Ebetrexat

zobacz opinie o produkcie »
Cena
66,60 zł
Forma
roztwór do wstrzykiwań
Dawka
0,02 g/ml
Ilość
5 amp.-strz.a 1ml
Typ
Na receptę Rp
Refundacja
Tak
Producent: EBEWE PHARMA GMBH NFG. KG

Ebetrexat - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Interakcje z żywnością

Alkohol

Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Ebetrexat - ulotka preparatu

Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.

Ebetrexat - opis

4.1Wskazania do stosowania

- Czynne reumatoidalne zapalenie stawów u pacjentów dorosłych.

- Wielostawowe postacie ciężkiego czynnego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, jeśli leczenie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) okazało się nieskuteczne.

- Ciężka, oporna na leczenie, prowadząca do niesprawności łuszczyca, u dorosłych pacjentów

Ebetrexat - skład

2.SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 ml roztworu zawiera 20 mg metotreksatu (21,94 mg w postaci metotreksatu disodowego).

Ten produkt leczniczy zawiera 4,13 mg/ml sodu (0,18 mmol/ml sodu).

1 ampułko-strzykawka z 0,375 ml roztworu zawiera 7,5 mg metotreksatu. 1 ampułko-strzykawka z 0,5 ml roztworu zawiera 10 mg metotreksatu. 1 ampułko-strzykawka z 0,625 ml roztworu zawiera 12,5 mg metotreksatu. 1 ampułko-strzykawka z 0,75 ml roztworu zawiera 15 mg metotreksatu. 1 ampułko-strzykawka z 0,875 ml roztworu zawiera 17,5 mg metotreksatu. 1 ampułko-strzykawka z 1 ml roztworu zawiera 20 mg metotreksatu. 1 ampułko-strzykawka z 1,125 ml roztworu zawiera 22,5 mg metotreksatu. 1 ampułko-strzykawka z 1,25 ml roztworu zawiera 25 mg metotreksatu. 1 ampułko-strzykawka z 1,375 ml roztworu zawiera 27,5 mg metotreksatu. 1 ampułko-strzykawka z 1,5 ml roztworu zawiera 30 mg metotreksatu.

Ebetrexat - dawkowanie

4.2Dawkowanie i sposób podawania

Ważne ostrzeżenie dotyczące dawkowania metotreksatu:

Metotreksat stosowany w leczeniu chorób reumatycznych lub chorób skóry wolno podawać tylko raz w tygodniu.

Niewłaściwe dawkowanie metotreksatu może prowadzić do ciężkich działań niepożądanych, włącznie ze zgonem. Należy bardzo dokładnie zapoznać się z treścią tego rozdziału Charakterystyki Produktu Leczniczego.

Ebetrexat powinien być przepisywany tylko przez lekarzy z doświadczeniem w stosowaniu produktu leczniczego o jego właściwościach i sposobie działania.

Ebetrexat wstrzykuje się raz w tygodniu. Należy wyraźnie poinformować pacjenta, że Ebetrexat podawany jest tylko raz w tygodniu. Zaleca się wybór jednego dnia w tygodniu, jako ?dnia podawania leku".

Dawkowanie u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów

Zalecana dawka początkowa wynosi 7,5 mg metotreksatu raz na tydzień, podawanych podskórnie, domięśniowo lub dożylnie. Zależnie od indywidualnego nasilenia choroby u poszczególnych pacjentów oraz tolerancji na produkt leczniczy, dawkę początkową można zwiększać. Zasadniczo nie należy stosować tygodniowej dawki większej niż 25 mg.

Jednak dawki większe niż 20 mg na tydzień mogą być związane ze znaczącym nasileniem działania toksycznego, szczególnie hamowania czynności szpiku kostnego. Reakcji na leczenie można spodziewać się po upływie około 4-8 tygodni. Po uzyskaniu pożądanego działania dawkę należy stopniowo zmniejszać do najmniejszej możliwej skutecznej dawki podtrzymującej.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat z wielostawowymi postaciami młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów

Zalecana dawka wynosi 10-15 mg/m2 powierzchni ciała (pc.) na tydzień. W przypadkach opornych na leczenie dawkę tygodniową można zwiększyć do 20 mg/m2 pc. na tydzień. Jednak po zwiększeniu dawki wskazane jest częstsze kontrolowanie stanu pacjenta.

Z uwagi na ograniczoną liczbę dostępnych danych dotyczących dożylnego podawania produktu leczniczego dzieciom i młodzieży, podawanie pozajelitowe należy ograniczyć do wstrzyknięć podskórnych i domięśniowych.

Pacjentów z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów należy zawsze kierować do placówek reumatologicznych specjalizujących się w leczeniu dzieci i młodzieży.

Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 3 lat z uwagi na niewystarczającą liczbę danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego w tej populacji (patrz punkt 4.4).

Dawkowanie u pacjentów z ciężkimi postaciami łuszczycy i łuszczycowego zapalenia stawów Zaleca się, by na tydzień przed rozpoczęciem leczenia podać pozajelitowo próbną dawkę metotreksatu, wynoszącą 5 do 10 mg, w celu oceny idiosynkratycznych działań niepożądanych. Zalecana początkowa dawka wynosi 7,5 mg metotreksatu raz na tydzień, podanych podskórnie, domięśniowo lub dożylnie.

Dawkę należy stopniowo zwiększać, ale zasadniczo nie należy przekraczać maksymalnej tygodniowej dawki metotreksatu wynoszącej 25 mg. Dawki większe niż 20 mg na tydzień mogą być związane ze znaczącym nasileniem działania toksycznego, zwłaszcza hamowania czynności szpiku kostnego. Odpowiedzi na leczenie można spodziewać się po upływie około 2-6 tygodni. Po uzyskaniu pożądanego działania dawkę należy stopniowo zmniejszać do najmniejszej możliwej skutecznej dawki podtrzymującej.

W razie konieczności dawkę należy zwiększać, nie przekraczając maksymalnej zalecanej tygodniowej dawki 25 mg. W kilku wyjątkowych przypadkach zastosowanie większej dawki może być uzasadnione klinicznie, ale nie należy wtedy przekraczać maksymalnej tygodniowej dawki 30 mg ze względu na ryzyko znacznego zwiększenia toksyczności metotreksatu.

Zaburzenia czynności nerek i zaburzenia czynności wątroby

Ebetrexat należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Dawkę należy modyfikować w następujący sposób:

Klirens kreatyniny (ml/min) % dawki należnej do podania > 50 100%

20-50 50%

< 20 Nie wolno stosować produktu leczniczego Ebetrexat

Metotreksat należy stosować z dużą ostrożnością (jeśli w ogóle) u pacjentów z ciężkimi czynnymi lub przebytymi chorobami wątroby, szczególnie spowodowane przez alkohol. Stosowanie metotreksatu jest przeciwwskazane, jeśli stężenie bilirubiny wynosi > 5 mg/dl (85,5 pmol/l), patrz punkt 4.3.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku należy rozważyć zmniejszenie dawki leku ze względu na osłabienie czynności wątroby i nerek wraz z wiekiem oraz zmniejszenie ogólnoustrojowych zasobów kwasu foliowego.

Stosowanie u pacjentów z kumulacją płynów w trzeciej przestrzeni (wysięk opłucnowy, wodobrzusze) U pacjentów z kumulacją płynów w trzeciej przestrzeni okres półtrwania metotreksatu może wydłużyć się nawet 4-krotnie, dlatego w niektórych przypadkach konieczne może być zmniejszenie dawki lub odstawienie metotreksatu (patrz punkty 5.2 i 4.4).

Czas trwania leczenia i sposób podawania

Ten produkt leczniczy jest przeznaczony wyłącznie do jednorazowego zastosowania.

Roztwór do wstrzykiwań Ebetrexat można podawać domięśniowo, dożylnie lub podskórnie (dzieciom

i młodzieży tylko podskórnie lub domięśniowo).

U dorosłych dożylne podanie produktu leczniczego wykonuje się w postaci szybkiego wstrzyknięcia (bolus). Patrz także punkt 6.6.

Całkowity czas trwania leczenia określa lekarz.

Przed podaniem roztwór należy obejrzeć.

Należy stosować wyłącznie roztwory klarowne, bez wytrąconych cząstek.

Należy unikać jakiegokolwiek kontaktu metotreksatu ze skórą i błoną śluzową! W razie zanieczyszczenia miejsce kontaktu należy natychmiast przemyć dużą ilością wody! Patrz punkt 6.6.

Leczenie produktem Ebetrexat reumatoidalnego zapalenia stawów, młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, ciężkich postaci łuszczycy zwykłej i łuszczycowego zapalenia stawów jest długotrwałe.

Reumatoidalne zapalenie stawów

U pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów odpowiedzi na leczenie można oczekiwać po 4-8 tygodniach. Po przerwaniu leczenia objawy mogą powrócić.

Ciężkie postacie łuszczycy zwykłej i łuszczycowego zapalenia stawów Na ogół odpowiedzi na leczenie można oczekiwać po 2-6 tygodniach. W zależności od obrazu klinicznego oraz zmian w wynikach badań laboratoryjnych leczenie należy kontynuować lub przerwać.

Uwaga:

Podczas zmiany z doustnego na parenteralny sposób podawania metotreksatu może być konieczne zmniejszenie jego dawki ze względu na zmienną biodostępność po podaniu doustnym.

Ebetrexat - środki ostrożności

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Pacjentów należy wyraźnie poinformować, że produkt leczniczy Ebetrexat należy stosować raz w tygodniu, nie codziennie.

Niewłaściwe stosowanie metotreksatu może prowadzić do ciężkich, potencjalnie prowadzących do śmierci działań niepożądanych. Należy poinformować o tym personel medyczny i pacjentów.

Pacjentów poddawanych leczeniu należy odpowiednio monitorować, aby można było niezwłocznie rozpoznać i ocenić możliwe objawy działania toksycznego lub reakcji niepożądanych. Dlatego metotreksat powinien być podawany wyłącznie przez lub pod nadzorem lekarzy z wiedzą i doświadczeniem obejmującym stosowanie cytotoksycznych produktów leczniczych z grupy antymetabolitów. Ze względu na ryzyko ciężkich lub nawet prowadzących do zgonu działań toksycznych pacjenci muszą być dokładnie poinformowani o ryzyku (w tym o wczesnych objawach przedmiotowych i podmiotowych działania toksycznego) i o zalecanych środkach bezpieczeństwa. Należy ich poinformować o konieczności natychmiastowego skonsultowania się z lekarzem w razie wystąpienia objawów zatrucia, a także o konieczności dalszego ich monitorowania (w tym poddawania się regularnym badaniom laboratoryjnym).

Dawki większe niż 20 mg na tydzień mogą być związane ze znacznym nasileniem działania toksycznego, szczególnie z zahamowaniem czynności szpiku kostnego.

Zgłaszano, że metotreksat powodował u ludzi zaburzenia płodności, oligospermię, zaburzenia cyklu miesiączkowego i brak miesiączkowania podczas leczenia lub przez krótki czas po jego zakończeniu. Ponadto u ludzi metotreksat działa toksycznie na zarodek, powoduje poronienie i występowanie wad wrodzonych płodu. Z tego względu należy poinformować pacjentów (kobiety i mężczyzn) w wieku rozrodczym o możliwym ryzyku związanym z wpływem produktu leczniczego na rozmnażanie (patrz punkt 4.6).

Mężczyznom leczonym metotreksatem nie zaleca się poczęcia dziecka w czasie leczenia i przez co najmniej 6 miesięcy po jego zakończeniu. Ze względu na to, że metotreksat może spowodować ciężkie i nieodwracalne zaburzenia spermatogenezy, mężczyźni powinni uzyskać poradę dotyczącą możliwości przechowania nasienia przed rozpoczęciem leczenia.

Należy unikać kontaktu metotreksatu ze skórą i błonami śluzowymi. W razie zanieczyszczenia miejsce kontaktu należy przemyć dużą ilością wody.

Zalecane badania i środki bezpieczeństwa

Przed rozpoczęciem leczenia metotreksatem lub ponownym zastosowaniem po okresie przerwy

Pełna morfologia krwi z rozmazem i oznaczeniem liczby płytek krwi, aktywność enzymów wątrobowych, stężenie bilirubiny i albuminy w surowicy, zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej i badania czynności nerek. Jeżeli jest to wskazane klinicznie, należy wykluczyć gruźlicę i zapalenie wątroby.

Podczas leczenia (co tydzień przez pierwsze dwa tygodnie, następnie co dwa tygodnie przez kolejny miesiąc, potem w zależności od liczby leukocytów i stabilności stanu pacjenta co najmniej raz w miesiącu przez następnych sześć miesięcy, a następnie przynajmniej co trzy miesiące)

Podczas zwiększania dawki należy zawsze rozważyć częstsze badania kontrolne. Szczególnie pacjentów w podeszłym wieku należy często kontrolować w kierunku wystąpienia wczesnych objawów działania toksycznego.

1. Badanie jamy ustnej i gardła w celu wykluczenia zmian na błonach śluzowych.

2. Pełna morfologia krwi z rozmazem i oceną liczby płytek.

Wywołane działaniem metotreksatu zahamowanie czynności krwiotwórczej szpiku kostnego może wystąpić nagle, nawet po zastosowaniu pozornie bezpiecznych dawek. Każde istotne zmniejszenie liczby leukocytów lub płytek krwi wymaga natychmiastowego przerwania leczenia i wdrożenia odpowiedniego leczenia wspomagającego. Pacjentom należy zalecić zgłaszanie wszystkich objawów przedmiotowych i podmiotowych wskazujących na rozwijające się zakażenie. Pacjenci, którzy jednocześnie przyjmują inne leki o działaniu toksycznym na układ krwiotwórczy (np. leflunomid) wymagają ścisłego monitorowania parametrów morfologii krwi i liczby płytek krwi. Podczas długotrwałego leczenia metotreksatem należy wykonywać biopsję szpiku kostnego.

Badania czynności wątroby

Należy zwrócić szczególną uwagę na wczesne objawy działania toksycznego na wątrobę. Leczenia nie należy rozpoczynać lub należy je natychmiast przerwać, j eśli przed rozpoczęciem lub podczas terapii metotreksatem stwierdzi się nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby we krwi lub w materiale z biopsji. Zaburzenia takie powinny ustąpić w ciągu dwóch tygodni; wtedy można ponownie podjąć leczenie. Decyzja o wznowieniu leczenia należy do lekarza.

U 13%-20% pacjentów stwierdza się przemijające, dwu- lub trzykrotne zwiększenie aktywności aminotransferaz. Utrzymująca się nieprawidłowa aktywność enzymów wątrobowych i (lub) zmniejszenie stężenia albuminy w surowicy mogą wskazywać na ciężką hepatotoksyczność.

Diagnostyka enzymatyczna nie pozwala na wiarygodne prognozowanie rozwoju widocznych morfologicznie skutków działania toksycznego na wątrobę, tzn. rozpoznawalne tylko w badaniu histologicznym zwłóknienie wątroby lub (rzadziej) marskość wątroby mogą występować nawet przy prawidłowej aktywności aminotransferaz.

W chorobach reumatoidalnych nie dowiedziono przydatności biopsji wątroby do monitorowania działania hepatotoksycznego metotreksatu. U pacjentów z łuszczycą konieczność wykonywania biopsji wątroby przed i podczas leczenia budzi kontrowersje. Konieczne są dalsze badania pozwalające ustalić, czy seryjne badania chemiczne wątroby lub propeptydu kolagenu typu III są wystarczającym narzędziem do wykrycia toksycznego działania na wątrobę. Ocena powinna uwzględniać różnice między pacjentami bez czynników ryzyka a pacjentami z takimi czynnikami ryzyka, jak wcześniejsze nadmierne spożycie alkoholu, utrzymujące się zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, choroba wątroby w wywiadzie, obciążony wywiad rodzinny w kierunku dziedzicznych zaburzeń wątroby, cukrzyca, otyłość, wcześniejsza ekspozycja na leki lub substancje chemiczne o toksycznym działaniu na wątrobę oraz długotrwałe leczenie metotreksatem lub stosowanie dawek skumulowanych wynoszących co najmniej 1,5 g.

Jeśli utrzymuje się wysoka aktywność enzymów wątrobowych w surowicy, należy rozważyć zmniejszenie dawki metotreksatu lub przerwanie leczenia.

Ze względu na możliwość uszkodzenia wątroby, podczas leczenia metotreksatem nie należy stosować innych leków działających hepatotoksycznie, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Należy zaniechać lub znacznie ograniczyć spożywanie alkoholu (patrz punkt 4.5). Należy ściśle kontrolować aktywność enzymów wątrobowych u pacjentów jednocześnie przyjmujących inne produkty lecznicze o działaniu hepatotoksycznym (np. leflunomid). Dotyczy to również jednoczesnego stosowania produktów leczniczych o toksycznym działaniu na układ krwiotwórczy.

3. Czynność nerek należy kontrolować w oparciu o wyniki badań czynności nerek i wyniki badania ogólnego moczu.

W razie zwiększenia stężenia kreatyniny należy zmniejszyć dawkę metotreksatu. Metotreksatu nie należy stosować, jeśli stężenie kreatyniny w surowicy jest większe niż 2 mg/dl.

Metotreksat jest wydalany głównie przez nerki, dlatego w przypadku zaburzeń czynności tego narządu można spodziewać się zwiększonego stężenia metotreksatu w surowicy, co może prowadzić do ciężkich reakcji niepożądanych. Podejrzenie zaburzeń czynności nerek (np. u pacjentów w podeszłym wieku) wymaga częstszego badania, zwłaszcza wtedy, gdy jednocześnie z metotreksatem stosowane są inne produkty lecznicze, które wpływają na jego wydalanie, powodują uszkodzenie nerek (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne) lub mogą szkodliwie działać na układ krwiotwórczy. W obecności czynników ryzyka (tj. zaburzenia czynności nerek, nawet graniczne) nie zaleca się jednoczesnego stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Również odwodnienie może zwiększać działanie toksyczne metotreksatu.

4. Układ oddechowy

Badanie pacjentów w kierunku możliwych zaburzeń czynności płuc i w razie konieczności badania czynności płuc.

Może wystąpić ostre lub przewlekłe śródmiąższowe zapalenie płuc, często współistniejące z eozynofilią i czasami prowadzące do zgonu. Typowymi objawami są: duszność, kaszel (szczególnie suchy, nieproduktywny), ból w klatce piersiowej oraz gorączka - i w tym kierunku należy monitorować pacjenta podczas każdej kolejnej wizyty. Należy poinformować pacjentów o ryzyku zapalenia płuc i pouczyć ich o konieczności skontaktowania się z lekarzem natychmiast po wystąpieniu uporczywego kaszlu lub duszności.

U pacjentów z objawami płucnymi należy odstawić metotreksat i wykonać gruntowne badania (włącznie z radiogramem klatki piersiowej), mające na celu wykluczenie zakażenia i guzów. Jeżeli podejrzewa się, że objawy choroby płuc związane są z działaniem metotreksatu, należy podjąć leczenie kortykosteroidami i nie wolno wznawiać leczenia metotreksatem.

Choroby płuc spowodowane przez stosowanie metotreksatu nie we wszystkich przypadkach całkowicie ustępowały.

Objawy płucne wymagają szybkiej diagnostyki oraz zaprzestania terapii metotreksatem. Choroby płuc wywołane przez metotreksat, takie jak zapalenie tkanki płucnej (pneumonitis), mogą wystąpić nagle na każdym etapie leczenia, nie zawsze ustępują całkowicie i notowane były już podczas stosowania wszystkich dawek metotreksatu (włącznie z małą dawką wynoszącą 7,5 mg na tydzień).

Podczas leczenia metotreksatem mogą wystąpić zakażenia oportunistyczne, w tym pneumocystoza, która może prowadzić do zgonu. U pacjentów z objawami płucnymi należy brać pod uwagę takie rozpoznanie.

Szczególnej ostrożności wymagają pacjenci z zaburzeniami czynności płuc.

Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku utajonych, przewlekłych zakażeń

(np. półpasiec, gruźlica, zapalenie wątroby typu B lub C) ze względu na możliwość uczynnienia

choroby.

5. Ze względu na swoje działanie na układ odpornościowy metotreksat może osłabiać odpowiedź na szczepienie i zaburzać wyniki badań immunologicznych.

Podczas leczenia metotreksatem nie wolno stosować żywych szczepionek.

6. U pacjentów otrzymujących małe dawki metotreksatu mogą ujawniać się chłoniaki złośliwe. W takim przypadku leczenie należy przerwać. Jeżeli chłoniak nie wykazuje cech samoistnej regresji, konieczne jest wdrożenie leczenia lekami cytotoksycznymi.

U pacjentów z patologiczną kumulacją płynu w jamach ciała (?trzeciej przestrzeni"),

np. z wodobrzuszem lub wysiękiem opłucnowym, okres półtrwania metotreksatu w osoczu w fazie

eliminacji jest wydłużony.

U pacjentów z wysiękiem do opłucnej i otrzewnej należy dokonać drenażu przed rozpoczęciem leczenia metotreksatem.

Stany prowadzące do odwodnienia, takie jak wymioty, biegunka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, mogą zwiększać stężenie metotreksatu i w konsekwencji nasilić jego toksyczność. W takich przypadkach stosowanie metotreksatu należy przerwać do czasu ustąpienia objawów.

Ważne, aby zidentyfikować pacjentów, u których stężenie metotreksatu mogło zwiększyć się w ciągu 48 godzin od podania, w przeciwnym razie jego toksyczne działanie może być nieodwracalne.

Biegunka i wrzodziejące zapalenie jamy ustnej mogą być objawami toksycznego działania metotreksatu i wymagają przerwania leczenia. W przeciwnym razie może dojść do krwotocznego zapalenia jelit i zgonu z powodu perforacji jelita.

Leczenie należy przerwać, jeśli wystąpią krwawe wymioty, czarne zabarwienie stolca lub krew w stolcu.

Preparaty witaminowe lub inne leki zawierające kwas foliowy, kwas folinowy lub ich pochodne mogą zmniejszyć skuteczność metotreksatu.

7. Nie zaleca się stosowania metotreksatu u dzieci w wieku poniżej 3 lat ze względu na

niewystarczające dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania w tej grupie wiekowej (patrz punkt 4.2).

Podczas stosowania metotreksatu może wystąpić nawrót zapalenia skóry wywołanego przez radioterapię i oparzenie słoneczne (tzw. ?reakcja z przypomnienia").

Skórne zmiany łuszczycowe mogą się nasilić podczas napromieniania światłem UV i jednoczesnego podawania metotreksatu.

Jedna dawka produktu leczniczego zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu, co oznacza, że zasadniczo ?nie zawiera sodu".

Ebetrexat - przedawkowanie

4.9 Przedawkowanie

a) Objawy przedawkowania

Objawy działania toksycznego metotreksatu dotyczy głównie układu krwiotwórczego oraz przewodu pokarmowego. Do objawów przedawkowania należą leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość, pancytopenia, neutropenia, zahamowanie czynności szpiku kostnego, uogólnione zapalenie błon śluzowych, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, nudności, wymioty, owrzodzenie i krwawienie z przewodu pokarmowego. U niektórych pacjentów objawy przedawkowania nie wystąpiły.

Istnieją doniesienia o zgonach w wyniku posocznicy, wstrząsu septycznego, niewydolności nerek i niedokrwistościć aplastycznej.

b) Postępowanie w przypadku przedawkowania

Folinian wapnia jest specyficzną odtrutką neutralizującą niepożądane działania toksyczne metotreksatu.

W razie nieumyślnego przedawkowania należy w ciągu godziny podać dożylnie lub domięśniowo pierwszą dawkę folinianu wapnia równą lub większą od zastosowanej dawki metotreksatu i kontynuować leczenie folinianem dopóki stężenie metotreksatu w surowicy nie zmniejszy się poniżej 10"7 mol/l.

W razie znacznego przedawkowania może być konieczne nawodnienie i alkalizacja moczu, aby zapobiec wytrącaniu się metotreksatu i (lub) jego metabolitów w kanalikach nerkowych. Wykazano, że ani hemodializa, ani dializa otrzewnowa nie zwiększają eliminacji metotreksatu. Donoszono

0 skutecznym usuwaniu metotreksatu stosując ostrą, przerywaną hemodializę z użyciem wysokoprzepływowych dializatorów.

Ebetrexat - przeciwwskazania

4.3 Przeciwwskazania

Ebetrexat jest przeciwwskazany w przypadku:

- nadwrażliwości na metotreksat lub na którąkolwiek substancję pomocniczą,

- ciężkich zaburzeń czynności wątroby, jeśli stężenie bilirubiny w surowicy wynosi > 5 mg/dl (85,5 pmol/l), patrz także punkt 4.2,

- nadużywania alkoholu,

- ciężkich zaburzeń czynności nerek (klirens kreatyniny < 20 ml/min. lub stężenie kreatyniny w surowicy > 2 mg/dl, patrz także punkty 4.2 i 4.4),

- występuj ących w wywiadzie chorób układu krwiotwórczego, takich j ak hipoplazj a szpiku kostnego, leukopenia, trombocytopenia lub istotna klinicznie niedokrwistość,

- niedoborów odporności,

- ciężkich, ostrych lub przewlekłych zakażeń, takich jak gruźlica i zakażenie wirusem HIV,

- zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzeń błony śluzowej jamy ustnej oraz stwierdzonej czynnej choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy,

- ciąży, karmienia piersią (patrz także punkt 4.6),

Ebetrexat - działania niepożądane

4.8 Działania niepożądane

Występowanie i nasilenie działań niepożądanych produktu leczniczego Ebetrexat zależy od dawki i częstości podawania. Ciężkie działania niepożądane mogą występować jednak nawet po podaniu małych dawek metotreksatu, dlatego podczas leczenia konieczne jest regularne monitorowanie stanu pacjenta w krótkich odstępach czasu.

Większość działań niepożądanych jest przemijająca, jeśli zostaną wcześnie rozpoznane. W razie wystąpienia działań niepożądanych należy zmniejszyć dawkę lub przerwać stosowanie metotreksatu i wdrożyć odpowiednie postępowanie (patrz punkt 4.9). Leczenie metotreksatem można wznowić wyłącznie z zachowaniem ostrożności, po dokonaniu wnikliwej oceny konieczności dalszego leczenia oraz ze świadomością możliwego nawrotu działań toksycznych.

Działania niepożądane w poniższej tabeli zostały przedstawione według częstości: bardzo często (> 1/10), często (> 1/100 do < 1/10), niezbyt często (> 1/1000 do < 1/100), rzadko (> 1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Szczegółowe informacje przedstawiono w poniższej tabeli. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

 

Bardzo często

Często

Niezbyt często

Rzadko

Bardzo rzadko

Zakażenia i

zarażenia

pasożytnicze*

 

 

 

 

Posocznica,

zakażenia

oportunistyczne

(mogą być

śmiertelne w

niektórych

przypadkach),

zakażenia

wywołane

wirusem

cytomegalii.

Ponadto

notowano

nokardiozę,

histoplazmozę

i kryptokokozę

oraz rozsiane

zakażenie

wirusem

opryszczki

zwykłej.

Zaburzenia serca

 

 

 

Zapalenie osierdzia, wysięk osierdziowy, tamponada osierdzia

 

Zaburzenia krwi i układu chłonnego*

 

Leukopenia,

małopłytkowość,

niedokrwistość

Pancytopenia, agranulocytoza, zaburzenia krwiotworzenia.

Niedokrwistość megaloblastyczna

Ciężkie

zahamowanie

czynności szpiku,

niedokrwistość

aplastyczna.

Limfadenopatia,

choroby

limfoproliferacyj

 

 

 

 

 

 

 

ne (częściowo

odwracalne),

eozynofilia i

neutropenia.

Pierwszymi

objawami

zagrażających

życiu powikłań

mogą być:

gorączka, ból

gardła,

owrzodzenie

błony śluzowej

jamy ustnej,

dolegliwości

grypopodobne,

silne

wyczerpanie, krwawienie z nosa i krwotok skórny. Jeśli liczba krwinek znacząco się zmniejszy, stosowanie metotreksatu należy

niezwłocznie przerwać.

Zaburzenia układu

immu nolo giczne go*

 

 

Reakcje alergiczne, wstrząs anafilaktyczny

 

Immunosupresja, niedobór gamma- globulin we krwi, alergiczne zapalenie naczyń

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

 

 

Cukrzyca

 

 

Zaburzenia psychiczne

 

 

Depresja

Wahania nastroju

Bezsenność

Zaburzenia układu

nerwowego *

 

Ból głowy, uczucie zmęczenia, senność

Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, dezorientacja, napady drgawek

 

Ból, osłabienie mięśni lub parestezje w kończynach, zaburzenia smaku (metaliczny posmak), ostre jałowe zapalenie opon mózgowo- rdzeniowych z odczynem oponowym (porażenie, wymioty),

Zaburzenia oka

 

 

 

Ciężkie

zaburzenia

widzenia

Zapalenie spojówek, retinopatia

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy)

 

 

Pojedyncze przypadki chłoniaka złośliwego, który u wielu pacjentów ustępował po

 

 

 

 

 

 

 

przerwaniu stosowania metotreksatu. W najnowszym badaniu nie ustalono związku między leczeniem metotreksatem a zwiększoną częstością chłoniaków.

 

 

Zaburzenia naczyniowe

 

 

Zapalenie naczyń krwionośnych (jako objaw ciężkiej toksyczności)

Niedociśnienie

tętnicze,

zdarzenia

zakrzepowo-

zatorowe (w tym

zakrzepica tętnic

i naczyń mózgu,

zakrzepowe

zapalenie żył,

zakrzepica żył

głębokich,

zakrzepica

naczyń

siatkówki,

zatorowość

płucna).

 

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

 

Powikłania płucne

spowodowane śródmiąższowym zapaleniem pęcherzyków płucnych lub zapaleniem tkanki płucnej z wysiękiem oraz zgon związany z tymi

powikłaniami (niezależnie od dawki i czasu trwania leczenia metotreksatem). Najczęstszymi objawami są: ogólne złe samopoczucie; suchy, drażniący kaszel; skrócenie oddechu przechodzące w duszność spoczynkową, ból w klatce piersiowej, gorączka. Podejrzenie wystąpienia tych powikłań wymaga

natychmiastowe-

Zwłóknienie płuc

Zapalenie gardła, bezdech, reakcje przypominające astmę oskrzelową z kaszlem i zmianami patologicznymi w badaniach czynności płuc

Zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis carinii i inne zakażenia płuc, przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wysięk opłucnowy.

 

 

 

 

go przerwania

 

 

 

 

 

leczenia

 

 

 

 

 

produktem

 

 

 

 

 

Ebetrexat i

 

 

 

 

 

wykluczenia

 

 

 

 

 

zakażenia (w tym

 

 

 

 

 

zapalenia płuc).

 

 

 

Zaburzenia

Utrata apetytu,

Biegunka

Owrzodzenia i

Zapalenie jelit,

Krwawe

żołądka i jelit*

nudności,

(zwłaszcza w

krwawienia z

smoliste stolce,

wymioty,

 

wymioty, ból

pierwszych 24-48

przewodu

zapalenie dziąseł,

toksyczne

 

brzucha,

godzinach po

pokarmowego.

zespół złego

zapalenie

 

zapalenie i

podaniu produktu

 

wchłaniania

okrężnicy z

 

owrzodzenie

Ebetrexat).

 

 

poszerzeniem jej

 

błony śluzowej

 

 

 

światła

 

jamy ustnej i

 

 

 

 

 

gardła (zwłaszcza

 

 

 

 

 

w pierwszych 24-

 

 

 

 

 

48 godzinach po

 

 

 

 

 

podaniu produktu

 

 

 

 

 

Ebetrexat).

 

 

 

 

 

Zapalenie błony

 

 

 

 

 

śluzowej jamy

 

 

 

 

 

ustnej,

 

 

 

 

 

niestrawność.

 

 

 

 

Zaburzenia

Zwiększenie

 

Rozwój

Ostre zapalenie

Reaktywacja

wątroby i dróg

aktywności

 

stłuszczenia,

wątroby i

przewlekłego

żółciowych

enzymów

 

zwłóknienia i

toksyczne

zapalenia

 

wątrobowych

 

marskości

działanie na

wątroby, ostre

 

(AlAT, AspAT,

 

wątroby

wątrobę

zwyrodnienie

 

fosfatazy

 

(występuje często

 

wątroby,

 

zasadowej) i

 

mimo

 

niewydolność

 

stężenia

 

regularnego

 

wątroby.

 

bilirubiny.

 

monitorowania i

 

Ponadto

 

 

 

prawidłowych

 

obserwowano

 

 

 

aktywności

 

zapalenie

 

 

 

enzymów

 

wątroby

 

 

 

wątrobowych);

 

wywołane przez

 

 

 

zmniejszenie

 

Herpes simplex z

 

 

 

stężenia albumin

 

niewydolnością

 

 

 

w surowicy.

 

wątroby (patrz

 

 

 

 

 

także uwagi

 

 

 

 

 

dotyczące biopsji

 

 

 

 

 

wątroby w

 

 

 

 

 

punkcie 4.4).

Zaburzenia

 

Wysypka,

Pokrzywka,

Nasilenie zmian

Ostra zanokcica,

skóry i tkanki

 

rumień, świąd

uczulenie na

pigmentacyj nych

czyraczność,

podskórnej

 

 

światło,

paznokci, trądzik,

teleangiektazja.

 

 

 

zwiększona

wybroczyny,

Ponadto

 

 

 

pigmentacja

krwawe wylewy,

zgłaszano

 

 

 

skóry, utrata

rumień

występowanie

 

 

 

włosów,

wielopostaciowy,

nokardiozy,

 

 

 

zaburzenia

rumieniowe

histoplazmy i

 

 

 

gojenia się ran,

wysypki skórne.

grzybicy

 

 

 

powiększenie

 

kryptokokowej

 

 

 

guzków

 

oraz rozsianego

 

 

 

reumatycznych,

 

zakażenia

 

 

 

półpasiec,

 

wirusem

 

 

 

bolesność zmian

 

opryszczki

 

 

 

łuszczycowych

 

zwykłej.

 

 

 

(zmiany

 

Alergiczne

 

 

 

łuszczycowe

 

zapalenie naczyń,

 

 

 

mogą się

 

zapalenie

 

 

 

zaostrzyć na

 

gruczołów

 

 

 

 

 

skutek naświetlania promieniami UV podczas leczenia metotreksatem, patrz także punkt 4.4); ciężkie reakcje toksyczne: zapalenie naczyń, opryszczkopodob ne wykwity na skórze, zespół Stevensa- Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół Lyella).

 

potowych

Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej

 

 

Ból stawów, ból

mięśni,

osteoporoza

Złamania z przeciążenia

 

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

 

 

Zapalenie i

owrzodzenie

błony śluzowej

pęcherza

moczowego

(może być z

krwiomoczem),

bolesne

oddawanie

moczu.

Niewydolność

nerek,

skąpomocz,

bezmocz,

azotemia

Białkomocz

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

 

 

Po

domięśniowym podaniu metotreksatu mogą wystąpić miejscowe działania niepożądane (uczucie pieczenia) lub uszkodzenia tkanki (powstanie jałowego ropnia, zanik tkanki tłuszczowej) w miejscu podania.

 

Gorączka. Podskórne podanie

metotreksatu było dobrze tolerowane. Obserwowano tylko lekkie reakcje skórne, a ich liczba zmniejszała się podczas trwania leczenia.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

 

 

Zapalenie i owrzodzenia błony śluzowej pochwy

Oligospermia,

zaburzenia

miesiączkowania

Zanik popędu

płciowego,

impotencja,

upławy,

niepłodność,

ginekomastia

 

Wystąpienie i nasilenie działań niepożądanych zależy od dawki i częstości podawania metotreksatu. Jednak ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych nawet po zastosowaniu małych dawek, konieczne jest systematyczne monitorowanie stanu pacjentów przez lekarza w krótkich odstępach czasu.

Ebetrexat - ciąża i karmienie piersią

4.6Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Stosowanie produktu leczniczego Ebetrexat podczas ciąży jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3). W badaniach na zwierzętach wykazano toksyczny wpływ metotreksatu na reprodukcję, zwłaszcza podczas pierwszego trymestru (patrz punkt 5.3).

Metotreksat wykazuje działanie teratogenne u ludzi. Donoszono o występowaniu obumarcia i (lub) wad wrodzonych płodów. Narażenie niewielkiej liczby kobiet w ciąży (42) na działanie metotreksatu związane było ze zwiększoną częstością (1:14) wad rozwojowych (czaszki, układu krążenia i kończyn). Jeżeli podawanie metotreksatu zostało przerwane przed zapłodnieniem, obserwowano prawidłowy przebieg ciąży.

Przed rozpoczęciem leczenia u kobiet w wieku rozrodczym trzeba wykluczyć ciążę, stosując wiarygodne metody, np. wykonać test ciążowy. Kobietom nie wolno zachodzić w ciążę podczas leczenia metotreksatem. Pacjenci w wieku rozrodczym (kobiety i mężczyźni) muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia produktem leczniczym Ebetrexat i przynajmniej przez 6 miesięcy po zakończeniu leczenia (patrz punkt 4.4). Jeśli mimo wszystko kobieta zajdzie w ciążę w tym czasie, powinna zasięgnąć porady lekarza dotyczącej związanego z leczeniem ryzyka uszkodzenia płodu.

Ponieważ metotreksat może działać genotoksycznie, wszystkie kobiety, które planują ciążę, powinny skorzystać z poradnictwa genetycznego jeszcze przed rozpoczęciem leczenia. Mężczyźni powinni zasięgnąć porady na temat możliwości przechowania nasienia przed rozpoczęciem terapii.

Karmienie piersią

Metotreksat przenika do mleka kobiecego i może działać szkodliwie na karmione niemowlę, dlatego stosowanie produktu leczniczego w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3). Jeśli stosowanie metotreksatu w okresie laktacji jest konieczne, przed rozpoczęciem leczenia należy przerwać karmienie piersią.

Ebetrexat - prowadzenie pojazdów

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Podczas leczenia produktem Ebetrexat mogą wystąpić objawy niepożądanego działania na ośrodkowy układ nerwowy, takie jak uczucie zmęczenia i splątanie. Ebetrexat wywiera niewielki lub

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Methotrexatum

    Substancja o działaniu przeciwnowotworowym. Hamuje enzym odpowiedzialny za przemianę nieaktywnej postaci kwasu foliowego w jego aktywną biologicznie postać - tetrahydrofolian. Dzięki temu dochodzi do zahamowania syntezy ważnych składników komórek (zarówno nowotworowych, jak i zdrowych), takich, jak DNA, RNA i białek. Substancję stosuje się w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci, ostrej białaczki limfoblastycznej i szpikowej u dorosłych, raka piersi, raka jajnika, raka jądra, raka głowy i szyi, raka płuc, a także ciężkiej postaci reumatoidalnego zapalenia stawów.

    Dostępne opakowania
    Ebetrexat

    Ebetrexat

    roztwór do wstrzykiwań - 5 amp.-strz.a 1ml - 0,02 g/ml
    EBEWE PHARMA GMBH NFG. KG
    Ebetrexat

    Ebetrexat

    roztwór do wstrzykiwań - 5 amp.-strz.a 1,25ml - 0,02 g/ml
    EBEWE PHARMA GMBH NFG. KG
    Ebetrexat

    Ebetrexat

    roztwór do wstrzykiwań - 5 amp.-strz.a 1,5ml - 0,02 g/ml
    EBEWE PHARMA GMBH NFG. KG
    Ebetrexat

    Ebetrexat

    roztwór do wstrzykiwań - 6 amp.-strz.a 1,25ml - 0,02 g/ml
    EBEWE PHARMA GMBH NFG. KG
    Ebetrexat

    Ebetrexat

    roztwór do wstrzykiwań - 1 amp.-strz.a 2ml - 0,01 g/ml
    EBEWE PHARMA GMBH NFG. KG
    Ebetrexat

    Ebetrexat

    roztwór do wstrzykiwań - 4 amp.-strz.a 1ml - 0,01 g/ml
    EBEWE PHARMA GMBH NFG. KG
    Ebetrexat

    Ebetrexat

    roztwór do wstrzykiwań - 1 amp.-strz.a 1ml - 0,01 g/ml
    EBEWE PHARMA GMBH NFG. KG
    Ebetrexat

    Ebetrexat

    roztwór do wstrzykiwań - 1 amp.-strz.a 1,5ml - 0,01 g/ml
    EBEWE PHARMA GMBH NFG. KG
    Ebetrexat

    Ebetrexat

    roztwór do wstrzykiwań - 1 amp.-strz.a 2ml - 0,01 g/ml
    EBEWE PHARMA GMBH NFG. KG
    Powiązane artykuły
    Newsy

    U 27-latki zdiagnozowano reumatoidalne zapalenie stawów

    U 27-latki zdiagnozowano reumatoidalne zapalenie stawów

    Claire Yacoub podczas pandemii dowiedziała się, że cierpi na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS). Ma dopiero 27 lat, a to choroba, która występuje głównie u seniorów. Choć kobieta przeżyła szok, to postanowiła walczyć z chorobą. Zmieniła styl życia,...

    RZS - przyczyny, objawy, leczenie

    Kadzidło

    Kadzidło

    Wybór różnych kadzideł Stare ludowe przekonanie, że kadzidło ma właściwości lecznicze, okazuje się mieć podstawy naukowe. Udowodniono, że jest skuteczne w reumatoidalnym zapaleniu stawów.

    RZS - przyczyny, objawy, leczenie

    Leczenie biologiczne chorób reumatoidalnych

    Leczenie biologiczne chorób reumatoidalnych

    Pojawiły się poważne zastrzeżenia wobec procedury wyboru leku biologicznego dla osób cierpiących na choroby reumatoidalne. Członkowie Ogólnopolskiej Federacji Stowarzyszeń Reumatyków REF twierdzą, iż procedura ta jest niejasna i nieuregulowana prawnie... Leczenie...

    RZS - przyczyny, objawy, leczenie

    Złudzenie optyczne na ból stawów

    Złudzenie optyczne na ból stawów

    Serwis BBC News donosi o zaskakującym odkryciu, które miało miejsce podczas eksperymentu naukowego. Okazało się, że oglądanie złudzenia optycznego własnych rąk na ekranie komputera pomaga w łagodzeniu bólu, którego przyczyną jest zapalenie i zwyrodnienie...

    RZS - przyczyny, objawy, leczenie

    Pierwsze objawy reumatoidalnego zapalenia stawów. Nie ignoruj ich (WIDEO)

    Pierwsze objawy reumatoidalnego zapalenia stawów. Nie ignoruj ich (WIDEO)

    Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) to choroba autoimmunologiczna. Może rozwijać się w każdej grupie wiekowej. Zanim pojawią się typowe objawy, takie jak obrzęk, tkliwość i ból stawów, choroba daje sygnały, które często ignorujemy. Jakie są wczesne...

    Leki i suplementy

    Bi-Profenid - skład, działanie, wskazania i przeciwwskazania

    Bi-Profenid - skład, działanie, wskazania i przeciwwskazania

    Bi-Profenid to lek o działaniu ogólnym, który zawiera niesteroidowy lek przeciwzapalny. Jego substancją czynna jest ketoprofen. Preparat ma postać tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu, stąd przeznaczony jest do stosowania doustnego. Jakie są wskazania...