Manti sm.mięt.
- Cena
- -
- Forma
- tabletki do rozgryzania i żucia
- Dawka
- 0,2g+0,2g+0,025g
- Ilość
- 50 tabl. (butelka)
- Typ
- Bez recepty
- Refundacja
- Nie
Manti sm.mięt. - Interakcje
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Pytania do farmaceuty
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Manti sm.mięt. - ulotka preparatu
Manti sm.mięt. - opis
Łagodzenie objawów związanych z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy, zapaleniem błony śluzowej żołądka, nadkwaśnością, przepukliną rozworu przełykowego, niestrawnością i innymi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (zgaga, wzdęcia).
Manti sm.mięt. - skład
1 tabletka zawiera:
|
Aluminii hydroxidum (glinu wodorotlenek) |
200 mg, |
|
Magnesii hydroxidum (magnezu wodorotlenek) |
200 mg, |
|
Simeticonum (symetykon) |
25 mg. |
Manti sm.mięt. - dawkowanie
Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, należy stosować 1 do 3 tabletek między posiłkami, przed snem oraz w czasie wystąpienia dolegliwości żołądkowych.
Nie należy połykać tabletek w całości.
Nie stosować większej dawki dobowej niż 12 tabletek.
Nie stosować maksymalnych dawek dłużej niż 2 tygodnie.
Manti sm.mięt. - środki ostrożności
Preparaty neutralizujące mogą zmieniać wchłanianie wielu leków. W celu uniknięcia interakcji należy zachować co najmniej 2 godzinny odstęp pomiędzy stosowaniem Manti i innych leków podawanych doustnie.
Manti zawiera aspartam, źródło fenyloalaniny i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z fenyloketonurią.
Leki zobojętniające mogą maskować objawy krwawienia do przewodu pokarmowego u osób stosujących niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Ze względu na zawartość sorbitolu preparatu nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą nietolerancją fruktozy.
Manti sm.mięt. - przedawkowanie
W przypadku jednorazowego, znacznego przedawkowania zawarte w preparacie wodorotlenek glinu i wodorotlenek magnezu nie stanowią istotnego zagrożenia toksykologicznego ze względu na ich minimalny stopień wchłaniania, mogą jednak wystąpić nudności i zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Długotrwałe stosowanie preparatu, zwłaszcza w dużych dawkach, wskutek powstawania i wydalania z kałem nierozpuszczalnych fosforanów, może prowadzić do zmniejszenia stężenia fosforu we krwi z równoczesnym podwyższeniem we krwi stężenia wapnia i zwiększonym wydalaniem wapnia z moczem. Odległym skutkiem tych zaburzeń może być osteodystrofia lub osteomalacja. U osób z niewydolnością nerek, a zwłaszcza poddawanych dializom, brak możliwości wydalenia z moczem nadmiaru pochodzącego z różnych źródeł glinu stwarza niebezpieczeństwo rozwinięcia objawów encefalopatii, co może przejawiać się zaburzeniami mowy, ataksją, objawami psychotycznymi, drgawkami i postępującym otępieniem. Natomiast znaczna hipermagnezemia u tych pacjentów może powodować spadek ciśnienia krwi, zwolnienie czynności serca i zaburzenia oddychania.
Postępowanie w przypadku przedawkowania w wyniku długotrwałego stosowania leku polega na jego odstawieniu. U hospitalizowanych pacjentów z objawami przedawkowania konieczne jest kontrolowanie stężeń elektrolitów, wydolności nerek oraz badanie EKG.
Manti sm.mięt. - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Ciężka niewydolność nerek, a zwłaszcza leczona dializami. Nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Manti sm.mięt. - działania niepożądane
W większości przypadków Manti jest dobrze tolerowany, jednak podobnie jak w przypadku innych leków może powodować objawy niepożądane, szczególnie w przypadku długotrwałego stosowania:
zaburzenia układu immunologicznego:
reakcje nadwrażliwości/nadwrażliwość na lek;
zaburzenia żołądka i jelit: biegunka, zaparcia, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów;
zaburzenia psychiczne:
demencja podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;
zaburzenia układu nerwowego:
encefalopatia podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;
zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej: hipofosfatemia, hipokalcemia,
hiperkalcjuria, hipermagnezemia u osób z niewydolnością nerek;
zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
osteomalacja i osteodystrofia u osób długotrwale stosujących duże dawki leku.
Manti sm.mięt. - ciąża i karmienie piersią
Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży ani podczas karmienia piersią.
Manti sm.mięt. - prowadzenie pojazdów
Nie wpływa.
Kategorie preparatu
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
- Odpowiedź w 24 godziny
- Bez żadnych opłat
- Wykwalifikowani farmaceuci
farmaceutów jest teraz online
Podobne preparaty
-
Bismuthum subnitr. (Rec.)
substancja - 250 g
-
Magnesium subcarbon.ponderos. (Rec.)
substancja - 500 g
-
Bismuthi subnitras ponderosus (Rec.)
substancja - 50 g
-
Magnesium subcarbon.ponderos. (Rec.)
substancja - 25 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Aluminium hydrox., Mag.hydr., Simeticon.
Wodorotlenek glinu, wodorotlenek magnezu, symetykon – mieszanina substancji leczniczych stosowanych w nadkwaśności żołądka oraz [chorobie wrzodowej] (https://portal.abczdrowie.pl/zgaga-i-wrzody-zoladka) żołądka i dwunastnicy. Zasadowe wodorotlenki glinu i magnezu zobojętniają nadmiernie kwaśny sok żołądkowy. Symetykon działa przeciwwzdęciowo, wychwytując gazy gromadzące się w jelitach.
Manti sm.mięt.
US PHARMACIA SP. Z O.O.
Komentarze