczy pacjentów z rozpoznaniem raka, po ekstrakcji zębów lub innych zabiegach stomatologicznych. Istnieją różne czynniki ryzyka martwicy kości szczęki i żuchwy, takie jak rozpoznanie raka, jednoczesne stosowanie innych terapii (np. chemioterapia, radioterapia, leczenie kortykosteroidami) oraz obecność współistniejących chorób (np. niedokrwistość, koagulopatie, zakażenia, istniejąca wcześniej choroba błony śluzowej jamy ustnej). Mimo, że nie potwierdzono bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego, należy unikać zabiegów z zakresu chirurgii szczękowej, ponieważ proces gojenia się ran może być wydłużony (patrz punkt 4.4). Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano następujące działania (rzadko): Nietypowe złamania podkrętarzowe i trzonu kości udowej (działanie niepożądane leków należących do klasy bisfosfonianów).

Pamitor - ciąża i karmienie piersią

Wykazano, że pamidronian przenika przez łożysko szczurów, oraz że wywiera znaczne działanie na matkę i nie wykazuje teratogennego działania na zarodek lub płód u szczurów i królików (patrz punkt 5.3).

Brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań kobiet w ciąży oraz danych klinicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania pamidronianu u kobiet w ciąży. Z tego powodu nie należy stosować produktu leczniczego Pamitor u kobiet w ciąży (patrz punkt 4.3).

W badaniach na szczurach wykazano, że pamidronian przenika do mleka. Podczas stosowania produktu leczniczego Pamitor nie należy karmić piersią (patrz punkt 4.3).

Pamitor - prowadzenie pojazdów

Rzadko, po podaniu produktu leczniczego Pamitor mogą wystąpić zawroty głowy. W takich przypadkach należy wstrzymać się od prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Dinatrii pamidronas

    Jest to substancja należąca do bisfosfonianów, powodująca ograniczenie resorpcji kości poprzez hamowanie czynności osteoklastów. Blokuje też dotarcie prekursorów osteoklastów do kości. Stosuje się w przerzutach nowotworowych do kości, leczeniu szpiczaka mnogiego, hiperkalcemii w chorobach nowotworowych.

    Dostępne opakowania
    Pamitor

    Pamitor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 1 amp.a 1ml (PE) - 0,015 g/ml
    CHIESI PHARMACEUTICALS GMBH
    Pamitor

    Pamitor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 4 amp.a 1ml (PE) - 0,015 g/ml
    CHIESI PHARMACEUTICALS GMBH
    Pamitor

    Pamitor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 1 amp.a 2ml (PE) - 0,015 g/ml
    CHIESI PHARMACEUTICALS GMBH
    Pamitor

    Pamitor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 4 amp.a 2ml (PE) - 0,015 g/ml
    CHIESI PHARMACEUTICALS GMBH
    Pamitor

    Pamitor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 1 amp.a 4ml (PE) - 0,015 g/ml
    CHIESI PHARMACEUTICALS GMBH
    Pamitor

    Pamitor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 4 amp.a 4ml (PE) - 0,015 g/ml
    CHIESI PHARMACEUTICALS GMBH
    Pamitor

    Pamitor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 4 amp.a 6ml (PE) - 0,015 g/ml
    CHIESI PHARMACEUTICALS GMBH
    Pamitor

    Pamitor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 1 amp.a 6ml (PE) - 0,015 g/ml
    CHIESI PHARMACEUTICALS GMBH
    Powiązane artykuły
    Newsy

    Nowa lista leków refundowanych. Nie ma na niej Olaparybu

    Nowa lista leków refundowanych. Nie ma na niej Olaparybu

    Ministerstwo Zdrowia opublikowało listę leków refundowanych, która będzie obowiązywała od 1 marca 2021 roku. Niestety wiele środków nie uzyskało dofinansowania, w tym Olaparyb, popularny lek stosowany w leczeniu raka jajnika, co wywołało zaskoczenie i...

    Leki i suplementy

    Nowa lista leków refundowanych - 1 września 2015 r.

    Nowa lista leków refundowanych - 1 września 2015 r.

    Znany jest już projekt najnowszej listy refundacyjnej, który zacznie obowiązywać od 1 września bieżącego roku. Grupę leków objętych dopłatami wzbogacono o 76 produktów. Nie wszystkie wiadomości sa jednak dobre. Na skutek zmian część leków stanie się droższa...

    Rak jajnika - objawy, leczenie

    Kora: hańba, że to jest lek nierefundowany (WIDEO)

    Kora: hańba, że to jest lek nierefundowany (WIDEO)

    Kora, a właściwie Olga Jackowska to artystka niezwykle popularna kojarząca się nam z grupą Maanam. W 2014 roku Polskę obiegła informacja, że artystka ma raka jajników. Potwierdziła to na swoim Facebooku, kierując się z prośbą o pomoc do swoich fanów...

    Leki i suplementy

    Nowa lista leków refundowanych

    Nowa lista leków refundowanych

    Nowa lista leków refundowanych weszła w życie z opóźnieniem, przez co aptekarze mieli poważny problem z wprowadzeniem na czas nowych cen leków. W konsekwencji zapanował chaos - w niektórych aptekach wciąż obowiązują stare ceny, a inne trzeba było zamknąć...

    Newsy

    Zmiany od 1 września. Ten lek zdrożeje najbardziej

    Zmiany od 1 września. Ten lek zdrożeje najbardziej

    Blisko 150 nowych produktów pojawi się na nowej liście refundacyjnej, która będzie obowiązywać od września. To jednak nie koniec zmian. Podczas gdy ceny niektórych leków spadną, innych wzrosną - nawet o blisko 500 zł. Których pacjentów to dotyczy? Nowa...

    Newsy - leki i suplementy

    Czy popularny lek kardiologiczny znajdzie zastosowanie w onkologii?

    Czy popularny lek kardiologiczny znajdzie zastosowanie w onkologii?

    Coraz częściej pojawiają się doniesienia o skuteczności leku stosowanego w danej dziedzinie medycznej i możliwościach jego zastosowania w terapii chorób, specyficznych dla innych specjalności. Według badań przeprowadzonych przez naukowców, wynika, że...