Maasol - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Maasol - opis
Produkt leczniczy przeznaczony wyłącznie do diagnostyki.
Po wyznakowaniu roztworem nadtechnecjanu [99mTc] sodu
produkt leczniczy jest stosowany do:
• Scyntygrafii perfuzyjnej płuc
• Flebografii radioizotopowej – jako drugiego wskazania dla
makroagregatów albumin znakowanych technetem99m
Maasol - skład
Makroagregaty ludzkich albumin osocza krwi 1,75 mg/fiolkę
Liczba cząstek 2,0 x 106 ± 15% /fiolkę
Zakres wielkości makroagregatów 10 – 100 µm
Produkt leczniczy jest przygotowany z albumin osocza ludzkiego,
uzyskanych od dawców krwi i przebadanych według norm EEC na
obecność:
• antygenu powierzchniowego zapalenia wątroby typu B
(HBsAg), • przeciwciał ludzkiego wirusa deficytu odporności (anty
HIV 1/2),
• przeciwciał wirusa zapalenia wątroby typu C (anty
HCV).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Maasol - dawkowanie
Dorośli
Zalecana radioaktywność do podania dożylnego osobie dorosłej o
masie ciała ok. 70 kg wynosi od 37 do 185 MBq (1 do 5 mCi). Liczba
cząstek w podanej dawce musi zawierać się w granicach od 60 x
103 do 700 x 103.
Badanie scyntygraficzne płuc powinno być rozpoczęte natychmiast
po podaniu dożylnym produktu leczniczego.
Dzieci i młodzież
Dawka radioaktywności, podawana dzieciom i młodzieży, jest
częścią dawki dla osób dorosłych.
Oblicza się ją na podstawie przedstawionego poniżej równania,
uwzględniającego masę ciała chorego:
Dawka pediatryczna (MBq) = Dawka dla dorosłych (MBq) x masa
ciała dziecka (kg)
70 kg
Pomimo, iż do obliczania radioaktywności podawanej dziecku masa
ciała jest częściej używana, w niektórych przypadkach bardziej
przydatnym wskaźnikiem jest powierzchnia ciała.
Dawka pediatryczna (MBq) = Dawka dla dorosłych (MBq) x
powierzchnia ciała dziecka (m2)
1,73
Maasol - środki ostrożności
Należy zawsze rozważać możliwość wystąpienia nadwrażliwości,
włącznie z ciężkimi, zagrażającymi życiu śmiertelnymi reakcjami
anafilaktycznymi/anafilaktoidalnymi. Należy zapewnić możliwość
udzielenia natychmiastowej pomocy lekarskiej i podjęcia
odpowiedniego leczenia, w tym zaawansowanych technik wspomagania
czynności życiowych.
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z rozpoznanym
prawo-lewym przeciekiem wewnątrzsercowym. Aby zmniejszyć możliwość
mikrozatorów w łożysku naczyniowym mózgu i nerek w tej grupie
chorych, makroagregaty albuminowe znaczone technetem99m
powinny być podawane w powolnym wstrzyknięciu dożylnym a liczba
cząstek zmniejszona do 50%. Podobne środki ostrożności są zalecane
podczas badania chorych z nadciśnieniem płucnym i objawami
niewydolności oddechowej.
Standardowe środki mające na celu zapobiec przenoszeniu
czynników zakaźnych przez produkty lecznicze sporządzone z krwi
ludzkiej lub osocza, obejmują:
- dokładną selekcję dawców krwi;
- badanie każdego dawcy krwi oraz puli osocza w celu
znalezienia konkretnych czynników zakaźnych;
- dobieranie odpowiednich procesów inaktywacji/eliminacji
wirusów podczas procesu wytwarzania. Tak długo, jak stosuje się
leki sporządzone z ludzkiej krwi lub osocza, nie udało się
całkowicie wyeliminować ryzyka przenoszenia czynników zakaźnych
razem z krwią. Dotyczy to nowych, nieznanych wirusów oraz innych
patogenów.
Nie ma doniesień dotyczących przenoszenia wirusów razem z
albuminami pozyskanymi zgodnie z wytycznymi opisanymi w Farmakopei
Europejskiej oraz rutynowymi procesami.
Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdorazowym podaniu
pacjentowi produktu leczniczego Maasol odnotować nazwę i numer
serii produktu leczniczego, aby móc powiązać pacjenta z daną serią
leku.
Każde działanie powodujące narażenie pacjenta na promieniowanie
jonizujące musi być uzasadnione spodziewaną korzyścią. Dawka
podanego radiofarmaceutyku powinna być możliwie jak najmniejsza,
ale jednocześnie pozwalająca na uzyskanie zamierzonego wyniku
diagnostycznego lub terapeutycznego.
Radiofarmaceutyk może być otrzymywany, przechowywany i podawany
chorym tylko przez osoby mające odpowiednie uprawnienia, w
specjalistycznych, wyznaczonych do tego placówkach klinicznych.
Otrzymywanie, magazynowanie, użycie terapeutyczne, przenoszenie
oraz utylizacja podlegają odpowiednim przepisom
administracyjnym.
Radiofarmaceutyki, przeznaczone do podania chorym, powinny być
przygotowane w sposób odpowiedni do wymagań dotyczących zarówno
zasad bezpieczeństwa radiologicznego, jak i receptury
farmakologicznej. Należy zapewnić odpowiednie warunki
aseptyczne.
Zawartość fiolki jest przeznaczona wyłącznie do sporządzania
roztworu makroagregatów albuminy wyznakowanej technetem
99mTc (Macrosalb). Zawartości fiolki nie można
bezpośrednio podawać pacjentom. Podanie możliwe tylko po
odpowiednim przygotowaniu produktu leczniczego.
Przed wstrzyknięciem produktu leczniczego należy delikatnie
wstrząsnąć strzykawką, tak by uzyskać homogenny roztwór.
Nie należy wprowadzać krwi do strzykawki, gdyż może to
spowodować tworzenie się drobnych skrzeplin.
Substancje pomocnicze:
Produkt leczniczy zawiera poniżej 1 mmol sodu (23 mg) w dawce.
Można uznać, że produkt leczniczy jest „wolny od sodu”.
Maasol - przedawkowanie
Nie należy oczekiwać możliwości przedawkowania produktu
leczniczego w powszechnie przyjętym znaczeniu. Pojęcie
przedawkowania w przypadku produktu leczniczego Maasol należy
rozumieć jako podanie bardzo dużej liczby makroagregatów
albumin.
Liczba cząstek makroagregatów albumin, podana dorosłemu
pacjentowi, nie powinna przekroczyć 1,5 x 106.
Zagrożenie związane z przypadkowym podaniem zbyt dużej dawki
radioaktywności może być zmniejszone poprzez stymulację diurezy,
połączoną z częstym opróżnianiem pęcherza moczowego.
Maasol - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Maasol - działania niepożądane
Informacje dotyczące bezpieczeństwa odnoszące się do czynników
zakaźnych, patrz część 4.4.
Działania niepożądane mogą występować z różną częstością,
opisaną poniżej:
bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt
często (≥1/1,000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000);
bardzo rzadko (< 1/10 000); nieznana (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia układu immunologicznego
Nieznana: reakcje typu nadwrażliwości, włącznie z zagrażającymi
życiu reakcjami anafilaktycznymi. Nadwrażliwość w miejscu
podania.
Ekspozycja na działanie promieniowania jonizującego jest
związana z indukcją procesu nowotworzenia, może także wpływać na
występowanie wad wrodzonych.
Obecnie przyjmuję się, że w badaniach radiodiagnostycznych
ryzyko wystąpienia jest nieznaczne w związku ze stosowaniem małych
dawek promieniowania.
Pojedyncze lub powtarzane wstrzyknięcia makroagregatów albumin,
znaczonych technetem99m mogą wywołać reakcje typu
nadwrażliwości, włącznie z bardzo rzadkimi, zagrażającymi życiu
reakcjami anafilaktycznymi. Ból w klatce piersiowej, sztywność
mięśniowa, zapaść. Obserwowano także objawy alergicznego
podrażnienia w miejscu podania produktu leczniczego.
Ekspozycja chorego na działanie promieniowania jonizującego w
każdym przypadku powinna być usprawiedliwiona spodziewanymi
korzyściami terapeutycznymi. Dawka podanej radioaktywności powinna
być możliwie niska, zapewniająca jednak uzyskanie miarodajnego
wyniku badania.
Lecznicza dawka środka radioaktywnego może skutkować
zwiększeniem ryzyka wystąpienia raka i mutacji genetycznych. Mając
to na uwadze należy upewnić się, że ryzyko napromieniowania nie
przewyższa skutków choroby.
Równoważnik dawki efektywnej (ang. effective dose
equivalent – EDE) dla większości procedur diagnostycznych z
użyciem radiofarmaceutyków nie przekracza zwykle 20 mSv. Jednakże,
w pewnych określonych sytuacjach klinicznych usprawiedliwione jest
zastosowanie większej dawki promieniowania.
Maasol - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
U kobiet w ciąży należy wykonywać tylko absolutnie niezbędne
badania z użyciem środków promieniotwórczych. Korzyści z nich
wynikające muszą przewyższać ryzyko wystąpienia skutków
promieniowania dla płodu i matki.
Badania z użyciem substancji promieniotwórczych, prowadzone u
kobiet ciężarnych, powodują napromieniowanie płodu.
Jeśli konieczne jest podanie radiofarmaceutyku chorej w wieku
rozrodczym, należy ustalić z całą pewnością, czy kobieta nie jest w
ciąży. Każda kobieta, u której opóźnia się miesiączka, powinna być
(do wykluczenia) uważana za ciężarną. Jeśli nie wykluczono ciąży,
należy podać możliwie najmniejszą dawkę promieniowania,
zapewniającą jednak uzyskanie miarodajnego wyniku badania.
Należy rozważyć zastosowanie innych metod diagnostycznych, nie
wymagających podania środka radioaktywnego.
Karmienie piersią.
W przypadku konieczności przeprowadzenia badania karmienie
powinno zostać wstrzymane przed podaniem produktu leczniczego, zaś
pokarm zniszczony.
Karmienie piersią może być wznowione po upływie 12 godzin od
chwili podania produktu leczniczego.
Należy rozważyć możliwość opóźnienia badania radioizotopowego do
chwili przewidywanego zaprzestania karmienia piersią oraz wybrać
odpowiedni radiofarmaceutyk gromadzący się w najmniejszym stopniu w
mleku matki.
Równoważnik dawki pochłoniętej przez organizm dziecka,
wynikający z radioaktywności pokarmu, nie powinien przekraczać 1
mSv.
Maasol - prowadzenie pojazdów
Maasol nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i
obsługiwania maszyn.
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność
prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Komentarze