
Polecane artykuły

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Do dializy otrzewnowej w ostrej i przewlekłej niewydolności nerek, nadmiernym zatrzymywaniu płynów, niektórych rodzajach ciężkich zaburzeń równowagi elektrolitowej (np. hiperkaliemia), których nie można wyleczyć w inny sposób, w leczeniu zatruć substancjami ulegającymi dializie.
Gambrosol TRIO 10 jest umieszczony w worku podzielonym na trzy komory.
Dwie mniejsze komory (A i B) zawierają 50% roztwór glukozy oraz chlorek sodu (NaCl), większa, trzecia komora (C) zawiera roztwór elektrolitów.
Po złamania zatyczki pomiędzy częściami A i C oraz starannym zmieszaniu obu roztworów, otrzymuje się roztwór do dializy otrzewnowej zawierający 1,5% glukozy. Po zmieszaniu w ten sam sposób zawartości komory B i C, otrzymuje się roztwór do dializy otrzewnowej zawierający 2,5% glukozy.
Jeśli złamie się obie zatyczki i zmiesza zawartość wszystkich trzech komór, otrzymuje się roztwór zawierający 3,9% glukozy.
PRZED ZMIESZANIEM 1000 ml roztworu zawiera:
Komory A i B z glukozą
Substancje czynne:
glukoza bezwodna 500 g
(w postaci glukozy jednowodnej 550 g)
sodu chlorek 5,38 g
Komora C z elektrolitami
Substancje czynne:
sodu chlorek 5,38 g
mleczan sodu S (+) bezwodny 4,72 g
(w postaci 60% roztworu 7,87 g)
wapnia chlorek dwuwodny 0,271 g
magnezu chlorek sześciowodny 0,054 g
PO ZMIESZANIU
Zawartość komory A i (lub) B (z glukozą), po zmieszaniu z zawartością komory C (z elektrolitami), daje następujące roztwory gotowe do użycia: zmieszana zawartość komory A i C = roztwór 10 L (1,5% glukozy) zmieszana zawartość komory B i C = roztwór 10 M (2,5% glukozy) zmieszana zawartość komory A, B i C = roztwór 10 H (3,9% glukozy)
Zawartość elektrolitów w 1000 ml roztworu gotowego do użycia:
Roztwór gotowy do użycia |
L* |
M* |
H* |
mmol/1 |
|||
sód Na+ |
133 |
132 |
131 mmol/1 |
wapń Ca++ |
1,79 |
1,75 |
1,70 mmol/1 |
magnez Mg++ |
0,26 |
0,25 |
0,24 mmol/1 |
chlorki CI |
96,2 |
96,0 |
96,0 mmol/1 |
mleczany |
41 |
40 |
39 mmol/1 |
glukoza |
85 |
139 |
215 mmol/1 |
osmolarność wyliczona |
|||
mOsm/1 |
357 |
409 |
483 |
PH |
5,5 - 6,5 |
5,5-6,5 |
5,5 - 6,5 |
*L - mała ultrafiltracja (ang. Iow); M - średnia ultra |
lltracja (ang. medium); H - duża |
||
ultrafiltracja (ang. high) |
|||
Roztwór gotowy do użycia |
L |
M |
H |
mEq/l |
|||
sód Na+ |
133 |
132 |
131 mEq/l |
wapń Ca"1"1" |
3,58 |
3,50 |
3,40 mEq/l |
magnez Mg"1"1" |
0,52 |
0,50 |
0,48 mEq/l |
chlorki CP |
96,2 |
96,0 |
96,0 mEq/l |
mleczany |
41 |
40 |
39 mEq/l |
Do podawania dootrzewnowego.
Sposób prowadzenia leczenia, dawkowanie, czas trwania dializy oraz częstość zabiegów są ustalane indywidualnie przez prowadzącego lekarza. Na ogół częstość dializ wynosi 3 do 5 na dobę. Stosowana objętość roztworu zależy od masy ciała i wynosi zazwyczaj 2,0 do 2,5 litra u dorosłych. Dotychczas brak jest danych z badań klinicznych u dzieci. Stosując preparat Gambrosol trio 10 u tych pacjentów należy rozważyć stosunek korzyści do możliwego ryzyka.
O wyborze stężenia glukozy w płynie decyduje zapotrzebowanie pacjenta na ultrafiltrację; stężenie to powinno być możliwie najniższe.
Podawanie dootrzewnowe wymaga zastosowania specjalnego cewnika, a także drenu łączącego cewnik pacjenta z workiem z roztworem.
Przed użyciem płyn powinien być ogrzany do temperatury ciała.
- Nie zaleca się dializy otrzewnowej w zaawansowanej ciąży.
- Należy starannie monitorować bilans płynów i masę ciała pacjenta, aby uniknąć przewodnienia lub odwodnienia z towarzyszącymi poważnymi skutkami, jak zastoinowa niewydolność serca, hipowolemia i wstrząs.
- U pacjentów z niewydolnością nerek należy systematycznie kontrolować stężenie elektrolitów w osoczu (zwłaszcza wodorowęglanów, potasu, wapnia, magnezu i fosforanów).
- Konieczne może być uzupełnianie białek, aminokwasów i witamin rozpuszczalnych w wodzie, ponieważ w czasie dializy może dochodzić do ich utraty.
- U pacjentów nieobciążonych cukrzycą stopień podatności na hiperglikemię jest różny, prawdopodobnie w wyniku nietolerancji glukozy wywołanej mocznicą i wchłaniania glukozy przez otrzewną.
- U pacjentów chorych na cukrzycę należy monitorować stężenie glukozy we krwi, ponieważ może być potrzebna zmiana dawek insuliny lub innych leków celem
utrzymania kontroli glikemii. Insulinę można podawać dootrzewnowo z roztworem do dializy.
- Odwodnienie i hiperglikemia mogą wystąpić, jeśli pacjent nie zastosuje się do zaleceń i złamie obie zatyczki podczas wymiany płynu, pomimo odmiennego zalecenia. Zatrzymanie płynów może wystąpić, jeśli roztwory nie zostaną zmieszane, ponieważ pacjent nie złamał zatyczki (zatyczek).
- W trakcie zabiegu należy przestrzegać zasad aseptyki.
Nadmiar płynu do dializy wlany do jamy otrzewnej można łatwo spuścić do worka drenującego.
Do możliwych następstw przedawkowania należą: hipowolemia, zaburzenia elektrolitów lub (u pacjentów z cukrzycą) hiperglikemia.
Roztworu nie należy używać u pacjentów z kwasicą mleczanową i ciężką hipokaliemią.
Ogólne przeciwwskazania do dializy otrzewnowej -
nie należy zalecać leczenia dializą otrzewnową w następujących okolicznościach:
- stan po niedawnej operacji lub urazie brzucha, operacje brzuszne ze zrostami w wywiadzie, rozległe oparzenia, perforacje w jamie brzusznej; rozległe stany zapalne skóry brzucha (dermatitis);
- choroby jelit, przebiegające ze stanem zapalnym (choroba Crohn'a, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, uchyłkowatość);
- rozpoznane zapalenie otrzewnej;
- przetoka brzuszna wewnętrzna lub zewnętrzna;
- przepuklina pępkowa, pachwinowa lub inna przepuklina brzuszna;
- guzy w jamie brzusznej;
- niedrożność jelit;
- choroby płuc (zwłaszcza zapalenie płuc);
- posocznica;
- znaczna hiperlipidemia;
- rzadkie przypadki mocznicy, nie dające się opanować za pomocą dializy otrzewnowej;
- niedożywienie i znaczna utrata masy ciała, zwłaszcza gdy nie można zapewnić właściwej podaży białka;
- fizyczna lub umysłowa niezdolność pacjenta do samodzielnego przeprowadzenia dializy otrzewnowej zgodnie z zaleceniami lekarza.
Działania niepożądane dializy otrzewnowej związane są z postępowaniem i z roztworem do dializy.
Do działań związanych z postępowaniem należą:
bóle brzucha, krwawienia, zapalenie otrzewnej (któremu towarzyszy ból brzucha, mętny płyn wypływający i niekiedy gorączka), infekcje wokół cewnika (objawy stanu zapalnego: zaczerwienienie i wysięk), niedrożność cewnika, niedrożność jelit, ból okolic ramion, przepuklina w jamie brzusznej.
Działania niepożądane ogólnie związane z płynami do dializy występują rzadziej niż związane z postępowaniem; należą do nich słabość, omdlenia, uczucie zmęczenia, kurcze mięśni, ból głowy, objawy oddechowe towarzyszące obrzękowi płuc, zaburzenia elektrolitów (np. hipokaliemia, hipomagnezemia), biegunka i zaparcia.
Nie zaleca się stosowania dializy otrzewnowej w okresie ciąży; lekarz powinien ocenić ryzyko indywidualnie, w zależności od stanu pacjentki. Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza. Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza.
Brak doniesień o wpływie dializy otrzewnowej na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
14 farmaceutów jest teraz online
roztwór do infuzji - 1 fiol.a 50ml - 200 g/l
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Komentarze