Marcaine Adrenaline 0.5%

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
roztwór do wstrzykiwań
Dawka
(5mg+0,005mg)/ml
Ilość
5 fiol.a 20ml
Typ
Bez recepty
Refundacja
Nie
Producent: ASTRAZENECA AB

Marcaine Adrenaline 0.5% - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:

Marcaine Adrenaline 0.5% - ulotka preparatu

Marcaine Adrenaline 0.5% - opis

Produkt Marcaine-Adrenaline 0,5% można stosować w następujących wskazaniach, szczególnie jeśli wymagany jest długi czas trwania znieczulenia:

• znieczulenie nasiękowe, • znieczulenie nerwów obwodowych,

• znieczulenie zewnątrzoponowe.

Produkt Marcaine-Adrenaline 0,5% jest szczególnie zalecany w leczeniu bólu (np. podczas porodu), gdyż po jego zastosowaniu blokada czuciowa jest silniejsza niż blokada ruchowa.

Marcaine Adrenaline 0.5% - skład

1 ml roztworu zawiera 5 mg chlorowodorku bupiwakainy (Bupivacaini hydrochloridum) oraz winian adrenaliny w ilości odpowiadającej 5 μg adrenaliny (Epinephrinum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Marcaine Adrenaline 0.5% - dawkowanie

Podanie nadtwardówkowe lub okołonerwowe.

Dorośli i młodzież w wieku od 12 lat

W poniższej tabeli znajdują się zalecenia dotyczące dawkowania produktu w najczęściej stosowanych technikach znieczulenia. Dawka indywidualna powinna być wyliczona z uwzględnieniem doświadczenia lekarza oraz stanu ogólnego pacjenta.

W przypadku stosowania przedłużonego znieczulenia poprzez wykorzystanie techniki znieczulenia ciągłego lub powtarzanych dawek należy rozważyć możliwość osiągnięcia toksycznego stężenia w osoczu lub wystąpienia miejscowego uszkodzenia nerwów.

Zalecane dawkowanie

 

Stężenie

mg/ml

Objętość ml

Dawka mg

Początek działania minuty

Czas działania godziny

Znieczulenie do zabiegu chirurgicznego

       

Zewnątrzoponowe lędźwiowe

         

do zabiegu chirurgicznego1)

5,0

7,5

15-30

15-20

75-150

112,5-150

15-30

10-15

2-3

3-4

Zewnątrzoponowe lędźwiowe

         

do cięcia cesarskiego1)

5,0

15-30

75-150

15-30

2-3

Zewnątrzoponowe piersiowe

         

do zabiegu chirurgicznego1)

2,5

5,0

5-15

5-10

12,5-37,5

25-50

10-15

10-15

1,5-2

2-3

Zewnątrzoponowe krzyżowe1)

2,5

5,0

20-30

20-30

50-75

100-150

20-30

15-30

1-2

2-3

Blokada nerwów obwodowych2)

(splot barkowy, udowy, kulszowy)

5,0

10-35

50-175

15-30

4-8

Znieczulenie nasiękowe, blokady małych nerwów

2,5

5,0

7,5

< 60

≤30

≤20

< 150

≤150

7,5-150

1-3

1-10

2-10

3-4

3-8

6-10

Leczenie ostrego bólu

       

Zewnątrzoponowe lędźwiowe

         

Dawka pojedyncza3) (np. znieczulenie w okresie pooperacyjnym)

2,5

6-15 minimalny odstęp pomiędzy dawkami to 30 minut

15-37,5 minimalny odstęp pomiędzy dawkami

to 30 minut

2-5

1-2

Znieczulenie ciągłe4)

1,25

2,5

10-15/ godzinę 5-7,5/

godzinę

12,5-18,8/ godzinę 12,5-18,8/

Godzinę

   

Znieczulenie ciągłe podczas porodu4)

1,25

5-10/ godzinę

6,25-12,5/

Godzinę

   

Zewnątrzoponowe piersiowe

Znieczulenie ciągłe

1,25

2,5

5-10/ godzinę 4-7,5/

godzinę

6,3-12,5/ godzinę 10-18,8/

Godzinę

   

Znieczulenie dostawowe6) (np.

znieczulenie do artroskopii kolana)

2,5

≤40

≤1005)

5-10

2-4 godziny od odstawienia

Znieczulenie nasiękowe, blokady małych nerwów

2,5

≤60

≤150

1-3

3-4

1)

Dawka uwzględnia dawkę próbną.

2)

W przypadku znieczulenia dużych nerwów dawkę należy dostosować w zależności od miejsca podania i stanu ogólnego pacjenta. Znieczulenie nerwów międzyżebrowych i splotu barkowego z dostępu nadobojczykowego wiąże się ze zwiększoną częstością ciężkich działań niepożądanych, niezależnie od użytego do znieczulenia miejscowego anestetyku, (patrz punkt 4.4). 3) Dawka całkowita ≤400 mg/24 godziny.

4)

Roztwór ten jest często stosowany w znieczuleniu zewnątrzoponowym do leczenia bólu w połączeniu z lekiem opioidowym. Dawka całkowita ≤400 mg/24 godziny.

5)

Jeżeli jednocześnie u pacjenta jest stosowana bupiwakaina w innych technikach znieczulenia całkowita podana dawka bupiwakainy nie powinna przekraczać 150 mg.

6)

po dopuszczeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki chondrolizy u pacjentów otrzymujących

po operacji ciągłą infuzję do stawu miejscowego środka znieczulającego. Takie wskazanie nie jest zatwierdzone dla produktu Marcaine-Adrenaline (patrz punkt 4.4).

Wymienione w tabeli dawki uważa się za wystarczające do wystąpienia znieczulenia u dorosłego pacjenta. Początek działania i czas działania może być różny u poszczególnych pacjentów. Wartości podane w tabeli to zazwyczaj wymagany zakres dawek. Należy uwzględnić różne czynniki mogące wpływać na poszczególne techniki znieczulenia oraz indywidualne wymagania pacjenta. Czas działania w porównaniu do podanego w tabeli może być dłuższy ze względu na zawartość adrenaliny w produkcie. Stosując duże dawki produktu należy zachować ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia ogólnoustrojowego działania adrenaliny.

Należy unikać niepotrzebnego stosowania dużych dawek lokalnych anestetyków. W celu uzyskania całkowitej blokady wszystkich włókien nerwowych w dużych nerwach konieczne są większe stężenia leku. Do uzyskania całkowitej blokady mniejszych nerwów lub znieczulenia o mniejszej sile (np.

zniesienie bólu porodowego) wskazane jest zastosowanie mniejszych stężeń. Objętość podanego leku decyduje o wielkości obszaru znieczulenia.

Zaleca się uważną aspirację przed i podczas podawania leku w celu uniknięcia podania donaczyniowego. Dawkę główną należy wstrzykiwać powoli, z szybkością 25 do 50 mg/min lub podawać lek w dawkach podzielonych. Jednocześnie należy uważnie kontrolować czynności fizjologiczne i utrzymywać kontakt słowny z pacjentem. Przed podaniem leku do przestrzeni zewnątrzoponowej, zaleca się zastosowanie dawki próbnej 3 do 5 ml roztworu bupiwakainy z adrenaliną. Niezamierzone podanie donaczyniowe leku można rozpoznać na podstawie przemijającego przyspieszenia czynności serca, a niezamierzone podanie do przestrzeni podpajęczynówkowej po wystąpieniu objawów blokady nerwowej. W przypadku wystąpienia ostrych objawów toksyczności, należy natychmiast przerwać podawanie leku.

Dotychczasowe obserwacje wskazują, że dawka dobowa 400 mg jest dobrze tolerowana przez przeciętnego dorosłego.

Dzieci w wieku od 1 do 12 lat

Zalecane dawkowanie

 

Stężenie mg/ml

Objętość ml

Dawka mg

Początek działania minuty

Czas działania godziny

Leczenie ostrego bólu

(w okresie około i pooperacyjnym)

         

Zewnątrzoponowe krzyżowe

2,5

0,6-0,8

1,5-2

20-30

2-6

Zewnątrzoponowe lędźwiowe

2,5

0,6-0,8

1,5-2

20-30

2-6

Zewnątrzoponowe piersiowe

2,5

0,6-0,8

1,5-2

20-30

2-6

Wymienione w tabeli dawki uważa się za zalecane do stosowania u dzieci. Pojedynczy pacjenci mogą wymagać innych dawek. U dzieci z dużą masą ciała często konieczne jest zmniejszenie dawki. Dawkę należy ustalić w oparciu o prawidłową masę ciała. Należy uwzględnić różne czynniki mogące wpływać na poszczególne techniki znieczulenia oraz indywidualne wymagania pacjenta.

Zalecana dawka u dzieci to 2 mg/kg masy ciała.

Marcaine Adrenaline 0.5% - środki ostrożności

Zanotowano przypadki zatrzymania akcji serca i śmierci podczas stosowania bupiwakainy do znieczulenia zewnątrzoponowego lub obwodowej blokady nerwów. W niektórych przypadkach powrót wydolnego hemodynamicznie rytmu serca następował po długo trwającym postępowaniu resuscytacyjnym. Opisywano również przypadki nieskutecznej resuscytacji, mimo prawidłowego sposobu jej wykonania.

Tak jak inne leki miejscowo znieczulające, bupiwakaina stosowana w znieczuleniach związanych z wystąpieniem dużych stężeń leku we krwi, może dawać objawy toksyczności ostrej ze strony układu nerwowego i układu sercowo-naczyniowego. Dzieje się tak, szczególnie po niezamierzonym donaczyniowym podaniu leku. W przypadku dużych stężeń ogólnoustrojowych bupiwakainy obserwowano komorowe zaburzenia rytmu, migotanie komór, nagłe zatrzymanie akcji serca i zgon.

Techniki znieczulenia regionalnego powinny być stosowane w ośrodkach zatrudniających przeszkolony personel i odpowiednio wyposażonych. Powinny być dostępne: wyposażenie i leki konieczne do monitorowania i resuscytacji pacjenta. Pacjenci powinni być w jak najlepszym stanie ogólnym i mieć zapewniony przed zabiegiem dostęp do żyły. Lekarz prowadzący znieczulenie powinien postępować tak, aby uniknąć niezamierzonego donaczyniowego podania leku, powinien być odpowiednio wyszkolony oraz znać metody diagnozowania i postępowania w przypadku wystąpienia działań niepożądanych, ostrych objawów toksyczności lub innych komplikacji (patrz punkt 4.8 i 4.9).

Do wykonania znieczulenia dużych pni nerwowych wymagane jest użycie dużych objętości leku miejscowo znieczulającego. Często obszary, w których wykonuje się ten rodzaj znieczulenia są dobrze unaczynione lub znieczulenie wykonuje się w okolicy dużych naczyń. W związku z tym zwiększa się ryzyko podania donaczyniowego leku lub wchłonięcia się dużej dawki leku do krążenia ogólnego i zwiększenia jego stężenia w osoczu.

Pacjenci w złym stanie ogólnym, wynikającym z wieku lub innych schorzeń np. ciężkiej choroby wątroby lub ciężkiej niewydolności nerek wymagają szczególnej uwagi, chociaż często u tej grupy pacjentów jest wskazane wykonanie znieczulenia regionalnego. Należy zachować szczególne środki ostrożności stosując leki miejscowo znieczulające u pacjentów z częściowym lub całkowitym blokiem przewodzenia w mięśniu sercowym ze względu na możliwość zahamowania przewodzenia. U pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron) należy zachować szczególną ostrożność i wdrożyć monitorowanie EKG, ze względu na możliwość sumowania się wpływu tych leków na serce.

Po dopuszczeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki chondrolizy u pacjentów otrzymujących miejscowe środki znieczulające w ciągłej infuzji do stawu, w okresie pooperacyjnym. Większość przypadków chondrolizy dotyczyła stawu barkowego. Z powodu wielokrotnie złożonych czynników i niekonsekwencji w literaturze naukowej dotyczącej mechanizmu działania, częstość występowania nie została ustalona. Dostawowa ciągła infuzja nie jest zatwierdzonym sposobem podania leku Marcaine.

W czasie trwania znieczulenia zewnątrzoponowego może wystąpić hipotensja oraz bradykardia. Ryzyko wystąpienia tych objawów można zmniejszyć przez podanie przed znieczuleniem roztworów elektrolitów lub koloidów dożylnie lub podając leki obkurczające naczynia. W przypadku wystąpienia hipotensji należy podać dożylnie efedrynę w dawce od 5 do 10 mg. Jeśli jest to konieczne dawkę można powtórzyć. Dawka efedryny stosowana u dzieci zależy od wieku i masy ciała.

Podczas znieczulenia zewnątrzoponowego może dojść do zahamowania układu sercowo-naczyniowego, szczególnie narażeni są pacjenci z hipowolemią. Znieczulenie zewnątrzoponowe należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami układu krążenia.

Znieczulenia regionalne wykonywane w okolicy głowy i szyi, niezależnie od zastosowanego leku znieczulenia miejscowego, związane jest z większą częstością ciężkich działań niepożądanych. Niezamierzone dotętnicze podanie leku może powodować objawy toksyczności ze strony mózgu, nawet po podaniu małych dawek leku.

Lek podany pozagałkowo, może w bardzo rzadkich przypadkach przeniknąć do przestrzeni podpajęczynówkowej mózgu powodując czasową ślepotę, zatrzymanie czynności serca, bezdech, drgawki itp. Sytuacje te powinny być jak najszybciej rozpoznane i wdrożone odpowiednie leczenie.

W przypadku znieczulenia okołogałkowego i pozagałkowego istnieje ryzyko przetrwałej dysfunkcji mięśni oka. Jest to związane przede wszystkim z uszkodzeniem i (lub) miejscowym działaniem toksycznym na nerw i (lub) mięśnie. Ciężkość reakcji tkankowej zależy od stopnia uszkodzenia, stężenia zastosowanego leku miejscowo znieczulającego i czasu ekspozycji tkanek na lek znieczulający. Dlatego tak, jak w przypadku innych leków miejscowo znieczulających, należy stosować najmniejsze skuteczne stężenie i dawkę. Leki obkurczające naczynia i inne środki mogą nasilać to działanie, dlatego należy je stosować tylko wtedy, gdy jest to niezbędne.

Znieczulenie okołoszyjkowe może doprowadzić do bradykardii lub tachykardii u płodu, dlatego konieczne jest ścisłe monitorowanie częstości pracy serca płodu.

Należy zachować ostrożność, gdy bupiwakaina jest podawana dostawowo, jeśli występuje podejrzenie niedawno przebytego urazu stawu lub staw był poddawany zabiegowi chirurgicznemu, który mógł doprowadzić do powstania rozległego naruszenia powierzchni stawowej. W tych sytuacjach bupiwakaina szybciej wchłania się z miejsca podania i osiąga większe stężenia w osoczu.

Roztwory zawierające adrenalinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkim lub nieleczonym nadciśnieniem, źle kontrolowaną nadczynnością tarczycy, chorobą wieńcową, blokiem przewodnictwa mięśnia sercowego, niewydolnością naczyń mózgowych, zaawansowaną cukrzycą i innymi schorzeniami, w których może dochodzić do pogorszenia po zastosowaniu epinefryny. Roztwory zawierające adrenalinę powinny być stosowane ze szczególną ostrożnością i w ściśle odmierzonych dawkach w obszarach zaopatrywanych przez tętnice końcowe np. palce lub w obszarach o zmniejszonym ukrwieniu z innych powodów.

Produkt Marcaine-Adrenaline 0,5% zawiera pirosiarczan sodu. U osób z nadwrażliwością na pirosiarczan sodu mogą wystąpić reakcje alergiczne, w tym anafilaksja i zagrażający życiu lub mniej ciężki napad astmy. Częstość występowania nadwrażliwości na pirosiarczan sodu w populacji nie jest znana i najprawdopodobniej nie jest duża. Nadwrażliwość na pirosiarczany obserwuje się częściej u osób z astmą.

Marcaine Adrenaline 0.5% - przedawkowanie

Objawy przedawkowania dotyczą przede wszystkim układu krążenia oraz ośrodkowego układu nerwowego. Wystąpienie działań toksycznych wiąże się z dużym stężeniem bupiwakainy w osoczu, co może być spowodowane podaniem bardzo dużej dawki leku, szybkim wchłonięciem się leku do krążenia ogólnoustrojowego lub niezamierzonym podaniem donaczyniowym (patrz punkt 4.4). Objawy ze strony układu nerwowego są podobne dla wszystkich środków miejscowo znieczulających o budowie amidowej, przy czym zależnie od zastosowanego leku różne jest nasilenie objawów (zarówno ilościowe, jak i jakościowe) ze strony układu krążenia.

Przypadkowe podanie donaczyniowe może wywołać natychmiastowe wystąpienie objawów zatrucia (w ciągu kilku sekund do kilku minut od podania). W razie przedawkowania leku objawy zatrucia występują później (15 do 60 minut od podania), gdyż w takiej sytuacji stężenie leku we krwi zwiększa się wolniej.

Objawy zatrucia ze strony ośrodkowego układu nerwowego narastają stopniowo. Początkowo obserwuje się takie objawy, jak drętwienie ust i wokół ust, drętwienie języka, zawroty głowy, szumy w uszach i przeczulica słuchowa, zaburzenia widzenia. Następnie występują zaburzenia artykulacji i skurcze mięśni, które mogą poprzedzać wystąpienie uogólnionych drgawek. Do kolejnych objawów należą: utrata przytomności i drgawki typu grand mal, które trwają od kilku sekund do kilku minut. Ze względu na zwiększoną aktywność mięśniową oraz zaburzenia oddychania podczas drgawek szybko dochodzi do hipoksji i hiperkapni. W ciężkich przypadkach może nawet dojść do zatrzymania oddechu. Kwasica, hipoakalemia i hipoksja nasilają działanie toksyczne środków miejscowo znieczulających. Objawy ustępują po redystrybucji leku z ośrodkowego układu nerwowego oraz w wyniku jego metabolizmu i wydalania. Powrót do stanu sprzed podania leku następuje szybko, o ile nie podano bardzo dużych dawek leku.

Bardzo rzadko mogą wystąpić ciężkie objawy zatrucia ze strony układu sercowo-naczyniowego. Zazwyczaj są one poprzedzone objawami zatrucia ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Jeśli pacjent otrzymuje leki znieczulających ogólnie lub duże dawki leków uspokajających to objawy zatrucia ze strony układu sercowo-naczyniowego mogą wystąpić bez poprzedzających objawów zatrucia ze strony ośrodkowego układu nerwowego. W razie dużego ogólnoustrojowego stężenia bupiwakainy może wystąpić znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, bradykardia, zaburzenia rytmu serca oraz zatrzymanie czynności serca. W rzadkich przypadkach zatrzymanie czynności serca występowało bez objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego.

U dzieci znieczulanych ogólnie wczesne objawy toksyczności mogą być trudne do wykrycia.

Postępowanie w razie wystąpienia objawów toksyczności ostrej

W razie wystąpienia objawów toksyczności ostrej należy natychmiast przerwać podawanie leku.

W razie wystąpienia hipotensji i bradykardii należy podać od 5 do 10 mg efedryny dożylnie. Dawkę można powtórzyć po 2-3 minutach, jeśli jest to konieczne. Dawka efedryny stosowana u dzieci zależy od wieku i masy ciała. W razie zatrzymania czynności serca, może być konieczne prowadzenie resuscytacji przez długi czas.

W razie zatrzymania czynności serca, należy niezwłocznie rozpocząć resuscytację. Bardzo ważne jest, aby zapewnić właściwe utlenowanie krwi, wentylację i zabezpieczenie krążenia.

Leczenie pacjentów, u których wystąpiły napad drgawek, ma na celu przede wszystkim utrzymanie wentylacji i zapewnienie odpowiedniego natlenowania, przerwanie napadu drgawek oraz. Utrzymanie krążenia. Należy podać tlen, jeśli jest to konieczne, zastosować wentylację wspomaganą lub kontrolowaną (maska tlenowa, worek ambu lub intubacja dotchawicza). Jeśli napad drgawek nie ustąpi samoistnie w ciągu 15 do 20 sekund, należy podać dożylnie lek przeciwdrgawkowy. Tiopental podany dożylnie w dawce 1-3 mg/kg mc. powoduje szybkie ustąpienie drgawek. Można również podać dożylnie diazepam w dawce 0,1 mg/kg mc., jednak drgawki ustępują znacznie wolniej. Przedłużające się drgawki mogą powodować zaburzenia oddychania ii natlenienia pacjenta. W takim przypadku można podać lek zwiotczający mięśnie np. sukcynylocholinę w dawce 1 mg/kg mc., pacjenta zaintubować dotchawiczo i prowadzić wentylację.

Marcaine Adrenaline 0.5% - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na leki miejscowo znieczulające z grupy amidów lub inne składniki produktu. Nadwrażliwość na metylo- i (lub) propyloparahydroksybenzoesan (metylo-/propyloparaben) lub jego metabolit, kwas paraaminobenzoesowy (PABA). Pacjenci z nadwrażliwością na estry miejscowych środków znieczulających lub ich metabolitów, PABA, powinni unikać stosowania leków zawierających bupiwakainę i parabeny. Nadwrażliwość na pirosiarczan sodu.

Nie należy stosować bupiwakainy w odcinkowym znieczuleniu dożylnym (blokada Bier’a), ponieważ nieumyślne przedostanie się do krwiobiegu może powodować ostrą toksyczność układową.

Marcaine Adrenaline 0.5% - działania niepożądane

Profil działań niepożądanych produktu Marcaine-Adrenaline 0,5% jest podobny do innych długo działających leków miejscowo znieczulających. Działania niepożądane wywołane bezpośrednio przez lek są niekiedy trudne do odróżnienia od fizjologicznych skutków blokady nerwów (np. spadek ciśnienia tętniczego, bradykardia), bezpośredniego skutku nakłucia igłą (np. uszkodzenie nerwu) lub stanowią pośredni skutek nakłucia (np. krwiak podtwardówkowy).

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstość występowania ((bardzo często ≥10, często ≥1/100, < 1/10; niezbyt często ≥1/1000, < 1/100; rzadko ≥1/10 000, < 1/1000; bardzo rzadko < 1/10 000).

Zaburzenia naczyń

Bardzo często: niedociśnienie

Często: nadciśnienie

Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często: nudności Często: wymioty.

Zaburzenia układu nerwowego

Często: parestezje, zawroty głowy.

Niezbyt często: objawy toksyczności ze strony ośrodkowego układu nerwowego (drgawki, uczucie drętwienia wokół ust, drętwienie języka, przeczulica słuchowa, zaburzenia widzenia, utrata przytomności, drżenia mięśniowe, zawroty głowy, szum w uszach, zaburzenia wymowy). Rzadko: neuropatia, uszkodzenia nerwów obwodowych, zapalenie pajęczynówki.

Zaburzenia serca

Często: bradykardia

Rzadko: zatrzymanie akcji serca, zaburzenia rytmu serca.

Zaburzenia układu immunologicznego

Rzadko: reakcje alergiczne, wstrząs anafilaktyczny.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Rzadko: depresja oddechowa.

Zaburzenia oka

Rzadko: podwójne widzenie.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych Często: zatrzymanie moczu.

Marcaine Adrenaline 0.5% - ciąża i karmienie piersią

Ciąża

Nie zaobserwowano, aby bupiwakaina miała wpływ na proces rozrodu u ludzi.

W badaniach na szczurach bupiwakaina podawana w dużych dawkach miała wpływ na przeżywalność szczurów w okresie tuż po porodzie i miała wpływ na embriogenezę jeżeli była podawana szczurom w okresie ciąży.

Produkt Marcaine-Adrenaline 0,5% nie powinien być stosowany we wczesnej ciąży, chyba że korzyści wynikające z jego zastosowania przewyższają ryzyko związane z jego stosowaniem.

Laktacja

Bupiwakaina stosowana w dawkach terapeutycznych przenika do mleka matki, jednak w ilościach tak małych, że nie stwarza to ryzyka dla dziecka karmionego piersią. Nie wiadomo czy adrenalina przenika do mleka matki, wydaje się jednak, że nie stwarza to ryzyka dla dziecka karmionego piersią.

Marcaine Adrenaline 0.5% - prowadzenie pojazdów

W zależności od wielkości dawki leki miejscowo znieczulające mogą wywierać nieznaczny wpływ na funkcje psychiczne, jak również mogą wpływać na funkcje motoryczne i koordynację ruchową.

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Bupivacainum, Epinephrinum

    Dostępne opakowania
    Marcaine Adrenaline 0.5%

    Marcaine Adrenaline 0.5%

    roztwór do wstrzykiwań - 5 fiol.a 20ml - (5mg+0,005mg)/ml
    ASTRAZENECA AB
    Powiązane artykuły
    Dni płodne – cykl miesięczny, śluz, temperatura, test owulacyjny. Jak obliczyć dni płodne?

    Zapłodnienie - komórka jajowa, plemnik, powstanie zarodka

    Zapłodnienie - komórka jajowa, plemnik, powstanie zarodka

    Zapłodnienie to proces, w którym komórka jajowa tzw. gameta żeńska łączy się z plemnikiem, czyli gametą męską. W wyniku tego połączenia powstaje zygota. W niej rozwija się nowy osobnik. Zapłodnienie - komórka jajowa Zapłodnienie może dojść do skutku,...

    Ginekologia

    #zamiastkwiatka. Polka u ginekologa

    #zamiastkwiatka. Polka u ginekologa

    Ponad 3 miliony Polek chodzi do ginekologa rzadziej niż raz w roku lub wcale. Kobiety boją się badań, nie pamiętają o profilaktyce, wstydzą się i leczą same. Co 4 kobieta wybiera się na wizytę dopiero będąc w ciąży! Ten obraz się zmienia, ale wciąż daleki...

    Poronienie - przyczyny, objawy, zapobieganie, leczenie

    Poronienie zatrzymane - przyczyny, objawy i postępowanie

    Poronienie zatrzymane - przyczyny, objawy i postępowanie

    Poronienie zatrzymane charakteryzuje się brakiem żywego zarodka wewnątrz pęcherzyka płodowego. Z uwagi na to, że przy tego rodzaju poronieniu nie pojawia się obfite krwawienie czy silny ból, objawy ujawniają się podczas wizyty u lekarza i badania USG....

    Zaburzenia miesiączkowania

    Plamienie implantacyjne - czym jest, jak wygląda i ile trwa?

    Plamienie implantacyjne - czym jest, jak wygląda i ile trwa?

    Plamienie implantacyjne, określane także jako krwawienie implantacyjne, pojawia się w momencie, kiedy dochodzi do zagnieżdżenia zarodka w błonie śluzowej macicy. Na bardzo wczesnym etapie ciąży występuje w przypadku co trzeciej kobiety, nie jest jednak...

    Badania w ciąży - nieinwazyjne i inwazyjne badania prenatalne

    Pobranie płynu owodniowego

    Pobranie płynu owodniowego

    Zabieg pobrania płynu owodniowego Pęcherz płodowy zostaje nakłuty w miejscu najbardziej oddalonym od maluszka.

    Badania w ciąży - nieinwazyjne i inwazyjne badania prenatalne

    KTG płodu

    KTG płodu

    Zapis KTG płodu Badanie KTG albo inaczej kardiotokografia to we współczesnym położnictwie jedno z podstawowych badań.

    Choroby i dolegliwości

    Zespół Mayera-Rokitansky'ego-Küstera-Hausera - objawy i leczenie

    Zespół Mayera-Rokitansky'ego-Küstera-Hausera - objawy i leczenie

    Zespół Mayera-Rokitansky'ego-Küstera-Hausera jest rzadkim zaburzeniem dotykającym kobiety. To wrodzony brak lub niedorozwój macicy i pochwy, przy prawidłowej czynności jajników i narządów płciowych. To jedna z wad rozwojowych oraz jeden z wariantów anomalii...