Meloxicamum 123Ratio (Melotev) - dawkowanie
Do stosowania doustnego.
Całkowitą dawkę dobową należy przyjąć jednorazowo, popijając ją
wodą lub innym płynem, podczas posiłku.
Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez
najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko
wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.4).
Należy okresowo kontrolować potrzebę pacjenta dotyczącą
objawowego zmniejszenia dolegliwości oraz odpowiedź na leczenie,
szczególnie u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów.
Zaostrzenie choroby zwyrodnieniowej stawów: 7,5 mg na dobę.
Jeśli konieczne, w przypadku braku poprawy, dawkę można zwiększyć
do 15 mg na dobę (jedna tabletka 15 mg).
Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniającego zapalenia
stawów kręgosłupa: 15 mg na dobę (jedna tabletka 15 mg) (patrz
także „Specjalne grupy pacjentów”).
W zależności od odpowiedzi terapeutycznej dawkę można zmniejszyć
do 7,5 mg na dobę.
NIE NALEŻY PRZEKRACZAĆ DAWKI 15 mg na dobę.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci ze zwiększonym ryzykiem
wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 5.2):
Zalecana dawka w długotrwałej terapii reumatoidalnego zapalenia
stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa u pacjentów w
podeszłym wieku wynosi 7,5 mg na dobę. U pacjentów ze zwiększonym
ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych należy rozpocząć
leczenie dawką 7,5 mg na dobę (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności nerek (patrz punkt 5.2):
U pacjentów dializowanych, z ciężką niewydolnością nerek, nie
należy przekraczać dawki 7,5 mg na dobę. U pacjentów z łagodnymi do
umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (np. pacjenci z
klirensem kreatyniny większym niż 25 ml/min) nie jest wymagane
zmniejszenie dawki. (Pacjenci niedializowani z ciężką
niewydolnością nerek, patrz punkt 4.3).
Zaburzenia czynności wątroby (patrz punkt 5.2):
U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności
wątroby nie jest wymagane zmniejszenie dawki. (Pacjenci z ciężkimi
zaburzeniami czynności wątroby, patrz punkt 4.3).
Dzieci i młodzież:
Nie należy stosować meloksykamu u dzieci i młodzieży poniżej 16
lat (patrz punkt 4.3).
Dostępne są inne dawki meloksykamu, które mogą być bardziej
odpowiednie.
Meloxicamum 123Ratio (Melotev) - środki ostrożności
Przyjmowanie produktu leczniczego w najmniejszej dawce
skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów
zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.2
oraz wpływ na przewód pokarmowy i układ krążenia poniżej).
Nie należy przekraczać zalecanej maksymalnej dawki dobowej, ani
stosować dodatkowych NLPZ w przypadku braku zadowalającego wyniku
leczenia, ponieważ może to zwiększyć działanie toksyczne, a zalety
tego leczenia nie zostały potwierdzone. Należy unikać równoczesnego
stosowania innych leków z grupy NLPZ zawierających selektywne
inhibitory cyklooksygenazy-2 (patrz punkt 4.5).
Nie zaleca się stosowania meloksykamu u pacjentów z ostrym
bólem.
W przypadku braku poprawy po kilku dniach, należy ponownie
ocenić kliniczne korzyści leczenia.
Przed rozpoczęciem leczenia meloksykamem należy się upewnić, czy
występujące w przeszłości choroby, takie jak zapalenie przełyku,
zapalenie błony śluzowej żołądka i (lub) choroba wrzodowa żołądka i
(lub) dwunastnicy, zostały całkowicie wyleczone. Rutynowo należy
zwrócić szczególną uwagę na możliwość wystąpienia nawrotu choroby u
pacjentów z takim wywiadem leczonych meloksykamem.
Wpływ na układ pokarmowy
W każdym momencie leczenia lekami z grupy NLPZ odnotowywano
występowanie krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub
perforacji, które mogą być nawet śmiertelne, z lub bez objawów
ostrzegawczych bądź występujących wcześniej ciężkich zdarzeń
dotyczących przewodu pokarmowego.
Ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego,
owrzodzenia lub perforacji zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki
leku z grupy NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i (lub)
dwunastnicy w wywiadzie, szczególnie powikłane krwawieniem lub
perforacją (patrz punkt 4.3) oraz u pacjentów w podeszłym wieku. U
tych pacjentów leczenie należy prowadzić stosując najmniejszą
możliwą dawkę terapeutyczną. U tych pacjentów należy rozważyć
leczenie skojarzone z lekami osłonowymi (np. mizoprostolem lub
inhibitorami pompy protonowej), jak również u pacjentów
wymagających jednoczesnego stosowania małych dawek kwasu
acetylosalicylowego lub innych leków mogących zwiększać ryzyko
działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego (patrz
poniżej oraz punkt 4.5).
Pacjenci, u których wystąpiło działanie toksyczne na przewód
pokarmowy w wywiadzie, szczególnie w podeszłym wieku, powinni
zgłaszać wszelkie niepokojące objawy dotyczące przewodu pokarmowego
(szczególnie krwawienie), w szczególności na początku leczenia.
Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących
jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub
krwawienia, takich jak heparyna w dawkach leczniczych lub stosowana
u pacjentów w podeszłym wieku, leki przeciwzakrzepowe takie jak
warfaryna lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, jak kwas
acetylosalicylowy (w pojedynczej dawce ≥1 g lub ≥3 g na dobę)
(patrz punkt 4.5).
W przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub
owrzodzenia u pacjentów przyjmujących meloksykam, należy odstawić
produkt leczniczy.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktów
leczniczych z grupy NLPZ u pacjentów z zaburzeniami przewodu
pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
choroba Crohna), ponieważ istniejąca choroba może ulec zaostrzeniu
(patrz punkt 4.8).
Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe
Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie lub łagodną do
umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, z zatrzymaniem płynów
i z obrzękami należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe
zalecenia. Zatrzymanie płynów i obrzęki były zgłaszane w związku z
leczeniem NLPZ.
Zaleca się kliniczną kontrolę ciśnienia tętniczego w spoczynku u
pacjentów z grupy ryzyka, szczególnie w trakcie rozpoczynania
leczenia meloksykamem.
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że
przyjmowanie niektórych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w
tym meloksykamu (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest
związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka wystąpienia zatorów
tętnic (np. zawał serca lub udar). Dane te są niewystarczające, aby
wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania meloksykamu.
Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową
niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic
obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgu powinni być leczeni
meloksykamem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować
przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami
ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze,
hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).
Zaburzenia skóry
Bardzo rzadko, u pacjentów leczonych lekami z grupy NLPZ,
odnotowano występowanie ciężkich reakcji skórnych, niektórych
śmiertelnych, w tym złuszczające zapalenie skóry, zespół
StevensaJohnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka
(patrz punkt 4.8). Ryzyko wystąpienia opisanych reakcji wydaje się
być największe na początku leczenia, w większości przypadków objawy
występowały w ciągu pierwszego miesiąca leczenia. Produkt leczniczy
Melotev należy odstawić w przypadku wystąpienia wysypki skórnej,
zmian chorobowych dotyczących błon śluzowych lub jakichkolwiek
innych objawów nadwrażliwości.
Wskaźniki czynności wątroby i nerek
Tak jak w przypadku większości NLPZ opisywano przemijające
zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, zwiększenie
stężenia bilirubiny lub innych wskaźników czynności wątroby w
surowicy, zwiększenia stężenia kreatyniny i azotu mocznikowego we
krwi, a także innych zaburzeń we wskaźnikach laboratoryjnych. W
większości przypadków zaburzenia są przemijające i niewielkie.
Niemniej jednak, jeśli te zaburzenia są znamienne, należy odstawić
meloksykam i przeprowadzić odpowiednią diagnostykę.
Czynnościowa niewydolność nerek
NLPZ hamując działanie prostaglandyn polegające na rozszerzaniu
naczyń w nerkach, mogą prowadzić do czynnościowej niewydolności
nerki przez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej. To działanie
niepożądane jest zależne od dawki. Należy uważnie monitorować
czynność nerek i diurezę szczególnie na początku leczenia lub po
zwiększeniu dawki, u pacjentów z następującymi czynnikami
ryzyka:
- u pacjentów w podeszłym wieku,
- jednocześnie stosujących leki z grupy inhibitorów
konwertazy angiotensyny (ang.IECA), antagonistów angiotensyny II,
sartany, leki moczopędne (patrz punkt 4.5),
- z hipowolemią (niezależnie od przyczyny),
- z zastoinową niewydolnością serca,
- z zespołem nerczycowym,
- z nefropatią toczniową,
- z ciężką niewydolnością wątroby (albuminy surowicy <
25 g/l lub wynik ≥10 w skali ChildPugha).
W rzadkich przypadkach, NLPZ mogą powodować śródmiąższowe
zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, martwicę rdzenia
nerki lub zespół nerczycowy.
Dawka meloksykamu u pacjentów w końcowym stadium niewydolności
nerek, poddawanych hemodializie nie powinna być wyższa niż 7,5 mg.
Nie jest wymagane zmniejszenie dawki u pacjentów z łagodną do
umiarkowanej niewydolnością nerek (tj. u pacjentów z klirensem
kreatyniny powyżej 25 ml/min).
Zatrzymanie sodu, potasu i wody
U pacjentów z niewydolnością serca lub nadciśnieniem tętniczym
stosowanie NLPZ może powodować zatrzymywanie sodu, potasu i wody
oraz zaburzenia działania natriuretycznego leków moczopędnych.
Dodatkowo działanie przeciwnadciśnieniowe może zostać zmniejszone
(patrz punkt 4.5). W wyniku tego obrzęk, niewydolność serca lub
nadciśnienie tętnicze mogą zwiększyć się lub nasilić. Zaleca się
monitorowanie kliniczne pacjentów z grup ryzyka (patrz punkty 4.2 i
4.3).
Hiperkaliemia
Hiperkaliemia może być związana z cukrzycą lub jednoczesnym
leczeniem, które wiadomo, że zwiększa stężenie potasu we krwi
(patrz punkt 4.5). Zaleca się regularne monitorowanie stężenia
potasu w takich przypadkach.
Inne ostrzeżenia i środki ostrożności
Ze względu na gorszą tolerancję działań niepożądanych należy
uważnie obserwować pacjentów w podeszłym wieku, wrażliwych lub
osłabionych. Tak jak w przypadku innych NLPZ, szczególną ostrożność
zaleca się u pacjentów w podeszłym wieku, u których występują
często zaburzenia czynności nerek, wątroby lub serca.
U pacjentów w podeszłym wieku działania niepożądane związane z
leczeniem lekami z grupy NLPZ występują częściej, zwłaszcza
krwawienia z przewodu pokarmowego i perforacje, które mogą
zakończyć się zgonem (patrz punkt 4.2).
Meloksykam, tak jak i inne NLPZ, może maskować objawy
istniejącego zakażenia.
Stosowanie meloksykamu, podobnie jak innych leków
zmniejszających syntezę cyklooksygenazy prostaglandynowej, może
zaburzać płodność, w związku z powyższym nie jest zalecane u
kobiet, które planują ciążę. Należy rozważyć odstawienie
meloksykamu u kobiet z zaburzeniami płodności lub poddanych
diagnostyce przyczyn bezpłodności.
Produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie należy stosować produktu
leczniczego u pacjentów z rzadkimi, dziedzicznymi chorobami, takimi
jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy (typu Lapp) lub
zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy.
Meloxicamum 123Ratio (Melotev) - przedawkowanie
W wyniku ostrego przedawkowania NLPZ występujące objawy są
zwykle ograniczone do letargu, senności, nudności, wymiotów i bólu
w nadbrzuszu, które zazwyczaj przemijają po zastosowaniu leczenia
wspomagającego. Może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego.
Ciężkie zatrucie może powodować nadciśnienie tętnicze, ostrą
niewydolność nerek, zaburzenia czynności wątroby, depresję
oddechową, śpiączkę, drgawki, zapaść sercowo-naczyniową i
zatrzymanie czynności serca. Reakcje anafilaktoidalne były
zgłaszane po zastosowaniu NLPZ w dawkach terapeutycznych, mogą
występować również po przedawkowaniu.
U pacjentów należy zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące
w przypadku przedawkowania leków z grupy NLPZ. W badaniach
klinicznych zaobserwowano, po doustnym podaniu cholestyraminy w
dawce 4 g trzy razy na dobę, przyspieszone wydalanie
meloksykamu.
Meloxicamum 123Ratio (Melotev) - przeciwwskazania
Produkt leczniczy jest przeciwwskazany w następujących
sytuacjach:
• trzeci trymestr ciąży i laktacja (patrz punkt 4.6),
• nadwrażliwość na meloksykam, na którąkolwiek substancję
pomocniczą lub nadwrażliwość na substancje o podobnym mechanizmie
działania jak np. niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), kwas
acetylosalicylowy. Nie należy stosować tego produktu leczniczego u
pacjentów, u których po podaniu kwasu acetylosalicylowego lub
innego NLPZ wystąpiły objawy astmy, polipy nosa, obrzęk
naczynioruchowy lub pokrzywka,
• stwierdzone w wywiadzie krwawienia z przewodu pokarmowego
lub perforacje, związane z wcześniejszym leczeniem lekami z grupy
NLPZ,
• czynna lub stwierdzona w wywiadzie nawracająca choroba
wrzodowa i (lub) krwawienie z przewodu pokarmowego (co najmniej dwa
wyraźne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia),
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby,
• pacjenci nie dializowani z ciężką niewydolnością
nerek,
• krwawienie z przewodu pokarmowego, stwierdzony w
wywiadzie krwotok naczyniowomózgowy lub inne krwawienia, ciężka
niewydolność serca.
Meloxicamum 123Ratio (Melotev) - działania niepożądane
a) Opis ogólny
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że
przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych
dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka wystąpienia
zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar), (patrz punkt 4.4).
Odnotowano obrzęk, nadciśnienie tętnicze oraz niewydolność serca
związane z leczeniem lekami z grupy NLPZ.
Najczęściej obserwowane działania niepożądane dotyczą przewodu
pokarmowego. Może wystąpić choroba wrzodowa żołądka, perforacje lub
krwawienie z przewodu pokarmowego, czasami nawet śmiertelne,
szczególnie u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4). Po podaniu
produktu odnotowano nudności, wymioty, biegunkę, wzdęcia, zaparcia,
niestrawność, ból brzucha, smoliste stolce, krwawe wymioty,
wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie
zapalenia jelita grubego i choroby Crohna (patrz punkt 4.4).
Rzadziej odnotowywano zapalenie błony śluzowej żołądka.
Częstości występowania działań niepożądanych podanych poniżej
oparte są na zdarzeniach zgłaszanych w 27 badaniach klinicznych
trwających co najmniej 14 dni. Dane opierają się na badaniach z
udziałem 15197 pacjentów leczonych dawką dobową 7,5 mg lub 15 mg
meloksykamu w postaci tabletek lub kapsułek przez okres jednego
roku.
Podano również działania niepożądane, które zostały opisane po
wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.
Działania niepożądane podzielono pod względem częstości
występowania, na następujące grupy:
Bardzo często (1/10); często (1/100, < 1/10); niezbyt
często (1/1000, < 1/100); rzadko (1/10 000, < 1/1000);
bardzo rzadko (< 1/10 000) , częstość nieznana (częstość nie
może być określona na podstawie dostępnych danych).
b) Tabela działań niepożądanych
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Niezbyt często: niedokrwistość
Rzadko: zaburzenia morfologii krwi (w tym zaburzenia ilości
białych krwinek), małopłytkowość, leukopenia
Bardzo rzadko: przypadki agranulocytozy (patrz punkt c)
Zaburzenia układu immunologicznego:
Niezbyt często: reakcje alergiczne inne niż reakcje
anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne Częstość nieznana: reakcje
anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne
Zaburzenia psychiczne:
Rzadko: zmienny nastrój, koszmary senne
Częstość nieznana: splątanie, dezorientacja
Zaburzenia układu nerwowego:
Często: bóle głowy
Niezbyt często: zawroty głowy, senność
Zaburzenia oka:
Rzadko: zaburzenia widzenia łącznie z zamazanym widzeniem,
zapalenie spojówek
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt często: zawroty głowy
Rzadko: szumy uszne
Zaburzenia serca:
Rzadko: kołatanie serca
Niewydolność serca odnotowano w związku z leczeniem NLPZ.
Zaburzenia naczyniowe:
Niezbyt często: zwiększenie ciśnienia tętniczego (patrz punkt
4.4), gorąca zaczerwienienie skóry
Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i
śródpiersia:
Rzadko: napady astmy u pacjentów z alergią na kwas
acetylosalicylowy lub inne leki z grupy NLPZ
Zaburzenia żołądka i jelit:
Bardzo często:
|
niestrawność, nudności, wymioty, bóle brzucha, zaparcia,
wzdęcia, biegunka
|
Niezbyt często:
|
utajone lub makroskopowe krwawienia z przewodu pokarmowego,
zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej
żołądka, odbijanie
|
Rzadko:
|
zapalenie jelita grubego, owrzodzenie żołądka i (lub)
dwunastnicy, owrzodzenie przełyku
|
Bardzo rzadko:
|
perforacja przewodu pokarmowego
|
Krwotok z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacje mogą,
zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, mieć ciężki przebieg
czasem zakończony zgonem (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Niezbyt często: zaburzenia czynności wątroby (np. zwiększenie
aktywności aminotransferaz lub stężenia bilirubiny) Bardzo rzadko:
zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Niezbyt często: obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka
Rzadko: zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze
oddzielanie się naskórka, pokrzywka
Bardzo rzadko: pęcherzowe zapalenie skóry, rumień
wielopostaciowy Częstość nieznana: nadwrażliwość na światło
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Niezbyt często: retencja sodu i wody, hiperkaliemia (patrz
punkty 4.4 i 4.5), zaburzenia wskaźników czynności nerek (np.
zwiększenie stężenia kreatyniny lub mocznika)
Bardzo rzadko: ostra niewydolność nerek, szczególnie u pacjentów
z czynnikami ryzyka (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Niezbyt często: obrzęki, w tym obrzęki kończyn dolnych
c) Informacje Charakteryzujące Indywidualne Ciężkie i (lub)
Często Występujące Działania Niepożądane
U pacjentów leczonych meloksykamem i innymi potencjalnie
mielotoksycznymi lekami zgłoszono bardzo rzadkie przypadki
agranulocytozy (patrz punkt 4.5).
d) Działania niepożądane, które nie zostały jeszcze
zaobserwowane w związku ze stosowaniem tego produktu, ale
które są powszechnie znane w przypadku innych związków tej
klasy
Zgłaszano organiczne uszkodzenie nerek prawdopodobnie w wyniku
ostrej niewydolności nerek:
w bardzo rzadkich przypadkach śródmiąższowe zapalenie nerek,
ostra martwica kanalików nerkowych, zespół nerczycowy i martwica
brodawek nerkowych (patrz punkt 4.4).
Komentarze