Edronax - dawkowanie
Tabletki Edronax są przeznaczone do stosowania doustnego.
Stosowanie u dorosłych
Zalecana dawka terapeutyczna podawana doustnie wynosi 4 mg dwa
razy na dobę (8 mg/dobę). Pełną dawkę terapeutyczną można
zastosować już od początku leczenia. W przypadku niepełnej
odpowiedzi klinicznej po 3-4 tygodniach dawka ta może być
zwiększona do 10 mg na dobę. Maksymalna dawka dobowa nie powinna
być większa niż 12 mg. Jak dotąd, nie ustalono minimalnej
skutecznej dawki produktu.
Stosowanie u osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
W badaniach klinicznych, w których brali udział pacjenci w
podeszłym wieku, stosowano dawkę 2 mg dwa razy na dobę. Jednak
bezpieczeństwo i skuteczność produktu nie były oceniane w warunkach
próby kontrolowanej użyciem placebo. Dlatego, tak jak w przypadku
innych leków przeciwdepresyjnych, których nie badano w warunkach
kontrolowanych użyciem placebo, nie należy stosować reboksetyny w
tej grupie wiekowej.
Stosowanie u dzieci
Stosowanie reboksetyny u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat nie
jest zalecane. Nie oceniono bezpieczeństwa stosowania i
skuteczności produktu w tej populacji pacjentów.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek lub
wątroby
Dawka początkowa u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby
powinna wynosić 2 mg dwa razy na dobę. Dawkę tę można następnie
zwiększać w zależności od reakcji pacjenta na produkt.
Edronax - środki ostrożności
Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18
lat
Reboksetyna nie powinna być stosowana w leczeniu dzieci i
młodzieży w wieku poniżej 18 lat. W czasie badań klinicznych
obserwowano zachowania samobójcze (próby samobójstwa oraz myśli
samobójcze) oraz wrogość (szczególnie agresję, zachowania
buntownicze i przejawy gniewu) częściej u dzieci i młodzieży
leczonych lekami przeciwdepresyjnymi niż u grup, którym podano
placebo. Jeśli w oparciu o istniejącą potrzebę kliniczną podjęta
jednak zostanie decyzja o leczeniu, pacjent powinien być uważnie
obserwowany czy występują u niego zachowania samobójcze. Ponadto,
brak jest długoterminowych danych dotyczących bezpieczeństwa
stosowania u dzieci i młodzieży dotyczących wzrostu, dojrzewania
oraz rozwoju funkcji poznawczych i rozwoju zachowania.
Ze względu na fakt, iż w badaniach klinicznych reboksetyny nie
brali udziału pacjenci z napadami drgawek oraz, że w trakcie badań
klinicznych występowały rzadkie przypadki napadów drgawkowych, u
pacjentów z napadami drgawek w wywiadzie reboksetyna powinna być
stosowana z zachowaniem szczególnej ostrożności, a w razie
wystąpienia drgawek, leczenie powinno być przerwane.
Nie należy jednocześnie stosować reboksetyny i inhibitorów MAO
ze względu na ryzyko związane z mechanizmem działania obu produktów
(efekt tyraminopodobny), (patrz punkt 4.5).
W badaniach klinicznych nie oceniono wpływu jednoczesnego
stosowania reboksetyny i innych leków przeciwdepresyjnych (leków
trójpierścieniowych, inhibitorów MAO, selektywnych inhibitorów
wychwytu zwrotnego serotoniny i soli litu).
Tak jak w przypadku wszystkich produktów przeciwdepresyjnych, w
trakcie badań klinicznych obserwowano przypadki przejścia depresji
w stan hipomaniakalny lub maniakalny. Dlatego zalecana jest
dokładna obserwacja pacjentów z chorobą dwubiegunową.
Samobójstwo / myśli samobójcze lub pogorszenie kliniczne
choroby
Depresja jest związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli
samobójczych, samouszkodzeń i samobójstwa (zachowań samobójczych),
które może utrzymywać się aż do czasu uzyskania remisji choroby.
Istotna poprawa stanu chorego może wystąpić po kilku tygodniach
leczenia lub nawet później, dlatego też w tym okresie pacjent
powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą. Praktyka kliniczna
pokazuje, że ryzyko samobójstwa może wzrosnąć we wczesnych etapach
zdrowienia.
Pacjenci, u których w przeszłości występowały zachowania
samobójcze, oraz ci, u których przed rozpoczęciem leczenia
wyobrażenia samobójcze były nasilone, są bardziej narażeni na
ryzyko myśli i prób samobójczych. Dlatego powinni oni w trakcie
terapii pozostawać pod uważną kontrolą. Metaanaliza badań
klinicznych kontrolowanych użyciem placebo dotyczących stosowania
leków przeciwdepresyjnych u osób dorosłych z zaburzeniami
psychiatrycznymi wykazała, że pacjenci poniżej 25 lat, przyjmujący
leki przeciwdepresyjne, są narażeni na większe ryzyko zachowań
samobójczych niż pacjenci otrzymujący placebo.
W trakcie terapii, zwłaszcza we wczesnych jej etapach oraz po
zmianie dawki produktu, należy uważnie monitorować pacjentów,
poświęcając szczególną uwagę osobom należącym do grupy dużego
ryzyka. Pacjenci (oraz ich opiekunowie) powinni wiedzieć, że muszą
bacznie zwracać uwagę na pogorszenie objawów klinicznych,
pojawienie się zachowań i myśli samobójczych lub nietypowych zmian
w zachowaniu, jak również o tym, że powinni niezwłocznie
skontaktować się z lekarzem, jeżeli się one pojawią.
Doświadczenia kliniczne, dotyczące stosowania reboksetyny u
pacjentów z towarzyszącymi chorobami układowymi, są ograniczone.
Należy dokładnie obserwować pacjentów z objawami zatrzymania moczu,
rozrostu gruczołu krokowego, jaskry i z chorobami serca w
wywiadzie.
Przypadki niedociśnienia ortostatycznego obserwowano częściej po
zastosowaniu dawek większych niż zalecana maksymalna dawka dobowa
reboksetyny. Należy zachować szczególną ostrożność podczas
stosowania reboksetyny jednocześnie z innymi produktami, które
obniżają ciśnienie tętnicze.
Doświadczenie kliniczne, dotyczące długotrwałego stosowania
reboksetyny u pacjentów w podeszłym wieku, jest ograniczone. W tej
populacji pacjentów obserwowano zmniejszanie średnich wartości
stężenia potasu począwszy od 14. tygodnia leczenia; stopień
zmniejszenia nigdy nie był większy niż 0,8 mmol/litr, a stężenie
potasu nigdy nie zmniejszyło się poniżej wartości prawidłowych.
Edronax - przedawkowanie
W badaniach ostrej toksyczności przeprowadzonych na zwierzętach
wykazano bardzo małą toksyczność produktu i szeroki margines
bezpieczeństwa w zakresie dawek aktywnych farmakologicznie. Objawy
kliniczne i przyczyna zgonu były związane z pobudzeniem ośrodkowego
układu nerwowego (z powodu drgawek).
W kilku przypadkach, podczas badań klinicznych, pacjenci
przyjmowali większe od zalecanych dawki produktu (12 mg do 20
mg/dobę) przez okres od kilku dni do kilku tygodni. Nowo
zgłaszanymi objawami niepożądanymi były: niedociśnienie
ortostatyczne, lęk oraz nadciśnienie tętnicze. Osoby w podeszłym
wieku mogą być szczególnie wrażliwe na przedawkowanie produktu.
W badaniach klinicznych przed wprowadzeniem produktu do obrotu,
opisano 5 przypadków przedawkowania reboksetyny podawanej
pojedynczo lub w skojarzeniu z innymi produktami. Jeden z pacjentów
przyjął 52 mg reboksetyny, inny 20 mg reboksetyny w skojarzeniu z
innymi produktami. Pozostali trzej pacjenci przyjęli nieustalone
dawki reboksetyny. Wszyscy pacjenci powrócili do stanu pełnego
zdrowia. Nie opisywano zaburzeń w zapisie EKG, śpiączki lub drgawek
po przedawkowaniu samej reboksetyny.
Po wprowadzeniu produktu do obrotu opisano przypadki
przedawkowania reboksetyny przyjmowanej pojedynczo; żaden z
przypadków nie zakończył się zgonem pacjenta. Nie opisywano zgonów
pacjentów, którzy przyjmowali do 240 mg reboksetyny. Opisano jeden
zgon - u pacjenta, który przedawkował reboksetynę w skojarzeniu z
amitryptyliną (dawki produktów nieznane).
W przypadku przedawkowania zaleca się monitorowanie czynności
serca oraz czynności życiowych. Konieczne może okazać się
zastosowanie podtrzymującego leczenia objawowego i (lub) środków
wymiotnych.
Edronax - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Edronax - działania niepożądane
W badaniach klinicznych reboksetynę otrzymywało ponad 2100
pacjentów, a około 250 z nich przyjmowało produkt przez co najmniej
rok.
Do częstych działań niepożądanych, które ponad dwukrotnie
częściej względem placebo wymagały przerwania terapii, należały:
bezsenność, zawroty głowy, suchość błony śluzowej jamy ustnej,
nudności, zwiększone pocenie się, uczucie niecałkowitego
opróżnienia pęcherza (dotyczy tylko mężczyzn), zaburzenia
odczuwania potrzeby oddawania moczu (dotyczy tylko mężczyzn) i bóle
głowy.
W badaniach kontrolowanych placebo trwających do 8 tygodni,
działania niepożądane zostały zgłoszone u około 80% pacjentów
przyjmujących reboksetynę i u około 70% pacjentów przyjmujących
placebo. Odsetek rezygnacji z leczenia z powodu działań
niepożądanych wynosił odpowiednio 9% i 5% pacjentów przyjmujących
reboksetynę oraz placebo.
Tabela 1. Zestawienie związanych z leczeniem działań
niepożądanych u pacjentów leczonych reboksetyną w kontrolowanych
placebo badaniach klinicznych o okresie trwania ≤ 8
tygodni
Klasyfikacja układów i narządów
|
Częstość
|
Działania niepożądane
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Często
|
Zmniejszenie apetytu
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Bardzo często
|
Bezsenność
|
Często
|
Akatyzja, zawroty głowy, zaburzenia smaku
|
Zaburzenia oka
|
Często
|
Zaburzenia akomodacji
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Niezbyt często
|
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
|
Zaburzenia serca
|
Często
|
Tachykardia, kołatanie serca
|
Zaburzenia naczyń
|
Często
|
Rozszerzenie naczyń, niedociśnienie ortostatyczne,
niedociśnienie tętnicze
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Bardzo często
|
Suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaparcia
|
Często
|
Brak lub utrata apetytu
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Bardzo często
|
Zwiększone pocenie się
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Często
|
Zaburzenia odczuwania potrzeby oddawania moczu, uczucie
niecałkowitego opróżnienia pęcherza, zakażenia układu moczowego,
bolesne oddawanie moczu, zatrzymanie moczu
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
Często
|
Zaburzenia ejakulacji i erekcji, ból przy wytrysku, opóźnienie
wytrysku, zaburzenia ze strony jąder - przede wszystkim ból
jąder
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Często
|
Dreszcze
|
W trakcie terapii reboksetyną lub niedługo po zaprzestaniu jej
stosowania obserwowano przypadki wyobrażeń i zachowań samobójczych
(patrz punkt 4.4).
W celu oceny długoterminowej tolerancji produktu przeprowadzono
długoterminowe badanie kontrolowane placebo, w którym wzięło udział
143 pacjentów przyjmujących reboksetynę oraz 140 pacjentów
przyjmujących placebo. Podczas terapii długoterminowej nowe
działania niepożądane wystąpiły u 28% pacjentów w grupie
reboksetyny i u 23% pacjentów w grupie placebo, i spowodowały
przerwanie terapii u odpowiednio 4% i 1% chorych. Ryzyko
wystąpienia poszczególnych działań niepożądanych było podobne w
grupie reboksetyny i placebo. W badaniach długoterminowych nie
wystąpiły inne działania niepożądane poza tymi, które opisano w
badaniach krótkoterminowych.
W badaniach krótkoterminowych u pacjentów z depresją, częstość
działań niepożądanych nie różniła się istotnie u kobiet i u
mężczyzn, z wyjątkiem powikłań urologicznych (takich jak: uczucie
niecałkowitego opróżnienia pęcherza, zaburzenia odczuwania potrzeby
oddawania moczu i częstomocz), które częściej były opisywane u
mężczyzn (31,4%[143/456]) niż u kobiet przyjmujących reboksetynę
(7%[59/847]). Częstość powikłań urologicznych u pacjentów
przyjmujących placebo była natomiast podobna u mężczyzn
(5%[15/302]) i kobiet (8,4%[37/440]).
W populacji pacjentów w podeszłym wieku całkowita częstość
wszystkich działań niepożądanych, jak i częstość poszczególnych
działań niepożądanych, nie różniła się od przedstawionej
powyżej.
W badaniach klinicznych przed wprowadzeniem produktu do obrotu
objawy związane z nagłym odstawieniem produktu wystąpiły u 5%
pacjentów przyjmujących reboksetynę oraz u 4% pacjentów
przyjmujących placebo. Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłoszono
kilka spontanicznych raportów dotyczących wystąpienia objawów z
odstawienia, w tym bólu głowy, zawrotów głowy, nerwowości oraz
nudności; ze zgłoszeń tych nie wyłaniał się jednak żaden spójny
wzorzec zdarzeń zachodzących po zaprzestaniu leczenia
reboksetyną.
W tych badaniach krótkoterminowych u pacjentów z depresją, w
których mierzono częstość pracy serca za pomocą EKG, stosowanie
reboksetyny było związane z przyspieszeniem pracy serca, w
porównaniu z placebo, o średnio 6 do 12 uderzeń na minutę.
We wszystkich badaniach krótkoterminowych u pacjentów z depresją
średnia zmiana częstości pracy serca (wyrażona w uderzeniach na
minutę) w grupie leczonych reboksetyną wyniosła 3,0; 6,4 i 2,9 w
pozycji stojącej, siedzącej i leżącej na plecach w porównaniu z
odpowiednio 0; 0 i 0,5 w tych samych pozycjach u pacjentów
przyjmujących placebo. W tych samych badaniach z powodu tachykardii
leczenie przerwało 0,8% pacjentów przyjmujących reboksetynę oraz
0,1% pacjentów w grupie placebo.
Badania po wprowadzeniu produktu leczniczego do
obrotu
Poniższa tabela zawiera działania niepożądane, które zostały
zgłoszone po wprowadzeniu reboksetyny do obrotu.
Tabela 2. Dane uzyskane po wprowadzeniu produktu leczniczego
do obrotu.
Klasyfikacja układów i
narządów według MedDRA
|
Częstość
|
Działania niepożądane
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Nieznana
|
Niedobór sodu we krwi
|
Zaburzenia psychiczne
|
Często
|
Pobudzenie, lęk
|
Nieznana
|
Omamy, agresywne zachowanie
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Często
|
Parestezje
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Często
|
Nadciśnienie tętnicze
|
Nieznana
|
Obwodowe oziębienie, zespół Raynauda
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Bardzo często
|
Nudności
|
Często
|
Wymioty
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
Nieznana
|
Ból jąder
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Nieznana
|
Alergiczne zapalenie skóry, wysypka
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Nieznana
|
Drażliwość
|
Edronax - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Brak danych klinicznych dotyczących stosowania reboksetyny u
kobiet w ciąży. Jednakże, dane z obserwacji bardzo małej liczby
ciąż uzyskane po wprowadzeniu produktu do obrotu nie wskazują, aby
reboksetyna wywierała szkodliwe działanie na przebieg ciąży lub
zdrowie płodu i (lub) noworodka.
Badania na zwierzętach nie wskazują bezpośredniego lub
pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i
(lub) płodu lub rozwój pourodzeniowy. U szczurów obserwowano pewne
zaburzenia wzrostu i rozwoju noworodków (patrz punkt 5.3).
Reboksetynę można stosować w ciąży tylko wtedy, gdy spodziewane
korzyści z leczenia matki przewyższają potencjalne ryzyko rozwoju
płodu.
Karmienie piersią
Reboksetyna przenika do mleka matki. Spodziewane stężenie
substancji czynnej przenikającej do mleka matki jest bardzo niskie;
jednakże dostępne informacje nie są wystarczające, aby wykluczyć
ryzyko dla dziecka karmionego piersią. Stosowanie reboksetyny
podczas karmienia piersią można rozważyć, gdy potencjalne korzyści
przewyższają ryzyko dla dziecka.
Edronax - prowadzenie pojazdów
Chociaż wykazano, że reboksetyna wywiera mało istotny wpływ na
sprawność psychomotoryczną u zdrowych ochotników, każdy lek
psychoaktywny może powodować pogorszenie osądu lub ogólnej
sprawności. Pacjentów należy przestrzec, aby nie prowadzili
pojazdów i obsługiwali niebezpiecznych maszyn, dopóki nie uzyskają
uzasadnionej pewności, że produkt nie wpłynął na ich sprawność.
Komentarze