Methadone hydrochloride Molteni - dawkowanie
Syrop wyłącznie do podawania doustnego.
Uzależnienie
Dawka początkowa 15 do 20 mg chlorowodorku metadonu jest
zazwyczaj wystarczająca dla zniesienia objawów
abstynencyjnych.
W przypadku pacjentów uzależnionych od dużych dawek
narkotyków, konieczne mogą okazać się większe dawki.
W leczeniu uzależnień od heroiny i morfiny, dawkowanie
należy skorelować z programem detoksykacji, oraz dostosować do
stopnia uzależnienia pacjenta.
Ból
Zwykle stosowana dawka u osoby dorosłej wynosi 2,5 do 10
mg, powtarzana w razie potrzeby co 3 do 8 godzin.
Dawkowanie metadonu jako leku przeciwbólowego należy
regulować w zależności od nasilenia bólu i od reakcji organizmu
pacjenta.
Methadone hydrochloride Molteni - środki ostrożności
Pacjenci
specjalnego ryzyka
Pacjentom w podeszłym wieku i osłabionym, osobom
cierpiącym na niedoczynność tarczycy, chorobę Addisona, przerost
prostaty, zwężenie cewki moczowej, ciężkie zaparcia, metadon należy
podawać ostrożnie i w zmniejszonych dawkach
początkowych.
Uzależnienie
Metadon może spowodować uzależnienie podobne do
uzależnienia od morfiny. W następstwie powtarzanego podawania
metadonu może wystąpić uzależnienie psychiczne, uzależnienie
fizyczne i tolerancja, dlatego musi on być przepisywany i podawany
z taką samą ostrożnością, jak w przypadku morfiny.
Oddziaływanie ze środkami
działającymi hamująco na ośrodkowy układ
nerwowy
Metadon musi być podawany ze szczególną ostrożnością i w
zmniejszonych dawkach pacjentom, którzy otrzymują jednocześnie inne
opioidowe środki przeciwbólowe, anestetyki do znieczulenia
ogólnego, fenotiazynę, inne nasenne środki uspokajające, trój
pierścieniowe leki przeciwdepresyjne i inne leki hamujące czynność
OUN, także alkohol. Mogą wystąpić: depresja, głęboka sedacja lub
śpiączka.
Lek
Metadon nie ma działania przeciwlękowego - dlatego objawów
lęku, które wystąpią w trakcie kuracji, nie wolno leczyć
zwiększając dawkę metadonu.
Zmiany
patologiczne w obrębie OUN i podwyższone ciśnienie
wewnątrzczaszkowe
Hamujący wpływ metadonu na oddychanie i jego zdolność
podwyższania ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego mogą zostać
znacznie zwiększone w przypadku istniejącego podwyższenia ciśnienia
wewnątrzczaszkowego; co więcej narkotyki wywołują niepożądane
efekty, które mogą maskować objawy neurologiczne u pacjentów ze
zmianami patologicznymi w obrębie OUN (patrz punkt 4.3).
Astma i
inne choroby układu oddechowego
U pacjentów z ostrymi napadami astmy, z przewlekłą
obturacyjną chorobą płuc lub z sercem płucnym i u osób ze znacznie
zmniejszoną rezerwą oddechową poprzedzoną wcześniej zaistniałą
depresją oddechową, niedotlenieniem narządów i tkanek lub
hiperkapnią, nawet zwykle stosowane terapeutyczne dawki narkotyków
mogą zredukować przepływ oddechowy i zwiększyć oporność dróg
oddechowych aż do zatrzymania oddechu (patrz punkt 4.3).
Ostre
objawy brzuszne
Użycie metadonu lub innych narkotyków może zaburzać
diagnozę lub postępowanie kliniczne u pacjentów z ostrymi objawami
brzusznymi.
Działanie
hipotensyjne
Podawanie metadonu może powodować poważne obniżenie
ciśnienia krwi u osób z oligemią lub w przypadku równoczesnego
stosowania takich produktów leczniczych, jak fenotiazyna lub
niektóre anestetyki.
Stosowanie
u pacjentów leczonych ambulatoryjnie
U pacjentów leczonych ambulatoryjnie metadon może wywołać
niedociśnienie ortostatyczne.
Stosowanie
narkotycznych antagonistów
U pacjentów z fizycznym uzależnieniem od narkotyku,
podanie zwykłej dawki narkotycznego antagonisty może wywołać ostry
zespół odstawienny. Nasilenie tego zespołu będzie zależało od
stopnia uzależnienia fizycznego i od dawki podanego antagonisty.
Należy, o ile to możliwe, unikać użycia narkotycznego antagonisty w
tym przypadku. Kiedy musi on zostać użyty do leczenia ciężkiej
depresji oddechowej u pacjenta uzależnionego fizycznie, antagonista
musi być podany z wyjątkową ostrożnością i stopniowo w dawkach
mniejszych niż zwykle stosowane.
Produkt leczniczy Methadone hydrochloride Molteni zawiera
sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami -
nietolerancją fruktozy, złym wchłanianiem glukozo-galaktozy lub
niedoborem sacharazo-izomaltazy - nie powinni przyjmować tego leku.
Produkt Methadone hydrochloride Molteni ma postać syropu i może być
podawany wyłącznie doustnie - w żadnym wypadku nie należy stosować
go pozajelitowo.
Methadone hydrochloride Molteni - przedawkowanie
Objawy
Depresja oddechowa (zmniejszona: częstość oddechu i (lub)
zmniejszenie pojemności życiowej płuc, oddech Cheyne'a i Stokesa,
sinica), głęboka senność przechodząca w stupor lub śpiączkę,
wyraźne zwężenie źrenic, zwiotczenie mięśni szkieletowych, zimna i
spocona skóra, czasami bradykardia i niedociśnienie.
W ciężkim przypadku przedawkowania mogą wystąpić:
zatrzymanie oddechu, zapaść krążeniowa, nagłe zatrzymanie pracy
serca i śmierć.
Leczenie
przedawkowania
Leczenie przedawkowania metadonu ma na celu głównie
przeciwdziałanie niewydolności oddechowej.
Należy zatem przywrócić regularną czynność oddechową,
udrażniając układ oddechowy, stosując ciągłą, kontrolowaną
wentylację oraz podając antidotum. Jako antidotum stosuje się
dożylnie nalokson (0,4 mg), którego dawkowanie należy powtarzać aż
do usunięcia zagrożenia.
Należy podkreślić, że o ile metadon wykazuje przedłużone
oddziaływanie na czynność oddechową, to czas działania naloksonu
jest znacznie krótszy, przez co pacjent musi pozostawać pod stałą
kontrolą, a podawanie antidotum należy powtarzać każdorazowo - gdy
po zaprzestaniu jego działania - ponowią się objawy niewydolności
oddechowej. Jeżeli diagnoza została postawiona prawidłowo i
przedawkowanie metadonu jest jedyną przyczyną niewydolności
oddechu, nie zaleca się stosowania innych stymulatorów oddechu. U
pacjentów fizycznie uzależnionych od opioidów, podanie wskazanej
powyżej dawki antidotum może wywołać ostre objawy abstynencyjne,
których nasilenie związane jest ze stopniem uzależnienia
fizycznego. W takim przypadku antidotum należy podawać ostrożnie w
zmniejszonych dawkach. Jeśli jest wskazane, należy podać tlen,
płyny dożylne, środki zwiększające ciśnienie krwi i inne środki
podtrzymujące.
Methadone hydrochloride Molteni - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na metadon lub którąkolwiek substancję
pomocniczą produktu. Organiczne choroby serca. Poważne zaburzenia
czynności wątroby i nerek. Niewyrównana cukrzyca. Porfiria. Okres
karmienia piersią. Niedociśnienie. Uszkodzenie OUN i wzrost
ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Nasilone napady astmy oskrzelowej.
Niewydolność oddechowa i przewlekła obturacyjna choroba płuc. Serce
płucne. Oligemia. Stosowanie metadonu jest przeciwwskazane w ciąży,
ze względu na możliwe działanie niepożądane na rozwój
płodu.
Metadon nie jest wskazany do znieczulenia w położnictwie.
Ze względu na długi okres półtrwania może powodować hamowanie
czynności ośrodka oddechowego u noworodka. Nie zaleca się
stosowania metadonu jako środka przeciwbólowego u dzieci, ponieważ
dotychczasowe badania kliniczne nie są wystarczające do ustalenia
właściwego sposobu dawkowania.
Methadone hydrochloride Molteni - działania niepożądane
Najbardziej istotne działania niepożądane metadonu
to:
depresja oddechowa, zapaść krążeniowa, zatrzymanie
oddechu, wstrząs i zatrzymanie serca.
Najczęściej obserwowanymi niepożądanymi reakcjami są
uczucie pustki w głowie, zawroty
głowy, sedacja, nudności, wymioty, pocenie się i
niedociśnienie ortostatyczne.
Niektóre z tych działań, występujące częściej u pacjentów
leczonych ambulatoryjnie, mogą
zostać zmniejszone przez ułożenie pacjenta w pozycji
leżącej.
Inne reakcje niepożądane to:
Ośrodkowy układ
nerwowy: euforia, dysforia, bezsenność,
pobudzenie, dezorientacja, ból głowy, osłabienie.
Narząd
wzroku: zwężenie źrenic, zaburzenia
widzenia.
Układ
oddechowy: depresja oddechowa.
Układ
sercowo-naczyniowy: spadek ciśnienia krwi,
tachykardia lub bradykardia, skurcze dodatkowe, krótkotrwała utrata
przytomności i zaburzenia rytmu. Po dużych dawkach mogą wystąpić
częstoskurcze typu torsade de pointes.
Przewód
pokarmowy: suchość ust, anoreksja, zaparcie i
skurcze dróg żółciowych.
Alergia:
świąd, pokrzywka, inne reakcje skórne, obrzęk i rzadziej pokrzywka
krwotoczna.
Układ
moczowo-płciowy: zatrzymanie moczu i trudności
w oddawaniu moczu, działanie antydiuretyczne, zmniejszenie libido i
(lub) impotencja.
Komentarze