Klepisal - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Klepisal - opis
Klopidogrel jest wskazany do zapobiegania zdarzeniom zatorowym u
dorosłych pacjentów:
U pacjentów z zawałem mięśnia sercowego (od kilku dni do mniej
niż 35 dni), z udarem niedokrwiennym (od 7 dni do mniej niż 6
miesięcy) oraz z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych.
W celu uzyskania dodatkowych informacji, patrz punkt 5.1.
Klepisal - skład
Każda tabletka powlekana zawiera 97,86 mg klopidogrelu
wodorosiarczanu, co odpowiada 75 mg
klopidogrelu (Clopidogrelum).
Substancje pomocnicze: każda tabletka powlekana zawiera 78,14 mg
laktozy bezwodnej i 0,29 mg
lecytyny (zawiera olej sojowy) (E 322).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Klepisal - dawkowanie
Dorośli i osoby w podeszłym wieku
Klopidogrel należy podawać w pojedynczej dawce 75 mg na dobę,
z jedzeniem lub bez
jedzenia.
Farmakogenetyka
Wolny metabolizm przez enzym CYP2C19 jest związany ze zmniejszoną
odpowiedzią na klopidogrel. Dotychczas nie ustalono
optymalnego dawkowania u osób
wolnometabolizujących z udziałem enzymu CYP2C19 (patrz punkt
5.2).
Dzieci i młodzież
Nie ustalono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności
klopidogrelu u dzieci i młodzieży.
Zaburzenie czynności nerek
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z zaburzeniami czynności
nerek jest ograniczone (patrz punkt 4.4).
Zaburzenie czynności wątroby
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z umiarkowanymi
chorobami wątroby, którzy mogą mieć skłonność do krwawień jest
ograniczone (patrz punkt 4.4).
Klepisal - środki ostrożności
Z powodu ryzyka krwawienia i hematologicznych działań
niepożądanych należy niezwłocznie rozważyć oznaczenie morfologii
krwi i (lub) inne odpowiednie badania, kiedy tylko objawy
kliniczne sugerujące wystąpienie krwawienia pojawią się podczas
leczenia (patrz punkt 4.8). Podobnie jak w przypadku innych
leków przeciwpłytkowych, należy zachować ostrożność stosując
klopidogrel u pacjentów, którzy mogą być obciążeni ryzykiem
wystąpienia większego krwawienia z powodu urazu, zabiegu
chirurgicznego lub innych stanów patologicznych, i u pacjentów
otrzymujących ASA, heparynę, inhibitory glikoprotein IIb/IIIa oraz
niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym inhibitory Cox-2.
Pacjentów należy dokładnie obserwować pod kątem wystąpienia
jakichkolwiek objawów krwawienia, włącznie z krwawieniem utajonym,
zwłaszcza podczas pierwszych tygodni leczenia i (lub) po
inwazyjnych zabiegach kardiologicznych lub po zabiegu
chirurgicznym. Jednoczesne stosowanie klopidogrelu i doustnych
leków przeciwzakrzepowych nie jest zalecane, ponieważ może to
zwiększać intensywność krwawień (patrz punkt 4.5).
Jeśli pacjent ma być poddany planowemu zabiegowi chirurgicznemu,
a działanie przeciwpłytkowe jest tymczasowo niepożądane, leczenie
klopidogrelem należy przerwać na 7 dni przed zabiegiem
chirurgicznym. Pacjenci powinni informować lekarzy i
lekarzy-stomatologów o przyjmowaniu klopidogrelu przed jakimkolwiek
zabiegiem chirurgicznym i przed zastosowaniem każdego nowego
produktu leczniczego. Klopidogrel wydłuża czas krwawienia i
powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów ze zmianami
chorobowymi usposabiającymi do krwawień (zwłaszcza z przewodu
pokarmowego i wewnątrzgałkowych).
Pacjenci powinni być poinformowani, że tamowanie krwawienia może
trwać dłużej, niż zazwyczaj, jeśli przyjmują klopidogrel (sam lub w
skojarzeniu z ASA), i że powinni informować lekarza
o każdym niecodziennym krwawieniu (miejsce oraz czas
trwania).
Bardzo rzadko donoszono o występowaniu zakrzepowej plamicy
małopłytkowej (ang. Thrombotic Thrombocytopenic Purpura-TTP)
po leczeniu klopidogrelem, czasami po krótkiej ekspozycji.
Charakteryzuje się ona wystąpieniem trombocytopenii i
mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, skojarzonej albo
ze zmianami neurologicznymi, albo z zaburzeniami czynności nerek,
lub też z gorączką. TTP jest potencjalnie śmiertelnym stanem
wymagającym natychmiastowego leczenia, włącznie z plazmaferezą.
Ze względu na brak danych, stosowanie klopidogrelu nie jest
zalecane podczas pierwszych 7 dni po ostrym udarze niedokrwiennym
(mniej niż 7 dni).
Farmakogenetyka: W oparciu o dane literaturowe, stwierdzono, że
u pacjentów z genetycznie uwarunkowanym zmniejszeniem aktywności
enzymu CYP2C19 ekspozycja układową na czynny metabolit klopidogrelu
oraz odpowiedź na działanie przeciwpłytkowe jest zmniejszona, a
także wykazano ogólnie większą częstość zdarzeń
sercowo-naczyniowych po przebytym zawale mięśnia sercowego, niż u
pacjentów z prawidłową czynnością CYP2C19 (patrz punkt 5.2).
Ponieważ klopidogrel jest metabolizowany częściowo z udziałem
CYP2C19 do czynnego metabolitu, należy spodziewać się, że
stosowanie produktów leczniczych, które hamują aktywność tego
enzymu spowoduje zmniejszenie stężenia czynnego metabolitu i
skuteczności klinicznej klopidogrelu. Dlatego należy unikać
jednoczesnego stosowania produktów, które hamują czynność CYP2C19
(wykaz inhibitorów CYP2C19, patrz punkt 4.5, patrz także punkt
5.2).
Chociaż dane dotyczące hamowania CYP2C19 różnią się w obrębie
grupy Inhibitorów Pompy Protonowej, wyniki badań klinicznych
wskazują, że istnieje możliwość interakcji między klopidogrelem, a
wszystkimi produktami z tej grupy. Dlatego należy unikać
jednoczesnego stosowania Inhibitorów Pompy Protonowej, o ile nie
jest to absolutnie konieczne. Brak dowodów,
aby inne leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego, takie jak
leki blokujące receptor H2lub leki zobojętniające zmieniały
działanie przeciwpłytkowe klopidogrelu.
Doświadczenie terapeutyczne w stosowaniu klopidogrelu u
pacjentów z zaburzeniem czynności nerek jest ograniczone. Dlatego
klopidogrel należy stosować ostrożnie u tych pacjentów (patrz punkt
4.2).
Doświadczenie u pacjentów z umiarkowanie nasilonymi chorobami
wątroby, którzy mogą mieć skłonności do krwawień, jest ograniczone.
Dlatego klopidogrel należy stosować ostrożnie w tej populacji
(patrz punkt 4.2).
Nietolerancja laktozy, niedobór laktazy typu Lapp, zespół
złego wchłaniania glukozy-galaktozy
Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją laktozy,
niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy, nie powinni przyjmować tego leku.
Lecytyna
Pacjenci z nadwrażliwością na orzeszki arachidowe lub soję nie
powinni stosować tego produktu
leczniczego.
Klepisal - przedawkowanie
Przedawkowanie w następstwie podawania klopidogrelu może
prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia i wynikających z tego
powikłań w postaci krwawień. W przypadku zaobserwowania krwawień
należy rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia. Nie znaleziono
antidotum dla farmakologicznego działania klopidogrelu. Jeśli
wymagana jest szybka korekcja wydłużonego czasu krwawienia, to
przetoczenie masy płytkowej może odwrócić działania
klopidogrelu.
Klepisal - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą.Ciężkie zaburzenie czynności wątroby.Czynne
patologiczne krwawienie, takie jak wrzód trawienny lub krwotok
wewnątrzczaszkowy.
Klepisal - działania niepożądane
Klopidogrel był oceniany ze względu na bezpieczeństwo stosowania
u ponad 42 000 pacjentów, którzy brali udział w badaniach
klinicznych, w tym ponad 9 000 pacjentów leczonych przez 1 rok lub
dłużej. Klinicznie istotne działania niepożądane obserwowane w
badaniach CAPRIE, CURE, CLARITY i COMMIT omówiono poniżej. W
sumie w badaniu CAPRIE klopidogrel w dawce 75 mg/dobę był
porównywalny z ASA w dawce 325 mg/dobę bez względu na wiek,
płeć i rasę.
W uzupełnieniu do doświadczeń z badań klinicznych, działania
niepożądane były zgłaszane spontanicznie.
Krwawienie jest najczęstszym działaniem zgłaszanym zarówno w
badaniach klinicznych, jaki i po wprowadzeniu do lecznictwa, gdzie
było przeważnie zgłaszane podczas pierwszego miesiąca leczenia.
W badaniu CAPRIE, u pacjentów leczonych klopidogrelem albo ASA,
całkowita częstość występowania jakiegokolwiek krwawienia wynosiła
9,3%. Częstość występowania ciężkich przypadków wynosiła 1,4% dla
klopidogrelu i 1,6% dla ASA.
W badaniu CURE, częstość przypadków dużego krwawienia dla
klopidogrelu+ASA była zależna od dawki ASA (< 100 mg: 2,6%;
100?200 mg: 3,5%; > 200 mg: 4,9%), podobnie jak
częstość przypadków dużego krwawienia dla placebo+ASA (<
100 mg: 2,0%; 100-200 mg: 2,3%; > 200 mg: 4,0%).
Ryzyko krwawienia (zagrażającego życiu, dużego, niewielkiego,
innych) zmniejszało się podczas przebiegu badania: miesiące 0-1
(klopidogrel: 9,6%; placebo: 6,6%), miesiące 1-3 (klopidogrel:
4,5%; placebo: 2,3%), miesiące 3-6 (klopidogrel: 3,8%; placebo:
1,6%), miesiące 6-9 (klopidogrel: 3,2%; placebo: 1,5%), miesiące
9-12 (klopidogrel: 1,9%; placebo: 1,0%).
Nie występowało więcej dużych krwawień po klopidogrelu+ASA w
ciągu 7 dni po operacji wieńcowego przeszczepu omijającego u
pacjentów, u których zaprzestano leczenia wcześniej niż pięć dni
przed operacją (4,4% klopidogrel+ASA vs. 5,3% placebo+ASA).
U pacjentów, którzy pozostawali na leczeniu w ciągu pięciu dni do
operacji przeszczepu omijającego, częstość przypadków wynosiła 9,6%
dla klopidogrelu+ASA i 6,3% dla placebo+ASA.
W badaniu CLARITY wystąpiło ogólne zwiększenie liczby krwawień w
grupie leczonej klopidogrelem+ASA (17,4%) w porównaniu do grupy
otrzymującej placebo+ASA (12,9%). Częstość występowania dużych
krwawień była podobna w obu grupach (1,3% vs. 1,1%,
odpowiednio w grupie leczonej klopidogrelem+ASA oraz w grupie
otrzymującej placebo+ASA). Istniała zgodność pomiędzy podgrupami
pacjentów określona przez charakterystykę wyjściową oraz typ
leczenia fibrynolitycznego lub stosowanej heparyny.
W badaniu COMMIT ogólny odsetek dużych krwawień pozamózgowych
oraz krwawień mózgowych był mały i zbliżony w obu grupach (0,6%
vs. 0,5%, odpowiednio w grupie leczonej klopidogrelem+ASA
oraz w grupie otrzymującej placebo+ASA).
Działania niepożądane, które wystąpiły albo podczas badań
klinicznych albo były spontanicznie zgłaszane są przedstawione w
tabeli poniżej. Ich częstość jest zdefiniowana stosując następujące
konwencje:
Często (?1/100 do < 1/10)
Niezbyt często (?1/1 000 do < 1/100)
Rzadko (?1/10 000 do < 1/1 000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000).
W obrębie każdej grupy układów i narządów objawy niepożądane są
wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
Małopłytkowość
leukopenia,
eozynofilia
|
Neutropenia, w tym ciężka neutropenia
|
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (ang. TTP) (patrz punkt 4.4),
niedokrwistość
aplastyczna, pancytopenia, agranulocytoza, ciężka
małopłytkowość, granulocytopenia, niedokrwistość
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
|
Choroba posurowicza, reakcje anafilaktoidalne
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
|
|
Omamy, dezorientacja
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Krwawienie wewnątrzczaszkowe (zgłaszano, że niektóre przypadki
były śmiertelne), bóle głowy, parestezje, zawroty głowy
|
|
Zaburzenia smaku
|
Zaburzenia oka
|
|
Krwawienia do oka (dospojówkowe, wewnątrzgałkowe,
dosiatkówkowe)
|
|
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
|
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
|
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Krwiak
|
|
|
Ciężki krwotok, krwotok z ran operacyjnych, zapalenie naczyń,
niedociśnienie tętnicze
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Krwawienia z
nosa
|
|
|
Krwawienie z dróg oddechowych (krwioplucie, krwotok płucny),
skurcz oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie płuc
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Krwotok z przewodu pokarmowego, biegunka, bóle brzucha,
niestrawność
|
Wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej
żołądka, wymioty, nudności, zaparcie, wzdęcie z oddawaniem
gazów
|
Krwotok pozaotrzewnowy
|
Krwotok z przewodu pokarmowego i pozaotrzewnowy
z zejściem śmiertelnym, zapalenie trzustki, zapalenie jelita
grubego (w tym wrzodziejące oraz limfocytowe zapalenie jelita
grubego), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
|
|
Ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, nieprawidłowe
wyniki testów czynności wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Siniak
|
Wysypka, świąd, krwawienie do skóry (plamica)
|
|
Pęcherzowe zapalenie skóry (toksyczne martwicze oddzielanie się
naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy), obrzęk
naczynioruchowy, wysypka rumieniowa, pokrzywka, wyprysk, liszaj
płaski
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
|
|
|
Krwawienia w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego
(krwawienia dostawowe), zapalenie stawów, bóle stawów, bóle
mięśniowe
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
Krwiomocz
|
|
Zapalenie kłębuszkowe nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we
krwi
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Krwawienie w miejscu wkłucia
|
|
|
Gorączka
|
Badania diagnostyczne
|
|
Wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie liczby neutrofili,
zmniejszenie liczby płytek
|
|
|
Klepisal - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Ponieważ kliniczne dane na temat ekspozycji na klopidogrel
podczas ciąży nie są dostępne, z powodu ostrożności lepiej nie
stosować klopidogrelu podczas ciąży.
Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub
pośredniego szkodliwego wpływu
na przebieg ciąży, rozwój zarodka lub płodu, przebieg porodu lub
rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3).
Nie wiadomo, czy klopidogrel przenika do mleka kobiet karmiących
piersią. Badania na zwierzętach wykazały, że klopidogrel przenika
do mleka. Z powodu ostrożności nie należy kontynuować karmienia
piersią podczas leczenia klopidogrelem.
Klepisal - prowadzenie pojazdów
Klopidogrel nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na
zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchu.
Komentarze