Nebbud - dawkowanie
Nebbud w postaci zawiesiny do nebulizacji należy podawać
za pomocą odpowiedniego nebulizatora o konstrukcji zapewniającej
wytwarzanie cząstek o wielkości umożliwiającej przechodzenie kropli
do płuc. Na ogół nebulizatory takie mają DV(50) < 3 microm oraz
DV(90) < 6 microm. Nebulizatory ultradźwiękowe nie są
odpowiednie do podawania produktu Nebbud w postaci zawiesiny do
nebulizacji.
Dawkowanie
Dawkę produktu Nebbud, zawiesina do nebulizacji należy
ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta. Dawkę należy zmniejszyć
do najmniejszej dawki zapewniającej odpowiednią kontrolę astmy.
Jeżeli zalecana dawka dobowa leku wynosi do 1 mg, produkt Nebbud
można stosować raz na dobę. Nebbud można stosować raz na dobę u
pacjentów nie leczonych dotychczas glikokortykosteroidami oraz u
pacjentów z dobrze kontrolowanymi objawami choroby za pomocą
wziewnych glikokortykosteroidów. Nebbud stosowany raz na dobę można
podawać rano lub wieczorem. Jeżeli nastąpi zaostrzenie objawów
choroby, należy zwiększyć dawkę dobową preparatu. Podczas
stosowania dawki dobowej większej niż 1 mg, produkt należy podawać
dwa razy na dobę.
Dawka początkowa
Podczas rozpoczynania leczenia, w okresach zaostrzenia
astmy oraz podczas zmniejszania dawki lub odstawiania
glikokortykosteroidów doustnych zalecana dawka produktu Nebbud
wynosi:
Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wiekuj i młodzież w
wieku powyżej 12 lat: 1 mg do 2 mg na dobę. W
bardzo ciężkich przypadkach dawkę można zwiększyć.
Dzieci w wieku od 6 miesięcy do 12
lat: 0,25 mg do 0,5 mg na dobę. U dzieci, które
zażywają doustnie glikokortykosteroidy, można w razie konieczności
zwiększyć dawkę dobową do 1 mg. U małych dzieci, które nie mogą
wdychać produktu przez ustnik, produkt powinien być podawany przez
maskę twarzową.
Dciwka podtrzymująca
Dawkę podtrzymującą należy dostosować do potrzeb danego
pacjenta. Po osiągnięciu działania leczniczego należy zmniejszyć
dawkę podtrzymującą do najmniejszej dawki, która zapewnia
odpowiednią kontrolę astmy.
Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku) i młodzież w
wieku powyżej 12 lat: całkowita dawka dobowa
wynosi od 0,5 mg do 4 mg.
Dzieci w wieku od 6 miesięcy do 12
lat: całkowita dawka dobowa wynosi 0,25 mg do 2 mg
na dobę.
Poprawa stanu pacjenta może nastąpić już po dwóch dniach
od rozpoczęcia przyjmowania leku, jednak pełne działanie lecznicze
uzyskuje się po kilku tygodniach od rozpoczęcia
leczenia.
Pacjenci przyjmujący doustne
glikokortykosteroidy:
Nebbud może umożliwić zastąpienie lub zmniejszenie dawki
doustnych glikokortykosteroidów zapewniając jednoczesne utrzymanie
działania leczniczego. Więcej informacji na temat odstawiania
doustnych glikokortykosteroidów, patrz punkt 4.4.
Astma
Po uzyskaniu właściwej kontroli astmy, stosowanie
budezonidu w postaci zawiesiny do nebulizacji pozwala na
zastąpienie lub znaczące zmniejszenie dawki doustnych
glikokortykosteroidów. Podczas zmiany leczenia z doustnych
glikokortykosteroidów na leczenie budezonidem w postaci zawiesiny
do nebulizacji pacjent powinien być w stanie stabilnym. Zaleca się
stosowanie przez 10 dni dużych dawek budezonidu w postaci zawiesiny
do nebulizacji w skojarzeniu z wcześniej stosowanym
glikokortykosteroidem doustnym w niezmienionej dawce.
Następnie dawka doustnego glikokortykosteroidu powinna być
stopniowo zmniejszana (np. mniej więcej o 2,5 mg prednizolonu lub
równoważną dawkę innego glikokortykosteroidu na miesiąc) do
najmniejszej dawki zapewniającej kontrolę objawów choroby. Często
stosowanie doustnych glikokortykosteroidów można zastąpić
całkowicie budezonidem w postaci zawiesiny do nebulizacji. Dalsze
informacje dotyczące przerwania stosowania glikokortykosteroidów,
patrz punkt „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące
stosowania".
Pseudokrup
Zwykle stosowana dawka u niemowląt i dzieci z pseudokrupem
to 2 mg budezonidu podane w postaci nebulizacji. Można podać tę
dawkę w całości lub podzielić ją na dwie i podać dwie dawki po 1 mg
w odstępie 30 minut. Ten sposób dawkowania może być powtarzany co
12 godzin, maksymalnie do 36 godzin lub do uzyskania poprawy stanu
klinicznego.
Podział dawek i mieszalność
Nebbud w postaci zawiesiny do nebulizacji może być
mieszany z 0,9% roztworem chlorku sodu lub z innymi roztworami do
nebulizacji terbutaliny, salbutamolu, fenoterolu, acetylocysteiny,
kromoglikanu disodowego bądź bromku ipratropiowego.
Zalecane dawkowanie
Dawka (mg)
|
Nebbud, zawiesina do nebulizacji 0,5 mg/ml (1 mg/2 ml)
Objętość (ml)
|
0,25
|
-
|
0,5
|
1
|
0,75
|
-
|
1,0
|
2
|
1,5
|
3
|
2,0
|
4
|
Jeśli konieczne jest zwiększenie działania leczniczego,
szczególnie u pacjentów, u których nie występuje nadmierne
wydzielanie śluzu w drogach oddechowych, zaleca się raczej
zwiększenie dawki budezonidu niż leczenie skojarzone z
glikokortykosteroidami doustnymi, ze względu na mniejsze ryzyko
wystąpienia działania ogólnoustrojowego.
Zalecenia dotyczące stosowania produktu Nebbud w
postaci zawiesiny do nebulizacji
Nebbud w postaci zawiesiny do nebulizacji należy podawać
za pomocą odpowiedniego nebulizatora.
Nebulizatory ultradźwiękowe nie są odpowiednie do
podawania produktu Nebbud.
Dawka budezonidu podawana pacjentowi różni się w
zależności od zastosowanego urządzenia. Czas
nebulizacji oraz dostarczona dawka leku zależą od
szybkości przepływu, pojemności komory
nebulizatora i objętości napełnienia. Nebbud w postaci
zawiesiny do nebulizacji przeznaczony jest do
stosowania w nebulizatorze dyszowym wyposażonym w ustnik
lub odpowiednią maskę na twarz (np.
w badaniach klinicznych ten produkt podawano przez
nebulizator Pari LC Jet Plus).
Nebulizator powinien być połączony do kompresora o
odpowiednim przepływie powietrza
wynoszącym 6-8 l/min, a objętość napełnienia powinna
wynosić 2 - 4 ml.
Instrukcja stosowania produktu:
• Przygotować nebulizator do użycia zgodnie z
zaleceniami producenta.
• Oddzielić ampułkę z oznaczonego paska przez
przekręcenie i pociągnięcie.
• Delikatnie wstrząsnąć ampułką.
• Trzymając ampułkę pionowo do góry odkręcić
zamknięcie.
• Wycisnąć zawartość ampułki do komory
nebulizatora.
• Użyć nebulizatora zgodnie z zaleceniami
producenta.
• Nebbud w postaci zawiesiny do nebulizacji jest
ampułkach do jednorazowego użycia; w związku z tym, po każdym
zastosowaniu należy usunąć wszelkie niezużyte resztki produktu, a
komorę nebulizatora umyć i wysuszyć. Komorę nebulizatora oraz
ustnik lub maskę na twarz należy umyć w gorącej wodzie z dodatkiem
łagodnego detergentu, starannie wypłukać i wysuszyć podłączając
komorę nebulizatora do wlotu sprężonego powietrza lub
kompresora.
• Pacjentów należy poinstruować, aby po zakończeniu
inhalacji zalecanej dawki przepłukiwali jamę ustną wodą w celu
zmniejszenia ryzyka kandydozyjamy ustnej i gardła.
• Pacjentów stosujących maskę na twarz należy
poinstruować, aby po zakończeniu inhalacji myli twarz wodą w celu
uniknięcia podrażnień.
Ważne! Pacjentów należy poinstruować,
aby:
• uważnie przeczytali zalecenia dotyczące stosowania
znajdujące się w Ulotce dla Pacjenta dołączonej do każdego
opakowania produktu do nebulizacji;
• przygotowali nebulizator do użycia zgodnie z
zaleceniami producenta;
• przepłukiwali jamę ustną wodą po zakończeniu
inhalacji zalecanej dawki w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia
pleśniawek jamy ustnej i gardła (kandydozy);
• w przypadku stosowania maski na twarz, myli twarz
po zakończeniu inhalacji w celu uniknięcia podrażnień.
Pacjentów należy poinformować, że nebulizatory
ultradźwiękowe nie są odpowiednie do podawania budezonidu w
postaci zawiesiny do nebulizacji i nie są do tego
zalecane.
Nebbud - środki ostrożności
Nebbud nie jest odpowiedni do leczenia nagle występujących
trudności w oddychaniu, w tym ostrych napadów astmy, w których
wymagane jest zastosowanie krótko działających leków
rozszerzających oskrzela w postaci inhalacji.
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z czynną
lub nieaktywną gruźlicą płuc oraz pacjentów z grzybiczymi lub
wirusowymi zakażeniami dróg oddechowych. Podczas stosowania
wziewnych glikokortykosteroidów wystąpić mogą zakażenia grzybicze w
obrębie jamy ustnej. W przypadku takiego zakażenia może być
konieczne zastosowanie odpowiedniego leczenia przeciwgrzybiczego, a
u niektórych pacjentów przerwanie stosowania glikokortykosteroidów
wziewnych (patrz punkt 4.2).
Pacjenci niestosujący steroidów:
Działanie lecznicze uzyskuje się na ogół w ciągu 10 dni. U
pacjentów, u których występuje nadmierne wydzielanie śluzu w
oskrzelach można na początku podawać dodatkowo przez krótki okres
(około dwóch tygodni) doustne glikokortykosteroidy. Po zakończeniu
podawania glikokortykosteroidu doustnego podawanie samego produktu
Nebbud w postaci zawiesiny do nebulizacji powinno być
wystarczające.
Pacjenci stosujący steroidy:
Przed rozpoczęciem zmiany leczenia glikokortykosteroidami
doustnymi na leczenie budezonidem w postaci zawiesiny do
nebulizacji, pacjent powinien być we względnie stabilnym stanie.
Nebbud w postaci zawiesiny do nebulizacji podaje się wówczas w
skojarzeniu z dotychczas stosowaną dawką steroidów przez około 10
dni. Po tym okresie dawkę steroidu doustnego należy stopniowo
zmniejszać (np. o 2,5 mg prednizolonu lub równoważną dawkę
odpowiednika na miesiąc) do możliwie najmniejszej dawki. W wielu
przypadkach możliwe jest całkowite zastąpienie doustnego
glikokortykosteroidu budezonidem w postaci zawiesiny do
nebulizacji.
Podczas zmiany leczenia doustnymi glikokortykosteroidami
na leczenie produktem Nebbud w postaci zawiesiny do nebulizacji,
ogólnoustrojowe działanie kortykosteroidu jest zazwyczaj słabsze,
co może powodować występowanie objawów alergicznych lub zapalenia
stawów, takich jak zapalenie błony śluzowej nosa, wyprysk oraz bóle
mięśni i stawów. Należy wówczas zastosować odpowiednie leczenie
tych objawów. Ogólne niewystarczające działanie
glikokortykosteroidów należy podejrzewać W rzadkich przypadkach,
wystąpienie takich objawów, jak zmęczenie, ból głowy, nudności i
wymioty, może wskazywać na niewystarczającą aktywność
glikokortykosteroidową. W takich przypadkach może być konieczne
okresowe zwiększenie dawki glikokortykosteroidów
doustnych.
Tak jak podczas stosowania innych leków wziewnych, po
podaniu produktu może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli z
nasileniem świszczącego oddechu bezpośrednio po zastosowaniu dawki
produktu. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji, należy ponownie
ocenić sposób leczenia i, w razie konieczności, zastąpić je
innym.
Pacjenci, u których było konieczne doraźne leczenie dużymi
dawkami glikokortykosteroidów lub długotrwałe leczenie dużymi
dawkami wziewnych glikokortykosteroidów, w szczególności dawkami
większymi od zalecanych, również należą do grupy zwiększonego
ryzyka wystąpienia niewydolności kory nadnerczy, kiedy są narażeni
na ciężkie sytuacje stresowe.
Należy rozważyć zwiększenie dawki glikokortykosteroidów w
okresach stresu lub podczas planowanych zabiegów
chirurgicznych.
Glikokortykosteroidy wziewne mogą powodować działania
ogólnoustrojowe, szczególnie w przypadku przyjmowania dużych dawek
przez długi okres. Prawdopodobieństwo wystąpienia tych działań jest
mniejsze niż w przypadku stosowania glikokortykosteroidów
doustnych. Możliwe działania ogólnoustrojowe to: zespół Cushinga,
cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności nadnerczy,
spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości
mineralnej kości, zaćma, jaskra oraz rzadziej zaburzenia psychiczne
lub zmiany zachowania, w tym nadpobudliwość psychoruchowa,
zaburzenia snu, lęk, depresja lub agresja (szczególnie u dzieci). W
związku z tym, ważne jest zmniejszenie dawki glikokortykosteroidu
wziewnego do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę
astmy.
Wpływ na wzrost
Zaleca się regularne kontrolowanie wzrostu dzieci
długotrwale leczonych glikokortykosteroidami wziewnymi. W przypadku
spowolnienia wzrostu należy zweryfikować sposób leczenia. Przed
podjęciem decyzji o rozpoczęciu leczenia należy dokładnie rozważyć
korzyści wynikające ze stosowania glikokortykosteroidu i ryzyko
związane ze spowolnieniem wzrostu.. Ponadto, należy rozważyć
skierowanie pacjenta do pulmonologa dziecięcego.
Nebbud nie jest przeznaczony do szybkiego łagodzenia
ostrych napadów astmy, w których wymagane jest podanie krótko
działającego leku rozszerzającego oskrzela. W przypadku, gdy krótko
działający lek rozszerzający oskrzela okaże się nieskuteczny lub
konieczne będzie zastosowanie większej niż zwykle liczby inhalacji,
pacjent powinien zwrócić się do lekarza. W takiej sytuacji należy
rozważyć zmianę leczenia, np. poprzez zwiększenie dawek budezonidu
wziewnego lub wprowadzenie do leczenia długo działającego
beta-mimetyku, lub okresowe zastosowanie doustnego
glikokortykosteroidu.
Osłabiona czynność wątroby może wpływać na eliminację
glikokortykosteroidów powodując zmniejszenie szybkości eliminacji i
zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej. Należy ostrzec pacjenta o
możliwym wystąpieniu ogólnoustrojowych działań niepożądanych. .
Jednakże klirens osoczowy po dożylnym podaniu dawki budezonidu u
pacjentów z marskością wątroby był zbliżony do występującego u
pacjentów zdrowych. Po doustnym zastosowaniu dostępność
ogólnoustrojowa budezonidu zwiększała się z powodu osłabionej
czynności wątroby w wyniku zmniejszonego metabolizmu pierwszego
przejścia. Znaczenie kliniczne tej obserwacji w odniesieniu do
podawania produktu Nebbud w postaci zawiesiny do nebulizacji nie
jest znane, gdyż brak danych dotyczących budezonidu wziewnego.
Należy jednak oczekiwać zwiększonego stężenia w osoczu i, w związku
z tym, zwiększonego ryzyka ogólnoustrojowych działań
niepożądanych.
Badania in vivo wykazały, iż doustne podanie
ketokonazolu i itrakonazolu (znanych inhibitorów aktywności CYP3A4
w wątrobie i błonie śluzowej jelit) powoduje zwiększenie ekspozycji
ogólnoustrojowej na budezonid. Należy unikać jednoczesnego
podawania budezonidu z ketokonazolem, itrakonazolem, inhibitorami
proteazy HIV lub innymi silnymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt
4.5). Jeśli nie jest to możliwe, przerwa między podawaniem
wchodzących w interakcje leków powinna być jak najdłuższa. Należy
również rozważyć zmniejszenie dawki budezonidu (patrz punkt
4.5).
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z czynną
lub nieaktywną gruźlicą płuc, oraz u pacjentów z zakażeniem
grzybiczym lub wirusową infekcją dróg oddechowych.
Pacjentom należy zalecić, aby:
• przepłukiwali jamę ustna wodą po zakończeniu
inhalacji zalecanej dawki w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia
pleśniawek jamy ustnej i gardła;
• w przypadku stosowania maski na twarz, myli twarz
po zakończeniu inhalacji w celu uniknięcia podrażnień
skóry;
• myli i przechowywali nebulizator zgodnie z
zaleceniami producenta; komorę nebulizatora należy myć po każdym
użyciu; komorę nebulizatora oraz ustnik lub maskę na twarz należy
myć w gorącej wodzie z dodatkiem łagodnego detergentu; starannie
wypłukać i wysuszyć podłączając komorę nebulizatora do wlotu
sprężonego powietrza lub kompresora.
Nebbud - przedawkowanie
Nebbud zawiera 0,1 mg/ml edetynianu disodowego, który
powodował skurcz oskrzeli przy stężeniach powyżej 1,2 mg/ml. Ostre
przedawkowanie budezonidu nie powinno powodować problemów
klinicznych.
Budezonid stosowany długotrwale w dużych dawkach może
powodować zahamowanie czynności nadnerczy.
Leczenie
Ostre przedawkowanie: nie ma konieczności podejmowania
szczególnych działań doraźnych. Należy kontynuować leczenie
budezonidem w najmniejszej skutecznej dawce podtrzymującej.
Prawidłowa czynność kory nadnerczy powraca samoistnie w ciągu kilku
dni.
Przedawkowanie przewlekłe: należy postępować tak, jak w
przypadku pacjentów leczonych wcześniej steroidami. Należy
zastosować odpowiednią dawkę podtrzymującą steroidu o działaniu
ogólnoustrojowym np. prednizolonu. Kiedy stan pacjenta ustabilizuje
się, pacjent powinien kontynuować leczenie budezonidem wziewnym w
zalecanej dawce.
Nebbud - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na budezonid lub na którąkolwiek substancję
pomocniczą.
Nebbud - działania niepożądane
Poniższe definicje odnoszą się do częstości występowania
działań niepożądanych.
Częstość występowania została zdefiniowana następująco:
bardzo często (> =1/10), często (> =1/100 do < 1/10),
niezbyt często (> =1/1000 do < 1/100), rzadko (> =1/10 000
do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana
(częstość nie może być ustalona na podstawie dostępnych
danych).
Klasyfikacja układów i narządów
|
Objawy
|
Częstość występowania
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
|
Kandydoza jamy ustnej i gardła
|
Często
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Natychmiastowe i opóźnione reakcje nadwrażliwości*, w tym
wysypka, kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk
naczynioruchowy i reakcja anafilaktyczna
|
Rzadko
|
Zaburzenia endokrynologiczne
|
Przedmiotowe i podmiotowe objawy działania ogólnoustroj
owego kortykosteroidów, w tym zahamowanie czynności nadnerczy i
opóźnienie wzrostu**
|
Rzadko
|
Zaburzenia psychiczne
|
Niepokój, nerwowość, depresja, zmiany w zachowaniu
(głównie u dzieci).
|
Rzadko
|
|
Zaburzenia snu, lęk, pobudzenie psychoruchowe,
agresja
|
Nieznana
|
Zaburzenia oka
|
Zaćma, jaskra
|
Nieznana
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Kaszel, podrażnienie gardła
Paradoksalny skurcz oskrzeli, bezgłos, chrypka
|
Często Rzadko
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Siniaczenie, podrażnienie skóry twarzy,
pokrzywka
|
Rzadko
|
* Dotyczy poniżej opisanych wybranych działań
niepożądanych, podrażnienia skóry twarzy. ** Patrz poniżej: Dzieci
i młodzież.
Opis wybranych działań niepożądanych
W niektórych przypadkach, gdy stosowano nebulizator z
maską na twarz, występowało podrażnienie skóry twarzy. Aby temu
zapobiec, należy umyć twarz wodą po każdym użyciu maski.
Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc u
pacjentów ze świeżo zdiagnozowaną przewlekłą obturacyjną chorobą
płuc (POChP) rozpoczynających leczenie glikokortykosteroidami
wziewnymi. Jednakże, ważona ocena 8 analizowanych badań klinicznych
z udziałem 4643 pacjentów z POChP leczonych budezonidem i 3643
pacjentów przydzielonych losowo do grupy otrzymującej leczenie bez
zastosowania wziewnych glikokortykosteroidów nie wykazała
zwiększonego ryzyka 6 wystąpienia zapalenia płuc. Wyniki 7
pierwszych z 8 badań zostały opublikowane w postaci
metaanalizy.
Zakażenie grzybami z rodzaju Candida jamy ustnej i
gardła spowodowane jest osadzeniem się leku. Płukanie przez
pacjenta jamy ustnej wodą po każdej inhalacji zminimalizuje ryzyko
jego wystąpienia.
Kortykosteroidy wziewne mogą powodować działania
ogólnoustrojowe, szczególnie w przypadku długotrwale przyjmowanych
dużych dawek. Prawdopodobieństwo wystąpienia tych działań jest
mniejsze niż w przypadku stosowania glikokortykosteroidów
doustnych. Możliwe działania ogólnoustrojowe to: zahamowanie
czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży,
zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćma i jaskra oraz
rzadziej zaburzenia psychiczne lub zmiany zachowania, w tym
nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia snu, lęk, depresja lub
agresja (szczególnie u dzieci). Działania te zależą
najprawdopodobniej od stosowanej dawki, czasu podawania leku,
jednoczesnego i wcześniejszego podawania steroidów oraz wrażliwości
osobniczej.
Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc u
pacjentów z noworozpoznaną POChP, u których leczenie rozpoczęto
wziewnymi kortykosteroidami. Jednak ważona ocena 8 badań
klinicznych z udziałem 4643 pacjentów z POChP leczonych budezonidem
i 3643 pacjentów przydzielonych losowo do grupy otrzymującej
leczenie bez wziewnych kortykosteroidów nie wykazały zwiększonego
ryzyka zapalenia płuc. Wyniki z pierwszych 7 z 8 badań zostały
opublikowane w metaanalizie.
Dzieci i młodzież
Ze względu na ryzyko spowolnienia wzrostu u dzieci i
młodzieży, należy kontrolować wzrost zgodnie z punktem
4.4.
Zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne
jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.:+ 48 22 49 21 301
Faks:+ 48 22 49 21 309 e-mail:
ndl@urpl.gov.pl
Komentarze