Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
WITAM BARDZO SERDECZNIE I PROSZĘ O POMOC --DOSTAJĘ DZIWNY BÓL W KLATCE PIERSIOWEJ ALE BARDZO BOLESNY PODCHODZĄCY DO GARDŁA I SZYI JAKBY MNIE PO PROSTU ROZRYWAŁO.LEKARZ DO KTÓREGO UDAŁAM SIĘ NA WIZYTĘ NIE WIE CO TO MOŻE BYĆ ---PRZEPISAŁ MI POD JĘZYK AEROZOL -NITROMINT-LUB- XEFO RAPID- I NIC MI NIE POMOGŁO.
Magdalena StusiĹska
Mój mąż wczoraj wieczorem miał wysokie ciśnienie średnio175/104.Pojawił się także ból karku.Po podaniu captoprilu nic się nie zmieniło. Podwójna dawka NITROMINT była skuteczna(ciśnienie zaczęło spadać). Rano mąż stwierdził ,że boli go gardło,bardziej tchawica ,przełyk.Ciśnienie...
dr n. med Monika Łukaszewicz
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie ostrych napadów dławicy piersiowej. Zapobieganie napadom dławicy piersiowej przez podawanie leku przed wysiłkiem fizycznym. Leczenie wspomagające w nagłych przypadkach niewydolności lewokomorowej (astma sercowa).
8,0 mg triazotanu glicerolu w 1,0 g aerozolu (w postaci 1 % roztworów alkoholowych triazotanu glicerolu). Każda odmierzona dawka zawiera 0,4 mg (400 mikrogramów) triazotanu glicerolu.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: etanol, glikol propylenowy.
Dawkowanie
Dorośli
Leczenie ostrych napadów dławicy piersiowej
Na początku napadu należy rozpylić pod język 1 dawkę (dawka = 400 mikrogramów). Jeśli objawy nie ustąpią, dawkę można powtarzać w odstępach czasu co 5 minut, do podania łącznie 3 dawek (rozpyleń aerozolu). Jeśli objawy nie ustąpią po 3 dawkach (rozpyleniach), pacjent powinien wezwać pogotowie ratunkowe. Najlepiej, aby pacjent pozostawał w pozycji siedzącej z uwagi na ryzyko objawowej hipotonii ortostatycznej.
Zapobieganie napadom dławicy piersiowej
dawkę (rozpylenie aerozolu) można podać przed wysiłkiem, który może wywoływać u pacjenta napady dławicy piersiowej.
Leczenie ostrego kardiogennego obrzęku płuc
W leczeniu pacjentów z ostrym kardiogennym obrzękiem płuc bez hipotonii (tzn. ze skurczowym ciśnieniem tętniczym > 100 mmHg) można podać podjęzykowo 0,4 mg triazotanu glicerolu i powtarzać tę dawkę w odstępach czasu co 5-10 minut, kontrolując jednocześnie stan kliniczny pacjenta, w tym ciśnienie tętnicze. W razie potrzeby pacjenta można następnie przestawić na preparat dożylny lub inny lek wazodylatacyjny, w zależności od odpowiedzi klinicznej.
Pacjenci w podeszłym wieku
Spadek ciśnienia tętniczego i omdlenie mogą stanowić szczególny problem przy stosowaniu azotanów u osób w podeszłym wieku. Pacjentom należy poradzić, aby każdorazowo przy przyjmowaniu nitrogliceryny postarali się znaleźć miejsce siedzące.
Dzieci i młodzież
Jak dotąd brak dostępnych danych dotyczących stosowania leku w pediatrii.
Sposób podawania
Do stosowania podjęzykowo
Nitromint aerozol podjęzykowy jest sprzedawany albo w przezroczystym plastikowym, albo w aluminiowym pojemniku.
Pompa dozownika powinna zostać napełniona przed pierwszym podaniem leku przez zdjęcie nasadki ochronnej i wykonanie kilku naciśnięć w powietrze aż do pojawienia się aerozolu. Może zaistnieć konieczność ponownego napełnienia, jeśli pompa nie była używana przez długi czas.
Nie ma potrzeby wstrząsania pojemnika przed użyciem.
Pojemnik należy trzymać pionowo z zaworem dozownika ustawionym do góry. Wylot zaworu dozownika należy umieścić blisko ust i rozpylić dawkę aerozolu pod język. Natychmiast po podaniu każdej dawki należy zamknąć usta. Nie należy wdychać aerozolu.
Należy pouczyć pacjentów, aby nauczyli się lokalizować wylot zaworu dozownika tak, aby podanie leku w nocy nie sprawiało im trudności. Najlepiej, aby w czasie aplikacji leku pacjent siedział wyprostowany.
Triazotan glicerolu należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów, u których dla utrzymania rzutu serca ważne znaczenie ma odpowiednie obciążenie wstępne (np. ostry wstrząs sercowo-naczyniowy, taki jak wstrząs hipowolemiczny lub wstrząs kardiogenny z nieadekwatnymi rozkurczowymi ciśnieniami napełniania, zapaść, ciężka stenoza zastawki mitralnej, tamponada osierdzia, zaciskające zapalenie osierdzia, zaburzenia ortostatyczne), ponieważ podanie leku rozszerzającego naczynia u tych chorych może pogorszyć stan kliniczny.
Triazotan glicerolu należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z ciężką hipotonią (skurczowe ciśnienie tętnicze poniżej 90 mm Hg) i u pacjentów we wstrząsie kardiogennym, chyba że odpowiednio wysokie ciśnienie końcowo-rozkurczowe lewej komory można zapewnić stosując kontrpulsację wewnątrzaortalną lub leki o działaniu inotropowo dodatnim.
Triazotan glicerolu należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów z chorobami naczyń mózgowych, gdyż objawy tych chorób mogą nasilać się przy spadkach ciśnienia.
Triazotan glicerolu może nasilać niedotlenienie u pacjentów z chorobami płuc lub sercem płucnym.
U pacjentów z zawałem serca może dojść do niedociśnienia tętniczego z bradykardią; uważa się, że jest to reakcja odruchowa.
Teoretycznie stosowanie triazotanu glicerolu może pogarszać ukrwienie mięśnia sercowego u chorych z przerostem lewej komory związanym ze stenozą aortalną, z uwagi na niekorzystny efekt tachykardii i zmniejszonego ciśnienia rozkurczowego w aorcie.
Dokładne badania hemodynamiczne u niewielkiej liczby pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej z lub bez współistnienia istotnej choroby wieńcowej, prowadzone w pozycji leżącej na plecach, nie wykazały reakcji niepożądanych po podjęzykowym podaniu triazotanu glicerolu. Wydaje się jednak rozsądnym, aby zachować ostrożność w leczeniu chodzących pacjentów z dławicą piersiową i współistniejącą umiarkowaną lub ciężką stenozą zastawki aortalnej.
Szczególna ostrożność i kontrola medyczna są wymagane u pacjentów ze skłonnością do hipotonii ortostatycznej.
Preparat należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem przesączania lub migreną.
Istnieje duża zmienność międzyosobnicza dotycząca wrażliwości na azotany. Należy zawsze mieć to na uwadze przy ustalaniu dawkowania.
Może występować tolerancja tego leku oraz tolerancja krzyżowa innych preparatów azotanów i azotynów. Tolerancja naczyniowego i przeciwdławicowego działania azotanów została wykazana w badaniach klinicznych, przez obserwację narażenia zawodowego oraz w doświadczeniach laboratoryjnych na izolowanych tkankach.
Wyraźna tolerancja występuje u pracowników przemysłowych stale narażonych na triazotan glicerolu. Ponadto występuje uzależnienie fizyczne, ponieważ przy czasowym odstawieniu azotanów u tych pracowników występował ból w klatce piersiowej, ostry zawał mięśnia sercowego, a nawet nagły zgon. W różnych badaniach klinicznych pacjentów z dławicą piersiową, wkrótce po odstawieniu azotanów opisywano występowanie łatwiej prowokowanych napadów dławicy piersiowej oraz nawrotu „z odbicia” objawów hemodynamicznych. Względne znaczenie tych obserwacji w rutynowym klinicznym stosowaniu triazotanu glicerolu nie jest znane.
Triazotan glicerolu zwiększa wydalanie katecholamin i kwasu wanilomigdałowego (VMA) w moczu.
W przypadkach świeżego zawału serca lub ostrej niewydolności serca leczenie triazotanem glicerolu należy prowadzić ostrożnie, pod starannym nadzorem lekarskim i/lub z monitorowaniem parametrów hemodynamicznych.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z hipoksemią na tle ciężkiej niedokrwistości (łącznie z niedokrwistościami z powodu niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej), ponieważ u tych chorych biotransformacja triazotanu glicerolu jest zmniejszona.
Konieczne jest zachowanie ostrożności u pacjentów z hipoksemią i nieprawidłowym stosunkiem wentylacji do perfuzji z powodu choroby płuc lub niedokrwienia serca.
U pacjentów z dławicą piersiową, zawałem serca lub niedokrwieniem mózgu często występują zaburzenia dotyczące drobnych dróg oddechowych (szczególnie hipoksja pęcherzykowa). W tej sytuacji dochodzi do skurczu naczyń w płucach, aby zwiększyć perfuzję w lepiej wentylowanych obszarach płuc kosztem obszarów hipoksji pęcherzykowej (objaw Eulera Liljestranda, patrz również punkt 4.8). Triazotan glicerolu, jako silny lek rozszerzający naczynia, może znosić tę ochronną wazokonstrykcję, prowadząc do zwiększonej perfuzji obszarów słabo wentylowanych, co pogarsza nieprawidłowy stosunek wentylacji do perfuzji i dodatkowo zmniejsza ciśnienie parcjalne tlenu w krwi tętniczej.
Jeśli objawy dławicy nie ustępują po podaniu trzech dawek, pacjent powinien jak najszybciej uzyskać fachową pomoc medyczną (patrz punkt 4.2).
Produkt leczniczy zawiera 79,2 (objętościowych) % etanolu (alkoholu). Każda dawka (rozpylenie) zawiera 0,0396 g alkoholu. Jej zastosowanie może być szkodliwe w chorobach wątroby, chorobie alkoholowej, padaczce, urazach mózgu lub innych chorobach ośrodkowego układu nerwowego, w ciąży i u dzieci. Preparat może zmieniać lub nasilać działanie innych substancji.
Produkt leczniczy zawiera glikol propylenowy. Może powodować podrażnienie błony śluzowej.
Objawy podmiotowe i przedmiotowe
Przedawkowanie azotanów może spowodować: ciężkie niedociśnienie tętnicze, utrzymujący się pulsujący ból głowy, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, kołatanie serca, zaburzenia widzenia, nadmiernie zaczerwieniona i spocona skóra (później staje się chłodna i sina), nudności i wymioty (ewentualnie z kolką, a nawet krwawą biegunką), omdlenie (zwłaszcza w pozycji stojącej), methemoglobinemia z sinicą i jadłowstrętem, początkowa hiperwentylacja, duszność i spowolnienie oddechu, zwolnione tętno (dwubitne i przerywane), blok serca, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe z objawami mózgowymi splątania i umiarkowaną gorączką, porażeniem i śpiączką z następczymi drgawkami klonicznymi oraz ewentualnie zgonem z powodu zapaści naczyniowej.
Methemoglobinemia:
Opisy przypadków methemoglobinemii o znaczeniu klinicznym przy stosowaniu konwencjonalnych dawek azotanów organicznych są rzadkie. Powstawanie methemoglobiny jest związane z dawką i w przypadku nieprawidłowości genetycznych hemoglobiny sprzyjających powstawaniu methemoglobiny, nawet konwencjonalne dawki azotanów organicznych mogą powodować występowanie szkodliwego stężenia methemoglobiny.
Leczenie przedawkowania:
Należy ułożyć pacjenta w pozycji półleżącej lub leżącej z nogami uniesionymi do góry i zapewnić komfort termiczny. Ruchy bierne kończyn mogą wspomagać powrót żylny. W razie potrzeby podawać tlen i stosować sztuczną wentylację. W razie methemoglobinemii może być konieczne podanie błękitu metylenowego (1% roztwór) (jeśli jest dostępny), 1–2 mg/kg masy ciała dożylnie.
Płukanie żołądka może okazać się przydatne w przypadku niedawnego połknięcia dużej ilości produktu Nitromint. Adrenalina jest nieskuteczna w cofaniu nasilonego działania hipotensyjnego związanego z przedawkowaniem. Adrenalina i jej pochodne są przeciwwskazane do stosowania w takiej sytuacji.
- Nadwrażliwość na substancję czynną, inne azotany lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
- Dławica piersiowa spowodowana kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu, gdyż lek może nasilić zawężenie drogi odpływu.
- Triazotan glicerolu jest przeciwwskazany z pacjentów stosujących inhibitory fosfodiesterazy
typu 5 (np. sildenafil, wardenafil, tadalafil)
- Możliwość zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego np. krwotok mózgowy lub uraz głowy.
Objawy niepożądane przedstawiono wg klasyfikacji układów i narządów
Zaburzenia układu nerwowego
Na początku leczenia może wystąpić ból głowy spowodowany rozszerzeniem naczyń krwionośnych, który jest najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym nitrogliceryny. Tak zwany “azotanowy ból głowy” zwykle ustępuje po kilku dniach.
Zaburzenia serca
Sporadycznie, wskutek skrajnego spadku ciśnienia krwi, leczenie może nasilić objawy dławicy piersiowej (paradoksalna reakcja na azotany).
Zaburzenia naczyniowe
Sporadycznie pierwsza dawka lub pierwsza zwiększona dawka mogą wywoływać obniżenie ciśnienia krwi i(lub) ortostatyczny spadek ciśnienia z odruchowym częstoskurczem, zawrotami głowy i osłabieniem.
Niekiedy występuje zapaść z bradyarytmią i omdleniem.
Zaburzenia przewodu pokarmowego
Rzadko mogą wystąpić nudności i wymioty.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Rzadko może wystąpić nagłe zaczerwienienie twarzy z uczuciem gorąca, skórne reakcje alergiczne oraz w pewnych przypadkach reakcje nadwrażliwości oraz złuszczające zapalenie skóry.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Podanie leku może spowodować łagodne, przejściowe uczucie pieczenia w ustach.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl.
Ciąża
Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka i płodu, poród i rozwój postnatalny. Nie wiadomo jednak, czy wyniki badań na zwierzętach mogą odnosić się do ludzi. Podanie triazotanu glicerolu w czasie ciąży należy rozważać tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści dla matki są większe niż potencjalne zagrożenie dla płodu.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy triazotan glicerolu lub jego metabolity są wydzielane do mleka matki. Nie można wykluczyć ryzyka dla dziecka. Biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki należy podjąć decyzję, czy zakończyć/przerwać karmienie piersią, czy odstawić/przerwać leczenie triazotanem glicerolu.
Płodność
Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na płodność. Nie wiadomo jednak, czy wyniki badań na zwierzętach mogą odnosić się do ludzi.
Ze względu na to, że podczas podawania nitrogliceryny opisywano zawroty głowy i omdlenia na początku leczenia – przez indywidualnie ustalony okres – prowadzenie pojazdów, obsługa maszyn i podejmowanie czynności o zwiększonym ryzyku wypadków jest zabronione. Następnie, zakres ograniczeń zależy od indywidualnej wrażliwości pacjenta na objawy możliwego spadku ciśnienia.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Trójazotan gliceryny, czyli potocznie nitrogliceryna. Substancja stosowana do przerywania napadów dusznicy bolesnej, w tym stanów przedzawałowych i zawałów). Silnie, szybko i krótkotrwale rozszerza naczynia krwionośne. Zmniejsza obciążenie mięśnia sercowego i jego zapotrzebowanie na tlen. Podjęzykowo stosuje się do przerwania napadów, w postaciach o przedłużonym działaniu do zapobiegania tymże napadom.
Komentarze