Neloren

Neloren - dawkowanie

Roztwór do wstrzykiwań i infuzji Neloren można podawać domięśniowo lub dożylnie.

Dawka zależy od ciężkości zakażenia i wrażliwości drobnoustrojów wywołujących zakażenie. Poniżej podano zalecany schemat dawkowania.

Podanie domięśniowe

Dorośli i młodzież (w wieku powyżej 14 lat)

W umiarkowanych zakażeniach 600 mg linkomycyny co 24 godziny. W leczeniu ciężkich zakażeń 600 mg linkomycyny co 12 godzin.

Dzieci (w wieku od 1 miesiąca do 14 lat)

10 mg/kg mc. linkomycyny co 24 godziny. W leczeniu ciężkich zakażeń 10 mg/kg mc. co 12 godzin.

Podanie dożylne

Przed użyciem zawartość ampułki należy rozpuścić w 250 ml 0,9% roztworu chlorku sodu lub roztworu glukozy. Odpowiednią dawkę należy podawać przez co najmniej 1 godzinę, a stężenie linkomycyny nie powinno przekraczać 50 mg/kg mc./godzinę. Należy unikać szybszego wlewu oraz podawania dawek większych niż zalecane ze względu na możliwość wystąpienia zaburzeń rytmu serca, a odnotowano również przypadki zatrzymania krążenia sercowo-płucnego.

Dorośli i młodzież (w wieku powyżej 14 lat)

600 mg linkomycyny we wlewie podawanym 2 lub 3 razy na dobę. W cięższych zakażeniach dawkę można zwiększyć. Maksymalna dawka dobowa wynosi 8 g.

Dzieci (w wieku od 1 miesiąca do 14 lat):

W umiarkowanych zakażeniach od 10 do 20 mg/kg mc. linkomycyny na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych (podawanych co 8 lub 12 godzin). W cięższych zakażeniach dawkę można zwiększyć.

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania linkomycyny u niemowląt młodszych niż 1 miesiąc.

Pacjenci w podeszłym wieku

Okres półtrwania, objętość dystrybucji, klirens oraz zakres wchłaniania po podaniu chlorowodorku linkomycyny nie zmienia się z wiekiem. Analiza danych z badań klinicznych nie wykazała zwiększenia toksyczności związanego z wiekiem. Z tego względu nie należy dobierać dawki u osób w podeszłym wieku wyłącznie na podstawie ich wieku.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy wydłużyć odstęp między kolejnymi dawkami lub zmniejszyć dawkę produktu. Jeśli klirens kreatyniny wynosi od 10 do 50 ml/min, zalecany okres między dawkami wynosi 12 godzin. Jeśli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min, dawki leku należy podawać co 24 godziny. Zmniejszona dawka stanowi od 25% do 30% dawki zalecanej dla pacjentów z prawidłową czynnością nerek.

Stosowania linkomycyny należy unikać u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Jeśli zastosowanie linkomycyny u tych pacjentów jest konieczne, wskazane jest zmniejszenie dawki i kontrolowanie stężenia leku w surowicy.

Neloren - środki ostrożności

Leczenie linkomycyną może się wiązać z ciężkim zapaleniem okrężnicy, mogącym zakończyć się zgonem. Z tego względu linkomycynę należy używać tylko w leczeniu ciężkich zakażeń, w których stosowanie mniej toksycznych antybiotyków nie jest właściwe. Rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy o nasileniu od lekkiego do zagrażającego życiu obserwowano podczas leczenia niemal każdym z leków przeciwbakteryjnych, w tym również linkomycyną. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę takie rozpoznanie u pacjentów z biegunką, która wystąpiła po podaniu antybiotyku.

Biegunka, zapalenie okrężnicy i rzekomobłoniaste zapalenie jelit mogą pojawić się po kilku dniach od rozpoczęcia stosowania antybiotyku, ale ich wystąpienie obserwowano również po zakończeniu leczenia linkomycyną (patrz również punkt 4.8).

Linkomycynę należy stosować ostrożnie u pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie chorobą przewodu pokarmowego (zwłaszcza zapaleniem okrężnicy) oraz u pacjentów, u których w przeszłości występowały reakcje alergiczne.

Należy również zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.

Podczas długotrwałego leczenia linkomycyną należy okresowo kontrolować czynność wątroby i morfologię krwi, zwłaszcza u niemowląt i dzieci.

Należy unikać szybkiego podawania dożylnego produktu leczniczego Neloren, gdyż może to spowodować niedociśnienie tętnicze, omdlenie, komorowe zaburzenia rytmu serca i rzadko zatrzymanie czynności serca.

Jeśli w trakcie leczenia wystąpi u pacjenta reakcja nadwrażliwości lub ciężka biegunka, stosowanie linkomycyny należy przerwać.

Linkomycynę, tak jak każdy inny lek stosowany w leczeniu zakażeń, należy stosować wyłącznie w leczeniu zakażeń wywołanych przez szczep bakteryjny o udowodnionej lub wysoce prawdopodobnej wrażliwości. Przedłużone stosowanie linkomycyny może powodować nadmierny wzrost niewrażliwych bakterii lub drożdżaków, dlatego należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują objawy nadkażenia, wywołanego przez drobnoustroje oporne na linkomycynę.

Podczas stosowania linkomycyny u dzieci konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności oraz częste wykonywanie badań morfologii krwi.

Neloren zawiera alkohol benzylowy (9 mg/ml), dlatego nie należy go podawać wcześniakom ani noworodkom. Alkohol benzylowy może powodować zatrucia i reakcje rzekomoanafilaktyczne u niemowląt i dzieci w wieku poniżej 3 lat.

Pacjenci w podeszłym wieku z występującymi jednocześnie ciężkimi chorobami mogą gorzej tolerować biegunkę niż młodsze osoby. Z tego względu należy uważnie obserwować, czy u pacjentów w podeszłym wielu, otrzymujących linkomycynę, nie występuje biegunka.

Neloren - przedawkowanie

Przedawkowanie leku może powodować przede wszystkim nudności i wymioty, a bardzo rzadko uszkodzenie wątroby i nerek. Wskazane jest zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia. Linkomycyny nie można usunąć z organizmu metodą hemodializy.