Gonal F - dawkowanie
Leczenie produktem GONAL-f należy rozpoczynać pod nadzorem
lekarza doświadczonego w zakresie leczenia zaburzeń
płodności.
Dawkowanie
Zalecenia dotyczące dawkowania produktu GONAL-f są takie
same jak w przypadku FSH uzyskiwanego z nioczu. Kliniczna ocena
produktu GONAL-f wskazuje, że dawki dobowe, schematy podawania i
procedury monitorowania leczenia nie powinny być różne od tych
stosowanych obecnie w przypadku produktów leczniczych zawierających
FSH uzyskiwany z moczu. Zaleca się przestrzeganie przedstawionych
poniżej rekomendowanych dawek początkowych. W porównawczych
badaniach klinicznych wykazano, że zwykle pacjenci wymagają
mniejszej dawki całkowitej i krótszego okresu leczenia produktem
GONAL-f w porównaniu z produktami zawierającymi FSH uzyskiwany z
moczu. Dlatego uznaje się za właściwe, aby podać mniejszą dawkę
całkowitą produktu GONAL-f, niż -zazwyczaj stosowaną dawkę FSH
uzyskiwanego z moczu, nie tylko w celu optymalizacji wzrostu
pęcherzyków jajnikowych, ale również w celu zmniejszenia ryzyka
niepożądanej, nadmiernej stymulacji jajników. Patrz punkt
5.1.
Kobiety z
brakiem jajeczkowania w tym z zespołem policystycznych
jajników
Produkt GONAL-f może być stosowany w formie serii
codziennych wstrzyknięć. U kobiet miesiączkujących leczenie powinno
być rozpoczęte w ciągu pierwszych 7 dni cyklu
menstruacyjnego.
Według najczęściej stosowanego schematu podawanie produktu
rozpoczyna się od dawki 75 j.m. do 150 j.m. FSH na dobę. Następnie,
jeśli to konieczne dla uzyskania właściwej, ale nie nadmiernej
odpowiedzi, dawkę zwiększa się najlepiej o 37,5 j.m. lub 75 j.m. co
7 lub lepiej co 14 dni. Leczenie powinno być modyfikowane w
zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjentki, ocenianej na
podstawie pomiaru wielkości pęcherzyka za pomocą badania USG i
(lub) wydzielania estrogenów. Maksymalna dawka dobowa zwykle nie
przekracza 225 j.m. FSH. Jeżeli nie uzyskano odpowiedniej
odpowiedzi po 4 tygodniach leczenia, ten cykl leczenia należy
przerwać i pacjentka musi być poddana dalszej ocenie, po której
może wznowić leczenie rozpoczynając od większych dawek niż w
poprzednim cyklu.
Po uzyskaniu optymalnej odpowiedzi, w ciągu 24 do 48
godzin po ostatnim wstrzyknięciu produktu GONAL-f należy podać w
pojedynczym wstrzyknięciu 250 mikrogramów lekombinowanej ludzkiej
gonadotropiny łożyskowej alfa (r-liCG) lub 5 000 j.m. do 10 000
j.m. hCG. Zaleca się, aby pacjentka odbyła stosunek w dniu podania
oraz w następnym dniu po podaniu hCG. Alternatywnie może zostać
przeprowadzone zapłodnienie wewnątrzmaciczne (ang. intrauterine
insemination, 1UJ).
W przypadku uzyskania nadmiernej odpowiedzi, leczenie
należy przerwać i zaniechać podania hCG (patrz punkt 4.4). Leczenie
należy ponownie rozpocząć w kolejnym cyklu menstruacyjnym od dawki
mniejszej od tej, którą zastosowano w przednim cyklu.
Kobiety
poddane stymulacji jajników w celu uzyskania rozwoju wielu
pęcherzyków jajnikowych, przed zastosowaniem zapłodnienia
pozaustrojowego lub innych technik wspomaganego
rozrodu.
Najczęściej stosowany schemat dawkowania w celu uzyskania
wzrostu licznych pęcherzyków obejmuje podanie 150 j.m. do 225 j.m.
produktu GONAL-f na dobę, rozpoczynając od 2 lub 3 dnia cyklu
menstruacyjnego. Leczenie jest kontynuowane do momentu uzyskania
odpowiedniej dojrzałości pęcherzyków jajnikowych (ocenianej na
podstawie stężenia estrogenów w surowicy krwi i (lub) badania
ultrasonograficznego). W zależności od odpowiedzi klinicznej dawkę
można zmieniać, zazwyczaj nie przekraczając dawki 450 j.m. na dobę.
Zwykle odpowiedni stopień dojrzałości pęcherzyków jest osiągany w
dziesiątym dniu leczenia (między 5 a 20 dniem).
W celu uzyskania ostatecznej dojrzałości pęcherzyków, w
ciągu 24 do 48 godzin po ostatnim wstrzyknięciu produktu GONAL-f
podaje się w pojedynczym wstrzyknięciu 250 mikrogramów r-hCG lub 5
000 j.m. do 10 000 j.m. hCG.
Zjawisko down-regulation podczas stosowania agonistów lub
antagonistów gonadoliberyny (GnRH) jest powszechnie wykorzystywane
w celu zahamowania nagiego zwiększenia stężenia endogennego LH oraz
w celu kontroli tonicznego uwalniania LH. Według najczęściej
stosowanego protokołu
podawanie produktu GONAL-f rozpoczyna się około 2 tygodnie
po rozpoczęciu leczenia agonistą. Podawanie obu leków kontynuowane
jest do momentu uzyskania odpowiedniej dojrzałości pęcherzyków.
Przykładowo po 2 tygodniach leczenia agonistą produkt GONAL-f w
dawce 150 j.m. do 225 j.m. jest podawany przez pierwsze 7 dni.
Następnie dawka produktu jest dostosowywana, w zależności od
reakcji jajników na leczenie.
Ogólne doświadczenia dotyczące IVF wskazują, że
współczynnik powodzenia zwykle pozostaje stały w czasie pierwszych
czterech prób, a później stopniowo zmniejsza się.
Kobiety z
brakiem jajeczkowania wywołanym znacznym
niedoborem LH i
FSH.
U kobiet z niedoborem LH i FSH (hipogonadyzm
hipogonadotropowy) celem leczenia produktem GONAL-f w skojarzeniu z
lutropiną alfa jest uzyskanie rozwoju pojedynczego dojrzałego
pęcherzyka Graafa, z którego po podaniu ludzkiej gonadotropiny
łożyskowej (hCG), zostanie uwolniona komórka jajowa. GONAL-f
powinien być podawany w cyklu codziennych wstrzyknięć jednocześnie
z lutropiną alfa. Ze względu na to, że pacjentki te nie
miesiączkują i mają małe stężenie endogennego estrogenu, leczenie
może być rozpoczęte w dowolnym czasie.
Zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 75 j.m. lutropiny
alfa i 75 j.m. do 150 j.m. FSH na dobę. Leczenie powinno być
modyfikowane w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjentki,
ocenianej na podstawie pomiaru wielkości pęcherzyka jajnikowego za
pomocą badania USG i wydzielania estrogenów.
Jeśli zwiększenie dawki FSH jest konieczne dawkę należy
zwiększyć o 37,5 j.m. lub 75 j.m. co 7 lub lepiej co 14 dni. Można
wydłużyć czas stymulacji w każdym cyklu do 5 tygodni.
Po uzyskaniu optymalnej odpowiedzi, w ciągu 24 do 48
godzin po ostatnim wstrzyknięciu produktu GONAL-f i lutropiny alfa
należy zastosować pojedyncze wstrzyknięcie 250 mikrogramów r-hCG
lub 5 000 j.m. do 10 000 j.m. hCG. Zaleca się, aby pacjentka odbyła
stosunek w dniu podania oraz w następnym dniu po podaniu hCG.
Alternatywnie może zostać przeprowadzone IUL
Należy rozważyć podtrzymanie fazy lutealnej, ponieważ brak
substancji działających luteotropowo (LM/łiCG) może prowadzić do
przedwczesnej niewydolności ciałka żółtego.
W przypadku uzyskania nadmiernej odpowiedzi, leczenie
należy przerwać i zaniechać podania hCG. Leczenie należy ponownie
rozpocząć w kolejnym cyklu menstruacyjnym od dawki mniejszej od
stosowanej w poprzednim cyklu.
Produkt GONAL-f należy podawać w dawce 150 j.m. trzy razy
w tygodniu Jednocześnie z ludzką gonadolropiną łożyskową (hCG),
przez minimum 4 miesiące. Jeśli po tym okresie, u pacjenta nie
uzyskano odpowiedzi, leczenie skojarzone można kontynuować;
aktualne doświadczenia kliniczne wskazują, że dla uzyskania
spermatogenezy może być konieczne leczenie przez co najmniej 18
miesięcy.
Specjalne grupy
pacjentów Pacjenci w podeszłym wieku
Stosowanie produktu leczniczego GONAL-f u pacjentów w
podeszłym wieku nie jest właściwe. Nie określono bezpieczeństwa
stosowania i skuteczności produktu leczniczego GONAL-f u pacjentów
w podeszłym wieku.
Niewydolność
nerek lub wątroby
Nie określono bezpieczeństwa stosowania, skuteczności i
farmakokinetyki produktu leczniczego GONAL-f u pacjentów z
niewydolnością nerek lub wątroby.
Dzieci i
młodzież
Stosowanie produktu leczniczego GONAL-f u dzieci i
młodzieży nie jest właściwe. Sposób podawania
Produkt GONAL-f przeznaczony jest do podawania
podskórnego. Pierwsze wstrzyknięcie produktu GONAL-f należy wykonać
w warunkach ścisłej kontroli medycznej. Samodzielne podawanie
produktu GONAL-f przez pacjenta może być realizowane wyłącznie w
przypadku pacjentów z silną motywacją, odpowiednio przeszkolonych i
z możliwością konsultacji ze specjalistą.
Miejsce wstrzyknięcia należy zmieniać
codziennie.
Instrukcja dotycząca rekonstrukcji i podawania produktu
GONAL-f, proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do
wstrzykiwań, patrz punkt 6.6 i ulotka dla pacjenta.
Gonal F - środki ostrożności
GONAL-f jest substancją gonadotropową, która może
powodować łagodne do ciężkich działania niepożądane i powinien być
stosowany przez lekarzy, którzy mają wystarczającą wiedzę i
doświadczenie w zakresie leczenia niepłodności.
Terapia gonadotropinami wymaga poświęcenia czasu ze strony
lekarza prowadzącego, jak i profesjonalnego personelu pomocniczego,
oraz dostępności odpowiedniego sprzętu monitorującego. U kobiet,
bezpieczne i skuteczne stosowanie produktu GONAL-f wymaga
regularnego monitorowania reakcji jajników z użyciem USG albo, co
jest bardziej zalecane, z użyciem USG w połączeniu z pomiarem
stężenia estradiolu w surowicy krwi. Stopień odpowiedzi na
przyjmowanie FSH może różnić się u poszczególnych pacjentów. U
niektórych reakcja może być bardzo słaba, a u innych nadmierna.
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę potrzebną do
osiągnięcia celu leczenia zarówno u mężczyzn jak i u
kobiet.
Porfiria
Pacjenci chorzy na porfirię, lub u których stwierdzono
porfirię w wywiadzie rodzinnym, powinni być pod ścisłą obserwacją
lekarza podczas leczenia produktem GONAL-f. Pogorszenie stanu
choroby lub wystąpienie pierwszych jej objawów może być wskazaniem
do przerwania leczenia.
Leczenie
kobiet
Przed rozpoczęciem leczenia powinno się określić dokładnie
przyczynę niepłodności i wykluczyć ewentualne przeciwwskazania do
zajścia w ciążę. Szczególnie należy przeprowadzić badanie w
kierunku niedoczynności tarczycy, niedoboru hormonów kory
nadnerczy, hiperprolaktynemii i zastosować odpowiednie
leczenie.
U pacjentów poddanych stymulacji wzrostu pęcherzyków
jajnikowych, zarówno w leczeniu braku owulacji, jak i dla potrzeb
technik wspomaganego rozrodu ART, może wystąpić powiększenie
jajników lub zespół nadmiernej stymulacji jajników. Przestrzeganie
zaleceń dotyczących dawki produktu GONAL-f, schematu podawania i
uważne monitorowanie leczenia, zmniejsza częstość występowania tego
typu powikłań. W celu dokładnej interpretacji wskaźników rozwoju i
dojrzewania pęcherzyka lekarz powinien być doświadczony w
interpretacji odpowiednich testów.
W badaniach klinicznych wykazano zwiększenie wrażliwości
jajników na produkt GONAL-f, jeżeli jest on podawany z lutropiną
alfa. Jeśli zwiększenie dawki FSH jest konieczne, dawkę należy
zwiększyć o 37,5 j.m. do 75 j.m. co 7 do 14 dni.
Nie wykonywano bezpośrednich badań porównawczych produktu
GONAL-f/LH i ludzkiej gonadotropiny menopauzalnej (hMG). Porównanie
z danymi historycznymi wskazuje, że wskaźnik owulacji uzyskany z
GONAL-f/LH jest podobny jak po stosowaniu hMG.
Zespól
nadmiernej stymulacji jajników (ang. Oyarian Hyperstimuladon
Syndrome. OlISS)
Spodziewanym skutkiem kontrolowanej stymulacji jajników
jest pewnego stopnia powiększenie jajników. Jest ono częściej
zauważane u kobiet z zespołem policystycznych jajników i zwykle
ustępuje bez konieczności leczenia.
W odróżnieniu od niepowiklanego powiększenia jajników OHSS
to stan, który charakteryzuje się zwiększającym się stopniem
nasilenia. Łączy on w sobie wyraźne powiększenie jajników, duże
stężenie hormonów płciowych w surowicy oraz zwiększoną
przepuszczalność naczyń, która może prowadzić do gromadzenia się
płynu w jamie otrzewnowej, oplucnowej i rzadko w jamie
osierdziowej.
W ciężkich przypadkach OHSS można zaobserwować następujące
objawy: ból brzucha, wzdęcia, znaczne powiększenie jajników,
zwiększenie masy ciała, duszność, skąpomocz i dolegliwości
żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty i biegunka. Badania
kliniczne mogą wykazać hipowolemię, zagęszczenie krwi, zaburzenie
równowagi elektrolitowej, wodobrzusze, krwiak otrzewnej, przesięk
opłucnowy, płyn w opłucnej lub ostrą niewydolność płuc. W bardzo
rzadkich przypadkach przebieg OHSS może być powikłany skrętem
jajnika lub zdarzeniami zakrzepowo-zatorowymi, takimi jak
zatorowość płucna, udar niedokrwienny lub zawal mięśnia
sercowego.
Do niezależnych czynników ryzyka rozwoju OHSS należą
zespól policy stycznych jajników, wysokie bezwzględne lub szybko
rosnące stężenie estradiolu w surowicy krwi (np. > 900 pg/ml lub
> 3 300 pmol/l w przypadku braku jajeczkowania; > 3 000 pg/ml
lub > 11 000 pniol/l w przypadku ART) i duża ilość rozwijających
się pęcherzyków jajnika (np. > 3 pęcherzyki o średnicy > = 14
mm w przypadku braku jajeczkowania; > = 20 pęcherzyków o
średnicy > = 12 mm w przypadku ART).
Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawki produktu GONAL-f
i schematu podawania może zmniejszyć ryzyko nadmiernej stymulacji
jajników (patrz punkty 4.2 i 4.8). W celu wczesnego rozpoznania
czynników ryzyka zalecany jest monitoring cyklów stymulacyjnych za
pomocą kontroli ultrasonograficznej oraz oznaczania stężenia
estradiolu.
Istnieją powody do przypuszczenia, że hCG odgrywa istotną
rolę w wywoływaniu OHSS i że w przypadku zajścia w ciążę zespół ten
może mieć cięższą postać i dłużej się utrzymywać. Dlatego w
przypadku pojawienia się znaków nadmiernej stymulacji jajników, jak
np. stężenie estradiolu w surowicy krwi wynoszące > 5 500 pg/ml
lub > 20 200 pmol/1 i (lub) łącznie > = 40 pęcherzyków,
zaleca się zaniechać stosowania hCG i poradzić pacjentce, aby nie
odbywała stosunku płciowego lub zastosowała metody mechaniczne
zabezpieczające przed zapłodnieniem przez co najmniej 4 dni. OHSS
może nasilić się raptownie (w ciągu 24 godzin) lub w ciągu kilku
dni i stać się ciężkim stanem klinicznym. Najczęściej występuje po
przerwaniu leczenia hormonalnego i osiąga maksimum po około siedmiu
do dziesięciu dni po leczeniu. Z tego powodu pacjentki powinny
przebywać pod obserwacją przez co najmniej 2 tygodnie po podaniu
hCG.
W przypadku ART aspiracja pęcherzyków przed owulacją może
zmniejszyć ryzyko wystąpienia zespołu nadmiernej
stymulacji.
Łagodny lub umiarkowany OHSS zazwyczaj ustępuje
samoistnie. Jeżeli wystąpi ciężki zespół nadmiernej stymulacji,
zaleca się przerwać leczenie gonadotropinami, o ile jest wciąż
kontynuowane, oraz hospitalizować pacjentkę i należy włączyć
odpowiednie leczenie.
Ciąża
mnoga
U pacjentek poddanych indukcji owulacji, częstość
występowania ciąży mnogiej jest większa w porównaniu z naturalnym
zapłodnieniem. W większości przypadków ciąży mnogich są to ciąże
bliźniacze. Ciąża mnoga, szczególnie liczniejsza niż bliźniacza,
zwiększa ryzyko powikłań położniczych i okołoporodowych.
Aby zmniejszyć ryzyko występowania ciąży mnogich, zaleca
się dokładne monitorowanie odpowiedzi jajników.
W przypadku ART ryzyko wystąpienia ciąży mnogiej jest
związane głównie z liczbą przeniesionych zarodków, ich jakości i
wieku pacjentki.
Przed rozpoczęciem terapii pacjentki powinny być
poinformowane o potencjalnym ryzyku wystąpienia ciąży
mnogiej.
Utrata
ciąży
Utrata ciąży w wyniku poronienia lub niedonoszenia,
występuje częściej u pacjentek poddanych stymulacji wzrostu
pęcherzyka do indukcji owulacji lub ART niż wskutek poczęcia
naturalnego.
Ciążą
pozamaciczna
U kobiet z chorobami jajowodów w wywiadzie ryzyko
wystąpienia ciąży pozamacicznej jest większe, niezależnie od tego,
czy ciąża jest wynikiem naturalnego zapłodnienia czy leczenia
niepłodności. Częstość występowania ciąży pozamacicznych po ART
obserwowano jako większą niż w ogólnej populacji.
Nowotwory
układu rozrodczego
Odnotowano przypadki wystąpienia nowotworów jajników i
innych narządów układu rozrodczego, zarówno łagodnych jak i
złośliwych, u kobiet poddanych złożonym schematom leczenia w celu
leczenia niepłodności. Nie udowodniono jeszcze, czy leczenie
gonadotropinami zwiększa ryzyko wystąpienia nowotworów u kobiet
niepłodnych.
Wrodzone wady
rozwojowe
Częstość występowania wrodzonych wad rozwojowych po
terapii ART może być nieco większa niż w wypadku zapłodnienia
naturalnego. Sądzi się, że jest to spowodowane różnicami w
charakterystyce rodziców (np. wiekiem matki, charakterystyką
nasienia) i ciążami mnogimi.
Zdarzenia
zakrzepowo-zatorowe
U kobiet niedawno lub obecnie przechodzących chorobę
zakrzepowo-zatorową lub kobiet z rozpoznanymi czynnikami ryzyka
zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, takimi jak dane z wywiadu i wywiadu
rodzinnego, leczenie gonadotropinami może zwiększyć ryzyko
nasilenia lub wystąpienia takich zdarzeń. U takich kobiet korzyści
z leczenia gonadotropinami powinny być porównane ze stopniem
ryzyka. Należy jednak wspomnieć, że sama ciąża, jak i OHSS niosą za
sobą zwiększone ryzyko wystąpienia zdarzeń
zakrzepowo-zatorowych.
Leczenie u
mężczyzn
Zwiększone stężenie endogennego FSH wskazuje na pierwotną
niewydolność jąder. U takich pacjentów terapia produktem
GONAL-f/hCG nie jest skuteczna. Produktu GONAL-f nie należy
stosować, jeśli nie można uzyskać skutecznej odpowiedzi.
W celu oceny odpowiedzi na leczenie zaleca się między
innymi przeprowadzenie badania nasienia 4 do 6 miesięcy po
rozpoczęciu terapii.
Zawartość
sodu
Produkt GONAL-f zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na
dawkę, to znaczy lek uznaje się za ?wolny od sodu1'.
Gonal F - przedawkowanie
Nie są znane efekty przedawkowania produktu GONAL-f. Mimo
to istnieje możliwość wystąpienia OHSS (patrz punkt
4.4).
Gonal F - przeciwwskazania
? nadwrażliwość na substancję czynną (folitropina
alfa), FSH lub którąkolwiek substancję pomocniczą
? guzy podwzgórza lub przysadki mózgowej
? powiększenie jajników lub torbiel jajnika o innej
przyczynie niż zespól policystycznych jajników
? krwotoki z dróg rodnych o nieznanej
przyczynie
? rak jajników, macicy lub piersi
Produktu GONAL-f nie wolno stosować w przypadkach, gdy nie
można osiągnąć skutecznej odpowiedzi, takich jak:
? pierwotna niewydolność jajników
? wady rozwojowe narządów płciowych uniemożliwiające
rozwój ciąży włókniako-mięśniaki macicy uniemożliwiające rozwój
ciąży
? pierwotna niewydolność jąder
Gonal F - działania niepożądane
Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to ból głowy,
torbiele jajników oraz miejscowe reakcje w miejscu wstrzyknięcia
(np. ból, rumień, krwiak, obrzęk i (lub) podrażnienie w miejscu
wstrzyknięcia).
Często zgłaszano łagodny łub umiarkowany zespól nadmiernej
stymulacji jajników (OHSS), który należy traktować jako ryzyko
wewnątrzpochodne procedury stymulacji. Do ciężkiego OHSS dochodzi
niezbyt często (patrz punkt 4.4).
Bardzo rzadko mogą wystąpić powikłania
zakrzepowo-zatorowe, zwykłe towarzyszące ciężkiemu OHSS (patrz
punkt 4.4).
W celu określenia częstości stosowane są następujące
definicje:
Bardzo często (> =1/10) Często (> =1/100 do <
1/10) Niezbyt często (> =1/1 000 do < 1/100) Rzadko (>
=1/10 000 do < 1/1 000) Bardzo rzadko (< 1/10 000)
Leczenie u
kobiet
Zaburzenia
układu immunologicznego
Bardzo rzadko: Łagodne do ciężkich reakcje nadwrażliwości
łącznie z reakcjami anafilaktycznymi i wstrząsem
Zaburzenia
układu nerwowego
Bardzo często: Ból głowy
Zaburzenia
naczyniowe
Bardzo rzadko: Powikłania zakrzepowo-zatorowe, zwykle
towarzyszące ciężkiemu OHSS (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia
układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia Bardzo rzadko: Zaostrzenie lub
nasilenie astmy
Zaburzenia
żołądka i jelit
Często: Ból brzucha, wzdęcia brzucha, dolegliwości
brzucha, nudności, wymioty, biegunka
Zaburzenia
układu rozrodczego i piersi Bardzo często:
Torbiele jajników
Często: Łagodny lub umiarkowany OHSS (łącznie z
towarzyszącymi objawami)
Niezbyt często: Ciężki OHSS (łącznie z towarzyszącymi
objawami) (patrz punkt 4.4) Rzadko: Powikłanie ciężkiego
OHSS
Zaburzenia
ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo często: Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (np. ból,
rumień, krwiak, obrzęk i (lub) podrażnienie w miejscu
wstrzyknięcia)
Leczenie u
mężczyzn
Zaburzenia
układu immunologicznego
Bardzo rzadko: Łagodne do ciężkich reakcje nadwrażliwości
łącznie z reakcjami anafilaktycznymi i wstrząsem
Zaburzenia
układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Bardzo rzadko: Zaostrzenie lub nasilenie astmy
Zaburzenia
skóry i tkanki podskórnej
Często: Trądzik
Zaburzenia
układu rozrodczego i piersi
Często: Ginekomastia, żylaki powrózka
nasiennego
Zaburzenia
ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo często: Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (np. ból,
rumień, krwiak, obrzęk i (lub) podrażnienie w miejscu
wstrzyknięcia)
Badania
diagnostyczne
Często: Zwiększenie masy ciała
Komentarze