Fentanyl Actavis 25mcg/h

Fentanyl Actavis 25mcg/h - dawkowanie

Dawkowanie

Dorośli:

Dawkowanie jest indywidualne i oparte na podstawie wywiadu dotyczącego stosowania opioidów u pacjenta oraz uwzględnia:

• możliwość rozwoju tolerancji,

• ogólny stan zdrowia pacjenta, stan kliniczny pacjenta,

• stopień nasilenia choroby.

Wymaganą dawkę fentanylu dostosowuje się indywidualnie i należy ją regularnie oceniać przed każdym podaniem.

Pacjenci otrzymujący leczenie opioidami po raz pierwszy

Doświadczenia kliniczne z produktem Fentanyl Actavis u pacjentów, którzy nie przyjmowali wcześniej opioidów jest ograniczone.

Jeśli stosowanie produktu Fentanyl Actavis uważa się za właściwe u pacjentów, którzy wcześniej nie przyjmowali opioidów, zaleca się w tej grupie pacjentów stopniowe dostosowanie dawkowania, rozpoczynając od niskich dawek krótko działających opioidów.

Dostępne są systemy transdermalne uwalniające 12,5 mikrograma w ciągu godziny i powinny być one stosowane jako dawka początkowa. Następnie można zmienić je na system transdermalny uwalniający 25 mikrograma w ciągu godziny. Dawkę można potem zwiększać lub zmniejszać, jeśli jest taka potrzeba, o 12 lub 25 mikrogramów/godzinę w celu uzyskania najniższej skutecznej dawki produktu Fentanyl Actavis , której wielkość zależy od odpowiedzi klinicznej i dawek dodatkowych stosowanych leków przeciwbólowych (patrz także punkt 4.4).

Nie zaleca się rozpoczynać leczenia od produktu Fentanyl Actavis u pacjentów w wieku podeszłym lub bardzo osłabionych, ze względu na ich znaną wrażliwość na leczenie opioidami. W takich przypadkach zaleca się rozpoczęcie leczenia od małych dawek morfiny o natychmiastowym uwalnianiu i przepisanie produkt Fentanyl Actavis po wyznaczeniu optymalnej dawki.

Pacjenci dobrze tolerujący opioidy

Początkowa dawka produktu Fentanyl Actavis powinna opierać się na podstawie przeciwbólowych potrzeb pacjenta z poprzednich 24 godzin leczenia opioidami.

Zmiana z innych opioidów

W przypadku zmiany opioidów podawanych doustnie lub pozajelitowo na leczenie fentanylem , dawka początkowa powinna być obliczona w następujący sposób:

1. Należy określić ilość leków przeciwbólowych podawanych w ciągu ostatnich 24 godzin.

2. Należy obliczyć równoważną dawkę fentanylu w następujący sposób:

a) za pomocą tabeli nr 1 zamiana z doustnie stosowanej morfiny na fentanyl dla pacjentów, którzy wymagają cyklicznych zmian leczenia opioidami (stosunek morfiny podawanej doustnie do przezskórnie podawanego fentanylu wynosi 150:1),

b) za pomocą tabeli nr 2 dla pacjentów ze zrównoważoną, dobrze tolerowaną terapią opioidami (stosunek morfiny podawanej doustnie do przezskórnie podawanego fentanylu wynosi

100:1),

c) za pomocą tabeli nr 3 dla dzieci i młodzieży. Zamiana z doustnie stosowanej morfiny na fentanyl (stosunek morfiny podawanej doustnie do przezskórnie podawanego fentanylu wynosi 150:1).

Tabela 1 : Zalecane dawki początkowe przezskórnie uwalnianego fentanylu ustalone na podstawie dobowej dawki morfiny (dla pacjentów wymagających cyklicznych zmian leczenia opioidami).

Doustna 24 godz. dawka morfiny (mg/dobę) Przezskórnie uwalniana dawka fentanylu (mikrogramy/godz.)

Tabela 2: Zalecane dawki początkowe przezskórnie uwalnianego fentanylu ustalone na podstawie dobowej dawki morfiny (dla pacjentów ze zrównoważoną i dobrze tolerowaną terapią opioidami) Doustna dawka morfiny (mg/24h)

Poprzez połączenie kilku systemów transdermalnych , można uzyskać szybkość uwalniania fentanylu większą niż 100 mikrogramów w ciągu godziny.

Poprzednie leczenie przeciwbólowe powinno być stopniowo wycofywane od momentu pierwszego zastosowania systemu transdermalnego do uzyskania działania przeciwbólowego produktu Fentanyl Actavis . W obu grupach pacjentów: zarówno po raz pierwszy stosujących silny opioid jak i tolerujących opioidy, nie należy oceniać działania przeciwbólowego produktu leczniczego Fentanyl Actavis przed upływem 24 godzin od nałożenia systemu transdermalnego z powodu stopniowego zwiększania stężenia fentanylu w surowicy do tego czasu.

Dobór dawki i leczenie podtrzymujące

System transdermalny należy zmieniać co 72 godziny. Dawkę należy dobierać indywidualnie, aż do uzyskania działania przeciwbólowego. U pacjentów, u których nastąpiło zmniejszenie działania w okresie 48-72 godzin po zastosowaniu, może być konieczna wymiana systemu transdermalnego po 48 godzinach.

Dostępne są systemy transdermalne z szybkością uwalniania 12,5 mikrograma/godzinę, które są odpowiednie przy dostosowaniu dawki w zakresie małych dawek. Jeśli działanie przeciwbólowe jest niewystarczające pod koniec okresu po zastosowaniu pierwszego systemu transdermalnego , dawka może zostać zwiększona po 3 dniach do momentu osiągnięcia pożądanego efektu u każdego pacjenta.

Jeśli jest to konieczne, należy zwiększać dawkę z 25 mikrogramów/godzinę do

75 mikrogramów/godzinę następująco: 25 mikrogramów/godzinę, 37 mikrogramów/godzinę, 50 mikrogramów/godzinę, 62 mikrogramy/godzinę i 75 mikrogramów/godzinę. Następnie w celu dostosowania dawkę należy zwiększać o 25 mikrogramów/godzinę, biorąc pod uwagę konieczność stosowania dodatkowych leków przeciwbólowych (morfina podawana doustnie w dawce 90 mg/dobę « Fentanyl Actavis 25 mikrogramów/godzinę) oraz nasilenie bólu u pacjenta. W celu uzyskania właściwej dawki można zastosować więcej niż jeden system transdermalny Fentanyl Actavis .

Pacjenci mogą wymagać okresowo dodatkowych dawek krótko działającego leku przeciwbólowego w celu opanowania „bólu przebijającego". W przypadku, gdy dawka produktu Fentanyl Actavis system

transdermalny przekracza dawkę 300 mikrogramów/godzinę, należy wziąć pod uwagę dodatkowe lub alternatywne metody leczenia bólu.

Obserwowano objawy odstawienne (patrz punkt 4.8) po zmianie długotrwałego leczenia morfiną na przezskórnie podawany fentanyl , pomimo odpowiedniego działania przeciwbólowego. W przypadku objawów odstawiennych zaleca się ich leczenie małymi dawkami krótko działającej morfiny.

Przerwanie leczenia

Jeśli konieczne jest przerwanie stosowania produktu Fentanyl Actavis , jego zastąpienie innymi opioidami powinno być stopniowe, rozpoczynając od małej dawki i powoli ją zwiększając. Jest to spowodowane stopniowym zmniej szeniem stężenia fentanylu po usunięciu systemu transdermalnego ze średnim okresem półtrwania, który wynosi od 13 do 25 godzin. Ogólnie przyjmuje się, że przerwanie leczenia przeciwbólowego opioidami powinno odbywać się stopniowo, aby zapobiec objawom odstawienia (nudności, wymioty, biegunka, niepokój i drżenie mięśni). Nie należy stosować

tabeli nr 1 i 2 do zmiany leczenia z przezskórnie podawanego fentanylu na morfinę.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Wyniki badań dotyczących dożylnego podawania fentanylu wskazują na to, że pacjenci w podeszłym wieku mogą mieć zmniejszony klirens leku, wydłużony okres półtrwania i mogą być bardziej wrażliwi na działanie substancji czynnej niż młodsi pacjenci. Badania z zastosowaniem produktu

Fentanyl Actavis u pacjentów w podeszłym wieku wykazały, że farmakokinetyka fentanylu nie różni się istotnie od farmakokinetyki u pacjentów młodych, choć stężenie fentanylu w osoczu bywa wyższe. Pacjenci w podeszłym wieku, wyniszczeni i osłabieni powinni być poddani wnikliwej obserwacji pod kątem objawów toksyczności fentanylu i w razie konieczności należy zmniejszyć dawkę leku.

U bardzo starych i osłabionych pacjentów nie zaleca się rozpoczynania leczenia produktem Fentanyl Actavis z powodu znanej wrażliwości na leczenie opioidami. W takich przypadkach, zaleca się rozpoczynanie leczenia od niskich dawek morfiny o natychmiastowym uwalnianiu a następnie po określeniu optymalnego dawkowania przepisanie produktu Fentanyl Actavis .

Dzieci i młodzież

Młodzież w wieku 16 lat i powyżej:

Stosować dawkowanie jak u dorosłych.

Dzieci i młodzież w wieku od 2 do 16 lat:

Produkt Fentanyl Actavis należy stosować tylko u tolerujących opioidy pacjentów w wieku od 2 do 16 lat, którzy otrzymują już równoważniki co najmniej 30 mg doustnej morfiny na dobę. W celu zmiany z doustnych opioidów na produkt leczniczy Fentanyl Actavis należy posłużyć się tabelą 3.

Tabela 3: Zalecana dawka początkowa przezskórnego fentanylu ustalona na podstawie dobowej doustnej dawki morfiny ¹ dla dzieci i młodzieży ² .

1

 W badaniach klinicznych następujące zakresy dawek doustnie stosowanej morfiny użyto jako podstawę do zamiany na odpowiednią dawkę fentanylu w postaci systemu transdermalnego .

2

 Zamiana na większe niż 25 mikrogramów/godzinę dawki fentanylu w postaci transdermalnego systemu - jak dla pacjentów dorosłych.

Obecnie dysponujemy ograniczoną wiedzą pochodzącą z badań klinicznych na temat dzieci otrzymujących doustną morfinę w dawce większej niż 90 mg na dobę. W badaniach dotyczących dzieci dawkę fentanylu w postaci systemu transdermalnego wyliczono zachowawczo: 30 mg

do 44 mg doustnej morfiny na dobę (lub odpowiadającą jej dawkę innego opioidu) odpowiada

jednemu systemowi transdermalnemu fentanylu o szybkości uwalniania 12 mikrogamów/godzinę. Należy zauważyć, że ww. schemat ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zamiany leczenia doustną morfiną (lub jej ekwiwalentem) na leczenie produktem Fentanyl Actavis w postaci systemu transdermalnego . Schematu tego nie można zaś stosować do zamiany produktu Fentanyl Actavis na

inne opioidy ze względu na możliwość przedawkowania.

Działanie przeciwbólowe pierwszej dawki produktu Fentanyl Actavis system transdermalny nie będzie optymalne przez pierwsze 24 godziny. Dlatego też podczas pierwszych 12 godzin po zmianie na produkt Fentanyl Actavis pacjent powinien otrzymać poprzednio stosowaną dawkę leku przeciwbólowego. W czasie kolejnych 12 godzin dawkę leków przeciwbólowych należy ustalać w zależności od potrzeb klinicznych.

Ze względu na to, że największe stężenie fentanylu występuje po upływie 12 do 24 godzin leczenia, zaleca się, aby przez co najmniej 48 godzin po rozpoczęciu leczenia produktem Fentanyl Actavis lub po zwiększeniu dawki, dziecko było monitorowane pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, które mogą obejmować hipowentylację (patrz punkt 4.4).

Zwiększanie dawki i leczenie podtrzymujące

Jeśli działanie przeciwbólowe produktu Fentanyl Actavis jest niewystarczające, należy podać uzupełniająco morfinę lub inny krótko działający lek opioidowy. Zależnie od potrzeby zastosowania dodatkowego leku przeciwbólowego i od nasilenia bólu u dziecka, można podjąć decyzję o zastosowaniu większej dawki.

W celu dostosowania dawki należy zwiększać ją o 12,5 mikrograma na godzinę.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek powinni być ściśle obserwowani i jeśli jest to konieczne należy zmniejszyć dawkę (patrz punkt 4.4)

Sposób podawania Podanie przezskórne.

Produkt Fentanyl Actavis należy nakładać na płaską powierzchnię lub klatkę piersiową lub górną część ramienia na niepodrażnioną i nienapromienioną skórę.

Stosowanie u dzieci:

U małych dzieci preferowanym miejscem naklejenia systemu transdermalnego jest górna część pleców, aby zmniejszyć ryzyko odklejenia systemu transdermalnego przez dziecko.

Brak dostępnych danych na temat bezpieczeństwa stosowania i farmakokinetyki dla innych miejsc nałożenia plastra.

Wszyscy pacjenci:

Należy wybrać nieowłosioną powierzchnię skóry. Jeżeli nie jest to możliwe, włosy w miejscu nałożenia należy usunąć (nie golić). Jeżeli miejsce naklejenia produktu Fentanyl Actavis wymaga oczyszczenia przed nałożeniem systemu, należy użyć do tego celu wody. Nie należy stosować mydeł, olejków, balsamów lub innych środków mogących powodować podrażnienie skóry lub zmieniać jej właściwości. Skórę należy dokładnie osuszyć przed zastosowaniem systemu transdermalnego . Plastry, które są przecięte, podzielone lub uszkodzone w jakikolwiek sposób, nie powinny być stosowane.

System transdermalny Fentanyl Actavis należy wyjąć z saszetki ochronnej przez karbowane wycięcie (które znajduje się blisko wierzchołka strzałki na etykiecie opakowania) a następnie należy ostrożnie rozerwać materiał opakowania. Jeśli do otwierania opakowania używa się nożyczek, to należy stosować je blisko krawędzi zewnętrznej, tak aby nie uszkodzić systemu transdermalnego w środku.

Produkt Fentanyl Actavis należy nałożyć niezwłocznie po wyjęciu z zamkniętego opakowania. Należy unikać dotykania klejącej strony systemu transdermalnego . Po usunięciu obu części warstwy ochronnej, nałożyć system transdermalny , przyciskając go mocno dłonią w miejscu nałożenia przez około 30 sekund, upewniając się, że przyleganie jest dokładne, zwłaszcza przy brzegach. Następnie należy umyć ręce czystą wodą.

System transdermalny Fentanyl Actavis powinien być stale założony przez 72 godziny. Nowy system transdermalny , po usunięciu poprzedniego systemu transdermalnego , należy nakleić w innym miejscu na skórze. Przed naklejeniem nowego systemu na tę samą powierzchnię skóry powinno upłynąć kilka dni. Potrzebę kontynuacji leczenia należy oceniać w regularnych odstępach czasu.

Ponieważ system transdermalny jest chroniony przez wodoodporną folię zewnętrzną, może być również noszony podczas mycia pod prysznicem.

Czasami może być konieczne dodatkowe przymocowanie systemu transdermalnego .

Podczas intensywnego zwiększania dawki, może zabraknąć aktywnej powierzchni do dalszego zwiększania dawki.

Jeśli po usunięciu systemu transdermalnego pozostaną na skórze ślady, można je zmyć dużą ilością mydła i wody. Nie należy stosować alkoholu ani innych rozpuszczalników, ponieważ ze względu na działanie plastra mogą one przenikać przez skórę.

Fentanyl Actavis 25mcg/h - środki ostrożności

Dzieci i młodzież

Produkt leczniczy Fentanyl Actavis przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Produkt leczniczy należy stosować tylko jako część zintegrowanego leczenia bólu w przypadkach, gdy zostanie właściwie dokonana ocena medyczna, społeczna i psychologiczna pacjenta.

Leczenie produktem Fentanyl Actavis powinno być rozpoczynane jedynie przez doświadczonego lekarza zaznajomionego z farmakokinetyką fentanylu w postaci systemu transdermalnego oraz świadomego ryzyka wystąpienia ciężkiej hipowentylacji.

Ryzyko ciężkiej lub zagrażającej życiu hipowentylacji występuje nawet w przypadku stosowania najniższych dawek produktu Fentanyl Actavis podczas rozpoczynania leczenia u pacjentów, którzy dotychczas nie przyjmowali opioidów.

Pacjentów u których wystąpiły ciężkie działania niepożądane należy poddać obserwacji przez 24 godziny po usunięciu systemu transdermalnego ze względu na okres półtrwania fentanylu (patrz punkt 5.2).

W przewlekłym bólu, niezwiązanym z chorobami nowotworowymi, bardziej zalecane może być rozpoczynanie leczenia silnymi opioidami o natychmiastowym uwalnianiu (np. morfina) i przepisanie

transdermalnego systemu fentanylu po określeniu skuteczności i optymalnej dawki silnych opioidów.

Nie należy przecinać systemów transdermalnych . Nie należy stosować systemu transdermalnego , który został podzielony, przecięty lub w jakikolwiek sposób uszkodzony, ze względu na brak informacji dotyczącej jakości, skuteczności i bezpieczeństwa takich podzielonych systemów. Jeśli wymagane są wyższe dawki niż równoważne 500 mg morfiny, zaleca się ponowną ocenę leczenia opioidami. Bóle przebijające

Badania wykazały, że prawie wszyscy pacjenci, pomimo stosowania fentanylu w postaci systemu transdermalnego , wymagają dodatkowego podawania silnie działających leków o szybkim uwalnianiu, by opanować bóle przebijające.

Depresja oddechowa

Podobnie jak wszystkie silnie działające opioidy, produkt Fentanyl Actavis może powodować u niektórych pacjentów depresję oddechową i dlatego pacjenci muszą być obserwowani. Depresja oddechowa może utrzymywać się po usunięciu produktu Fentanyl Actavis . Prawdopodobieństwo wystąpienia depresji oddechowej zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki fentanylu (patrz punkt 4.9, Przedawkowanie, dot. depresji oddechowej). Substancje działające na OUN mogą pogłębiać depresję oddechową (patrz punkt 4.5).

U pacjentów z depresją oddechową, fentanyl powinien być stosowany w małych dawkach z zachowaniem ostrożności.

Przewlekłe choroby płuc

U pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc lub innymi chorobami płuc, leczenie produktem leczniczym Fentanyl Actavis może spowodować cięższe działania niepożądane. U tych pacjentów opioidy mogą zmniejszać częstość oddechów i zwiększać opór w drogach oddechowych.

Lekozależność lub ryzyko uzależnienia

W wyniku wielokrotnego stosowania leku może dojść do rozwoju tolerancji i uzależnienia psychicznego i fizycznego, lecz zdarza się rzadko w leczeniu bólu nowotworowego. Uzależnienie

jatrogenne po podaniu opioidów występuje rzadko. Pacjenci z uzależnieniem od leków lub

nadużywaniem alkoholu w wywiadzie są bardziej narażeni na rozwój uzależnienia i nadużywania opioidów. Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem nadużywania opioidów mogą być wciąż odpowiednio leczeni opioidami w postaciach o zmodyfikowanym uwalnianiu, jednak pacjenci tacy będą wymagali monitorowania pod kątem wystąpienia oznak niewłaściwego stosowania, nadużywania lub uzależnienia. Fentanyl może uzależniać w podobny sposób do innych agonistów opioidowych. Nadużycie lub nieprawidłowe stosowanie produktu Fentanyl Actavis może spowodować przedawkowanie i (lub) śmierć.

Podwyższone ciśnienie śródczaszkowe

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu Fentanyl Actavis u osób szczególnie wrażliwych na skutki retencji dwutlenku węgla w obrębie jamy czaszki, tak jak u osób z objawami podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego, zaburzeniami świadomości lub śpiączką. Produkt Fentanyl Actavis powinien być stosowany z ostrożnością u pacjentów z guzami mózgu.

Choroby serca

Fentanyl może powodować bradykardię i dlatego powinien być stosowany z ostrożnością u pacjentów z bradyarytmią.

Opioidy mogą powodować niskie ciśnienie tętnicze krwi, zwłaszcza u pacjentów z hipowolemią. Istniejące objawowe niedociśnienie i (lub) hipowolemię należy wyrównać przed rozpoczęciem leczenia transdermalnym systemem fentanylu .

Zaburzenia czynności wątroby

Fentanyl jest metabolizowany w wątrobie do nieaktywnych metabolitów, dlatego u pacjentów z chorobami wątroby eliminacja leku może być opóźniona. Jeśli pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby stosują transdermalny system fentanylu , powinni być poddani wnikliwej obserwacji, czy nie występują u nich objawy toksyczności fentanylu i w razie konieczności należy im zmniejszyć dawkę fentanylu podawaną w systemie transdermalnym (patrz punkt 5.2).

Zaburzenia czynności nerek

Mniej niż 10% dawki fentanylu jest wydalane w postaci niezmienionej przez nerki i w przeciwieństwie do morfiny, nie są znane żadne aktywne metabolity fentanylu wydalane przez nerki. Dane uzyskane po podaniu dożylnym fentanylu pacjentom z niewydolnością nerek sugerują, że dializa może zmieniać objętość dystrybucji fentanylu , co może mieć wpływ na jego stężenie w surowicy. W przypadku stosowania przezskórnie uwalnianego fentanylu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, należy uważnie obserwować, czy nie występują u nich objawy toksyczności fentanylu i w razie konieczności należy zmniejszyć im dawkę leku (patrz punkt 5.2).

Pacjenci z gorączką lub narażeni na zewnętrzne źródła ciepła

Dane farmakokinetyczne sugerują, że stężenie fentanylu w surowicy może wzrosnąć o około 1/3, jeżeli temperatura ciała wzrasta do 40°C. Pacjenci, u których wystąpi gorączka, powinni być poddani obserwacji, czy nie występują u nich działania niepożądane związane ze stosowaniem opioidów i jeśli

to konieczne dawkę przezskórnie podawanego fentanylu należy dostosować. Istnieje możliwość, że wystąpi zależne od temperatury przyśpieszenie uwalniania fentanylu z systemu, co może spowodować przedawkowanie i śmierć. Farmakologiczne badanie kliniczne przeprowadzone z udziałem zdrowych osób wykazało, że działanie ciepła na przezskórnie uwalniany fentanyl , zwiększa średnie wartości AUC o 120% i średnie wartości C _max o 61%.

Należy ostrzec wszystkich pacjentów, aby unikali ekspozycji miejsca aplikacji transdermalnego systemu fentanylu na bezpośrednie zewnętrzne źródło ciepła, tj. poduszki rozgrzewające, koce elektryczne, podgrzewane łóżka wodne, lampy rozgrzewające lub opalające, intensywne opalanie,

termofory, sauny i kąpiele w wannie z ciepłym hydromasażem.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi:

Interakcje z inhibitorami CYP3A4:

Jednoczesne stosowanie przezskórnie uwalnianego fentanylu z inhibitorami cytochromu P450 3A4 (CYP3A4) (np. rytonawir , ketokonazol , itrakonazol , troleandomycyna , klarytromycyna , nelfinawir , nefazodon , werapamil , diltiazem i amiodaron ) może spowodować wzrost stężenia fentanylu w osoczu, co może nasilić lub przedłużyć zarówno działanie terapeutyczne jak i działania niepożądane, w tym ciężką depresję oddechową. W takich przypadkach należy zapewnić pacjentowi specjalną opiekę i uważną obserwację. Dlatego nie jest zalecane jednoczesne stosowanie transdermalnego systemu fentanylu i inhibitorów CYP3A4, chyba że pacjent jest ściśle monitorowany. Pacjenci, zwłaszcza ci, którzy stosują transdermalny system fentanylu i inhibitory CYP3A4, powinni być monitorowani w kierunku wystąpienia objawów depresji oddechowej i jeśli jest to uzasadnione, należy dostosować dawkę.

Pacjenci w podeszłym wieku

Dane z badań dotyczących dożylnego podawania fentanylu sugerują, że pacjenci w podeszłym wieku mogą mieć zmniej szony klirens leku i wydłużony okres półtrwania oraz mogą być bardziej wrażliwi na działanie substancji czynnej niż młodsi pacjenci. Badania z zastosowaniem systemów transdermalnych z fentanylem u pacjentów w podeszłym wieku wykazały, że farmakokinetyka

fentanylu nie różni się istotnie od farmakokinetyki u pacjentów młodych, choć stężenie fentanylu w osoczu bywa wyższe. Jeżeli pacjenci w podeszłym wieku lub wyniszczeni stosują system

transdermalny z fentanylem , powinni być poddani wnikliwej obserwacji pod kątem wystąpienia objawów toksyczności fentanylu i w razie konieczności dawkę leku należy zmniejszyć (patrz punkt 5.2).

Dzieci i młodzież

System transdermalny z fentanylem nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży po raz pierwszy otrzymujących opioidy (patrz punkt 4.2). Istnieje ryzyko wystąpienia ciężkiej lub zagrażającej życiu hipowentylacji niezależnie od zastosowanej dawki przezskórnie uwalnianego fentanylu .

Transdermalny system z fentanylem nie był poddany badaniom u dzieci w wieku poniżej 2 roku życia. Transdermalny system z fentanylem powinien być stosowany tylko w przypadku dzieci dobrze tolerujących opioidy w wieku 2 lat i powyżej (patrz punkt 4.2). Nie należy stosować transdermalnego systemu z fentanylem u dzieci w wieku poniżej 2 roku życia.

W celu ochrony przed przypadkowym spożyciem przez dziecko, należy zachować ostrożność podczas wyboru miejsca aplikacji produktu Fentanyl Actavis (patrz punkt 6.6) i ściśle monitorować przyleganie systemu.

Karmienie piersią

Należy zakończyć karmienie piersią przed rozpoczęciem leczenia fentanylem , ponieważ fentanyl przenika do mleka kobiet karmiących piersią (patrz także punkt 4.6).

Pacjenci z myasthenia gravis

Mogą wystąpić drgawki niepadaczkowe (mio)kloniczne. Należy zachować ostrożność w czasie leczenia pacjentów z myasthenia gravis.

Jednoczesne stosowanie z mieszanymi agonistami/antagonistami

Należy unikać skojarzenia z pochodnymi kwasu barbiturowego, buprenorfiną, nalbufiną i pentazocyną (patrz punkt 4.5).

Rezonans magnetyczny

System transdermalny z fentanylem zawiera metal. Przed wykonaniem rezonansu magnetycznego należy usunąć plaster, ponieważ może on się nagrzać podczas badania i spowodować oparzenia skórne w miejscu aplikacji systemu.

Fentanyl Actavis 25mcg/h - przedawkowanie

Objawy przedawkowania

Objawy przedawkowania fentanylu są wynikiem nasilenia działania farmakologicznego, należą do nich depresja oddechowa z oddechem Cheyne"a-Stokesa i (lub) sinica, letarg i śpiączka. Innymi objawami są: hipotermia, zmniejszone napięcie mięśni, bradykardia oraz niedociśnienie tętnicze. Objawami działania toksycznego są: głęboka sedacja , ataksja, zwężenie źrenic, drgawki oraz depresja oddechowa, która jest głównym objawem.

Leczenie

Postępowanie w depresji oddechowej polega na natychmiastowym przeciwdziałaniu, obejmującym usunięcie systemu transdermalnego i fizycznej lub słownej stymulacji pacjenta. Następnie można podać lek z grupy specyficznych antagonistów receptora opioidowego, taki jak nalokson .

U dorosłych zaleca się dożylne podanie chlorowodorku naloksonu w początkowej dawce od 0,4 do 2 mg. W razie konieczności podobną dawkę należy powtarzać co 2 lub 3 minuty, lub zastosować ciągły wlew dożylny w dawce 2 mg w 500 ml roztworu chlorku sodu 9 mg/ml (0,9%) lub 50 mg/ml (5%) roztworu glukozy. Szybkość wlewu powinna być dostosowana do dawki podanej we wcześniejszych wstrzyknięciach dożylnych oraz do indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie. Jeśli nie jest możliwe dożylne podanie, chlorowodorek naloksonu można także podać domięśniowo lub podskórnie. Po podaniu domięśniowym lub podskórnym początek działania leku jest wolniejszy niż po podaniu dożylnym. Nalokson podany domięśniowo działa dłużej niż po podaniu dożylnym.

Depresja oddechowa będąca wynikiem przedawkowania może utrzymywać się dłużej niż działanie antagonisty opioidowego. Odstęp pomiędzy dożylnymi dawkami antagonisty powinien być dobrany ostrożnie ze względu na możliwość ponownego wystąpienia działania narkotycznego po usunięciu systemu transdermalnego ; jeśli wymaga tego stan kliniczny pacjenta, może być konieczne wielokrotne

podanie lub wlew ciągły z naloksonu . Odwrócenie działania leków narkotycznych może spowodować nasilenie ostrych dolegliwości bólowych oraz wyrzut katecholamin.

Jeśli wymaga tego sytuacja kliniczna, należy przywrócić i utrzymać drożność dróg oddechowych, ewentualnie z użyciem rurki ustno-gardłowej lub rurki dotchawiczej oraz powinien być podany tlen a

także należy wspomagać lub kontrolować oddychanie. Należy utrzymać odpowiednią temperaturę ciała i podaż płynów.

W przypadku wystąpienia ciężkiego lub utrzymującego się niedociśnienia należy brać pod uwagę możliwość hipowolemii i zastosować odpowiednie płyny podawane pozajelitowo.