Macugen - dawkowanie
Produkt Macugen powinien być stosowany przez okulistów mających
doświadczenie w wykonywaniu wstrzyknięć do ciała szklistego.
Dawkowanie
Przed wykonaniem wstrzyknięcia wywiad z pacjentem powinien być
dokładnie przeanalizowany pod kątem występowania reakcji
nadwrażliwości (patrz punkt 4.4).
Produkt Macugen 0,3 mg powinien być podawany raz na 6 tygodni (9
wstrzyknięć rocznie) do ciała szklistego oka objętego procesem
chorobowym.
Po wykonaniu wstrzyknięcia obserwowano przemijający wzrost
ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów leczonych produktem
Macugen. Należy zatem kontrolować perfuzję tarczy nerwu wzrokowego
oraz ciśnienie wewnątrzgałkowe. Ponadto pacjenci powinni być
dokładnie monitorowani w kierunku krwotoku do ciała szklistego oraz
wewnętrznego zapalenia oka przez okres 2 tygodni po wstrzyknięciu.
Należy poinformować pacjenta o konieczności natychmiastowego
zgłaszania objawów, które mogłyby sugerować wystąpienie tych
jednostek (patrz punkt 4.4).
Jeżeli po dwóch kolejnych wstrzyknięciach produktu Macugen nie
obserwuje się u pacjenta korzyści terapeutycznych (utrata mniej niż
15 liter w badaniu ostrości wzroku) podczas wizyty w 12. tygodniu
leczenia, należy rozważyć zaprzestanie lub wstrzymanie leczenia
produktem Macugen.
Specjalne populacje:
Pacjenci w podeszłym wieku:
Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących stosowania.
Niewydolność wątroby:
Nie badano stosowania produktu Macugen u pacjentów z
niewydolnością wątroby.
Nie ma jednak specjalnych zaleceń dotyczących stosowania
produktu w tej grupie pacjentów (patrz punkt 5.2).
Niewydolność nerek:
Produkt Macugen nie został wystarczająco przebadany u pacjentów
z ciężką niewydolnością nerek. Nie zaleca się modyfikacji dawki u
pacjentów ze średnią lub łagodną niewydolnością nerek (patrz punkt
5.2).
Płeć:
Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących stosowania.
Populacja pediatryczna
Nie ustalono profilu bezpieczeństwa oraz skuteczności stosowania
produktu Macugen u pacjentów poniżej 18. roku życia. Brak danych
dotyczących stosowania w tej grupie wiekowej.
Sposób podania
Wyłącznie do wstrzyknięć do ciała szklistego.
Przed podaniem należy sprawdzić czy nie doszło do zmętnienia
roztworu lub zmiany jego zabarwienia (patrz punkt 6.6).
Wstrzyknięcia należy dokonywać w warunkach aseptycznych z
zastosowaniem chirurgicznego mycia i dezynfekcji rąk, sterylnych
rękawiczek, sterylnych serwet i wziernika ocznego, oraz możliwości
wykonania paracentezy w warunkach sterylnych (jeśli zajdzie taka
konieczność). Przed zabiegiem wstrzyknięcia należy zastosować
odpowiednie znieczulenie i podać miejscowo antybiotyk o szerokim
spektrum działania.
UWAGA: ampułko-strzykawka zawiera nadmiar objętości produktu. W
celu zapoznania się z instrukcją usuwania nadmiaru objętości
produktu przed wstrzyknięciem, patrz punkt 6.6.
Macugen - środki ostrożności
Tak jak w przypadku innych produktów podawanych do ciała
szklistego, może dojść do przemijającego podwyższenia ciśnienia
wewnątrzgałkowego. Z tego powodu, należy sprawdzać ukrwienie nerwu
wzrokowego, a podwyższenie ciśnienia wewnątrzgałkowego po
wstrzyknięciu powinno być korygowane odpowiednim leczeniem.
Po wstrzyknięciu pegaptanibu mogą pojawić się natychmiastowe (w
dniu wstrzyknięcia) lub opóźnione wylewy krwi do ciała szklistego
(patrz punkt 4.2).
Zabieg wstrzyknięcia do ciała szklistego związany jest z
ryzykiem wewnętrznego zapalenia oka; w badaniach klinicznych
produktu Macugen częstość występowania wewnętrznego zapalenia oka
wynosiła 0,1% na jedno wstrzyknięcie (patrz punkt 4.2).
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki
wystąpienia reakcji
anafilaktycznych/rzekomoanafilaktycznych, w tym obrzęku
naczynioruchowego, występujące w ciągu kilku godzin po wykonaniu
zabiegu wstrzyknięcia pegaptanibu do ciała szklistego. Bezpośredni
związek takich reakcji z produktem Macugen, z innymi produktami
leczniczymi podawanymi w trakcie procedury przygotowawczej do
wykonania wstrzyknięcia lub innymi czynnikami, nie został
ustalony.
Uwaga: Wstrzyknięcie całkowitej objętości ampułko-strzykawki
może prowadzić do ciężkich działań niepożądanych; dlatego, przed
wstrzyknięciem należy usunąć nadmiar produktu (patrz punkty 4.8 i
6.6).
Macugen - przedawkowanie
W badaniach klinicznych nie zanotowano przypadków przedawkowania
produktu Macugen. Z uwagi na to, że wymagałoby to podania kilku
wstrzyknięć wydaje się to mało prawdopodobne. Brak danych
dotyczących ciężkich objawów, oznak lub następstw związanych z
przedawkowaniem.
Macugen - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą. Podejrzewane lub czynne zakażenie gałki
ocznej lub jej okolicy.
Macugen - działania niepożądane
Produkt Macugen był stosowany u 892 pacjentów w badaniach
kontrolowanych przez okres roku
(ogólna liczba wstrzyknięć = 7545, średnia liczba wstrzyknięć na
pacjenta = 8,5) w dawkach 0,3, 1,0 i 3,0 mg. Profil bezpieczeństwa
był podobny dla wszystkich dawek. Pośród 295 pacjentów, którzy
otrzymywali dawkę zalecaną 0,3 mg przez rok (ogólna liczba
wstrzyknięć = 2478, średnia liczba wstrzyknięć na pacjenta = 8,4) u
84% wystąpiły działania niepożądane, które uznano za związane ze
sposobem podania, u 3% pacjentów wystąpiły ciężkie działania
niepożądane potencjalnie związane ze sposobem podania, u 1% zaś
ciężkie działania niepożądane związane ze sposobem podania, które
spowodowały przerwanie badania lub wykluczenie pacjenta z udziału w
badaniu. U 27% pacjentów wystąpiły działania niepożądane. U dwóch
pacjentów (0,7%) wystąpiły ciężkie działania niepożądane
potencjalnie związane z badanym produktem. U jednego z pacjentów
stwierdzono tętniaka aorty; u drugiego wystąpiło odwarstwienie
siatkówki oraz wylew krwi do siatkówki, co spowodowało przerwanie
leczenia.
374 pacjentów było w sposób stały leczonych produktem Macugen
przez okres do 2 lat (128 w dawce 0,3 mg, 126 w dawce 1 mg i 120 w
dawce 3 mg). Ogólny profil bezpieczeństwa był zgodny z profilem
bezpieczeństwa obejmującym dane z pierwszego roku leczenia, nie
donoszono o nowych działaniach niepożądanych. U 128 pacjentów,
którzy otrzymywali zalecaną dawkę 0,3 mg przez okres do 2 lat
(ogólna liczba wstrzyknięć w drugim roku = 913, średnia liczba
wstrzyknięć na pacjenta w drugim roku = 6,9) nie obserwowano
zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych w
porównaniu z pierwszym rokiem leczenia.
Ciężkie działania niepożądane dotyczące oczu u pacjentów
leczonych produktem Macugen obejmowały wewnętrzne zapalenie oka (12
przypadków, 1%), wylew krwi do siatkówki (3 przypadki, < 1%),
wylew krwi do ciała szklistego (2 przypadki, < 1%) oraz
odwarstwienie siatkówki (4 przypadki, < 1%).
Dane dotyczące bezpieczeństwa przedstawione poniżej obejmują
wszystkie działania niepożądane potencjalnie związane ze sposobem
podania lub samym lekiem, które wystąpiły w grupie 295 pacjentów
przyjmujących produkt Macugen w dawce 0,3 mg. Działania niepożądane
podzielono ze względu na układ narządów i częstość występowania:
(bardzo często ( ≥1/10), często (≥1/100 i < 1/10), niezbyt
często (≥1/1000 i < 1/100), nieznana (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych).
Działania raportowane po wprowadzeniu do obrotu produktu
oznaczono kursywą.
MedDRA system klasyfikacji Działania
niepożądane układów i narządów
Zaburzenia układu immunologicznego
Częstość nieznana reakcja anafilaktyczna*
Zaburzenia psychiczne
Niezbyt często koszmary senne, depresja
Zaburzenia układu nerwowego
Często bóle głowy
Zaburzenia oka
Bardzo często zapalenie komory przedniej oka, ból oka,
podwyższenie
ciśnienia wewnątrzgałkowego, punkcikowate zapalenie rogówki,
strąty i zmętnienie ciałka szklistego
Często dolegliwości odczuwane w gałce ocznej, zaćma, wylew
dospojówkowy, przekrwienie spojówek, obrzęk spojówek, zapalenie
spojówek, dystrofia rogówki, ubytek nabłonka rogówki, zaburzenia
nabłonka rogówkowego, obrzęk rogówki, suchość oka, wewnętrzne
zapalenie oka, wyciek z oka, zapalenie oka, podrażnienie oka, świąd
oka, zaczerwienienie oka, obrzęk oka, obrzęk powieki, zwiększone
łzawienie, degeneracja plamki, rozszerzenie źrenic, uczucie
dyskomfortu w oku, nadciśnienie oczne, krwiak okołogałkowy,
światłowstręt, błyski w oczach, krwotok siatkówkowy, zamglone
widzenie, zaburzenie ostrości widzenia, zaburzenia wzroku,
odklejenie ciała szklistego, zaburzenia ciała szklistego
|
|
|
Niezbyt często astenopia, zapalenie powiek, alergiczne zapalenie
spojówek, złogi w rogówce, krwotok oczny, świąd powiek, zapalenie
rogówki, krwotok do ciała szklistego, zaburzenia odruchów
źrenicznych, otarcie rogówki, wysięk w siatkówce, opadnięcie
powieki, blizna siatkówkowa, gradówka, owrzodzenie rogówki,
obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, odczyn w miejscu wkłucia,
powstanie pęcherzyków w miejscu wkłucia, odklejenie siatkówki,
zaburzenia rogówki, zamknięcie tętnicy siatkówkowej, rozerwanie
siatkówki, ektropia, zaburzenia ruchomości gałek ocznych,
podrażnienie powiek, krwotok do komory przedniej oka, zaburzenia
źreniczne, zaburzenia tęczówki, zażółcenie oka, zapalenie
naczyniówki, złogi w tylnej części oka, zapalenie tęczówki,
zagłębienie w nerwie wzrokowym, deformacja źrenic, zamknięcie żyły
siatkówkowej i wypadnięcie ciała szklistego
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt często głuchota, zaostrzenie choroby Meniere’a, zawroty
głowy
Zaburzenia serca
Niezbyt często kołatanie serca
Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często nadciśnienie tętnicze, tętniak aorty
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Często katar
Niezbyt często zapalenie gardła
Zaburzenia żołądka i jelit
Niezbyt często wymioty, niestrawność
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często kontaktowe zapalenie skóry, wyprysk, zmiana
koloru włosów, wysypka, świąd, poty nocne
Częstość nieznana obrzęk naczynioruchowy*,
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej
niezbyt często bóle pleców
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
niezbyt często
Badania diagnostyczne
|
zmęczenie, dreszcze, tkliwość uciskowa, bóle w klatce
piersiowej, objawy grypopodobne
|
niezbyt często
|
zwiększenie aktywności gammaglutamylotransferazy
|
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
niezbyt często abrazja
* Po wprowadzeniu produktu do obrotu obserwowano u
pacjentów rzadkie przypadki reakcji
anafilaktycznych/rzekomoanafilaktycznych, w tym obrzęku
naczynioruchowego, występujących w ciągu kilku godzin od podania
pegaptanibu i innych produktów leczniczych podawanych w trakcie
procedury przygotowawczej do zabiegu wstrzyknięcia (patrz punkty
4.2 i 4.4). W związku z nieusunięciem nadmiaru objętości produktu z
ampułko-strzykawki przed wstrzyknięciem, obserwowano przypadki
poważnego zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Komentarze