Nebido - dawkowanie
Jedną ampułkę produktu Nebido (odpowiadającą 1000 mg
testosteronu undecylanu) wstrzykuje się co 10 do 14 tygodni.
Wstrzyknięcia wykonywane z taką częstością pozwalają utrzymać
wystarczające stężenie testosteronu i nie prowadzą do
kumulacji.
Rozpoczęcie leczenia
Przed rozpoczęciem leczenia i we wstępnej jego fazie należy
oznaczać stężenie testosteronu w osoczu. W zależności od stężenia
testosteronu w osoczu i objawów klinicznych, pierwszy odstęp między
wstrzyknięciami można skrócić do minimalnie 6 tygodni, przy
zalecanych odstępach od 10 do 14 tygodni w leczeniu podtrzymującym.
Po takiej dawce nasycającej można szybciej uzyskać wystarczające
stężenie testosteronu w stanie stacjonarnym.
Leczenie podtrzymujące i indywidualizacja leczenia
Odstępy między wstrzyknięciami powinny się mieścić w zalecanym
zakresie od 10 do 14 tygodni. Podczas leczenia podtrzymującego
należy uważnie monitorować stężenia testosteronu w osoczu. Zaleca
się regularne oznaczanie stężeń testosteronu w osoczu. Oznaczenia
należy wykonywać pod koniec przerwy między wstrzyknięciami,
oceniając objawy kliniczne. Stężenia testosteronu powinny się
mieścić w dolnej jednej trzeciej zakresu normy. Stężenia poniżej
zakresu normy wskazują na potrzebę skrócenia przerwy między
wstrzyknięciami. W przypadku wysokich stężeń w osoczu można
rozważyć wydłużenie przerw.
Szczególne grupy pacjentów
Dzieci i młodzież
Produktu leczniczego Nebido nie należy stosować u dzieci i
młodzieży. Brak dostępnych danych klinicznych u mężczyzn w wieku
poniżej 18 lat (patrz punkt 4.4).
Pacjenci w podeszłym wieku:
Na podstawie ograniczonych danych dotyczących stosowania Nebido
u pacjentów w podeszłym wieku wnioskuje się, że nie ma potrzeby
zmiany dawkowania (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby.
Nie przeprowadzono badań u pacjentów z zaburzeniami czynności
wątroby. Stosowanie Nebido jest przeciwwskazane u pacjentów z
nowotworem wątroby występującym obecnie lub w przeszłości ( patrz
punkt 4.3).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Nie przeprowadzono badań u pacjentów z zaburzeniami czynności
nerek
Sposób podawania
Podawanie domięśniowe
Wstrzyknięcia należy wykonywać bardzo powoli (ponad dwie
minuty). Należy zadbać, aby wstrzykiwać Nebido głęboko do mięśnia
pośladkowego, zachowując zwykłe środki ostrożności jak przy
podawaniu domięśniowym. Należy zwrócić szczególną uwagę, aby nie
podać produktu donaczyniowo (patrz punkt 4.4). Zawartość ampułki powinna
zostać wstrzyknięta domięśniowo natychmiast po jej otwarciu (patrz
punkt 6.6).
Nebido - środki ostrożności
Nie zaleca się stosowania Nebido u dzieci i młodzieży.
Nebido należy stosować tylko wtedy, gdy przed rozpoczęciem
leczenia wykazano hipogonadyzm (hiper- lub hipogonadotropowy) i
wykluczono inną etiologię objawów. Na niedobór testosteronu powinny
jasno wskazywać objawy kliniczne (regresja drugorzędowych cech
płciowych, zmiana budowy ciała, astenia, osłabienie libido,
zaburzenia erekcji, itp.); należy go potwierdzić dwoma niezależnymi
pomiarami stężenia testosteronu we krwi.
Doświadczenia ze stosowaniem Nebido u pacjentów w podeszłym
wieku, powyżej 65 lat, są ograniczone.Nie ustalono referencyjnych
wartości stężenia testosteronu w różnym wieku. Należy jednak wziąć
pod uwagę, że fizjologiczne stężenie testosteronu zmniejsza się
wraz z wiekiem.
Badanie lekarskie
Przed rozpoczęciem leczenia testosteronem, każdego pacjenta
należy poddać szczegółowemu badaniu, aby wykluczyć raka gruczołu
krokowego. U pacjentów leczonych testosteronem należy starannie i
regularnie wykonywać badania gruczołu krokowego i sutków, zgodnie z
zalecanym sposobem postępowania (badanie per rectum,
oznaczanie PSA). Należy je przeprowadzać przynajmniej raz w roku, a
u pacjentów w wieku podeszłym i obciążonych zwiększonym ryzykiem
(czynniki kliniczne i rodzinne), dwa razy w roku. Należy wziąć pod
uwagę krajowe wytyczne dotyczące monitorowania bezpieczeństwa
podczas leczenia testosteronem.
Oprócz laboratoryjnych oznaczeń stężeń testosteronu, u pacjentów
leczonych długoterminowo androgenami, należy okresowo kontrolować
następujące parametry laboratoryjne: hemoglobinę, hematokryt i
testy czynnościowe wątroby (patrz punkt 4.8).
Z powodu zmienności wyników laboratoryjnych, wszystkie pomiary
stężenia testosteronu należy przeprowadzać w tym samym
laboratorium.
Nowotwor y
Androgeny mogą przyspieszyć progresję utajonego raka gruczołu
krokowego i łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Należy zachować ostrożność, stosując produkt Nebido u pacjentów
z rakiem, którzy są zagrożeni hiperkalcemią (i następczą
hiperkalcynurią) z powodu przerzutów do kości. Zaleca się regularne
monitorowanie stężenia wapnia w osoczu u tych pacjentów.
Stwierdzono przypadki łagodnych i złośliwych nowotworów wątroby
u pacjentów otrzymujących androgenne substancje hormonalne. W
przypadku wystąpienia poważnych dolegliwości w nadbrzuszu,
powiększenia wątroby lub wystąpienia objawów krwawienia w obrębie
jamy brzusznej u mężczyzn przy stosujących Nebido, należy rozważyć
wykonanie diagnostyki różnicowej w celu wykluczenia nowotworu
wątroby.
Inne stany
U pacjentów z ciężką niewydolnością serca, wątroby lub nerek
oraz z chorobą niedokrwienną serca, leczenie testosteronem może
powodować poważne powikłania w postaci obrzęków, przebiegających z
lub bez zastoinowej niewydolności serca. W takim przypadku należy
natychmiast przerwać leczenie. Nie prowadzono badań, które miałyby
wykazać skuteczność i bezpieczeństwo tego produktu u chorych z
upośledzoną funkcją nerek lub wątroby. Dlatego należy zachować
ostrożność stosując testosteronową terapię zastępczą u tych
pacjentów.
Należy zachować ostrożność u pacjentów ze skłonnością do
obrzęków, gdyż leczenie androgenami może spowodować zwiększenie
retencji sodu (patrz punkt 4.8).
Należy zawsze pamiętać o ograniczeniach stosowania wstrzyknięć
domięśniowych u pacjentów z nabytymi lub wrodzonymi zaburzeniami
krzepnięcia krwi.
Należy zachować ostrożność, stosując produkt Nebido u pacjentów
z padaczką i migreną, ponieważ może dojść do zaostrzenia tych
stanów.
U pacjentów leczonych androgenami, u których po terapii
zastępczej dochodzi do normalizacji stężeń testosteronu w osoczu,
może nastąpić poprawa wrażliwości na insulinę.
Niektóre objawy kliniczne takie, jak: drażliwość, nerwowość,
zwiększenie masy ciała, przedłużone lub częste erekcje, mogą
wskazywać na nadmierną ekspozycję na androgeny, wymagającą zmiany
dawkowania.
Może dojść do nasilenia wcześniej istniejącego bezdechu
sennego.
Sportowców leczonych substytucyjnie testosteronem z powodu
pierwotnego lub wtórnego hipogonadyzmu męskiego, należy
poinformować, że ten produkt zawiera substancję czynną, która może
dawać dodatni wynik w testach antydopingowych.
Androgeny nie są odpowiednim środkiem do przyspieszania rozwoju
mięśni u osób zdrowych ani do wzmacniania sprawności fizycznej.
Jeżeli objawy nadmiaru androgenów utrzymują się lub nawracają
podczas stosowania zalecanych dawek, należy całkowicie odstawić
produkt Nebido.
Sposób podawania
Jak wszystkie roztwory olejowe, produkt Nebido należy
wstrzykiwać domięśniowo i bardzo powoli (ponad dwie minuty).
Mikrozatory tętnicy płucnej wywołane roztworem olejowym mogą rzadko
prowadzić do wystąpienia takich objawów jak: kaszel, duszność, złe
samopoczucie, nadmierne pocenie się, ból w klatce piersiowej,
zawroty głowy, parestezje, omdlenie. Reakcje te mogą pojawić się
podczas wykonywania wstrzyknięcia lub bezpośrednio po nim i mają
charakter odwracalny. Dlatego też pacjent podczas wykonywania oraz
bezpośrednio po każdym wstrzyknięciu powinien być monitorowany na
wypadek wczesnego rozpoznania bądź wystąpienia objawów mikrozatorów
tętnicy płucnej. Leczenie jest zazwyczaj wspomagające, np. przez
dodatkowe podanie tlenu.
Po podaniu produktu Nebido obserwowano reakcje
anafilaktyczne.
Nebido - przedawkowanie
4.9 Przedawkowanie
W razie przedawkowania nie stosuje się szczególnego postępowania
leczniczego oprócz odstawienia produktu lub zmniejszenia dawki.
Nebido - przeciwwskazania
4.3 Przeciwwskazania
Stosowanie produktu Nebido jest przeciwwskazane u mężczyzn
z:
?rakiem gruczołu krokowego zależnego od androgenów oraz rakiem
gruczołu sutkowego
?nowotworami wątroby występujących obecnie lub w
przeszłości,
?nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą.
Stosowanie produktu Nebido jest przeciwwskazane u kobiet.
Nebido - działania niepożądane
Podczas leczenia produktem Nebido najczęściej zgłaszanymi
działaniami niepożądanymi są: trądzik oraz ból w miejscu
wstrzyknięcia.
Mikrozatory tętnicy płucnej wywołane olejowym roztworem mogą
rzadko prowadzić do takich objawów jak: kaszel, duszność, złe
samopoczucie, nadmierne pocenie się, ból w klatce piersiowej,
zawroty głowy, parestezje lub omdlenie. Reakcje te mogą pojawić się
podczas wykonywania wstrzyknięcia lub bezpośrednio po nim i mają
charakter odwracalny.W badaniach klinicznych (w ≥1/10 000 i <
1/1000 wstrzyknięć), jak również po wprowadzeniu produktu do obrotu
występowały sytuacje, w których firma lub osoba zgłaszająca
podejrzewała rozpoznanie mikrozatoru tętnicy płucnej wywołanego
roztworem olejowym (patrz punkt 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki
ostrożności dotyczące stosowania).
Po podaniu produktu Nebido obserwowano reakcje
anafilaktyczne.
Androgeny mogą przyspieszać progresję utajonego raka gruczołu
krokowego i łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
W tabeli 1 poniżej przedstawiono działania niepożądane zgodnie z
klasyfikacją grup układowonarządowych zgodnie z terminologią MedDRA
(MedDRA SOCs) zgłaszane dla Nebido. Częstość występowania działań
niepożądanych określono na podstawie danych z badań klinicznych i
zdefiniowano jako Często: ≥1/100 do < 1/10, Niezbyt często: ≥1/1
000 do < 1/100. Działania niepożądane pochodzą z sześciu badań
klinicznych (N=422) i zostały ocenione jako przynajmniej możliwie
związane przyczynowo ze stosowaniem produktu Nebido.
Tabela 1, Działania niepożądane zgodnie z klasyfikacją grup
układowo-narządowych zgodnie z terminologią MedDRA SOCs zebrane na
podstawie danych z sześciu badania kliniczne, N=422 (100,0%), tj.
mężczyźni z niedoczynnością gonad leczeni za pomocą domięśniowych
wstrzyknięć 4 ml (N=302) oraz 3 ml (N=120) roztworu TU 250
mg/ml.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
(≥ 1/100 do < 1/10)
|
Niezbyt często
(≥ 1/1 000 do < 1/100)
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Policytemia
|
Zwiększony hematokryt
Zwiększona liczba erytrocytów
Zwiększone stężenie hemoglobiny
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
Reakcja nadwrażliwości
|
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
(≥ 1/100 do < 1/10)
|
Niezbyt często
(≥ 1/1 000 do < 1/100)
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Zwiększenie masy ciała
|
Zwiększenie apetytu
Zwiększone stężenie hemoglobiny glikozylowanej
Hipercholesterolemia
Zwiększone stężenie triglicerydów we krwi
Zwiększone stężenie cholesterolu we krwi
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
Depresja
Zaburzenia emocjonalne
Bezsenność
Niepokój
Agresja
Drażliwość
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Ból głowy
Migrena
Drżenie
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Uderzenia gorąca
|
Zaburzenia sercowo-naczyniowe
Nadciśnienie
Zawroty głowy
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
|
Zapalenie oskrzeli
Zapalenie zatok
Kaszel
Duszność
Chrapanie
Dysfonia
|
Zaburzenia żołądka
i jelit
|
|
Biegunka
Nudności
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
Nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby Zwiększona
aktywność aminotransferazy asparaginowej
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Trądzik
|
Łysienie
Rumień
Wysypka1
Świąd
Sucha skóra
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
|
Ból stawów
Ból kończyny
Zaburzenia mięśniowe2
Sztywność mięśni szkieletowych Zwiększenie aktywności
fosfokinazy kreatynowej
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
Zmniejszony wypływ moczu
Zatrzymanie moczu
Zaburzenie czynności układu moczowego
Oddawanie moczu w nocy
Bolesne lub utrudnione oddawanie
moczu
|
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
(≥ 1/100 do < 1/10)
|
Niezbyt często
(≥ 1/1 000 do < 1/100)
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
Zwiększone stężenie swoistego antygenu sterczowego
Nieprawidłowy wynik badania gruczołu krokowego Łagodny rozrost
gruczołu krokowego
|
Śródnabłonkowa dysplazja gruczołu krokowego
Stwardnienie gruczołu krokowego
Zapalenie gruczołu krokowego Zaburzenie czynności gruczołu
krokowego Zmiany libido
Ból jąder
Stwardnienie piersi
Ból piersi
Ginekomastia
Zwiększone stężenie estradiolu
Zwiększone stężenie testosteronu
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Różne rodzaje reakcji w miejscu wstrzyknięcia3
|
Zmęczenie, znużenie
Astenia
Nadmierne pocenie się4
|
W celu opisania określonych działań niepożądanych zastosowano
najbardziej odpowiednie terminy MedDRA. Nie wymieniono synonimów i
ich stanów pokrewnych, ale należy również wziąć je pod uwagę.
1 Wysypka, w tym wysypka grudkowa
2 Zaburzenia mięśniowe: skurcz mięśnia, uszkodzenie mięśnia
oraz ból mięśniowy
3 Różne rodzaje reakcji w miejscu wstrzyknięcia: ból w
miejscu wstrzyknięcia, uczucie dyskomfortu w miejscu wstrzyknięcia,
świąd w miejscu wstrzyknięcia, rumień w miejscu wstrzyknięcia,
krwiak w miejscu wstrzyknięcia, podrażnienie w miejscu
wstrzyknięcia, reakcja w miejscu wstrzyknięcia
4 Nadmierne pocenie się: nadmierne pocenie się oraz poty
nocne
Mikrozatory tętnicy płucnej wywołane roztworem olejowym mogą,
rzadko, prowadzić do wystąpienia takich objawów jak: kaszel,
duszność, złe samopoczucie, nadmierne pocenie się, ból w klatce
piersiowej, zawroty głowy, parestezje, omdlenie. Reakcje te mogą
pojawić się podczas wykonywania wstrzyknięcia lub bezpośrednio po
nim i mają charakter odwracalny. W badaniach klinicznych (w ≥1/10
000 i < 1/1000 wstrzyknięć), jak również po wprowadzeniu
produktu do obrotu występowały sytuacje, w których firma lub osoba
zgłaszająca podejrzewała rozpoznanie mikrozatoru tętnicy płucnej
wywołanego roztworem olejowym (patrz punkt 4.4 Specjalne
ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania).
Podczas stosowania innych produktów zawierających testosteron,
poza wyżej wymienionymi działaniami niepożądanymi, odnotowano
również: nerwowość, wrogość, bezdech senny, różne reakcje skórne, w
tym łojotok, zwiększenie częstości erekcji oraz bardzo rzadko
żółtaczkę.
Leczenie dużymi dawkami testosteronu prowadzi często do
przemijającego zahamowania lub zmniejszenia spermatogenezy,
skutkiem czego jest zmniejszenie rozmiaru jąder. Testosteronowa
terapia zastępcza w leczeniu upośledzonej czynności hormonalnej
jader (hipogonadyzm) może rzadko powodować długotrwałe, bolesne
erekcje (priapizm). Duże dawki lub długoterminowe podawanie
testosteronu sporadycznie prowadzi do zatrzymania wody w organizmie
oraz wystąpienia obrzęków.
Komentarze