Multaq - dawkowanie
Leczenie powinno być rozpoczęte i kontrolowane tylko pod
nadzorem specjalisty (patrz punkt 4.4). Podawanie produktu MULTAQ
można rozpocząć w warunkach ambulatoryjnych.
Przed rozpoczęciem podawania produktu leczniczego MULTAQ
konieczne jest zaprzestanie leczenia lekami przeciwarytmicznymi
klasy I i III (np. flekainid, propafenon, chinidyna, dyzopiramid,
dofetylid, sotalol, amiodaron). Dostępne dane na temat optymalnego
czasu, w jakim można dokonać zmiany leku z amiodaronu na MULTAQ są
ograniczone. Należy wziąć pod uwagę, że amiodaron może wykazywać
długie działanie po odstawieniu ze względu na długi okres
półtrwania. Jeśli rozważa się zmianę leku, należy jej dokonywać pod
nadzorem lekarza specjalisty (patrz punkty 4.3 i 5.1).
Dawkowanie
Zalecana dawka u osób dorosłych wynosi 400 mg dwa razy na dobę.
Produkt leczniczy przyjmować należy w następujący sposób:
• jedna tabletka podczas
porannego posiłku oraz
• jedna tabletka
podczas wieczornego posiłku.
Produktu MULTAQ nie należy przyjmować jednocześnie z
sokiem grejpfrutowym (patrz punkt 4.5).
W przypadku pominięcia jednej dawki, pacjent powinien
przyjąć kolejną dawkę o wyznaczonej porze i nie powinien stosować
dawki podwójnej.
Dzieci i młodzież
Dotychczas nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności
stosowania produktu MULTAQ u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18
lat. Brak dostępnych danych.
Osoby w podeszłym wieku
MULTAQ wykazywał porównywalną skuteczność i bezpieczeństwo
u osób młodszych i osób w podeszłym wieku bez innych chorób
sercowo-naczyniowych. Należy zachować ostrożność w stosowaniu u
pacjentów w wieku 75 lat i powyżej z współwystępującymi innymi
schorzeniami (patrz punkty 4.3, 4.4 i 5.1). W badaniu
farmakokinetycznym przeprowadzonym w grupie zdrowych ochotników
stwierdzono większe stężenia substancji czynnej w osoczu kobiet w
podeszłym wieku, zmiana dawki nie jest jednak konieczna (patrz
punkty 5.1 i 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby
MULTAQ jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi
zaburzeniami czynności wątroby z powodu braku odpowiednich danych
(patrz punkt 4.3 i 4.4). Pacjenci z łagodnymi lub umiarkowanymi
zaburzeniami czynności wątroby nie wymagają zmiany dawki (patrz
punkt 5.2).
Zaburzenia czynności nerek
MULTAQ jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką
niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) (patrz
punkt 4.3). Pozostali pacjenci z zaburzeniami czynności nerek nie
wymagają zmiany dawki (patrz punkty 4.4 i 5.2).
Multaq - środki ostrożności
Zaleca się ścisłe monitorowanie pacjenta podczas podawania
dronedaronu poprzez systematyczną ocenę czynności serca, wątroby i
płuc (patrz: poniżej). W przypadku nawrotu migotania przedsionków
należy rozważyć odstawienie dronedaronu. Należy przerwać podawanie
dronedaronu, jeżeli w trakcie leczenia u pacjenta rozwinie się
jakiekolwiek stan, przy którym lek byłby przeciwwskazany (patrz:
punkt 4.3). Konieczne jest monitorowanie równocześnie stosowanych
leków, takich jak digoksyna i leki przeciwzakrzepowe.
Pacjenci, u których migotanie przedsionków utrwaliło się w
trakcie leczenia
Badanie kliniczne z udziałem pacjentów z utrwalonym migotaniem
przedsionków (trwającym co najmniej 6 miesięcy) i
sercowo-naczyniowymi czynnikami ryzyka zostało przedwcześnie
zakończone ze względu na zwiększenie liczby przypadków zgonu z
przyczyn sercowo-naczyniowych, udaru mózgu i niewydolności serca u
pacjentów otrzymujących MULTAQ (patrz punkt 5.1). Zaleca się
systematyczne wykonywanie EKG, przynajmniej co 6 miesięcy. Jeżeli u
pacjentów leczonych produktem MULTAQ migotanie przedsionków utrwali
się, MULTAQ należy odstawić.
Pacjenci z niewydolnością serca lub zaburzeniem czynności
skurczowej lewej komory występującymi obecnie lub w wywiadzie
MULTAQ jest przeciwwskazany u pacjentów niestabilnych
hemodynamicznie, z niewydolnością serca lub zaburzeniem czynności
skurczowej lewej komory występującymi obecnie lub w wywiadzie
(patrz punkt 4.3).
Pacjentów należy dokładnie przebadać celem wykrycia objawów
zastoinowej niewydolności serca. Istnieją spontaniczne doniesienia
o wystąpieniu lub pogorszeniu niewydolności serca w trakcie
leczenia produktem MULTAQ. Pacjentów należy poinformować, aby
poradzili się lekarza, jeśli pojawią się u nich objawy podmiotowe
lub przedmiotowe niewydolności serca, takie jak zwiększenie masy
ciała, obrzęki lub nasilona duszność. W przypadku wystąpienia
niewydolności serca należy przerwać stosowanie produktu MULTAQ.
Pacjentów należy obserwować celem wykrycia rozwoju zaburzeń
czynności skurczowej lewej komory w trakcie leczenia. Jeśli wystąpi
zaburzenie czynności skurczowej lewej komory, należy przerwać
stosowanie produktu MULTAQ.
Pacjenci z chorobą tętnic wieńcowych
Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z chorobą
tętnic wieńcowych.
Pacjenci w podeszłym wieku
Należy zachować ostrożność w stosowaniu u pacjentów w wieku 75
lat i powyżej z licznymi współwystępującymi schorzeniami (patrz
punkt 4.2. i 5.1).
Uszkodzenia wątroby
Uszkodzenie komórek wątroby, w tym zagrażającą życiu ostrą
niewydolność wątroby zgłaszano u pacjentów przyjmujących MULTAQ w
okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu. Przed rozpoczęciem
leczenia oraz po tygodniu i po miesiącu od rozpoczęcia leczenia
dronaderonem należy wykonać próby czynnościowe wątroby, a następnie
powtarzać badania co miesiąc przez sześć miesięcy, w miesiącu 9 i
12, a następnie okresowo.
W przypadku zwiększenia aktywności aminotransferazy alaninowej
(AIAT) do wartości ≥ 3razy niż górna granica normy (GGN),
badanie należy powtórzyć w ciągu 48 do 72 godzin. W przypadku
potwierdzenia wartości AIAT razy niż GGN, należy odstawić
dronedaron. Należy wykonać odpowiednie badania i starannie
monitorować stan kliniczny pacjenta do czasu powrotu wartości AIAT
do wartości uznanych za prawidłowe.
Należy poinformować pacjentów o konieczności natychmiastowego
zgłoszenia lekarzowi wszelkich objawów uszkodzenia wątroby (takich
jak: utrzymujące się i wcześniej nie występujące bóle brzucha,
jadłowstręt, nudności, wymioty, gorączka, złe samopoczucie, uczucie
zmęczenia, żółtaczka, ciemne zabarwienie moczu lub świąd).
Postępowanie w przypadku zwiększenia stężenia kreatyniny w
osoczu
U osób zdrowych i pacjentów, którym podawano dronedaron w dawce
400 mg dwa razy na dobę obserwowano zwiększenie stężenia kreatyniny
w osoczu (średni wzrost o 10 μmol/l). U większości pacjentów
zwiększenie stężenia kreatyniny pojawia się we wczesnym okresie po
rozpoczęciu leczenia i osiąga plateau po 7 dniach. Zaleca się
pomiar stężenia kreatyniny w osoczu przed leczeniem oraz po 7
dniach od rozpoczęcia stosowania dronedaronu. W przypadku
stwierdzenia zwiększonego stężenia kreatyniny we krwi, pomiar ten
należy powtórzyć po kolejnych 7 dniach. Jeśli nie stwierdzono
dalszego wzrostu stężenia kreatyniny w osoczu, uzyskany wynik
należy przyjąć jako nową wartość wyjściową, mając na uwadze fakt,
że dronedaron może wywoływać takie zmiany. Jeżeli jednak stężenie
kreatyniny w osoczu w dalszym ciągu wzrasta, należy rozważyć dalsze
badania i przerwanie leczenia.
Zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi nie musi prowadzić do
zaprzestania leczenia inhibitorami konwertazy lub antagonistami
receptora angiotensyny II.
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki większych
wzrostów stężenia kreatyniny po rozpoczęciu stosowania dronedaronu.
W niektórych przypadkach zgłaszano także wzrost stężenia azotu
mocznikowego we krwi. W większości przypadków działania te wydają
się być odwracalne po odstawieniu leku.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
MULTAQ jest przeciwwskazany u pacjentów z klirensem kreatyniny
< 30 ml/min (patrz punkt 4.3).
Zaburzenia elektrolitowe
Ponieważ u pacjentów z hipokaliemią leki przeciwarytmiczne mogą
być nieskuteczne lub wykazywać działanie proarytmogenne, przed
rozpoczęciem stosowania dronedaronu należy wyrównać ewentualne
niedobory potasu i magnezu.
Wydłużenie QT
Działanie farmakologiczne dronedaronu może prowadzić do
umiarkowanego wydłużenia odstępu QTc wg Bazetta (około 10
milisekund), związanego z wydłużeniem okresu repolaryzacji. Opisane
zmiany są wynikiem działania terapeutycznego dronedaronu, a nie
objawem toksyczności. Podczas leczenia zaleca się wykonywanie badań
kontrolnych, w tym EKG (elektrokardiogram). Jeżeli odstęp QTc wg
Bazetta wynosi ≥500 milisekund, należy przerwać stosowanie
dronedaronu (patrz punkt 4.3). Dotychczasowe doświadczenie
kliniczne wskazuje na niewielkie działanie proarytmogenne
dronedaronu, który w badaniu ATHENA zmniejszał śmiertelność
wywołaną zaburzeniami rytmu serca (patrz punkt 5.1).
Działanie proarytmogenne może jednak pojawić się w określonych
sytuacjach, jak jednoczesne stosowanie produktów leczniczych
sprzyjających zaburzeniom akcji serca i(lub) zaburzenia
elektrolitowe (patrz punkty 4.4 i 4.5).
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki
występowania śródmiąższowej choroby płuc, w tym zapalenia płuc oraz
zwłóknienia płuc. Pojawienie się duszności lub suchego kaszlu (bez
odkrztuszania) może być związane z toksycznością płucną. Pacjentów
z takimi objawami należy poddać wnikliwej ocenie klinicznej. W
przypadku potwierdzenia toksyczności płucnej leczenie należy
przerwać.
Interakcje (patrz punkt 4.5)
Digoksyna
Stosowanie dronedaronu u pacjentów przyjmujących digoksynę
powoduje zwiększenie jej stężenia w osoczu, a w konsekwencji
wywołuje objawy podmiotowe i przedmiotowe działania toksycznego
digoksyny. Zaleca się monitorowanie parametrów klinicznych,
biologicznych i EKG oraz zmniejszenie dawki digoksyny o połowę.
Możliwe jest również synergistyczne działanie na czynność serca i
przewodzenie przedsionkowo-komorowe.
Należy zachować ostrożność stosując równocześnie β-adrenolityki
lub antagonistów wapnia, które działają hamująco na węzeł zatokowy
i przedsionkowo-komorowy. Podawanie tych leków należy rozpoczynać
od niewielkiej dawki, którą należy stopniowo zwiększać jedynie po
ocenie EKG. U pacjentów, którzy w chwili rozpoczynania stosowania
dronedaronu otrzymują antagonistów wapnia lub β-adrenolityki,
należy wykonać EKG i w razie potrzeby zmodyfikować dawkę.
Leczenie przeciwzakrzepowe
Pacjenci powinni otrzymywać odpowiednie leki przeciwzakrzepowe
zgodnie z klinicznymi wytycznymi odnośnie migotania przedsionków. U
pacjentów leczonych antagonistami witaminy K po rozpoczęciu
stosowania dronedaronu należy ściśle monitorować międzynarodowy
współczynnik znormalizowany ( ang. INR - International
Normalized Ratio ), zgodnie z zaleceniami zawartymi w
materiałach informacyjnych dotyczących stosowania tych
produktów.
Nie zaleca się stosowania substancji silnie indukujących
CYP3A4 , takich jak ryfampicyna, fenobarbital,
karbamazepina, fenytoina, czy dziurawiec zwyczajny.
Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania inhibitorów
MAO , które mogą powodować zmniejszenie eliminacji czynnego
metabolitu dronedaronu.
Należy zachować ostrożność podając statyny. Należy
rozważyć zmniejszenie dawki początkowej i dawek podtrzymujących
statyn, monitorując pacjentów ze względu na możliwość wystąpienia
objawów klinicznych toksycznego działania na mięśnie.
Należy ostrzec pacjentów o konieczności unikania napojów
zawierających sok grejpfrutowy podczas stosowania
dronedaronu.
Pacjenci z nietolerancją galaktozy
Ze względu na zawartość laktozy lek nie powinien być stosowany u
pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy,
niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy.
Multaq - przedawkowanie
Brak danych dotyczących możliwości eliminacji dronedaronu i
(lub) jego czynnych metabolitów metodą dializoterapii (hemodializa,
dializa otrzewnowa lub hemofiltracja).
Brak jest swoistego antidotum. Leczenie przedawkowania powinno
być podtrzymujące i objawowe.
Multaq - przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na substancję
czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w
punkcie 6.1.
• Blok
przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, całkowity blok odnogi
pęczka przedsionkowo-komorowego (Hisa), blok dystalny, zaburzenia
czynności węzła zatokowego, zaburzenia przewodzenia
śródprzedsionkowego lub zespół chorego węzła zatokowego (z
wyjątkiem osób z wszczepionym stymulatorem
serca)
• Bradykardia < 50
poniżej uderzeń na minutę
• Utrwalone migotanie
przedsionków trwające ≥ 6 miesięcy (lub o nieznanym czasie
trwania), gdy próby przywrócenia rytmu zatokowego nie są już
rozważane przez lekarza
• Niestabilność
hemodynamiczna
• Niewydolność serca
lub zaburzenia czynności skurczowej lewej komory występujące
obecnie lub w wywiadzie
• Pacjenci z objawami
toksyczności dotyczącej wątroby oraz płuc związanej z wcześniejszym
stosowaniem amiodaronu
• Jednoczesne
stosowanie silnych inhibitorów cytochromu P 450 (CYP) 3A4, takich
jak ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, posakonazol,
telitromycyna, klarytromycyna, nefazodon i rytonawir (patrz punkt
4.5)
• Produkty lecznicze,
które mogą wywołać częstoskurcz typu torsades de pointes ,
takie jak fenotiazyny, cyzapryd, beprydyl, trójpierścieniowe leki
przeciwdepresyjne, terfenadyna, niektóre antybiotyki makrolidowe
podawane doustnie (takie jak erytromycyna), leki przeciwarytmiczne
klasy I i III (patrz punkt 4.5)
• Odstęp QTc wg Bazetta
≥500 milisekund
• Ciężka niewydolność
wątroby
• Ciężka niewydolność
nerek (klirens kreatyniny < 30ml/min) Jednoczesne
stosowanie z dabigatranem.
Multaq - działania niepożądane
a. Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Dane dotyczące profilu bezpieczeństwa dronedaronu stosowanego w
dawce 400 mg dwa razy na dobę u pacjentów z migotaniem lub
trzepotaniem przedsionków uzyskano w 5 badaniach klinicznych z
grupami kontrolnymi placebo, w których procesowi randomizacji
poddano łącznie 6 285 pacjentów (3282 pacjentów do grup
otrzymujących dronedaron w dawce 400 mg dwa razy na dobę i 2875
pacjentów do grup otrzymujących placebo).
Średni czas stosowania dronedaronu w omawianych badaniach
wynosił 13 miesięcy. W badaniu ATHENA maksymalny czas trwania badań
kontrolnych wynosił 30 miesięcy.
Oceniając wpływ czynników wewnątrzpochodnych, tj. płeć i wiek,
na częstość występowania działań niepożądanych związanych z
zastosowanym leczeniem, stwierdzono związek między płcią (kobiety)
i częstością występowania reakcji niepożądanych łącznie oraz
ciężkich reakcji niepożądanych.
Odsetek pacjentów, którzy przedwcześnie przerwali uczestnictwo w
badaniach klinicznych z powodu działań niepożądanych wynosił 11,8%
w grupie dronedaronu i 7,7% w grupach otrzymujących placebo.
Zaburzenia żołądka i jelit były najczęstszą przyczyną przerwania
leczenia produktem MULTAQ (3,2% pacjentów w porównaniu do 1,8% w
grupie placebo).
W 5 badaniach najczęstszymi działaniami niepożądanymi
dronedaronu podawanego w dawce 400 mg dwa razy na dobę były
biegunka, nudności i wymioty, zmęczenie, oraz astenia.
b. Tabelaryczny wykaz działań niepożądanych
W tabeli 1 przedstawiono działania niepożądane związane ze
stosowaniem dronedaronu w dawce 400 mg dwa razy na dobę u pacjentów
z migotaniem i trzepotaniem przedsionków, wymienione zgodnie z
klasyfikacją układowo - narządową ze zmniejszającą się
częstością.
Częstość występowania zdefiniowano w następujący sposób: bardzo
często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1
000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000); bardzo
rzadko (< 1/10 000).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania
objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Tabela 1: Działania niepożądane
Klasyfikacja układowo - narządowa
|
Bardzo często ( 1/10)
|
Często
( 1/100 do < 1/10)
|
Niezbyt często
( 1/1 000 do
< 1/100)
|
Rzadko
( 1/10 000 do
< 1/1 000)
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
|
Reakcje anafilaktyczne w tym obrzęk naczynioruchowy
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
|
Zaburzenia smaku
|
Brak odczuwania smaku
|
Zaburzenia serca
|
Zastoinowa niewydolność
serca (patrz podpunkt c)
|
Bradykardia
|
| |
Zaburzenia układu oddechowego,
|
|
|
Śródmiąższowa choroba płuc, w tym zapalenie płuc
|
|
Klasyfikacja układowo - narządowa
|
Bardzo często ( 1/10)
|
Często
( 1/100 do < 1/10)
|
Niezbyt często
( 1/1 000 do
< 1/100)
|
Rzadko
( 1/10 000 do
< 1/1 000)
|
klatki piersiowej i śródpiersia
|
|
|
oraz zwłóknienie płuc (patrz podpunkt c)
|
|
Zaburzenia
żołądka i jelit
|
|
Biegunka, wymioty, nudności, ból brzucha, niestrawność
|
| |
Zaburzenia wątroby i dróg
żółciowych
|
|
Nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby
|
|
Uszkodzenie komórek wątroby, w tym zagrażającą
życiu ostrą niewydolność wątroby
|
Zaburzenia skóry
i tkanki podskórnej
|
|
Wysypki (w tym uogólnione wysypki plamiste, plamistogrudkowe),
świąd
|
Rumień skórny (w tym rumień i wysypka rumieniowa) egzema,
reakcje nadwrażliwości na światło, alergiczne zapalenie skóry,
zapalenie skóry
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
|
Zmęczenie, astenia
|
| |
Badania diagnostyczne
|
Zwiększenie stężenia kreatyniny
we krwi*
Wydłużenie odstępu QTc wg Bazetta #
|
|
| |
* ≥10% po pięciu dniach od rozpoczęcia leczenia
# > 450 ms u mężczyzn i > 470 ms u kobiet
c. Opis wybranych działań niepożądanych
W 5 badaniach z grupą kontrolną otrzymującą placebo zastoinowa
niewydolność serca występowała w grupie otrzymującej dronedaron z
częstością porównywalną z placebo (bardzo często, 11,2% wobec
10,9%). Wskaźnik ten należy rozważać w kontekście podstawowej
zwiększonej częstości występowania zastoinowej niewydolności
serca
u pacjentów z migotaniem przedsionków. Zgłaszano również
przypadki zastoinowej niewydolności po wprowadzeniu leku do obrotu
(częstość nieznana) (patrz punkt 4.4).
W 5 badaniach z grupą kontrolną otrzymującą placebo zdarzenia
płucne wystąpiły u 0,6% pacjentów z grupy przyjmującej dronedaron i
u 0,8% pacjentów z grupy przyjmującej placebo. Po wprowadzeniu
produktu do obrotu zgłaszano przypadki śródmiąższowej choroby płuc,
w tym zapalenia płuc oraz zwłóknienia płuc (częstość występowania
nieznana). Pewna liczba pacjentów przyjmowała wcześniej amiodaron
(patrz punkt 4.4).
Komentarze