
Polecane artykuły

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie pacjentów z chorobą Alzheimera o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu.
1 ml roztworu zawiera 10 mg memantyny chlorowodorku, ekwiwalent 8,31 mg memantyny.
0.5.ml roztworu zawiera 5 mg memantyny chlorowodorku, ekwiwalent 4,15 mg memantyny. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Jeden mililitr roztworu zawiera 70 mg sorbitolu (E 420).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Leczenie powinien rozpocząć i nadzorować lekarz mający doświadczenie w diagnostyce i terapii choroby Alzheimera. Leczenie można rozpocząć tylko wówczas, gdy osoba sprawująca opiekę, zapewni stały nadzór nad przyjmowaniem produktu leczniczego przez pacjenta. Rozpoznanie należy postawić zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi. Należy regularnie oceniać tolerowanie i dawkowanie memantyny, szczególnie w ciągu pierwszych trzech miesięcy od rozpoczęcia leczenia. Następnie należy regularnie oceniać działanie terapeutyczne memantyny oraz tolerancję leczenia, zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi. Leczenie podtrzymujące może być kontynuowane dopóki utrzymuje się korzystne działanie terapeutyczne i pacjent dobrze toleruje leczenie memantyną. Przerwanie leczenia należy rozważyć, gdy wystąpi brak oznak działania terapeutycznego lub w przypadku złej tolerancji leczenia.
Dorośli:
Zwiększanie dawki
Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg. W celu zmniejszenia ryzyka działań niepożądanych dawka podtrzymująca jest osiągana przez stopniowe zwiększanie dawki o 5 mg na tydzień przez pierwsze 3 tygodnie, zgodnie z poniższym schematem:
1. tydzień (dzień 1-7):
Pacjent powinien przyjmować 0,5 ml roztworu (5 mg) raz na dobę, przez 7 dni.
2. tydzień (dzień 8-14):
Pacjent powinien przyjmować 1 ml roztworu (10 mg) raz na dobę, przez 7 dni.
3. tydzień (dzień 15-21):
Pacjent powinien przyjmować 1,5 ml roztworu (15 mg) raz na dobę, przez 7 dni.
Począwszy od 4. tygodnia:
Pacjent powinien przyjmować 2 ml roztworu (20 mg) raz na dobę. Dawka podtrzymująca:
Zalecana dawka podtrzymująca wynosi 20 mg (2 ml roztworu) na dobę.
Specjalne populacje Pacjenci w podeszłym wieku:
Na podstawie badań klinicznych określono, że dla pacjentów w wieku powyżej 65 lat zalecana dawka dobowa wynosi 20 mg (2 ml roztworu), zgodnie z opisanym powyżej schematem podawania leku.
Zaburzenie czynności nerek:
U pacjentów z nieznacznie zaburzoną czynnością nerek (klirens kreatyniny 50-80 ml/min) modyfikacja dawki nie jest wymagana. W przypadku pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny 30-49 ml/min) dawka dobowa powinna wynosić 10 mg (1 ml roztworu). Jeśli leczenie jest dobrze tolerowane przynajmniej przez 7 dni, to dawka może być zwiększona do 20 mg na dobę, zgodnie ze standardowym schematem zwiększania dawki. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny 5-29 ml/min) dawka dobowa powinna wynosić 10 mg (1 ml roztworu).
Zaburzenie czynności wątroby:
U pacjentów z nieznacznym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (stopień A i B w skali Childa-Pugha) nie ma potrzeby modyfikacji dawki. Nie ma dostępnych danych na temat stosowania memantyny u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. Nie zaleca się podawania produktu Memantyna NEUROPHARMA u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby.
Dzieci i młodzież:
Produkt Memantyna NEUROPHARMA nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Sposób podawania
Produkt Memantyna NEUROPHARMA powinien być przyjmowany raz na dobę, o tej samej porze. Roztwór może być przyjmowany z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z padaczką, z drgawkami w wywiadzie lub u pacjentów z czynnikami predysponującymi do padaczki.
Należy unikać równoczesnego stosowania antagonistów kwasu N-metylo-D-asparaginowego (NMDA), takich jak amantadyna, ketamina czy dekstrometorfan, ponieważ środki te wywierają wpływ na ten sam układ receptorowy co memantyna. Równoczesne podawanie tych środków może prowadzić do zwiększenia częstości występowania oraz nasilenia działań niepożądanych (głównie związanych z ośrodkowym układem nerwowym [OUN]) (patrz również punkt 4.5).
Należy uważnie monitorować stan pacjentów, u których występują czynniki, mogące prowadzić do zwiększenia pH moczu (patrz punkt 5.2 „Eliminacja"). Do czynników tych należą: drastyczne zmiany diety, np. diety mięsnej na wegetariańską lub przyjmowanie dużych dawek produktów alkalizujących
treść żołądkową. Przyczyną zwiększenia pH moczu może być również kwasica kanalikowo-nerkowa oraz ciężkie infekcje dróg moczowych wywołane przez bakterie z rodzaju Proteus.
Ponieważ z większości badań klinicznych wykluczono pacjentów ze świeżo przebytym zawałem mięśnia sercowego, z niewyrównaną zastoinową niewydolnością krążenia (NYHA nI-IV) lub niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, dostępna jest jedynie ograniczona ilość danych dotycząca podawania memantyny tym pacjentom. Z tego względu pacjentów z tymi schorzeniami należy podczas leczenia poddać wnikliwej obserwacji.
Substancje pomocnicze: Roztwór doustny zawiera sorbitol (E 420). Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego.
Z przeprowadzonych badań klinicznych oraz postmarketingowych dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące przedawkowania.
Objawy: Relatywnie duże przedawkowanie (odpowiednio 200 mg i 105 mg na dobę w ciągu 3 dni) zostało powiązane z wystąpieniem jedynie zmęczenia, osłabienia i (lub) biegunki lub też objawy nie wystąpiły. W przypadkach przedawkowania poniżej 140 mg lub gdy dawka była nieznana u pacjentów obserwowano objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (splątanie, senność, zawroty głowy, pobudzenie, agresja, omamy oraz zaburzony chód) i (lub) żołądkowo-jelitowe (wymioty i biegunka).
W przypadku największego przedawkowania, pacjent przeżył zażycie doustne 2000 mg memantyny i wykazywał objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (śpiączka przez 10 dni, a później podwójne widzenie i pobudzenie). U pacjenta zastosowano leczenie objawowe oraz plazmaferezę. Pacjent powrócił do zdrowia bez trwałych następstw.
W innym przypadku dużego przedawkowania, pacjent także przeżył i wyzdrowiał. Pacjent przyjął doustnie 400 mg memantyny. Wykazywał objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego takie jak: niepokój, psychoza, omamy wzrokowe, stan przeddrgawkowy, senność, stupor i utrata świadomości.
Leczenie: W przypadku przedawkowania leczenie powinno być objawowe. Nie jest dostępne specyficzne antidotum w przypadku zatrucia lub przedawkowania. Standardowe kliniczne procedury dotyczące usunięcia substancji czynnej np.: płukanie żołądka, podanie węgla leczniczego (przerwanie potencjalnego ponownego krążenia jelitowo-wątrobowego), zakwaszenie moczu, wymuszona diureza, powinny być odpowiednio zastosowane.
W przypadku objawów przedmiotowych i podmiotowych ogólnej nadpobudliwości ośrodkowego układu nerwowego (OUN), powinno się rozważyć ostrożne leczenie objawowe.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z otępieniem o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, leczonych chlorowodorkiem memantyny (1784 pacjentów) lub przyjmujących placebo (1595 pacjentów) ogólny wskaźnik częstości występowania reakcji niepożądanych nie różnił się znacząco w grupie przyjmującej chlorowodorek memantyny w porównaniu do grupy przyjmującej placebo; reakcje niepożądane miały zwykle nasilenie łagodne do umiarkowanego. Najczęstszymi reakcjami niepożądanymi, które z większą częstością występowały w grupie leczonej chlorowodorkiem memantyny w porównaniu z grupą otrzymującą placebo były: zawroty głowy (odpowiednio 6,3% versus 5,6%), ból głowy (5,2% versus 3,9%), zaparcia (4,6% versus 2,6%), senność (3,4% versus 2,2%) i nadciśnienie tętnicze (4,1% versus 2,8%).
Następujące reakcje niepożądane, wymienione w poniższej Tabeli, zostały zebrane podczas badań klinicznych chlorowodorku memantyny oraz od momentu wprowadzenia do obrotu. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Reakcje niepożądane uszeregowano według klasyfikacji układów i narządów, używając następującej konwencji: bardzo często (≥ 1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze |
Niezbyt często |
Zakażenia grzybicze |
Zaburzenia układu odpornościowego |
Często |
Nadwrażliwość na lek |
Zaburzenia psychiczne |
Często |
Senność |
Niezbyt często |
Splątanie |
|
Niezbyt często |
Omamy1 |
|
Nieznane |
Reakcje psychotyczne2 |
|
Zaburzenia układu nerwowego |
Często |
Zawroty głowy |
Często |
Zaburzenia równowagi |
|
Niezbyt często |
Nieprawidłowy chód |
|
Bardzo rzadko |
Napady padaczkowe |
|
Zaburzenia serca |
Niezbyt często |
Niewydolność serca |
Zaburzenia naczyniowe |
Często |
Nadciśnienie tętnicze |
Niezbyt często |
Zakrzepica żylna/zatorowość |
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
Często |
Duszność |
Zaburzenia żołądka i jelit |
Często |
Zaparcia |
Niezbyt często |
Wymioty |
||
Nieznane |
Zapalenie trzustki2 |
||
Zaburzenia wątroby i |
dróg zółciowych |
Często Nieznane |
Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych Zapalenie wątroby |
Zaburzenia ogólne i podania |
stany w miejscu |
Często Niezbyt często |
Bóle głowy Zmęczenie |
1 Omamy obserwowano głównie u pacjentów z ciężkim nasileniem choroby Alzheimera.
2 Pojedyncze przypadki odnotowane po wprowadzeniu leku do obrotu.
Choroba Alzheimera wiąże się z depresją, myślami samobójczymi i samobójstwami. Po wprowadzeniu leku do obrotu, u pacjentów leczonych chlorowodorkiem memantyny raportowano takie przypadki.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu} e-mail:adr@urpl.gov.pl.
Brak danych klinicznych dotyczących stosowania memantyny w czasie ciąży. Wyniki badań przeprowadzonych na zwierzętach wskazują na istnienie potencjalnego ryzyka zahamowania wewnątrzmacicznego wzrostu płodu przy poziomach ekspozycji identycznych lub minimalnie
wyższych od poziomów ekspozycji u ludzi (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Memantyny nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne.
Nie wiadomo, czy memantyna przenika do mleka matki. Jednak jest to możliwe ze względu na lipofilne właściwości leku. Kobiety przyjmujące memantynę nie powinny karmić piersią.
Choroba Alzheimera o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim zazwyczaj powoduje upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania maszyn. Produkt Memantyna NEUROPHARMA wywiera nieznaczny lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, w związku z czym pacjentów leczonych w warunkach ambulatoryjnych należy poinformować o konieczności zachowania szczególnych środków ostrożności.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja o działaniu łagodzącym objawy choroby Alzheimera. Blokuje receptor NMDA oraz 5-HT3, dzięki czemu dochodzi do zahamowania zjawisk związanych z zaburzeniami czynności neuronów. Stosowana jest w chorobie Alzheimera o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu (podczas terapii dochodzi do stabilizacji czynności życiowych i funkcji poznawczych chorego).
Demencja Demencja, nazywana też otępieniem, to choroba, która dotyka głównie ludzi starszych. Czy można zauważyć jej objawy w początkowej fazie? Trudno je rozpoznać. Czasem są bowiem niepozorne i wielu z nas nie zwraca na nie uwagi. Problemy z pamięcią,...
U osób starszych brak ruchu wpływa na ryzyko demencji na równym poziomie jak predyspozycje genetyczne. Taka konkluzja wynikła z nowego badania opublikowanego w czasopiśmie „Journal of Alzheimer's Disease". Na całym świecie obecnych jest około 47,5...
Ryzyko wystąpienia demencji wzrasta wraz z wiekiem. Dla wielu z nas, otępienie starcze ma głównie związek z chorobą Alzheimera. Warto jednak wspomnieć o innych chorobach, takich jak choroba Parkinsona, czy też** otępienie z ciałkami Levego**. Według...
Ludzie, którzy mówią w dwóch lub więcej językach mogą znosić niszczące działanie choroby Alzheimera lepiej niż ci, którzy opanowali tylko jeden język, mówi nowe badanie włoskich naukowców. Osoby, które posługują się kilkoma językami, mają więcej połączeń...
Naukowcy donoszą, że ich odkrycie kwestionuje dotychczasowy sposób myślenia o osobach chorych na Alzheimera. Naukowcy twierdzą, że kilka osób w wieku powyżej 90 lat miało doskonałą pamięć, mimo że ich mózgi wykazywały oznaki choroby Alzheimera. Znaczenie...
Choroba Alzheimera, jak inne choroby demencyjne, stają się wyzwaniem współczesnego świata. Wydłużanie się długości życia sprzyja zwiększaniu występowania tego typu chorób. Niestety do tej pory nie opracowano skutecznych metod leczenia. Jednak wielu specjalistów...
Choroba Alzheimera jest najczęstszą postacią otępienia starczego. Niestety, wciąż jest nieuleczalna. Zmiany w mózgu prowadzą do pogorszenia jakości życia pacjenta, utraty sprawności i wreszcie do nieuchronnej śmierci. Rozpoznano to schorzenie na początku...
Nowoczesne technologie w medycynie Telemedycyna jest dziedziną łączącą nowoczesne technologie z medycyną. Daje możliwość zdalnej pomocy medycznej osobom, które tego potrzebują. Za pomocą telefonu czy komputera możliwy jest monitoring stanu zdrowia lub...
Nowa analiza wskazuje zaskakująco niskie wskaźniki poważnych konsekwencji wynikających z błędów medycznych wpływających na życie i zdrowie mieszkańców domów opieki, pomimo faktu, że błędy te pozostają dość powszechne. Badacze zauważają, że nie jest jasne,...
W Polsce choroba Alzheimera dotyczy blisko 250 tysięcy seniorów. Biorąc pod uwagę zaawansowanie zmian i praktyczną nieodwracalność demencji, opieka nad takimi pacjentami jest bardzo skomplikowana. Większość chorych na alzheimera żyje w domach i opiekę...
Komentarze