Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Zapobieganie napadom bólowym u pacjentów z dławicą piersiową.
Substancja czynna: triazotan glicerolu - nitrogliceryna (Glyceroli trinitras)
Minitran 10 o powierzchni 13,3 cm2 zawiera 36,0 mg nitrogliceryny, średnia szybkość uwalniania substancji czynnej przez skórę wynosi 0,4 mg/godzinę. Substancje pomocnicze — patrz punkt 6.1.
Jeden plaster preparatu Minitran jest przyklejany na skórę raz na dobę. Ze względu na osobniczo zmienne działanie azotanów dawka minimalna określana jest indywidualnie dla każdego pacjenta. Dawka zależy wyłącznie od powierzchni kontaktowej plastra, ponieważ szybkość uwalniania nitrogliceryny na cm2 jest stała. Leczenie należy rozpoczynać od pojedynczego plastra Minitran 5 na dobę. W razie konieczności, w zależności od tolerancji, dobową dawkę leczniczą można zwiększyć do jednego plastra Minitran 10.
Plastry preparatu Minitran pakowane są pojedynczo w małych, zabezpieczonych pojemnikach. Bezpośrednio przed nałożeniem plastra należy usunąć błonę ochronną, którą zabezpieczona jest warstwa przylepna.
Ze względu na możliwości wystąpienia zjawiska tolerancji, plaster należy pozostawiać przyklejony do skóry na okres nie dłuższy niż 12 godzin, a następnie go usunąć, tak aby przerwa w stosowaniu leku również wynosiła około 12 godzin.
Po użyciu plastry należy wyrzucić w sposób uniemożliwiający dostęp do nich dzieciom. W przerwach pomiędzy kolejnymi aplikacjami preparatu można zalecić dodatkowe leczenie przeciwdławicowe innymi preparatami, które nie zawierają azotanów. Plastry należy przyklejać na zdrową nieuszkodzoną skórę, w miarę możliwości bez fałdów i nieowłosioną. Wybrany obszar skóry należy umyć i osuszyć bezpośrednio przed naklejeniem plastra. Nie należy stosować na skórę wybranego obszaru żadnych kosmetyków. Na ten sam obszar skóry plaster może być ponownie przyklejony dopiero po upływie kilku dni.
Plaster ma dobrą przyczepność do skóry i pozostaje na miejscu nawet podczas kąpieli (także pod natryskiem) oraz aktywności fizycznej (ćwiczenia).
Szczególnie ścisły nadzór lekarski jest wymagany w następujących przypadkach:
- ostry zawał mięśnia sercowego z niskim ciśnieniem napełniania lewej komory. Minitran 10 należy stosować z dużą ostrożnością: należy unikać obniżenia wartości tego ciśnienia poniżej 90 mm Hg
- skłonność do ortostatycznych spadków ciśnienia krwi.
U pacjentów, u których dojdzie do znacznego obniżenia ciśnienia krwi, należy usunąć plaster.
W celu zapewnienia właściwej skuteczności defibrylacji i kardiowersji należy wcześniej usunąć plaster Minitran.
Plastry Minitran 10 nie zawierają żadnych metalowych elementów dlatego nie jest konieczne ich usunięcie przed zastosowaniem leczenia prądem o wysokiej częstotliwości (diatermia). Podczas zmiany z długotrwałego leczenia produktem Minitran 10 na inne leczenie, produkt należy odstawiać stopniowo i zastosować nowe leczenie jeszcze przed ostatecznym odstawieniem produktu. Stosowanie miejscowe w postaci plastrów, zwłaszcza długotrwałe, może powodować reakcje nadwrażliwości.
Hipoksemia
Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z hipoksemią spowodowaną ciężką niedokrwistością (m.in. indukowaną przez niedobór enzymu G6PD), ponieważ u tych pacjentów metabolizm triazotanu glicerolu jest ograniczony. Należy także zachować ostrożność w przypadku pacjentów z hipoksemią, u których występuje nieprawidłowy stosunek wentylacji do perfuzji spowodowany chorobą płuc lub niewydolnością serca na tle niedokrwiennym. U pacjentów z hipowentylacją pęcherzykową w obrębie płuca następuje zwężenie naczyń krwionośnych powodujące przesunięcie perfuzji z obszarów objętych hipoksją pęcherzykową do lepiej wentylowanych obszarów płuca (odruch Eulera-Liljestranda). U pacjentów z dusznicą bolesną,
zawałem mięśnia sercowego lub niedokrwieniem mózgu często występują zaburzenia w obrębie dolnych dróg oddechowych (zwłaszcza hipoksja pęcherzykowa). W tej sytuacji w obrębie płuca następuje zwężenie naczyń krwionośnych powodujące przesunięcie perfuzji z obszarów objętych hipoksją pęcherzykową do lepiej wentylowanych obszarów płuca. Jako substancja silnie rozszerzająca naczynia krwionośne triazotan glicerolu może powodować odwrócenie ochronnego procesu zwężenia naczyń, wskutek czego następuje zwiększenie perfuzji w obrębie słabo wentylowanych obszarów, pogorszenie stosunku wentylacji do perfuzji oraz dalsze zmniejszenie ciśnienia parcjalnego tlenu w tętnicach.
Kardiomiopatia przerostowa
Terapia z zastosowaniem azotanów może nasilić objawy dusznicy spowodowanej kardiomiopatią przerostową.
Nasilone napady dusznicy
Należy uwzględnić możliwość nasilenia częstości występowania napadów dusznicy w okresach , w których nie stosuje się plastra. W takich przypadkach należy jednocześnie stosować leki przeciwko dusznicy.
Obraz kliniczny zasadniczo obejmuje następujące objawy - w zależności od stopnia przedawkowania: Może występować spadek ciśnienia krwi z ortostatycznymi zaburzeniami regulacji krążenia, odruchowa tachykardia i bóle głowy, uczucie osłabienia, zawroty głowy, uderzenia gorąca, nudności, wymioty i biegunka.
Po podaniu w wysokich dawkach, w wyniku tworzenia jonu azotynowego w wyniku przemian metabolicznych nitrogliceryny, należy spodziewać się wystąpienia methemoglobinemii, sinicy, duszności i przyspieszenia oddechu.
W przypadku podawania bardzo dużych dawek może wystąpić wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego z objawami mózgowymi.
W przypadku przewlekłego przedawkowania, zanotowano wzrost stężenia methemoglobiny; znaczenie kliniczne tego zjawiska pozostaje jednak kwestią sporną.
Leczenie przedawkowania
Należy przerwać podawanie substancji czynnej przez usunięcie plastra. Oprócz zastosowania środków ogólnych, jak ułożenie w pozycji leżącej z uniesionymi nogami należy monitorować stan pacjenta i -w razie konieczności - poddać go leczeniu na oddziale intensywnej terapii . W przypadkach znacznej hipotonii i (lub) wstrząsu, należy zastosować substytucję płynową. W wyjątkowych przypadkach w leczeniu objawów ze strony układu krążenia można zastosować noradrenalinę i (lub) dopaminę w postaci wlewów.
Podawanie adrenaliny i jej analogów jest przeciwwskazane.
W zależności od nasilenia methemoglobinemii, można zastosować następujące antidota:
1. Witamina C
1,0 g doustnie lub w postaci soli sodowej dożylnie.
2. Błękit metylenowy
do maks. 50 ml 1% roztworu dożylnie.
3. Błękit toluidyny
początkowo 2-4 mg/kg mc., wyłącznie drogą dożylną; w razie konieczności, w odstępach godzinnych można podawać 2 mg/kg mc.
4. Tlenoterapia, hemodializa, transfuzja wymienna krwi.
Preparatu Minitran 10 nie należy stosować w następujących przypadkach:
- nadwrażliwość na glicerolu triazotan (nitroglicerynę), inne azotany lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
- ostra niewydolność krążenia (wstrząs, zapaść),
- nasilona hipotonia (ciśnienie skurczowe < 90 mm Hg) ,
- ciężka hipowolemia,
- wstrząs kardiogenny, z wyjątkiem pacjentów, u których w celu utrzymania odpowiednich wartości ciśnienia końcowo-rozkurczowego w lewej komorze zastosowano metodę kontrapulsacji wewnątrzaortalnej lub leki o dodatnim działaniu izotropowym,
- leczenie inhibitorami 5-fosfodiesterazy (np. syldenafil), ponieważ występuje zwiększone ryzyko nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi,
- kardiomiopatia przerostowa obturacyjna,
- zaciskające zapalenie osierdzia,
- tamponada osierdzia,
- u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem płucnym, ponieważ hipoksemia może wystąpić wskutek wzrostu ukrwienia w obszarach hipowentylacji pęcherzykowej. Odnosi się to szczególnie do pacjentów z chorobą wieńcową serca,
- ciężka niedokrwistość,
- schorzenia przebiegające ze wzrostem ciśnienia wewnątrzczaszkowego (aczkolwiek dalszy wzrost tego ciśnienia zanotowano dotychczas jedynie po dożylnym podawaniu wysokich dawek nitrogliceryny),
- niewydolność mięśnia sercowego z powodu niedrożności (jak w przypadku stenozy aortalnej i (lub) mitralnej lub zaciskającego zapalenia osierdzia).
Minitran 10 nie jest przeznaczony do leczenia ostrego napadu dławicy piersiowej.
Działania niepożądane przedstawiono zgodnie z częstością występowania zgodnie z następującą
konwencją:
bardzo często (> =1/10)
często (> =1/100 do < 1/10)
niezbyt często (> =1/1 000 do < 1/100)
rzadko (> =1/10 000 do < 1/1 000)
bardzo rzadko (< 1/10 000)
częstość nieznana (Działania niepożądane pochodzą z okresu po wprowadzeniu produktu Minitran do obrotu drogą spontanicznego raportowania i przypadków literaturowych. Ponieważ działania te są zgłaszane dobrowolnie z populacji o niezbadanej wielkości, częstość występowania tych działań nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia układu nerwowego
Często: ból głowy1. Bardzo rzadko: zawroty głowy.
Zaburzenia serca
Rzadko: przyspieszenie czynności serca (tachykardia) 2. Częstość nieznana: kołatanie serca.
Zaburzenia naczyniowe
Rzadko: hipotonia ortostatyczna, zaczerwienienie skóry (uderzenia gorąca) 2.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Bardzo często: nudności, wymioty.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Częstość nieznana: uogólniona wysypka.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często: zaczerwienienie, świąd, uczucie pieczenia i podrażnienia w miejscu podania3.
Badania diagnostyczne
Rzadko: przyspieszenie tętna.
|
1 Często na początku leczenia występują bóle głowy, zwłaszcza po zastosowaniu dużych dawek nitrogliceryny jednak zwykle ustępują one podczas dalszego stosowania leku. Jeśli bóle głowy, mimo wszystko, utrzymują się, należy podać łagodne leki przeciwbólowe. W razie braku odpowiedzi na leki |
|
przeciwbólowe, należy rozważyć zmniejszenie dawki nitrogliceryny lub trwale zaprzestać jej stosowania. 2 Można zapobiec niewielkiemu, odruchowemu przyspieszeniu tętna poprzez zastosowanie, w razie konieczności, terapii skojarzonej z beta-adrenolitykiem. Rzadko obserwowano zapaść, połączoną niekiedy z rzadkoskurczem oraz omdlenie. W rzadkich przypadkach, w razie wystąpienia znacznego spadku ciśnienia krwi, może dochodzić do nasilenia objawów dławicy piersiowej (paradoksalny efekt azotanowy). 3 Niewielkie zaczerwienienie skóry zwykle przemija bez specjalnego leczenia po usunięciu plastra. Aby zapobiec miejscowemu podrażnieniu skóry, należy regularnie zmieniać miejsce podania plastra. W pojedynczych przypadkach może wystąpić złuszczające zapalenie skóry. |
Opisywano przypadki rozwoju tolerancji na lek oraz tolerancji krzyżowej na inne azotany. Osłabienie skuteczności hemodynamicznej obserwowano nawet w przypadkach pojedynczego 24 godzinnego ciągłego leczenia.
Ciąża
Nie należy stosować produktu Minitran 10 podczas ciąży, zwłaszcza jej pierwszego trymestru. Ten produkt może być zastosowany tylko wówczas, gdy potencjalne korzyści leczenia dla matki są większe niż możliwe zagrożenie dla płodu.
Badania na zwierzętach nie wykazały uszkodzenia płodu (patrz także punkt 5. „Właściwości farmakologiczne").
Karmienie piersią
Brak danych dotyczących przenikania nitrogliceryny do mleka matki. Nie można wykluczyć zagrożenia dla karmionego piersią dziecka. Lekarz podejmie decyzję o przerwaniu karmienia piersią
przez pacjentkę lub o zaprzestaniu stosowania produktu Minitran 10, biorąc pod uwagę możliwe korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz potencjalne korzyści leczenia dla matki.
Płodność
Brak dostępnych danych dotyczących wpływu produktu Minitran 10 na płodność u ludzi.
Nawet w przypadku przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania lek może powodować niedociśnienie ortostatyczne i zawroty głowy w stopniu uniemożliwiającym prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn. Spożywanie alkoholu podczas terapii dodatkowo nasila to działanie, powodując omdlenia. Należy uprzedzić pacjenta o możliwości wystąpienia takich reakcji, zwłaszcza na początku leczenia.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Trójazotan gliceryny, czyli potocznie nitrogliceryna. Substancja stosowana do przerywania napadów dusznicy bolesnej, w tym stanów przedzawałowych i zawałów). Silnie, szybko i krótkotrwale rozszerza naczynia krwionośne. Zmniejsza obciążenie mięśnia sercowego i jego zapotrzebowanie na tlen. Podjęzykowo stosuje się do przerwania napadów, w postaciach o przedłużonym działaniu do zapobiegania tymże napadom.
Komentarze