Czym różni się Natrium chloratum 0,9% do injekcji od roztworu Natrii chloratii 0,9% do inhalacji?
czym różni się Natrium chloratum 0,9% do injekcji od roztworu Natrii chloratii 0,9% do inhalacji ? Pozdrawiam M.S.

czym różni się Natrium chloratum 0,9% do injekcji od roztworu Natrii chloratii 0,9% do inhalacji ? Pozdrawiam M.S.
Produkt leczniczy Natrium Chloratum 0,9% Baxter roztwór do infuzji wskazany jest:
- w leczeniu utraty izotonicznego płynu pozakomórkowego
- w leczeniu utraty sodu
- do rozcieńczania i rozpuszczania zgodnych produktów leczniczych przeznaczonych do podawania pozajelitowego.
1 ml roztworu zawiera 9 mg sodu chlorku
mmol/l: Na+ : 154 Cl-: 154.
Substancje pomocnicze, patrz punkt 6.1.
Dorośli, osoby w podeszłym wieku i dzieci:
Dawki mogą być wyrażone w mEq lub mmol sodu, jako masa sodu lub masa soli sodowej (1g NaCl = 394 mg , 17,1 mEq lub 17,1 mmol Na i Cl)
Stężenie i dawkowanie roztworu chlorku sodu do podawania dożylnego należy dostosować do czynników takich jak wiek, masa ciała i stan kliniczny pacjenta, a szczególnie do stanu nawodnienia pacjenta. Należy dokładnie monitorować stężenie elektrolitów w surowicy.
Zalecane dawkowanie do uzupełniania utraty izotonicznego płynu pozakomórkowego i utraty sodu:
- dorośli: 500 ml do 3 litrów/24 godziny
- niemowlęta i dzieci: 20 do 100 ml na 24 godziny na kg masy ciała, zależnie od wieku i całkowitej masy ciała.
Prędkość wlewu zależy od stanu klinicznego pacjenta.
Zalecane dawkowanie w przypadku stosowania do rozpuszczania lub rozcieńczania innych produktów leczniczych wynosi od 50 do 250 ml na dawkę podawanego produktu leczniczego.
Jeżeli produkt leczniczy Natrium Chloratum 0,9% Baxter użyty jest jako rozpuszczalnik do przygotowania roztworu innych produktów leczniczych, dawkowanie i prędkość podawania należy dobrać zależnie od właściwości i zalecanego schematu dawkowania dla dodanego produktu leczniczego.
Sposób podawania:
Roztwór należy podawać we wlewie dożylnym.
Szczególny nadzór kliniczny jest konieczny na początku każdego wlewu dożylnego.
W czasie podawania należy prowadzić systematyczną i dokładną obserwację. Należy kontrolować parametry kliniczne i biologiczne, a szczególnie stężenie elektrolitów w surowicy.
Wcześniaki i noworodki mogą wykazywać skłonność do zatrzymywania w organizmie zbyt dużej ilości sodu z powodu niedojrzałości czynnościowej nerek. Dlatego u wcześniaków i noworodków wlew można powtórzyć tylko po uprzednim oznaczeniu stężenia sodu w surowicy.
Należy zachować ostrożność podczas podawania chlorku sodu pacjentom, u których występuje nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, obrzęk obwodowy lub płucny, zaburzenia czynności nerek, stan przedrzucawkowy, aldosteronizm lub inne stany kliniczne lub jest stosowane leczenie (np. kortykosteroidy) związane z zatrzymywaniem sodu.
W celu uzyskania informacji dotyczących przygotowania produktu leczniczego i dodatkowych produktów leczniczych, patrz punkt 6.6.
Do głównych działań niepożądanych wywołanych zbyt dużym stężeniem sodu należą nudności, wymioty, biegunka, kurcze w jamie brzusznej, pragnienie, zmniejszenie wydzielania śliny i łez, pocenie się, gorączka, tachykardia, nadciśnienie tętnicze, niewydolność nerek, obrzęk obwodowy i płucny, zatrzymanie oddechu, bóle głowy, zawroty głowy, niepokój, drażliwość, osłabienie, drżenia i sztywność mięśni, drgawki, śpiączka i śmierć.
Podanie zbyt dużej ilości chlorku sodu może prowadzić do hipernatremii i powinno być leczone przez lekarza specjalistę.
Zbyt duże stężenie chlorków w organizmie może powodować utratę wodorowęglanów i działanie zakwaszające.
Jeżeli chlorek sodu 0,9% użyty jest jako rozpuszczalnik do przygotowania roztworu innych produktów leczniczych, objawy przedmiotowe i podmiotowe przedawkowania wlewu zależeć będą od właściwości dodanego produktu leczniczego. W razie przypadkowego podania zbyt dużej ilości roztworu, należy przerwać wlew i obserwować, czy u pacjenta nie występują podmiotowe i przedmiotowe objawy świadczące o przedawkowaniu podawanego produktu leczniczego. W razie potrzeby należy zastosować odpowiednie leczenie objawowe i wspomagające.
Podawanie roztworu jest przeciwwskazane u pacjentów z hipernatremią lub hiperchloremią.
Należy także uwzględnić przeciwwskazania do stosowania dodawanego produktu leczniczego.
W rutynowych warunkach leczenia nie powinny wystąpić działania niepożądane.
Reakcje niepożądane mogą być związane z techniką podawania, jak np. reakcja gorączkowa, zakażenie w miejscu wkłucia, miejscowy ból lub odczyn, podrażnienie żył, zakrzepica żylna lub zapalenie żyły postępujące od miejsca wkłucia, wynaczynienie i hiperwolemia.
Główne działania niepożądane wywołane zbyt dużym stężeniem sodu opisane są w punkcie Przedawkowanie.
Jeżeli produkt leczniczy Natrium Chloratum 0,9% Baxter użyty jest jako rozpuszczalnik do przygotowania roztworu innych produktów leczniczych, możliwość wystąpienia innych działań niepożądanych zależy od właściwości dodanych leków. W przypadku wystąpienia niepożądanej reakcji na dodany produkt leczniczy należy przerwać wlew, ocenić stan pacjenta, wprowadzić stosowne środki zaradcze i w razie konieczności zachować do badań pozostałość roztworu.
Można stosować podczas ciąży i laktacji.
Nieznany.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
7 farmaceutów jest teraz online
roztwór do infuzji - 1 fiol.a 50ml - 200 g/l
arkusze - 15 kg
maść - 1 g
substancja - 50 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Jest to chlorek sodu, który wykorzystuje się do sporządzania roztworów izotonicznych i hipertonicznych. Izotoniczny roztwór chlorku sodu jako jałowy roztwór służy jak rozpuszczalnik i nośnik leków do podawania parenteralnego. Stosuje się go także do przemywania oczu, oczyszczania otworu nosowego, nebulizacji. Hipertoniczny chlorek sodu jest stosowany w [odwodnieniu] (https://portal.abczdrowie.pl/jak-przeciwdzialac-odwodnieniu) hipoosmotycznym, zazwyczaj jako dodatek do innych płynów infuzyjnych, w hiponatremii, w zatruciu wodnym oraz wspomagająco w alkalozie metabolicznej.
Komentarze