Krystexxa - dawkowanie
Terapia powinna być rozpoczęta i nadzorowana przez lekarza
specjalistę mającego doświadczenie w diagnostyce i leczeniu
ciężkiej, opornej na leczenie, przewlekłej dny moczanowej.
Produkt leczniczy należy podawać w placówce opieki zdrowotnej
przez lekarzy przygotowanych do leczenia reakcji anafilaksji i
reakcji na wlew. Podczas infuzji, a także przez co najmniej 1
godzinę po jej zakończeniu, konieczne jest ścisłe monitorowanie
stanu pacjenta. Dostępny musi być sprzęt do resuscytacji.
Dawkowanie
Zalecana dawka peglotykazy to 8 mg podawanych w infuzji dożylnej
co dwa tygodnie.
Przed rozpoczęciem leczenia pacjenci powinni odstawić doustne
leki obniżające stężenie moczanów, których nie można także podawać
w trakcie przyjmowania produktu KRYSTEXXA (patrz punkt 4.4).
Przed rozpoczęciem infuzji u pacjentów należy zastosować
premedykację w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia reakcji na
wlew, np. lek przeciwhistaminowy poprzedniego dnia wieczorem i
ponownie około 30 minut przed infuzją, a także paracetamol i
kortykosteroid tuż przed każdą infuzją (patrz punkt 4.4).
Przed każdą infuzją należy skontrolować stężenie kwasu moczowego
w surowicy krwi. Produktu leczniczego KRYSTEXXA nie należy podawać
w przypadku stwierdzenia wartości przekraczających 6 mg/dl (360
µmol/l) podczas dwóch kolejnych oznaczeń (patrz punkt 4.4).
Nie ustalono optymalnego czasu leczenia (patrz punkt 4.4). Czas
leczenia należy określić na podstawie utrzymywania się odpowiedzi
na leczenie (stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi < 6 mg/dl)
i oceny klinicznej.
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek
Ze względu na zbliżoną skuteczność i profil bezpieczeństwa
stosowania peglotykazy u pacjentów, u których klirens kreatyniny
jest niższy i wyższy niż 50 ml/min, nie jest konieczna modyfikacja
dawki u osób z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 5.2).
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie jest potrzebna modyfikacja dawki u pacjentów w wieku 65 lat
i starszych (patrz punkt 5.2).
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu
leczniczego KRYSTEXXA u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Brak
dostępnych danych.
Sposób podawania
Po rozcieńczeniu w 250 ml roztworu chlorku sodu o stężeniu 4,5
mg/ml (0,45%) lub 9 mg/ml (0,9%), produkt leczniczy KRYSTEXXA
podaje się w infuzji dożylnej w czasie nie krótszym niż 2 godziny,
przy czym tempo wlewu powinno wynosić około 2 ml na minutę.
Instrukcja dotycząca przygotowania produktu leczniczego do
podania, patrz punkt 6.6.
Krystexxa - środki ostrożności
U każdego pacjenta należy na bieżąco ocenić stosunek korzyści do
ryzyka z uwzględnieniem wpływu na zanikanie guzków dnawych, a także
ryzyko wystąpienia reakcji na wlew, zaostrzeń dny i możliwości
zwiększenia zagrożenia dla serca. Należy również wziąć pod uwagę
długoterminowe ryzyko związane z profilaktycznym stosowaniem leków
zapobiegających wystąpieniu reakcji na wlew, takich jak
glikokortykoidy.
Ilość danych z badań klinicznych z grupą kontrolną, dotyczących
długotrwałego leczenia, jest ograniczona. Należy to uwzględnić przy
podejmowaniu decyzji o leczeniu trwającym dłużej niż 6
miesięcy.
Reakcje związane z podawaniem wlewu / anafilaksja
Produkt leczniczy KRYSTEXXA może wywołać ciężką reakcję
alergiczną, ze wstrząsem anafilaktycznym i zatrzymaniem akcji serca
włącznie. Zaleca się zwrócenie szczególnej uwagi na pacjentów ze
stwierdzonymi wcześniej chorobami układu krążenia i
oddechowego.
U pacjentów należy zastosować premedykację lekami
przeciwhistaminowymi, kortykosteroidami i paracetamolem. Należy ich
ściśle monitorować pod kątem wystąpienia objawów niepożądanych
wskazujących na ciężką reakcję nadwrażliwości, w tym anafilaksję,
co najmniej przez 1 godzinę po zakończeniu infuzji (patrz punkt
4.8). Jeśli w trakcie infuzji wystąpi reakcja na wlew, można
zwolnić tempo wlewu lub przerwać jego podawanie i wznowić w
wolniejszym tempie, według uznania lekarza.
W większości przypadków reakcje związane z podawaniem wlewu
obserwowano po zaniku odpowiedzi na leczenie z powodu pojawienia
się przeciwciał skierowanych przeciwko peglotykazie, to znaczy gdy
stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi przekroczyło 6 mg/dl (360
µmol/l). Dlatego przed każdą infuzją należy skontrolować stężenie
kwasu moczowego w surowicy krwi. Produkt leczniczy KRYSTEXXA należy
odstawić, gdy stężenie przekroczy 6 mg/dl podczas 2 kolejnych
oznaczeń.
Ponieważ jednocześnie stosowane doustne leki obniżające stężenie
moczanów mogą potencjalnie maskować wzrost stężenia kwasu moczowego
związany z zanikiem odpowiedzi na leczenie, u pacjentów
przyjmujących takie leki ryzyko wystąpienia reakcji na wlew i (lub)
anafilaksji jest zwiększone. Z tego względu przed rozpoczęciem
leczenia zaleca się odstawienie doustnych leków obniżających
stężenie moczanów, których nie można także podawać w trakcie
przyjmowania produktu
KRYSTEXXA.
Ostre napady dny moczanowej (zaostrzenie dny)
Po rozpoczęciu leczenia często obserwuje się zwiększenie liczby
zaostrzeń dny moczanowej, prawdopodobnie w wyniku uwolnienia
moczanów odkładających się w tkankach. Zaleca się profilaktyczne
stosowanie kolchicyny lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych
(NLPZ) w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia zaostrzeń
dny moczanowej po rozpoczęciu stosowania produktu leczniczego
KRYSTEXXA. Zalecane jest włączenie tych leków 1 tydzień przed
rozpoczęciem stosowania produktu leczniczego KRYSTEXXA i podawanie
ich nieprzerwanie co najmniej przez 6 miesięcy, o ile są dobrze
tolerowane i nie ma medycznych przeciwwskazań.
Nie ma potrzeby przerywania stosowania produktu leczniczego
KRYSTEXXA z powodu zaostrzenia dny moczanowej, które należy
jednocześnie leczyć w sposób odpowiedni dla danego pacjenta.
Nieprzerwane leczenie peglotykazą zmniejsza częstość i nasilenie
ostrych napadów dny moczanowej.
Zastoinowa niewydolność serca
Nie przeprowadzono oficjalnych badań produktu leczniczego
KRYSTEXXA u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, ale u
niewielkiej liczby pacjentów ze stwierdzonymi wcześniej
schorzeniami sercowo-naczyniowymi, którzy leczeni byli peglotykazą
w ramach badań klinicznych, odnotowano zaostrzenie zastoinowej
niewydolności serca. Należy zachować ostrożność u pacjentów z
zastoinową niewydolnością serca, których stan powinien być ściśle
monitorowany po zakończeniu infuzji.
Hemoliza i (lub) methemoglobinemia
W przypadku stwierdzenia hemolizy i (lub) methemoglobinemii u
pacjentów przyjmujących produkt leczniczy KRYSTEXXA należy
natychmiast, definitywnie odstawić produkt i zastosować odpowiednie
środki.
Pacjenci o masie ciała przekraczającej 100 kg
U pacjentów o masie ciała przekraczającej 100 kg obserwowano
niższy wskaźnik odpowiedzi na leczenie; jednak ze względu na mylące
czynniki w próbie o niewielkiej liczebności nie jest jasne, czy u
pacjentów ważących ponad 100 kg podawano dawkę optymalną do
osiągnięcia pożądanego efektu. Stwierdzono także tendencję do
występowania przypadków wysokiego miana przeciwciał skierowanych
przeciwko peglotykazie i reakcji na wlew u większego odsetka
pacjentów z tej grupy wagowej (patrz punkt 4.8).
Wznowienie leczenia produktem KRYSTEXXA
Dostępna jest bardzo ograniczona ilość danych dotyczących
wznowienia leczenia po przerwaniu kuracji na ponad 4 tygodnie. Ze
względu na immunogenność produktu KRYSTEXXA u pacjentów, u których
wznowiono leczenie, ryzyko wystąpienia reakcji na wlew, w tym
anafilaksji, może być zwiększone. Dlatego zaleca się staranne
monitorowanie pacjentów, którym ponownie podano produkt KRYSTEXXA w
infuzji po przerwie w leczeniu.
Podaż sodu
W jednej dawce produktu leczniczego KRYSTEXXA znajduje się 4,2
mg sodu (mniej niż 1 mmol) (to znaczy, że w zasadzie produkt nie
zawiera sodu).
Krystexxa - przedawkowanie
W fazie klinicznych prac rozwojowych nie odnotowano żadnego
przypadku przedawkowania produktu leczniczego KRYSTEXXA. Maksymalna
dawka, którą podano jednorazowo drogą dożylną podczas badań
klinicznych, wynosiła 12 mg. W raporcie z okresu po wprowadzenia
produktu do obrotu udokumentowano przypadek podania zawartości 2
fiolek (16 mg), bez wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych
związanych z podaniem produktu KRYSTEXXA.
Ponieważ nie zidentyfikowano żadnej swoistej odtrutki, zalecane
jest monitorowanie stanu pacjentów, u których podejrzewa się
przedawkowanie produktu, a także zastosowanie ogólnych środków
wspomagających.
Krystexxa - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Wiadomo jest, że niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
(G6PD) i inne zaburzenia metabolizmu komórkowego powodują hemolizę
i methemoglobinemię. U wszystkich pacjentów należących do grupy
podwyższonego ryzyka niedoboru G6PD (np. u pacjentów pochodzenia
afrykańskiego lub śródziemnomorskiego) przed rozpoczęciem
stosowania produktu leczniczego KRYSTEXXA należy wykonać badania
przesiewowe pod kątem niedoboru G6PD.
Krystexxa - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Ciężkie działania niepożądane zgłaszane najczęściej w badaniach
klinicznych z grupą kontrolną to:
anafilaksja występująca z częstością 6,5% (8/123) u pacjentów
przyjmujących dawkę 8 mg co 2 tygodnie; reakcja na wlew występująca
z częstością 26% oraz zaostrzenia dny moczanowej występujące
częściej w okresie pierwszych 3 miesięcy leczenia.
Działania niepożądane w ujęciu tabelarycznym
Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych fazy 3
sklasyfikowano zgodnie z następującymi kryteriami (patrz Tabela 1
poniżej): bardzo częste (≥1/10), częste (≥1/100 do < 1/10),
niezbyt częste (≥1/1000 do < 1/100), rzadkie (≥1/10 000 do <
1/1000), bardzo rzadkie (< 1/10 000), częstość nieznana
(niemożliwa do oszacowania na podstawie dostępnych danych). W
obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania oraz
każdej klasy układów i narządów, objawy niepożądane zostały
wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Tabela 1. Działania niepożądane
Klasyfikacja układów i narządów
|
Działanie niepożądane
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Częste: Hiperglikemia
Niezbyt częste: Hiperkaliemia
|
Zaburzenia serca
|
Niezbyt częste: Zaostrzenie zastoinowej niewydolności
serca
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Bardzo częste: Nudności
Częste: Wymioty
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Bardzo częste: Zapalenie skóry, pokrzywka, świąd,
podrażnienie skóry, suchość naskórka Niezbyt częste:
Zapalenie tkanki podskórnej
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
Bardzo częste: Zaostrzenie dny moczanowej Częste:
Obrzęk stawów
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Częstość nieznana: Hemoliza
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Bardzo częste: Reakcje związane z podaniem wlewu
Częste: Anafilaksja, choroba grypopodobna
|
Opis wybranych działań niepożądanych
Reakcje związane z podaniem wlewu
Reakcje związane z podaniem wlewu mogą wystąpić po rozpoczęciu
dowolnej infuzji, mimo zastosowania u pacjentów premedykacji
doustnymi lekami przeciwhistaminowymi, kortykosteroidami w postaci
dożylnej i (lub) paracetamolem i na ogół pojawiają się w trakcie
infuzji lub w ciągu 1 godziny po jej zakończeniu. Pierwsza reakcja
na wlew występuje zazwyczaj po 2.–4. infuzji.
Do najczęstszych przedmiotowych i podmiotowych objawów
miejscowej reakcji na wlew zalicza się: rumień, świąd i wysypkę. Do
najczęstszych przedmiotowych i podmiotowych objawów uogólnionej
reakcji na wlew zalicza się: pokrzywkę, duszność, zaczerwienienie
twarzy, nadmierną potliwość, ból lub uczucie dyskomfortu w klatce
piersiowej, dreszcze i nadciśnienie krwi.
Anafilaksję (cechującą się występowaniem świstu krtaniowego,
świszczącego oddechu, obrzęku wokół ust i języka lub labilnością
parametrów hemodynamicznych z jednoczesną wysypką lub pokrzywką
albo bez wysypki i pokrzywki) odnotowano u 14 (5,1%) z 273
wszystkich pacjentów leczonych produktem KRYSTEXXA w ramach badań
klinicznych. U jednego pacjenta leczonego produktem KRYSTEXXA
podawanym w dawce wynoszącej 8 mg co 4 tygodnie wystąpiła reakcja
nadwrażliwości typu opóźnionego.
Podczas badań klinicznych u 91% pacjentów, u których wystąpiły
reakcje związane z podaniem wlewu, stężenie kwasu moczowego w
surowicy krwi przekroczyło 6 mg/dl (360 µmol/l) z powodu
wytworzenia się przeciwciał skierowanych przeciwko
peglotykazie.
Zazwyczaj reakcje związane z podaniem wlewu występowały u
większego odsetka pacjentów o masie ciała wynoszącej ponad 100 kg.
Zgłoszono je odpowiednio u 54% pacjentów ważących od 70 do
≤100 kg, u 70% pacjentów ważących od > 100 do ≤120 kg i u 75%
pacjentów ważących > 120 kg.
W wielu przypadkach reakcja na wlew ustępowała po zwolnieniu
tempa lub zatrzymaniu infuzji, zanim wznowiono infuzję w
wolniejszym tempie. W innych przypadkach reakcja ustępowała po
zastosowaniu leczenia wspomagającego płynami podawanymi dożylnie,
dodatkowymi glikokortykoidami lub lekami przeciwhistaminowymi, albo
po zaprzestaniu wlewów i podaniu noradrenaliny z powodu reakcji
anafilaktycznej.
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano ciężkie reakcje
anafilaktyczne z utratą przytomności, zapaścią krążeniową i
zatrzymaniem akcji serca włącznie, które wymagały przyjęcia do
oddziału pomocy doraźnej.
Zaostrzenie dny moczanowej
Po rozpoczęciu leczenia produktem KRYSTEXXA może zwiększyć się
częstość występowania zaostrzeń dny moczanowej, mimo
profilaktycznego stosowania kolchicyny lub NLPZ, ale po 3
miesiącach leczenia produktem KRYSTEXXA częstość i nasilenie tych
zaostrzeń zmniejszają się.
W badaniach klinicznych odsetek pacjentów, u których w ciągu
pierwszych 3 miesięcy wystąpiły zaostrzenia dny, wyniósł 75% w
grupie osób leczonych produktem KRYSTEXXA podawanym w dawce
wynoszącej 8 mg co 2 tygodnie w porównaniu z 54% pacjentów z grupy
przyjmującej placebo. Można to porównać z częstością występowania
zaostrzeń wynoszącą 41% i 67% w tych samych grupach w okresie
kolejnych 3 miesięcy, podczas gdy zaostrzenia dny u pacjentów
przyjmujących peglotykazę w dawce wynoszącej 8 mg podawanej co 2
tygodnie przez jeden rok były niezbyt częste.
Immunogenność
W badaniach klinicznych przeciwciała przeciwko peglotykazie
(klasy IgM i IgG) wytworzyły się u 89% pacjentów leczonych
produktem KRYSTEXXA podawanym w dawce wynoszącej 8 mg co 2 tygodnie
i u 15% pacjentów z grupy stosującej placebo. U 41% pacjentów
leczonych produktem KRYSTEXXA podawanym w dawce wynoszącej 8 mg co
2 tygodnie wytworzyły się również przeciwciała anty-PEG.
Wysokie miano przeciwciał przeciwko peglotykazie wiązało się z
niepowodzeniem utrzymania normalizacji stężenia kwasu moczowego
(< 6 mg/dl).
U pacjentów z wysokim mianem przeciwciał przeciwko peglotykazie
stwierdzono także częstsze występowanie reakcji na wlew: u 46% (18
z 39) w grupie przyjmującej produkt KRYSTEXXA co 2 tygodnie w
porównaniu z 9% (4 z 46) wśród pacjentów z niskim mianem lub bez
przeciwciał.
Komentarze