Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
- Zwiększenie diurezyw zapobieganiu i leczeniu oligurii w ostrej niewydolności nerek.
- Obniżenie ciśnienia śródczaszkowego i zmniejszenie obrzęku mózgu.
- Obniżenie podwyższonego ciśnienia śródgałkowego, gdy nie można go obniżyć innymi sposobami.
- Zwiększenie wydalania substancji toksycznych przez układ moczowy (tzw. diureza wymuszona).
1 ml roztworu zawiera 200 mg mannitolu (Mannitolum). 1000 ml roztworu zawiera 200 g mannitolu (Mannitolum).
Osmolarność roztworu wynosi 1098 mOsmol/l.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dawkowanie
MANNITOL 20% FRESENIUS jest podawany wyłącznie przez personel medyczny.
Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie każdemu pacjentowi w zależności od jego stanu klinicznego.
Szybkość infuzji oraz ilość podanego roztworu zależy od wskazania, zapotrzebowania na płyny i czynności nerek.
Zwykle stosowana dawka u dorosłych pacjentów wynosi 50 - 200 g/dobę. W większości przypadków właściwa reakcja występuje po podaniu dawki około 100 g/dobę. Szybkość podawania ustala się zwykle na podstawie diurezy. Należy utrzymywać szybkość diurezy co najmniej 30 - 50 ml/godz.
Powyższe wskazówki stanowią tylko ogólne zalecenia dotyczące stosowania produktu leczniczego. Zazwyczaj produkt leczniczy stosuje się według poniższego schematu: Dorośli pacjenci
Dawka testowa u pacjentów z wyraźną oligurią lub z zaburzeniami czynności nerek
Dawka wynosi 0,2 g/kg mc. (75 ml 20% roztworu). Podanie tej dawki w ciągu 3 - 5 minut powinno
wywołać diurezę o szybkości co najmniej 30 - 50 ml/godz. Jeśli szybkość diurezy nie zwiększa się,
można podać następną dawkę testową. Brak pożądanego efektu po drugiej dawce wskazuje na nieskuteczność leczenia mannitolem.
Leczenie oligurii
Zwiększenie diurezy w leczeniu oligurii.
Maksymalna dawka dobowa wynosi ok. 1,5 g/kg mc./dobę (ok. 100 g/dobę dla pacjenta o masie ciała 70 kg). Maksymalna szybkość infuzji wynosi 0,3 g/kg mc./godz. (21 g/godz. dla pacjenta o masie ciała 70 kg).
Produktu leczniczego nie należy podawać ponownie pacjentom z utrzymującą się oligurią.
Zapobieganie oligurii
W celu zapobiegania ostrej niewydolności nerek podczas zabiegów kardiochirurgicznych i innych rodzajów zabiegów chirurgicznych stosuje się dawkę 50 - 100 g mannitolu.
Obniżenie ciśnienia śródczaszkowego, obrzęk mózgu
Aby osiągnąć maksymalne działanie, mannitol podaje się dożylnie w dawce 0,25 g/kg mc., nie częściej niż co 6 - 8 godzin.
Obniżenie ciśnienia śródgałkowego
W celu uzyskania szybkiego i maksymalnego działania dawkę mannitolu 1,5 - 2 g/kg mc. (7,5 ml do 10 ml 20% roztworu/kg mc.) można podać w ciągu 30 minut. Jeżeli mannitol stosuje się w celu obniżenia ciśnienia śródgałkowego przed okulistycznymi zabiegami chirurgicznymi, powyższa dawka powinna być podana ok. 1 - 1,5 godz. przed zabiegiem chirurgicznym.
Przyspieszenie wydalania substancji toksycznych przez układ moczowy
Dawkę należy dostosować do aktualnej diurezy pacjenta i zapotrzebowania na płyny. Całkowita dawka mannitolu nie powinna być większa niż 200 g. Należy wyrównywać utratę wody i elektrolitów.
Dzieci
Nie jest znana skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego MANNITOL 20% FRESENIUS u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Zmniejszenie obrzęku mózgu, obniżenie ciśnienia śródczaszkowego, obniżenie ciśnienia śródgałkowego
W infuzji dożylnej podaje się dawkę wynoszącą 1 - 2 g/kg mc., podawaną w ciągu 60 minut.
Oliguria
W infuzji dożylnej podaje się dawkę wynoszącą 0,25 - 2 g/kg mc., podawaną w ciągu 2 - 6 godzin. Przed zastosowaniem produktu leczniczego należy najpierw podać dawkę testową wynoszącą 0,75 g/kg mc. w ciągu 3 - 5 minut.
Jeśli diureza nie wzrośnie w ciągu 2 godzin, produktu leczniczego nie należy stosować.
Sposób podawania
MANNITOL 20% FRESENIUS należy podawać dożylnie za pomocą kaniuli umieszczonej w żyle o możliwie dużej średnicy, by zminimalizować ryzyko podrażnienia. Produkt leczniczy należy podawać przez zestaw do infuzji z filtrem.
Produktu leczniczego nie należy podawać domięśniowo ani podskórnie.
U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności nerek, przed rozpoczęciem podawania produktu leczniczego MANNITOL 20% FRESENIUS należy podać dawkę testową, aby sprawdzić reakcję organizmu na produkt leczniczy. Nie podawać więcej niż dwie dawki testowe (patrz punkt 4.2). Nadmierna utrata wody i elektrolitów może wywołać ciężkie zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej.
Podczas podawania mannitolu należy monitorować stężenie sodu i potasu we krwi.
Jeżeli podczas stosowania mannitolu obserwuje się zmniejszanie diurezy godzinowej, należy dokonać
ponownej oceny stanu klinicznego pacjenta i w razie potrzeby przerwać podawanie produktu
leczniczego.
Kumulowanie się mannitolu może nasilić zastoinową niewydolność krążenia. Na skutek zwiększenia diurezy mannitol może nasilać objawy hipowolemii.
W razie omyłkowego podania pozanaczyniowego może dojść do miejscowego obrzęku i stanu zapalnego.
Roztworu mannitolu nie należy podawać łącznie z krwią, gdyż może to spowodować pseudoaglutynację.
W przypadku powtarzania infuzji, nadmierna utrata wody może doprowadzić do hipernatremii. Podczas infuzji mannitolu należy monitorować czynności nerek.
U pacjentów po zabiegach neurochirurgicznych mannitol może powodować zwiększenie przepływu mózgowego krwi i ryzyko wystąpienia krwawienia pooperacyjnego.
Szybkie podanie dużej ilości mannitolu może spowodować nadmierny wzrost objętości płynów w przestrzeni śródnaczyniowej, wystąpienie niewydolności serca i obrzęku płuc.
Stosowanie większych niż zalecane dawek produktu leczniczego może spowodować nadmierną utratę elektrolitów, szczególnie sodu, potasu i chlorków. Nadmierne obniżenie stężenia sodu w osoczu może wywoływać hipotonię ortostatyczną, częstoskurcz, obniżenie ośrodkowego ciśnienia żylnego. Obniżenie poziomu potasu w osoczu może wywoływać zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego i powodować objawy atonii przewodu pokarmowego.
- Nadwrażliwość na mannitol.
- Zaawansowana niewydolność nerek z bezmoczem.
- Objawy zastoju w krążeniu płucnym lub obrzęk płuc.
- Krwawienie śródczaszkowe z wyjątkiem krwawień podczas kraniotomii.
- Ciężkie odwodnienie.
- Postępująca niewydolność nerek ze zwiększającą się oligurią i azotemią po rozpoczęciu podawania mannitolu.
- Nasilająca się niewydolność serca albo objawy zastoju w krążeniu płucnym po rozpoczęciu podawania mannitolu.
Działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas lub po zakończeniu infuzji:
- zastój w krążeniu płucnym;
- zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej;
- kwasica;
- suchość w jamie ustnej, zwiększone pragnienie;
- nadmierna diureza, zatrzymanie moczu;
- obrzęki;
- bóle głowy, zawroty głowy;
- niewyraźne widzenie;
- drgawki;
- nudności, wymioty, biegunka;
- nieżyt nosa;
- ból ramion;
- martwica skóry;
- zakrzepowe zapalenie żyły;
- dreszcze;
- pokrzywka;
- odwodnienie;
- obniżenie ciśnienia tętniczego krwi;
- częstoskurcz;
- gorączka;
- bóle w klatce piersiowej podobne do dławicowych;
- zastoinowa niewydolność krążenia;
- ból i podrażnienie żyły spowodowane zbyt szybkim podawaniem produktu leczniczego.
W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy natychmiast przerwać infuzję, ocenić stan pacjenta i zastosować odpowiednie leczenie, i jeśli to konieczne zachować pozostałą część roztworu do badań.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu} e-mail: adr@urpl.gov.pl.
Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego MANNITOL 20% FRESENIUS u kobiet w okresie ciąży oraz jego wpływu na płód.
MANNITOL 20% FRESENIUS może być stosowany u kobiet w okresie ciąży jeśli spodziewane korzyści terapeutyczne przewyższają potencjalne ryzyko.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania u kobiet podczas karmienia piersią, ponieważ brak jest wystarczających danych dotyczących przenikania produktu leczniczego MANNITOL 20% FRESENIUS do mleka ludzkiego.
MANNITOL 20% FRESENIUS nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do infuzji - 1 fiol.a 50ml - 200 g/l
arkusze - 15 kg
substancja - 100 g
substancja - 1 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Jest to diuretyk osmotyczny, podawany w infuzjach. Dostaje się on do przestrzeni pozakomórkowej, powoduje zwiększenie ciśnienia osmotycznego w płynie zewnątrzkomórkowym i przemieszczanie wody z komórek do płynu śródmiąższowego i osocza. Powoduje wydalanie sodu i chlorków, co wykorzystuje się, aby obniżyć ciśnienia wewnątrz czaszki i gałki ocznej. Stosuje się też w celu wydalenia toksyn przez nerki, w fazie oligurii w ostrej niewydolności nerek.
Kreatynina jest produktem ubocznym przemiany materii powstającym głównie w mięśniach szkieletowych. Stężenie kreatyniny w moczu pozwala określić choroby nerek. Sprawdź, co oznacza kreatynina we krwi. Co to jest kreatynina? Kreatynina we krwi jest...
Dializa w domu to doskonałe rozwiązanie dla osób z niesprawnymi nerkami, oczekującymi na przeszczep. Do tej pory dializy znacznie ograniczały swobodę pacjenta, gdyż wymagały trzech wizyt w szpitalu w tygodniu. Teraz, dzięki wynalazkowi amerykańskiego...
Pacjenci z przewlekłą chorobą nerek i powstającym w przebiegu COVID-19 ostrym uszkodzeniem nerek są znacznie bardziej narażeni na śmierć w wyniku zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2. "Rzeczywiście tak jest, że w przebiegu choroby COVID-19 może dochodzić...
Była dzieckiem, gdy okazało się, że cierpi na zespół Alperta dotykający jednej na milion osób. Genetyczna choroba odbierała sprawność jej nerkom kawałek po kawałku. Przez lata ona i jej rodzina żyli z widmem przeszczepu. Studia, praca i pandemia uśpiły...
Naukowcy twierdzą, że opracowali sposób na poprawę dokładności standardowego testu na cukrzycę. "Uważamy, że wyniki naszych badań umożliwią pacjentom i lekarzom przeprowadzanie lepszych i dokładniejszych badań poziomu cukru we krwi, przez co zmniejszy...
Ostra niewydolność nerek to nagłe upośledzenie ich czynności. Choroba wiąże się ze znacznie zmniejszoną objętością wydalanego moczu oraz zwiększonym stężeniem kreatyniny we krwi. Jej przyczyny, tak jak i objawy, są bardzo różne. Na co zwrócić uwagę? Co...
Naukowcy, analizując dane tysięcy chorujących na COVID, alarmują, że uszkodzenia nerek w przebiegu COVID-19 mogą być częstsze, niż wcześniej zakładano. - Blisko 30 proc. hospitalizowanych z powodu COVID rozwija ostrą niewydolność nerek. To bardzo dużo...
Eksperci alarmują, że dializoterapię w Polsce trawi ogromny kryzys. W naszym kraju z leczenia nerkozastępczego korzysta obecnie ok. 20 tys. pacjentów, z czego blisko 19 tys. stosuje hemodializy, czyli dializę przeprowadzaną kilka razy w tygodniu w ośrodkach...
Klirens kreatyniny to badanie, które pozwala sprawdzić funkcjonowanie nerek. Kreatynina to substancja, która powstaje w procesie przemiany materii. Produkowana jest głównie w mięśniach szkieletowych. Stężenie kreatyniny bada się w krwi i moczu. Jej zbyt...
Dane z 2021 roku dowodzą, że liczba identyfikowanych i zgłaszanych dawców narządów, zwłaszcza nerek i wątroby, w Polsce znacząco spadła. Zdaniem ekspertów ma to związek nie tylko z pandemią, lecz także innymi nierozwiązanymi do tej pory barierami, m.in....
Komentarze