Ketores - dawkowanie
Dorośli i dzieci
powyżej 15 lat:
Doustnie, 200 mg jeden raz na dobę podczas posiłku, rano lub
wieczorem. Kapsułki należy popijać szklanką wody i przyjmować
zawsze o tej samej porze. W przypadku wystąpienia objawów
podrażnienia przewodu pokarmowego (zgaga, ból brzucha,
niestrawność) można zastosować leki zobojętniające w celu ich
złagodzenia.
Dzieci do 15
lat:
Nie stosować.
Pacjenci w podeszłym
wieku:
U pacjentów w podeszłym wieku stwierdza się zwiększone stężenie
ketoprofenu we krwi, dlatego leczenie należy rozpocząć od małej
dawki i w leczeniu podtrzymującym stosować najmniejszą skuteczną
dawkę.
Pacjenci z
niewydolnością nerek i (lub) wątroby:
Nie stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek i (lub)
wątroby.
Przyjmowanie produktu przez najkrótszy okres konieczny do
łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz
punkt 4.4).
Maksymalna dawka dobowa wynosi 200 mg. Przed rozpoczęciem
leczenia dawką 200 mg na dobę należy uważnie rozważyć stosunek
ryzyka do korzyści. Stosowanie większych dawek nie jest zalecane
(patrz punkt 4.4).
Ketores - środki ostrożności
Nie stosować u dzieci poniżej 15 lat.
Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu Ketores z
niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, w tym z selektywnymi
inhibitorami cyklooksygenazy-2. U pacjentów z astmą oskrzelową oraz
przewlekłym nieżytem nosa, przewlekłym zapaleniem zatok i (lub)
polipowatością nosa występuje zwiększone ryzyko alergii na kwas
acetylosalicylowy i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne. Podanie
ketoprofenu może u nich wywołać napad astmy lub skurcz oskrzeli
(szczególnie u osób z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy lub
na niesteroidowe leki przeciwzapalne - NLPZ). U pacjentów w
podeszłym wieku, pacjentów o małej masie ciała oraz pacjentów z
zaburzeniami czynności płytek krwi lub przyjmujących leki
przeciwzakrzepowe albo antyagregacyjne (patrz punkt 4.5)
prawdopodobieństwo wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego
jest zwiększone. Ketoprofen (podobnie jak i inne NLPZ) może
maskować objawy rozwijającego się zakażenia.
Dokładnej obserwacji w trakcie leczenia ketoprofenem należy
poddać pacjentów z reakcjami nadwrażliwości na światło słoneczne
lub fototoksycznością w wywiadzie. U pacjentów w podeszłym wieku
oraz osób z niewydolnością serca lub zaburzeniami czynności
wątroby, przewlekłymi zaburzeniami czynności nerek czy zaburzeniami
gospodarki wodnej (np. odwodnionych w wyniku stosowania leków
moczopędnych, z hipowolemią po zabiegu chirurgicznym lub
spowodowaną w inny sposób) ketoprofen, poprzez hamowanie syntezy
prostaglandyn, może zaburzać czynność nerek (co może prowadzić do
obrzęków i zwiększenia stężenia azotu pozabiałkowego w surowicy
krwi). W początkowym okresie leczenia ketoprofenem konieczne jest u
takich pacjentów szczegółowe monitorowanie wielkości diurezy oraz
innych wskaźników czynności nerek.
U pacjentów z niewydolnością serca, szczególnie w podeszłym
wieku, może wystąpić zwiększenie objawów niepożądanych spowodowane
zatrzymaniem płynów i sodu w organizmie. U takich pacjentów należy
monitorować czynność serca i nerek (patrz również punkt 4.3).
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby konieczna jest
dokładna obserwacja (należy okresowo oznaczać wskaźniki aktywności
aminotransferaz) oraz indywidualne dostosowanie dawki produktu
leczniczego.
Przewód pokarmowy - krwawienie, owrzodzenia i
perforacja W przypadku wszystkich NLPZ opisywano
występowanie krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub
perforacji, mogących kończyć się śmiercią. Mogą one występować w
dowolnym momencie leczenia, również bez objawów zwiastujących oraz
u pacjentów bez ciężkich zdarzeń dotyczących układu pokarmowego w
wywiadzie. Niektóre dane epidemiologiczne sugerują, że stosowanie
ketoprofenu może być związane z dużym ryzykiem wystąpienia
ciężkiego działania toksycznego na przewód pokarmowy, tak jak ma to
miejsce w przypadku niektórych innych NLPZ, zwłaszcza gdy stosowane
są w dużych dawkach (patrz punkt 4.1 i 4.3).
Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji w obrębie przewodu
pokarmowego jest większe w przypadku stosowania większych dawek
NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy w
wywiadzie, szczególnie powikłaną krwawieniem lub perforacją (patrz
punkt 4.3) oraz u pacjentów w podeszłym wieku. U pacjentów w
podeszłym wieku oraz stosujących duże dawki NLPZ leczenie należy
rozpoczynać od najmniejszej dostępnej dawki. Zarówno u tych
pacjentów, jak i pacjentów, u których konieczne jest stosowanie
kwasu acetylosalicylowego w małych dawkach lub innych leków
potencjalnie zwiększających ryzyko powikłań dotyczących przewodu
pokarmowego, należy rozważyć jednoczesne podawanie leków o
działaniu ochronnym, np. mizoprostolu lub leków z grupy inhibitorów
pompy protonowej (patrz poniżej oraz punkt 4.5).
Pacjenci, u których w przeszłości wystąpiło toksyczne działanie
na przewód pokarmowy, zwłaszcza w podeszłym wieku, powinni zgłaszać
wszelkie niezwykłe objawy dotyczące przewodu pokarmowego
(szczególnie świadczące o krwawieniu z przewodu pokarmowego),
zwłaszcza na początku leczenia.
Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów przyjmujących
jednocześnie leki mogące zwiększać ryzyko owrzodzeń i krwawień z
przewodu pokarmowego, takie jak doustne kortykosteroidy, leki
przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, selektywne inhibitory
wychwytu zwrotnego serotoniny czy leki przeciwpłytkowe, takie jak
kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5).
W przypadku wystąpienia u pacjenta przyjmującego produkt Ketores
krwawienia lub owrzodzenia w obrębie przewodu pokarmowego, produkt
należy odstawić. Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą nasilać
choroby przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie jelita
grubego, chorobę Leśniowskiego-Crohna), dlatego u pacjentów z
takimi chorobami w wywiadzie należy jest stosować z ostrożnością
(patrz punkt 4.8).
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku zwiększa się częstość występowania
działań niepożądanych NLPZ, zwłaszcza krwawienia z przewodu
pokarmowego i perforacji, które mogą zakończyć się zgonem (patrz
punkt 4.2).
Zachowanie szczególnej ostrożności oraz rozważenie zmniejszenia
dawki produktu leczniczego zalecane jest w przypadku stosowania
ketoprofenu u pacjentów w podeszłym wieku, zwłaszcza z zaburzeniami
czynności wątroby lub nerek.
Podczas długotrwałego stosowania produktu leczniczego należy
wykonywać badania wskaźników morfologii krwi oraz kontrolować
wskaźniki czynności wątroby i nerek. Opisano przypadki wtórnej
niepłodności bez jajeczkowania (wskutek braku pęknięcia pęcherzyka
Graafa) u pacjentek długotrwale przyjmujących ketoprofen.
Stosowanie ketoprofenu może niekorzystnie wpływać na płodność u
kobiet i nie jest ono zalecane u kobiet, które planują zajście w
ciążę. W przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę
lub które są poddawane badaniom w związku z niepłodnością, należy
rozważyć zakończenie stosowania ketoprofenu.
Przyjmowanie produktu w najmniejszej dawce skutecznej przez
najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko
działań niepożądanych (patrz punkt 4.2 oraz wpływ na przewód
pokarmowy i układ krążenia poniżej).
Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe
Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie lub łagodną do
umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, z zatrzymaniem płynów
i z obrzękami należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe
zalecenia. Zatrzymanie płynów i obrzęki były zgłaszane w związku z
leczeniem NLPZ.
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że
przyjmowanie niektórych niesteroidowych leków przeciwzapalnych
(szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z
niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub
udar). Dane te są niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w
przypadku przyjmowania ketoprofenu.
Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową
niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic
obwodowych lub chorobą naczyń mózgu powinni być leczeni
ketoprofenem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować
przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami
ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze,
hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).
Bardzo rzadko donoszono o występowaniu ciężkich reakcji
skórnych, czasami śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia
skóry, zespołu Stevensa-Johnsona lub martwicy toksyczno-rozpływnej
naskórka podczas stosowania NLPZ (patrz punkt 4.8). Największe
ryzyko wystąpienia tych zaburzeń występuje na początku leczenia. W
większości przypadków te reakcje skórne występują podczas
pierwszego miesiąca leczenia. W przypadku wystąpienia pierwszych
oznak wysypki skórnej, zmian w obrębie błon śluzowych lub
jakichkolwiek innych objawów nadwrażliwości, produkt Ketores należy
odstawić.
W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia należy przerwać
stosowanie produktu leczniczego.
Wystąpienie jakichkolwiek dolegliwości dotyczących oka podczas
leczenia ketoprofenem jest wskazaniem do przeprowadzenia badania
okulistycznego.
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów, u których
występuje toczeń rumieniowatyukładowy oraz mieszana choroba tkanki
łącznej - może wystąpić zwiększone ryzyko rozwoju jałowego
zapalenia opon mózgowych.
Produkt zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi
zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego
wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy,
nie powinni przyjmować produktu leczniczego.
Ketores - przedawkowanie
Objawy ostrego przedawkowania obejmują: ból i zawroty głowy,
senność, nudności, wymioty, biegunkę, ból w nadbrzuszu, a w
ciężkich przypadkach niewydolność oddechową, śpiączkę, drgawki.
Mogą także wystąpić: krwawienie z przewodu pokarmowego, znaczne
zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, ostra niewydolność
nerek.
Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje płukanie
żołądka oraz leczenie objawowe (m. in. wyrównywanie zaburzeń
gospodarki wodno-elektrolitowej).
Ketores - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ketoprofen lub na którąkolwiek substancję
pomocniczą, inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym kwas
acetylosalicylowy (z powodu ryzyka wystąpienia napadów astmy
aspirynowej lub innych alergicznych reakcji nadwrażliwości).
Czynna lub w wywiadzie choroba wrzodowa żołądka i (lub)
dwunastnicy lub krwawienie, lub perforacja, również występujące po
zastosowaniu innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Ciężka niewydolność nerek lub wątroby.
Nie stosować w III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia
piersią.
Nie stosować u pacjentów z astmą oskrzelową lub innymi chorobami
o etiologii alergicznej
w wywiadzie.
Czynne krwawienie, np. z przewodu pokarmowego lub naczyń mózgu.
Ciężka niewydolność serca.
Ketores - działania niepożądane
Poniższe działania niepożądane wymienione według klasyfikacji
układów i narządów występują z częstością określoną przy użyciu
następującej konwencji: rzadko (> =1/10 000 do < 1/1000),
bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nie znana (nie może być
określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia żołądka i
jelit:
- częstość nie znana: nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia,
zaparcie, niestrawność, bóle brzucha, zapalenie błony śluzowej
żołądka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (w tym wrzodziejące),
nieżyt żołądka, smoliste stolce, krwiste wymioty, nasilenie
zapalenia błony śluzowej okrężnicy i choroby Leśniowskiego-Crohna
(patrz punkt 4.4) oraz ciężkie działania niepożądane: choroba
wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, krwawienie z przewodu
pokarmowego i perforacja jelit, niekiedy kończące się śmiercią,
zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4);
- rzadko: zapalenie błony śluzowej okrężnicy;
- podczas stosowania ketoprofenu w dawce 200 mg na dobę
zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia krwawienia z przewodu
pokarmowego (rośnie ono wraz ze zwiększaniem dawki).
Zaburzenia układu
oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
- częstość nie znana: duszność, możliwość wystąpienia
napadu astmy, skurcz oskrzeli (szczególnie u pacjentów z rozpoznaną
nadwrażliwością na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne).
Zaburzenia układu
immunologicznego:
- bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne (w tym wstrząs
anafilaktyczny), obrzęk naczynioruchowy.
Zaburzenia układu
nerwowego:
- częstość nie znana: bóle i zawroty głowy, senność, rzadko
drgawki.
Zaburzenia
psychiczne:
- częstość nie znana: zaburzenia nastroju.
Zaburzenia skóry i
tkanki podskórnej:
- częstość nie znana: nadwrażliwość na światło, łysienie,
wysypka, zaczerwienienie, świąd, pokrzywka, nasilenie objawów
przewlekłej pokrzywki;
- bardzo rzadko: reakcje pęcherzowe, w tym zespół
Stevensa-Johnsona oraz zespół Lyella.
Zaburzenia nerek i
dróg moczowych:
- częstość nie znana: ostra niewydolność nerek, zwłaszcza u
osób z istniejącymi wcześniej zaburzeniami czynności nerek i (lub)
u pacjentów odwodnionych;
- rzadko: śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół
nerczycowy.
Zaburzenia krwi i
układu chłonnego:
- częstość nie znana: trombocytopenia, niedokrwistość
spowodowana przewlekłym krwawieniem;
- rzadko: leukopenia z możliwą agranulocytozą, zahamowanie
czynności szpiku. Zaburzenia wątroby i dróg
żółciowych:
- częstość nie znana: zwiększenie aktywności
aminotransferaz;
- rzadko: zapalenie wątroby.
Zaburzenia ucha i
błędnika:
- częstość nie znana: szumy uszne.
Zaburzenia
oka:
- częstość nie znana: zaburzenia widzenia (niewyraźne
widzenie).
Zaburzenia
naczyniowe:
- częstość nie znana: rozszerzenie naczyń, nadciśnienie
tętnicze.
Badania
diagnostyczne:
- częstość nie znana: hiperkaliemia.
W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków,
nadciśnienia i niewydolności serca.
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że
przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych
dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów
tętnic (np. zawał serca lub udar), patrz punkt 4.4.
Komentarze