Mylformet - opis
Leczenie cukrzycy typu 2, zwłaszcza u pacjentów z nadwagą, gdy
za pomocą przestrzegania diety i ćwiczeń fizycznych nie można
uzyskać prawidłowego stężenia glukozy we krwi.
• U dorosłych tabletki powlekane Mylformet można stosować w
monoterapii lub w leczeniu skojarzonym z innymi doustnymi lekami
przeciwcukrzycowymi lub z insuliną.
• U dzieci w wieku powyżej 10 lat oraz u młodzieży tabletki
powlekane Mylformet można stosować w monoterapii lub w leczeniu
skojarzonym z insuliną.
U dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2 i nadwagą leczonych
chlorowodorkiem metforminy jako lekiem pierwszego rzutu po
nieskutecznym leczeniu dietą, wykazano zmniejszenie liczby powikłań
cukrzycy (patrz punkt 5.1).
Mylformet - skład
Każda 500 mg tabletka powlekana zawiera 500 mg chlorowodorku
metforminy, co odpowiada 390 mg metforminy.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Mylformet - dawkowanie
Dorośli:
Monoterapia i leczenie skojarzone z innymi doustnymi
produktami przeciwcukrzycowymi: Zazwyczaj dawka początkowa
wynosi 500 mg lub 850 mg chlorowodorku metforminy 2 lub 3 razy na
dobę w trakcie lub po posiłkach.
Po 10-15 dniach należy dostosować dawkę na podstawie wyników
badań stężenia glukozy we krwi. Powolne zwiększanie dawki może
poprawić tolerancję produktu w przewodzie pokarmowym.
Maksymalna zalecana dawka chlorowodorku metforminy wynosi 3 g na
dobę w trzech dawkach podzielonych.
W przypadku zamiaru zamiany innego doustnego leku
przeciwcukrzycowego na chlorowodorek metforminy, należy odstawić
poprzednio stosowany lek i zastosować chlorowodorek metforminy w
wyżej podanych dawkach.
Leczenie skojarzone z insuliną:
Chlorowodorek metforminy i insulina mogą być stosowane w
leczeniu skojarzonym w celu uzyskania lepszej kontroli stężenia
glukozy we krwi. Chlorowodorek metforminy stosuje się zwykle w
dawce początkowej 500 mg lub 850 mg chlorowodorku metforminy 2 lub
3 razy na dobę natomiast dawkę insuliny dostosowuje się na
podstawie wyników badania stężenia glukozy we krwi.
Pacjenci w podeszłym wieku:
Z powodu potencjalnych zaburzeń czynności nerek u pacjentów w
podeszłym wieku, należy dostosować dawkę chlorowodorku metforminy w
zależności od czynności nerek. Konieczna jest regularna kontrola
czynności nerek (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież:
Monoterapia i leczenie skojarzone z insuliną
• Tabletki powlekane Mylformet można stosować u dzieci w
wieku powyżej 10 lat i u młodzieży.
• Zazwyczaj dawka początkowa wynosi 500 mg lub 850 mg
chlorowodorku metforminy raz na dobę w czasie posiłku lub po
nim.
Po 10-15 dniach należy dostosować dawkę na podstawie wyników
badań stężenia glukozy we krwi. Powolne zwiększanie dawki może
poprawić tolerancję preparatu w przewodzie pokarmowym. Maksymalna
zalecana dawka chlorowodorku metforminy wynosi 2 g na dobę w 2 lub
3 dawkach podzielonych.
Mylformet - środki ostrożności
Kwasica mleczanowa:
Kwasica mleczanowa jest rzadkim ale ciężkim (wysoka śmiertelność
w przypadku braku natychmiastowego leczenia) powikłaniem
metabolicznym, które może powstać w wyniku kumulacji chlorowodorku
metforminy. Zgłoszone przypadki kwasicy mleczanowej u chorych
leczonych chlorowodorkiem metforminy występowały przede wszystkim u
osób z cukrzycą i ciężką niewydolnością nerek. Ryzyko kwasicy
mleczanowej można i należy zmniejszać poprzez ocenę również innych
powiązanych czynników ryzyka, takich jak: źle kontrolowana
cukrzyca, ketoza, długotrwałe głodzenie, nadużywanie alkoholu,
niewydolność wątroby i inne stany związane z niedotlenieniem.
Rozpoznanie:
Ryzyko kwasicy mleczanowej należy uwzględnić w przypadku
wystąpienia oznak niespecyficznych, takich jak skurcze mięśni z
zaburzeniami czynności przewodu pokarmowego, na przykład bólem
brzucha i ciężkim osłabieniem.
Kwasica mleczanowa charakteryzuje się występowaniem duszności z
kwaśnym oddechem, bólu brzucha, hipotermii, a następnie śpiączki. W
badaniach laboratoryjnych stwierdza się zmniejszenie pH krwi,
zwiększenie stężenia mleczanów w osoczu powyżej 5 mmol/1,
zwiększenie luki anionowej oraz zwiększenie stosunku stężenia
mleczanów do pirogronianów we krwi. W przypadku podejrzenia kwasicy
metabolicznej chlorowodorek metforminy należy odstawić, a pacjenta
niezwłocznie umieścić w szpitalu (patrz punkt 4.9).
Czynność nerek:
Ponieważ chlorowodorek metforminy jest wydalany przez nerki,
przed rozpoczęciem leczenia należy oznaczyć stężenie kreatyniny w
surowicy i regularnie powtarzać oznaczenia w trakcie leczenia:
* u pacjentów z prawidłową czynnością nerek przynajmniej
raz w roku,
* u pacjentów, u których stężenie kreatyniny w surowicy
jest na górnej granicy normy oraz u osób w podeszłym wieku −
przynajmniej 2 razy do 4 razy w roku.
Zaburzenie czynności nerek u osób w podeszłym wieku występuje
często i jest bezobjawowe. Szczególną ostrożność należy zachować w
sytuacjach, w których czynność nerek może być zaburzona, na
przykład na początku stosowania leków przeciwnadciśnieniowych,
moczopędnych oraz niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Podawanie środków kontrastujących zawierających
jod:
Donaczyniowe podanie jodowych środków kontrastujących w trakcie
badań radiologicznych może powodować niewydolność nerek, dlatego
należy przerwać podawanie chlorowodorku metforminy przed badaniem
lub w momencie wykonywania badania, nie rozpoczynać podawania do 48
godzin po badaniu, i tylko po oznaczeniu parametrów czynnościowych
nerek i potwierdzeniu, że są prawidłowe (patrz: punkt 4.5).
Zabiegi chirurgiczne:
Chlorowodorek metforminy należy odstawić na 48 godzin przed
planowanym zabiegiem chirurgicznym w znieczuleniu ogólnym,
przewodowym i zewnątrzoponowym. Leczenie można wznowić nie
wcześniej niż po 48 godzinach od zabiegu lub po powrocie do
żywienia doustnego i po potwierdziniu prawidłowej czynności
nerek.
Dzieci i młodzież:
Przed rozpoczęciem leczenia chlorowodorkiem metforminy należy
potwierdzić rozpoznanie cukrzycy typu 2.
W kontrolowanych badaniach klinicznych trwających rok nie
stwierdzono wpływu chlorowodorku metforminy na wzrost i
dojrzewanie, ale nie ma wyników długoterminowych badań dotyczących
tego zagadnienia. Dlatego zaleca się staranną obserwację dzieci
leczonych chlorowodorkiem metforminy, szczególnie przed okresem
dojrzewania, z uwzględnieniem wpływu chlorowodorku metforminy na
wymienione parametry.
Dzieci w wieku od 10 do 12 lat:
W kontrolowanych badaniach klinicznych prowadzonych z udziałem
dzieci i młodzieży wzięło udział jedynie 15 pacjentów w wieku od 10
do 12 lat. Choć skuteczność i bezpieczeństwo chlorowodorku
metforminy u tych dzieci nie różniły się od skuteczności i
bezpieczeństwa leczenia u dzieci starszych i młodzieży, zaleca się
szczególną ostrożność stosując lek u dzieci w wieku od 10 do 12
lat.
Inne środki ostrożności:
- Wszyscy pacjenci powinni nadal przestrzegać ustalonej
diety z równomiernym rozkładem spożywania węglowodanów w ciągu
dnia. Pacjenci z nadwagą powinni kontynuować dietę
niskokaloryczną
- Należy regularnie wykonywać badania laboratoryjne typowe
dla cukrzycy.
- Sam chlorowodorek metforminy nie wywołuje hipoglikemii,
ale zaleca się ostrożność w razie stosowania jej w skojarzeniu z
insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika.
Mylformet - przedawkowanie
Po jednorazowym przyjęciu do 85 g chlorowodorku metforminy nie
obserwowano hipoglikemii, jednakże w takich przypadkach występowała
kwasica mleczanowa. Znaczne przedawkowanie chlorowodorku metforminy
lub współistnienie innych czynników ryzyka może spowodować kwasicę
mleczanową. Kwasica mleczanowa jest stanem zagrożenia życia
wymagającym leczenia szpitalnego. Najskuteczniejszą metodą usuwania
mleczanów i chlorowodorku metforminy jest hemodializa.
Mylformet - przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na chlorowodorek metforminy lub
którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Cukrzycowa kwasica ketonowa, cukrzycowy stan
przedśpiączkowy.
• Niewydolność lub zaburzenia czynności nerek (klirens
kreatyniny < 60 ml/min).
• Ostre stany wiążące się z ryzykiem zaburzenia czynności
nerek:
- odwodnienie,
- ciężkie zakażenie,
- wstrząs,
- donaczyniowe podawanie środków kontrastujących
zawierających jod (patrz punkt
4.4).
• Ostre lub przewlekłe choroby mogące być przyczyną
niedotlenienia tkanek:
- niewydolność serca lub niewydolność oddechowa,
- niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego, -
wstrząs.
• Niewydolność wątroby, ostre zatrucie alkoholem,
alkoholizm.
• Karmienie piersią.
Mylformet - działania niepożądane
W czasie leczenia chlorowodorkiem metforminy mogą wystąpić
następujące działania niepożądane. Częstość definiuje się w sposób
następujący:
Bardzo często (≥1/10)
Często (≥1/100 do < 1/10)
Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100)
Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
Bardzo rzadko: zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 i
zmniejszenie jej stężenia w surowicy podczas długotrwałego leczenia
chlorowodorkiem metforminy. Jeśli u pacjenta stwierdza się
niedokrwistość megaloblastyczną, należy wziąć pod uwagę taką
etiologię.
Bardzo rzadko: kwasica mleczanowa (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia układu nerwowego: Często: zaburzenia
smaku
Zaburzenia żołądka i jelit:
Bardzo częste: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak
nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha i utrata apetytu. Te
objawy niepożądane występują najczęściej na początku leczenia i w
większości przypadków ustępują samoistnie. W celu zapobiegania tym
objawom, zalecane jest podawanie chlorowodorku metforminy w 2 lub 3
dawkach na dobę w czasie lub po posiłkach. Powolne zwiększanie
dawki może także poprawić tolerancję leku ze strony przewodu
pokarmowego.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Częstość nieznana: pojedyncze doniesienia o nieprawidłowych
wynikach badań czynności wątroby lub zapaleniu wątroby ustępujących
po odstawieniu chlorowodorku metforminy.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Bardzo rzadko: reakcje skórne, takie jak rumień, świąd,
pokrzywka.
Dane z publikacji, z obserwacji po wprowadzeniu leku na rynek
oraz z kontrolowanych badań klinicznych na ograniczonej populacji
dziecięcej w wieku od 10 do 16 lat leczonej przez 1 rok wskazują,
że działania niepożądane mają podobny charakter i nasilenie jak w
populacji osób dorosłych.
Mylformet - ciąża i karmienie piersią
Nie ma dotychczas odpowiednich danych epidemiologicznych.
Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu metforminy
na ciążę, rozwój zarodka i płodu, przebieg porodu bądź rozwój
dziecka po urodzeniu (patrz punkt 5.3).
W przypadku planowania ciąży jak i w czasie ciąży cukrzycy nie
należy leczyć chlorowodorkiem metforminy, ale stosować insulinę,
aby uzyskać stężenia glukozy we krwi jak najbliższe wartości
prawidłowych i zmniejszyć ryzyko wad rozwojowych płodu związanych z
nieprawidłowym stężeniem glukozy we krwi.
Chlorowodorek metforminy przedostaje się do mleka karmiących
szczurów. Podobne dane u ludzi nie są dostępne. Decyzję o tym, czy
przerwać karmienie piersią, czy odstawić chlorowodorek metforminy,
należy podjąć uwzględniając znaczenie stosowania leku u danej
kobiety.
Mylformet - prowadzenie pojazdów
Monoterapia chlorowodorkiem metforminy nie powoduje hipoglikemii
i dlatego nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów
mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Należy jednak zwrócić uwagę pacjenta na ryzyko wystąpienia
hipoglikemii w przypadku stosowania chlorowodorku metforminy
jednocześnie z innymi lekami przeciwcukrzycowymi (pochodne
sulfonylomocznika, insulina, repaglinid).
Komentarze