Extavia - dawkowanie
Leczenie produktem leczniczym Extavia należy rozpocząć pod
kontrolą lekarza mającego doświadczenie w leczeniu stwardnienia
rozsianego.
Dawkowanie
Dorośli i młodzież w wieku 12-17 lat
Zalecaną dawką produktu leczniczego Extavia jest 250 mikrogramów
(8,0 milionów j.m.), tj. 1 ml przygotowanego roztworu (patrz punkt
6.6), którą podaje się podskórnie co drugi dzień.
Na początku leczenia zaleca się zwykle stopniowe zwiększanie
dawki.
Dawkowanie należy rozpocząć od podawania 62,5 mikrogramów (0,25
ml) podskórnie co drugi dzień, powoli zwiększając dawkę do 250
mikrogramów (1,0 ml) co drugi dzień (patrz Tabela A). Okres
zwiększania dawki można odpowiednio dostosować w przypadku
wystąpienia jakiegokolwiek istotnego działania niepożądanego. W
celu uzyskania właściwej skuteczności należy osiągnąć dawkę 250
mikrogramów (1,0 ml) podawaną co drugi dzień.
Tabela A: Schemat zwiększania dawki*
Dzień leczenia
|
Dawka
|
Objętość
|
1, 3, 5
|
62,5 mikrogramów
|
0,25
|
ml
|
7, 9, 11
|
125 mikrogramów
|
0,5
|
ml
|
13, 15, 17
|
187,5 mikrogramów
|
0,75
|
ml
|
≥ 19
|
250 mikrogramów
|
1,0
|
ml
|
*Okres zwiększania dawki można odpowiednio dostosować w
przypadku wystąpienia jakiegokolwiek istotnego działania
niepożądanego.
Nie ustalono w pełni optymalnej dawki leku.
Dotychczas nie wiadomo, jak długo należy prowadzić leczenie.
Dostępne są dane obserwacyjne uzyskane w kontrolowanych badaniach
klinicznych obejmujących maksymalnie 5 lat leczenia u pacjentów z
ustępująco-nawracającą postacią stwardnienia rozsianego oraz
obejmujących do 3 lat leczenia u pacjentów z wtórnie postępującą
postacią stwardnienia rozsianego. W przypadku postaci
ustępująco-nawracającej wykazano skuteczność leczenia przez okres
pierwszych 2 lat. Dane dostępne dla pozostałych 3 lat są zgodne z
ustaloną skutecznością leczenia produktem leczniczym Extavia dla
całego okresu.
W grupie pacjentów z pojedynczym epizodem klinicznym sugerującym
stwardnienie rozsiane skuteczność została wykazana w okresie trzech
lat.
Nie zaleca się leczenia pacjentów z ustępująco-nawracającą
postacią stwardnienia rozsianego, u których w ciągu ostatnich 2 lat
wystąpiły mniej niż 2 rzuty choroby lub pacjentów z wtórnie
postępującą postacią stwardnienia rozsianego, u których w ciągu
ostatnich 2 lat nie wystąpiło czynne stadium choroby.
Gdy pacjent nie reaguje na leczenie, np. w ciągu 6 miesięcy
zwiększy się stopień niesprawności oceniany w Rozszerzonej Skali
Niewydolności Ruchowej (ang. Expanded Disability Status Scale -
EDSS) lub, mimo stosowania produktu leczniczego Extavia, pacjent
będzie wymagał co najmniej 3 cykli leczenia hormonem
adrenokortykotropowym (ang. adrenocorticotropic hormone - ACTH) lub
kortykosteroidami w ciągu 1 roku, należy przerwać leczenie
produktem leczniczym Extavia.
Dzieci i młodzież
Nie przeprowadzono formalnych badań klinicznych ani badań
farmakokinetyki u dzieci i młodzieży. Jednakże ograniczone dane z
literatury sugerują, że profil bezpieczeństwa u młodzieży w wieku
od 12 do 17 lat otrzymujących produkt leczniczy Extavia w dawce 8,0
milionów j.m. podskórnie co drugi dzień jest podobny do
obserwowanego u dorosłych. Brak dostępnych danych na temat
stosowania produktu leczniczego Extavia u dzieci w wieku poniżej 12
lat i z tego względu w tej populacji nie należy podawać produktu
leczniczego Extavia.
Sposób podawania
Zrekonstytuowany roztwór należy podawać domięśniowo co drugi
dzień.
Instrukcja dotycząca rekonstytucji produktu leczniczego przed
podaniem, patrz punkt 6.6.
Extavia - środki ostrożności
Zaburzenia układu immunologicznego
Podawanie cytokin pacjentom z istniejącą wcześniej gammapatią
monoklonalną związane było z rozwojem zespołu przeciekania
włośniczkowego z objawami wstrząsopodobnymi i zgonem.
Zaburzenia żołądka i jelit
W czasie stosowania produktu leczniczego Extavia obserwowano
przypadki zapalenia trzustki, często związane ze zwiększonym
stężeniem triglicerydów we krwi.
Zaburzenia układu nerwowego
Produkt leczniczy Extavia należy stosować ostrożnie u pacjentów,
u których występowały lub występują obecnie zaburzenia depresyjne,
szczególnie u tych, u których występowały wcześniej myśli
samobójcze (patrz punkt 4.3). Wiadomo o częstszym występowaniu
depresji i myśli samobójczych w grupie osób cierpiących na
stwardnienie rozsiane i w powiązaniu ze stosowaniem interferonu.
Pacjenci, którzy będą leczeni produktem leczniczym Extavia powinni
zostać pouczeni, by natychmiast powiadomić lekarza przepisującego
produkt o wystąpieniu jakichkolwiek objawów depresji i (lub) myśli
samobójczych. Pacjenci wykazujący zaburzenia depresyjne powinni być
dokładnie obserwowani podczas leczenia produktem leczniczym Extavia
i właściwie leczeni. Należy rozważyć konieczność odstawienia leku
(patrz również punkty 4.3 i 4.8).
Produkt leczniczy Extavia należy stosować ostrożnie u pacjentów,
u których występowały drgawki oraz u pacjentów leczonych lekami
przeciwpadaczkowymi, a w szczególności u pacjentów z niedostateczną
kontrolą napadów mimo leczenia przeciwdrgawkowego (patrz punkty 4.5
i 4.8).
Produkt leczniczy zawiera albuminę ludzką, co stwarza
potencjalne ryzyko przeniesienia chorób wirusowych. Nie można
wykluczyć ryzyka przeniesienia choroby Creutzfeldta-Jakoba
(CJD).
Badania laboratoryjne
Zaleca się przeprowadzać regularne testy czynności tarczycy u
pacjentów z przebytymi zaburzeniami czynności tarczycy lub z
aktualnych wskazań klinicznych.
Oprócz badań laboratoryjnych wymaganych standardowo do
monitorowania pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, przed
rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Extavia i regularnie w
czasie trwania leczenia, a następnie okresowo po ustąpieniu objawów
klinicznych, zaleca się wykonanie badania morfologii krwi z
rozmazem krwinek białych i liczbą płytek oraz badań chemicznych
krwi, obejmujących testy czynnościowe wątroby (np. aminotransferaza
glutaminowoszczawiowooctowa w surowicy (AspAT), aminotransferaza
glutaminowo-pirogronowa w surowicy (AlAT) i
gamma-glutamylotransferaza).
Pacjenci z niedokrwistością, trombocytopenią lub leukopenią
(izolowaną lub w różnych skojarzeniach) mogą wymagać bardziej
intensywnego monitorowania morfologii krwi z rozmazem i liczbą
płytek. Pacjenci z neutropenią powinni być dokładnie obserwowani w
związku z możliwością wystąpienia gorączki i rozwoju zakażenia.
Obserwowano trombocytopenię ze znacznym zmniejszeniem liczby płytek
krwi.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Bezobjawowe zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, w
większości przypadków łagodne i przejściowe, obserwowano często w
trakcie badań klinicznych, u pacjentów leczonych produktem
leczniczym Extavia. Tak jak w przypadku innych beta interferonów, u
pacjentów stosujących produkt leczniczy Extavia donoszono o
przypadkach ciężkiego uszkodzenia wątroby, włączając w to
niewydolność wątroby. Najcięższe zdarzenia często występowały u
pacjentów narażonych na działanie innych produktów leczniczych lub
substancji, o których wiadomo, że związane są z hepatotoksycznością
lub w obecności współistniejących chorób (np. nowotwory złośliwe z
przerzutami, ciężkie zakażenie i posocznica, nadużywanie
alkoholu).
Należy monitorować pacjentów pod względem objawów uszkodzenia
wątroby. W przypadku zwiększenia aktywności aminotransferaz w
surowicy, leczenie należy ściśle kontrolować. Należy rozważyć
odstawienie produktu leczniczego Extavia w razie znaczącego
zwiększenia aktywności aminotransferaz lub, gdy zwiększona
aktywność aminotransferaz jest związana z klinicznymi objawami
takimi jak żółtaczka. Gdy brak klinicznych objawów uszkodzenia
wątroby i po normalizacji aktywności enzymów wątrobowych, można
rozpatrzyć ponowne rozpoczęcie leczenia, przy stałej obserwacji
czynności wątroby.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Podczas podawania interferonu beta pacjentom z ciężką
niewydolnością nerek należy zachować ostrożność i rozważyć ścisłe
monitorowanie pacjentów.
Zaburzenia serca
Produkt leczniczy Extavia należy stosować ostrożnie u pacjentów,
u których wystąpiły wcześniej zaburzenia serca. Pacjenci z
istniejącą wcześniej poważną chorobą serca, taką jak zastoinowa
niewydolność serca, choroba wieńcowa lub zaburzenia rytmu serca
powinni być monitorowani pod kątem pogorszenia się choroby serca,
zwłaszcza na początku leczenia produktem leczniczym Extavia.
Chociaż bezpośrednie działania toksyczne produktu leczniczego
Extavia na serce nie są znane, dla pacjentów z poważną chorobą
serca niekorzystne mogą okazać się objawy grypopodobne związane z
podaniem interferonów beta. W okresie po wprowadzeniu leku do
obrotu bardzo rzadko donoszono o czasowym pogorszeniu choroby serca
związanym z rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Extavia u
pacjentów z wcześniejszą poważną chorobą serca.
Opisywano przypadki kardiomiopatii. Jeżeli między wystąpieniem
kardiomiopatii a stosowaniem produktu leczniczego Extavia zostanie
ustalony związek przyczynowy, należy przerwać leczenie.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Może dojść do ostrych reakcji nadwrażliwości (ciężkie reakcje,
takie jak skurcz oskrzeli, wstrząs anafilaktyczny i pokrzywka).
Jeżeli reakcje te są ciężkie, należy przerwać stosowanie produktu
leczniczego Extavia i podjąć odpowiednie leczenie.
W miejscu wstrzykiwania leku u pacjentów, u których stosuje się
produkt leczniczy Extavia, obserwowano martwicę (patrz punkt 4.8).
Martwica może być rozległa i może dotyczyć zarówno powięzi
mięśniowej, jak i tkanki tłuszczowej, a w rezultacie może
doprowadzić do powstania blizny. W niektórych przypadkach konieczne
jest chirurgiczne opracowanie rany lub, rzadziej, przeszczep skóry,
a proces gojenia może trwać do 6 miesięcy.
W przypadku wystąpienia u pacjenta przerwania ciągłości skóry,
które może być związane z obrzękiem lub drenażem płynu z miejsca
wstrzyknięcia leku, należy pouczyć pacjenta, aby skontaktował się
ze swoim lekarzem przed kontynuowaniem wstrzykiwania produktu
leczniczego Extavia.
Jeżeli powstaną zmiany wieloogniskowe, produkt leczniczy Extavia
należy odstawić do momentu całkowitego wyleczenia zmian skórnych.
Pacjenci z pojedynczymi zmianami mogą kontynuować leczenie
produktem leczniczym Extavia, jeżeli martwica nie jest rozległa,
gdyż u niektórych pacjentów występowało wygojenie martwicy w
miejscu wstrzyknięcia podczas leczenia produktem leczniczym
Extavia.
Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia martwicy w miejscu
wstrzyknięcia, należy poinstruować pacjenta, że powinien:
stosować zasady aseptyki podczas wstrzykiwania
leku, zmieniać miejsca wstrzyknięć każdej dawki
produktu.
Częstość reakcji w miejscu wstrzyknięcia można zmniejszyć
przez zastosowanie automatycznego wstrzykiwacza. W badaniu osiowym
pacjentów z pojedynczym zdarzeniem klinicznym sugerującym
stwardnienie rozsiane automatyczny wstrzykiwacz był stosowany przez
większość pacjentów. Reakcje w miejscu podania i martwica
występowały w tym badaniu rzadziej niż w innych badaniach
osiowych.
Należy okresowo kontrolować prawidłowość wykonywania
samodzielnych wstrzyknięć przez pacjenta, zwłaszcza jeśli występują
reakcje w miejscu wstrzyknięcia.
Immunogenność
Podobnie, jak w przypadku wszystkich leków zawierających
białko, w przypadku tego produktu istnieje ryzyko immunogenności. W
kontrolowanych badaniach klinicznych próbki surowicy pobierano co 3
miesiące, w celu monitorowania powstawania przeciwciał przeciwko
produktowi leczniczemu Extavia.
W różnych kontrolowanych badaniach klinicznych
potwierdzono obecność przeciwciał neutralizujących interferon
beta-1b w surowicy w co najmniej 2 kolejnych testach u 23% do 41%
pacjentów; od 43% do 55% spośród nich całkowicie utraciło aktywność
neutralizacyjną (na podstawie ujemnych wyników 2 kolejnych testów)
w trakcie dalszych obserwacji w poszczególnych
badaniach.
Rozwój aktywności neutralizacyjnej wiąże się ze
zmniejszeniem skuteczności klinicznej produktu tylko w odniesieniu
do aktywności rzutowej choroby. Niektóre analizy sugerują, że tego
rodzaju efekt może być bardziej wyraźny u pacjentów z większym
mianem przeciwciał.
W badaniu obejmującym pacjentów z pojedynczym epizodem
klinicznym sugerującym stwardnienie rozsiane, aktywność
neutralizacyjną mierzoną co 6 miesięcy stwierdzono co najmniej raz
u 32% (89) pacjentów otrzymujących natychmiastowe leczenie
produktem Extavia; z tej grupy 60% (53) powróciło do stanu
negatywnego na podstawie ostatniej oceny uzyskanej w ciągu 5 lat. W
tym czasie rozwój aktywności neutralizacyjnej wiązał się ze
znaczącym zwiększeniem nowych aktywnych zmian ogniskowych oraz
objętości ognisk T2 obrazowanych w rezonansie magnetycznym. Nie
wydaje się to jednak związane ze zmniejszeniem skuteczności
klinicznej [określonej czasem do wystąpienia jawnego klinicznie
stwardnienia rozsianego (CDMS, ang. clinically definite multiple
sclerosis ), czasem do wystąpienia potwierdzonej progresji w
skali EDSS oraz aktywnością rzutową choroby].
Nie stwierdzono nowych działań niepożądanych związanych z
rozwojem aktywności neutralizacyjnej.
W badaniach w warunkach in vitro wykazano, że
produkt leczniczy Extavia reaguje w reakcji krzyżowej z naturalnym
interferonem beta. Badań tych nie prowadzono w warunkach in
vivo i ich znaczenie kliniczne nie jest
potwierdzone.
Istnieją rzadkie i nieprzekonywujące dane dotyczące
pacjentów, u których rozwinęła się aktywność neutralizacyjna i
którzy zakończyli leczenie produktem leczniczym Extavia.
Decyzję o kontynuacji lub o przerwaniu leczenia należy
podejmować raczej w oparciu o kliniczny obraz choroby niż o stan
aktywności neutralizacyjnej.
Substancje pomocnicze
Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg)
sodu na ml, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od
sodu”.
Extavia - przedawkowanie
Dożylne podawanie interferonu beta-1b dorosłym pacjentom z
chorobami nowotworowymi w indywidualnych dawkach do 5 500
mikrogramów (176 milionów j.m.) 3 razy w tygodniu nie powodowało
ciężkich działań niepożądanych, upośledzających czynności
życiowe.
Extavia - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na naturalny
lub rekombinowany interferon beta, ludzką albuminę lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie
6.1.
- Rozpoczęcie leczenia
u pacjentki w ciąży (patrz punkt 4.6).
- Pacjenci z ciężką
depresją i (lub) myślami samobójczymi (patrz punkty 4.4 i punkt
4.8). Pacjenci z niewyrównaną chorobą wątroby (patrz punkty
4.4, 4.5 i 4.8).
Extavia - działania niepożądane
Na początku leczenia często występują działania niepożądane,
które zazwyczaj przemijają. Najczęściej obserwowano zespół objawów
grypopodobnych (gorączka, dreszcze, bóle stawów, złe samopoczucie,
pocenie się, ból głowy, bóle mięśniowe) wynikających głównie z
działania farmakologicznego produktu leczniczego. Reakcje w miejscu
wstrzyknięcia występowały często po podaniu produktu leczniczego
Extavia. Zaczerwienie, obrzęk, przebarwienie, stan zapalny, ból,
nadwrażliwość, martwica i reakcje nieswoiste wiązały się w istotnym
stopniu z leczeniem produktem leczniczym Extavia w dawce 250
mikrogramów (8,0 milionów j.m.).
Na początku leczenia zaleca się zwykle stopniowe zwiększanie
dawki w celu poprawy tolerancji produktu leczniczego Extavia (patrz
punkt 4.2). Częstość występowania objawów grypopodobnych można
także zmniejszyć przez podanie niesteroidowych przeciwzapalnych
produktów leczniczych. Częstość występowania reakcji w miejscu
wstrzyknięcia można zmniejszyć przez zastosowanie automatycznego
wstrzykiwacza.
W poniższych tabelach do opisu niektórych działań niepożądanych,
ich synonimów i stanów pokrewnych zastosowano najbardziej
odpowiedni termin MedDRA.
Poniżej wymieniono zdarzenia niepożądane zebrane z raportów z
badań klinicznych (Tabela 1, zdarzenia niepożądane oraz
odchylenia w badaniach laboratoryjnych) i badań po wprowadzeniu
do obrotu [Tabela 2, częstość występowania - jeśli znana – na
podstawie zbiorczych danych z badań klinicznych (bardzo często
1/10, często 1/100 do < 1/10, niezbyt
często 1/1 000 do < 1/100,
rzadko
1/10 000 do < 1/1 000, bardzo rzadko
1/10 000)] Doświadczenie ze stosowaniem produktu
leczniczego Extavia w leczeniu stwardnienia rozsianego dotyczy
ograniczonej liczby pacjentów, a więc działania niepożądane
występujące bardzo rzadko mogły nie zostać
zaobserwowane.
Tabela 1 Zdarzenia niepożądane i odchylenia w wynikach
badań laboratoryjnych o częstości
występowania 10% i odpowiadający im
odsetek po stosowaniu placebo; działania niepożądane znacząco
związane z leczeniem 10% oparte na raportach z badań
klinicznych
Klasyfikacja układów i narządów
Zdarzenie
niepożądane
i
odchylenia w wynikach badań
laboratoryjnych
|
Pojedynczy epizod
sugerujący
stwardnienie rozsiane
(badanie
BENEFIT)
|
Wtórnie postępująca postać
stwardnienia
rozsianego
(badanie europejskie)
|
Wtórnie postępująca postać
stwardnienia
rozsianego
(badanie północnoamerykańskie)
|
Ustępująconawracająca postać
stwardnienia rozsianego
|
Extavia
250 mikrogramów
(Placebo) n=292 (n=176)
|
Extavia
250 mikrogramów
(Placebo) n=360 (n=358)
|
Extavia
250 mikrogramów
(Placebo) n=317 (n=308)
|
Extavia
250 mikrogramów
(Placebo) n=124 (n=123)
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
|
|
|
|
Zakażenie
|
6% (3%)
|
13% (11%)
|
11% (10%)
|
14% (13%)
|
Ropień
|
0% (1%)
|
4% (2%)
|
4% (5%)
|
1% (6%)
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
|
|
Zmniejszenie liczby limfocytów (< 1500/mm 3 )
°
|
79% (45%)
|
53% (28%)
|
88% (68%)
|
82% (67%)
|
Zmniejszenie bezwzględnej liczby neutrofili
(< 1500/mm 3 )
* °
|
11% (2%)
|
18% (5%)
|
4% (10%)
|
18% (5%)
|
Zmniejszenie liczby leukocytów (< 3000/mm 3 )
* °
|
11% (2%)
|
13% (4%)
|
13% (4%)
|
16% (4%)
|
Uogólnione powiększenie węzłów chłonnych
|
1% (1%)
|
3% (1%)
|
11% (5%)
|
14% (11%)
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
|
|
|
Zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (< 55 mg/dl)
|
3% (5%)
|
27% (27%)
|
5% (3%)
|
15% (13%)
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
Depresja
|
10% (11%)
|
24% (31%)
|
44% (41%)
|
25% (24%)
|
Lęk
|
3% (5%)
|
6% (5%)
|
10% (11%)
|
15% (13%)
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Ból głowy
|
27% (17%)
|
47% (41%)
|
55% (46%)
|
84% (77%)
|
Zawroty głowy
|
3% (4%)
|
14% (14%)
|
28% (26%)
|
35% (28%)
|
Bezsenność
|
8% (4%)
|
12% (8%)
|
26% (25%)
|
31% (33%)
|
Migrena
|
2% (2%)
|
4% (3%)
|
5% (4%)
|
12% (7%)
|
Parestezje
|
16% (17%)
|
35% (39%)
|
40% (43%)
|
19% (21%)
|
Zaburzenia oka
|
|
Zapalenie spojówek
|
1% (1%)
|
2% (3%)
|
6% (6%)
|
12% (10%)
|
Zaburzenia widzenia
|
3% (1%)
|
11% (15%)
|
11% (11%)
|
7% (4%)
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
Ból ucha
|
0% (1%)
|
< 1% (1%)
|
6% (8%)
|
16% (15%)
|
Zaburzenia serca
|
|
Uczucie kołatania serca *
|
1% (1%)
|
2% (3%)
|
5% (2%)
|
8% (2%)
|
Zaburzenia naczyniowe
|
|
Rozszerzenie naczyń
|
0% (0%)
|
6% (4%)
|
13% (8%)
|
18% (17%)
|
Nadciśnienie tętnicze °
|
2% (0%)
|
4% (2%)
|
9% (8%)
|
7% (2%)
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
|
Zakażenie górnych dróg oddechowych
|
18% (19%)
|
3% (2%)
|
| |
Zapalenie zatok
|
4% (6%)
|
6% (6%)
|
16% (18%)
|
36% (26%)
|
Wzmożony kaszel
|
2% (2%)
|
5% (10%)
|
11% (15%)
|
31% (23%)
|
Duszność *
|
0% (0%)
|
3% (2%)
|
8% (6%)
|
8% (2%)
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
|
Biegunka
|
4% (2%)
|
7% (10%)
|
21% (19%)
|
35% (29%)
|
Zaparcia
|
1% (1%)
|
12% (12%)
|
22% (24%)
|
24% (18%)
|
Nudności
|
3% (4%)
|
13% (13%)
|
32% (30%)
|
48% (49%)
|
Wymioty
|
5% (1%)
|
4% (6%)
|
10% (12%)
|
21% (19%)
|
Ból w jamie brzusznej °
|
5% (3%)
|
11% (6%)
|
18% (16%)
|
32% (24%)
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
Zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT>
5-krotna wartość wyjściowa)
* °
|
18% (5%)
|
14% (5%)
|
4% (2%)
|
19% (6%)
|
Zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej
(AspAT> 5-krotna wartość wyjściowa)
* °
|
6% (1%)
|
4% (1%)
|
2% (1%)
|
4% (0%)
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
|
Zaburzenia skórne
|
1% (0%)
|
4% (4%)
|
19% (17%)
|
6% (8%)
|
Wysypka °
|
11% (3%)
|
20% (12%)
|
26% (20%)
|
27% (32%)
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
|
|
Wzmożone napięcie°
|
2% (1%)
|
41% (31%)
|
57% (57%)
|
26% (24%)
|
Bóle mięśniowe * °
|
8% (8%)
|
23% (9%)
|
19% (29%)
|
44% (28%)
|
Nużliwość mięśni
|
2% (2%)
|
39% (40%)
|
57% (60%)
|
13% (10%)
|
Ból pleców
|
10% (7%)
|
26% (24%)
|
31% (32%)
|
36% (37%)
|
Ból kończyny
|
6% (3%)
|
14% (12%)
|
|
0% (0%)
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
|
Zatrzymanie moczu
|
1% (1%)
|
4% (6%)
|
15% (13%)
|
|
Białko w moczu
(> 1+)
|
25% (26%)
|
14% (11%)
|
5% (5%)
|
5% (3%)
|
Częste oddawanie moczu
|
1% (1%)
|
6% (5%)
|
12% (11%)
|
3% (5%)
|
Nietrzymanie moczu
|
1% (1%)
|
8% (15%)
|
20% (19%)
|
2% (1%)
|
Nagłe parcie na pęcherz
|
1% (1%)
|
8% (7%)
|
21% (17%)
|
4% (2%)
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
|
|
Bolesne miesiączkowanie
|
2% (0%)
|
< 1% (< 1%)
|
6% (5%)
|
18% (11%)
|
Zaburzenia miesiączkowania *
|
1% (2%)
|
9% (13%)
|
10% (8%)
|
17% (8%)
|
Krwotok maciczny
|
2% (0%)
|
12% (6%)
|
10% (10%)
|
15% (8%)
|
Impotencja
|
1% (0%)
|
7% (4%)
|
10% (11%)
|
2% (1%)
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Reakcja w miejscu wstrzyknięcia (różne rodzaje)
* ° §
|
52% (11%)
|
78% (20%)
|
89% (37%)
|
85% (37%)
|
Martwica w miejscu wstrzyknięcia * °
|
1% (0%)
|
5% (0%)
|
6% (0%)
|
5% (0%)
|
Zespół objawów grypopodobnych &
*°
|
44% (18%)
|
61% (40%)
|
43% (33%)
|
52% (48%)
|
Gorączka * °
|
13% (5%)
|
40% (13%)
|
29% (24%)
|
59% (41%)
|
Ból
|
4% (4%)
|
31% (25%)
|
59% (59%)
|
52% (48%)
|
Ból w klatce piersiowej °
|
1% (0%)
|
5% (4%)
|
15% (8%)
|
15% (15%)
|
Obrzęki obwodowe
|
0% (0%)
|
7% (7%)
|
21% (18%)
|
7% (8%)
|
Osłabienie *
|
22% (17%)
|
63% (58%)
|
64% (58%)
|
49% (35%)
|
Dreszcze * °
|
5% (1%)
|
23% (7%)
|
22% (12%)
|
46% (19%)
|
Potliwość *
|
2% (1%)
|
6% (6%)
|
10% (10%)
|
23% (11%)
|
Złe samopoczucie *
|
0% (1%)
|
8% (5%)
|
6% (2%)
|
15% (3%)
|
Do opisu niektórych działań niepożądanych, ich synonimów i
stanów pokrewnych zastosowano najbardziej odpowiednie terminy
MedDRA.
Odchylenia w badaniach laboratoryjnych
Znacząco związane ze stosowaniem produktu leczniczego Extavia w
leczeniu pacjentów z pierwszym epizodem sugerującym SM, p<
0,05
* Znacząco związane ze stosowaniem produktu leczniczego Extavia
w leczeniu ustępująconawracającej postaci stwardnienia rozsianego,
p< 0,05
° Znacząco związane ze stosowaniem produktu leczniczego Extavia
w leczeniu wtórnie postępującej postaci stwardnienia rozsianego,
p< 0,05
§ Reakcja w miejscu wstrzyknięcia (różne rodzaje) obejmuje
wszystkie zdarzenia niepożądane występujące w miejscu
wstrzyknięcia, tj. następujące stany: krwotok w miejscu
wstrzyknięcia, nadwrażliwość w miejscu wstrzyknięcia, zapalenie w
miejscu wstrzyknięcia, guz w miejscu wstrzyknięcia, martwica w
miejscu wstrzyknięcia, ból w miejscu wstrzyknięcia, reakcja w
miejscu wstrzyknięcia, obrzęk w miejscu wstrzyknięcia oraz atrofia
w miejscu wstrzyknięcia
& „Zespół objawów grypopodobnych” oznacza objawy grypy i
(lub) połączenie co najmniej dwóch następujących zdarzeń
niepożądanych: gorączka, dreszcze, ból mięśni, złe samopoczucie,
potliwość.
|
Tabela 2 Działania niepożądane produktu leczniczego
zgłoszone w okresie po wprowadzeniu do obrotu (częstości – jeśli
znane – wyznaczono na podstawie zbiorczych danych z badania
klinicznego n=1 093)
Klasyfikacja układów i narządów
|
Bardzo często ( 1/10)
|
Często
( 1/100 do
< 1/10)
|
Niezbyt często
( 1/1 000 do < 1/100)
|
Rzadko
( 1/10 000 do
< 1/1 000)
|
Częstość nieznana
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
Niedokrwistość
|
Małopłytkowość
|
| |
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
|
Reakcje anafilaktyczne
|
Zespół przesączania włośniczkowego w
istniejącej wcześniej gammopatii monoklonalnej
|
Zaburzenia endokrynologiczne
|
|
Niedoczynność tarczycy
|
|
Nadczynność tarczycy, zaburzenia czynności tarczycy
|
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
|
Zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała
|
Zwiększenie stężenia triglicerydów we krwi
|
Jadłowstręt
|
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
Stan splątania
|
Próby samobójcze
(patrz także punkt
4.4), chwiejność emocjonalna
|
| |
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
|
Drgawki
|
| |
Zaburzenia serca
|
|
Tachykardia
|
|
Kardiomiopatia
|
|
Zaburzenia układu
oddechowego,
klatki piersiowej i śródpiersia
|
|
|
|
Skurcz oskrzeli
|
|
Zaburzenia
żołądka i jelit
|
|
|
|
Zapalenie trzustki
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
Zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi
|
Zwiększenie aktywności gamma-glutamylotransferazy, zapalenie
wątroby
|
Uszkodzenie wątroby (w tym zapalenie watroby), niewydolność
wątroby
|
|
Zaburzenia skóry
i tkanki podskórnej
|
|
Pokrzywka, świąd, łysienie
|
Zmiana zabarwienia skóry
|
| |
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe, tkanki łącznej i
kości
|
Ból mięśnio wy
|
|
|
| |
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
|
Krwotok miesiączkowy
|
|
| |
Komentarze