Dormicum - dawkowanie
Leczenie powinno trwać jak najkrócej. Zwykle czas trwania
leczenia wynosi od kilku dni do maksymalnie dwóch tygodni. Sposób
zmniejszania dawki w czasie odstawiania leku u poszczególnych
pacjentów należy dobrać indywidualnie. Leczenia nie należy
przerywać nagle (patrz punkt 4.4). W niektórych przypadkach może
być konieczne przedłużenie leczenia poza zalecany maksymalny okres
terapii. Tego rodzaju decyzji nie wolno podejmować bez powtórnej
oceny stanu pacjenta.
Ze względu na szybkie działanie leku tabletki Dormicum należy
zażyć przed spoczynkiem.Tabletki Dormicum mogą być przyjmowane o
dowolnej porze dnia, pod warunkiem, że po zażyciu leku pacjent
udaje się na spoczynek i ma zapewnione przynajmniej 7-8 godzin
niezakłóconego snu.Tabletki należy przyjmować bez rozgryzania
popijając płynem.
Dawkowanie
Dorośli: od 7,5 do 15 mg.
Leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej zalecanej dawki. Nie
należy przekraczać dawki maksymalnej ze względu na zwiększone
ryzyko działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu
nerwowego, włącznie z istotną klinicznie depresją układu
oddechowego i krążenia.
Premedykacja
W premedykacji produkt Dormicum należy podać 30 do 60 minut
przed zabiegiem.
Wskazówki dotyczące dawkowania w szczególnych grupach
pacjentów Osoby w podeszłym wieku i (lub)
wyniszczone:
U osób w podeszłym wieku i (lub) wyniszczonych zalecana dawka
wynosi 7,5 mg. U osób w podeszłym wieku produkt Dormicum wywołuje
silniejszy efekt sedacyjny. Z tego też powodu ryzyko powstania
depresji układu oddechowego i (lub) krążenia jest w tej grupie
chorych wyższe. Z tego powodu należy zachować ostrożność podczas
stosowania produktu Dormicum w tej grupie chorych, a w razie
potrzeby zmniejszyć dawkę leku.
Osoby z zaburzeniami czynności wątroby:
Dawka zalecana u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
wynosi 7,5 mg. Należy zachować ostrożność podczas stosowania
produktu Dormicum u osób z zaburzeniami czynności wątroby a w razie
potrzeby zmniejszyć dawkę leku (patrz punkt 5.2).
Osoby z zaburzeniami czynności nerek:
U pacjentów z ciężkim zaburzeniami czynności nerek może dojść do
kumulacji metabolitu midazolamu – glukuronidu 1-hydroksymidazolamu,
a w efekcie do bardziej nasilonej i przedłużonej sedacji oraz
istotnej klinicznie depresji układu oddechowego i krążenia. Produkt
Dormicum należy u tej grupy pacjentów dawkować ostrożnie. Zalecana
dawka wynosi 7,5 mg lub mniej.
Dormicum - środki ostrożności
Należy poinformować pacjenta o poniższych ostrzeżeniach i
środkach ostrożności.
Tolerancja
Po wielokrotnym zażywaniu leku przez kilka tygodni, działanie
nasenne krótko działających benzodiazepin może ulec osłabieniu.
Czas trwania leczenia
Terapia lekami nasennymi z grupy benzodiazepin powinna trwać jak
najkrócej (patrz punkt 4.2), nie dłużej niż dwa tygodnie. Sposób
zmniejszania dawki leku przed jego odstawieniem należy dobrać
indywidualnie u każdego pacjenta. Bez powtórnej oceny stanu
pacjenta, nie należy przedłużać leczenia poza zalecany maksymalny
okres terapii.
Bezsenność z odbicia
Po przerwaniu leczenia produktem Dormicum może nawrócić
bezsenność, nawet silniejsza niż przed włączeniem leczenia
(„bezsenność z odbicia”). Jest to objaw przemijający, któremu
dodatkowo mogą towarzyszyć inne objawy, takie jak: zmiany nastroju,
lęk i niepokój zwłaszcza ruchowy. Ze względu na to, że ryzyko
wystąpienia objawów z odbicia jest większe w przypadku nagłego
przerwania leczenia, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki.
Niepamięć
Dormicum może wywoływać niepamięć następczą. Występuje ona
najczęściej w ciągu pierwszych kilku godzin od zażycia leku.
Dlatego po zażyciu leku pacjenci powinni upewnić się, że mogą sobie
pozwolić na 7-8 godzin nieprzerwanego snu (patrz punkt 4.8).
Resztkowe działania leku
U pacjentów, u których stosowano produkt Dormicum doustnie w
postaci tabletek w dawce nie większej niż 15 mg na dobę i którzy
mieli zapewnione 7-8 godzin niezakłóconego snu, nie obserwowano
resztkowych działań produktu Dormicum, co zostało potwierdzono
czułymi testami farmakologicznymi.
Zaburzenia psychiczne i reakcje paradoksalne
W czasie stosowania benzodiazepin obserwowano paradoksalne
reakcje, takie jak: niepokój zwłaszcza ruchowy, pobudzenie,
drażliwość, agresja czy dużo rzadziej urojenia, napady wściekłości,
koszmary senne, omamy, psychoza, nieadekwatne zachowanie i inne
zaburzenia zachowania. W razie wystąpienia tego rodzaju
dolegliwości lek należy odstawić.
Ryzyko wystąpienia tych objawów jest większe u osób w podeszłym
wieku.
Szczególne grupy pacjentów
U osób w podeszłym wieku, osób wyniszczonych , jak również u
pacjentów z zaburzeniami czynności układu oddechowego i (lub)
układu krążenia zalecana dawka wynosi 7,5 mg. Pacjenci ci są
narażeni na większe ryzyko rozwoju działań niepożądanych produktu
Dormicum, takich jak depresja układu oddechowego i (lub) układu
krążenia. Z tego powodu należy zachować ostrożność podczas
stosowania produktu Dormicum, a w razie potrzeby zmniejszyć dawkę
leku.
Zalecenia dotyczące dawkowania u osób z zaburzeniami czynności
wątroby i (lub) nerek przedstawiono w punkcie 4.2.
Benzodiazepiny nie są zalecane jako podstawowe leki w terapii
zaburzeń psychotycznych.
Benzodiazepin nie należy stosować w monoterapii depresji i
stanów lękowych związanych z depresją, gdyż może to prowadzić do
prób samobójczych.
Jednoczesne stosowanie z alkoholem/środkami wpływającymi
depresyjnie na OUN
Powinno się unikać jednoczesnego przyjmowania produktu Dormicum
z alkoholem i (lub) środkami wpływającymi depresyjnie na OUN. Takie
użycie może doprowadzić do wystąpienia bardziej nasilonych efektów
działania Dormicum włącznie z nadmierną sedacją, istotną klinicznie
depresją układu oddechowego i (lub) krążenia.
Nadużywanie alkoholu i (lub) leków w wywiadzie
Nie zaleca się stosowania produktu Dormicum w tej grupie
pacjentów.
Jednoczesne używanie leków wpływających na aktywność
izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450 Farmakokinetyka midazolamu
może ulec zmianie u pacjentów przyjmujących jednocześnie substancje
hamujące lub pobudzające aktywność określonych enzymów wątrobowych,
zwłaszcza izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450. W rezultacie efekt
kliniczny jak i nasilenie zdarzeń niepożądanych może być
odpowiednio zwiększone lub zmniejszone (patrz punkt 4.5).
Nietolerancja laktozy
Produkt zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u
pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy,
niedoborem laktazy typu Lapp ani z zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy
Uzależnienie
Stosowanie produktu Dormicum może prowadzić do rozwoju
fizycznego i psychicznego uzależnienia. Ryzyko rozwoju uzależnienia
zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia; ponadto jest
większe u osób nadużywających alkoholu i (lub) leków.
Zespół abstynencyjny
Na zespół abstynencyjny składają się następujące objawy: bóle
głowy, bóle mięśni, nasilony niepokój, uczucie napięcia, niepokój
ruchowy, splątanie i drażliwość. W ciężkich przypadkach może
wystąpić: derealizacja, depersonalizacja, drętwienie i swędzenie
kończyn, omamy, drgawki, nadwrażliwość na światło, dźwięk i
dotyk.
Ze względu na to, że ryzyko wystąpienia zespołu abstynencyjnego
jest większe w przypadku nagłego przerwania leczenia, zaleca się
stopniowe zmniejszanie dawki leku.
Dormicum - przedawkowanie
Objawy
Benzodiazepiny często powodują senność, ataksję, dyzartrię,
oczopląs. Przedawkowanie produktu Dormicum rzadko stwarza
zagrożenie dla życia, jeśli nie zażyto go łącznie z innymi lekami,
ale może prowadzić do zniesienia odruchów, bezdechu, zmniejszenia
napięcia mięśni, niedociśnienia, depresji układu oddechowego i
(lub) układu krążenia i w rzadkich przypadkach do śpiączki.
Śpiączka, jeśli się pojawi, zwykle trwa kilka godzin, ale może być
nasilona i nawracająca, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Efekt
depresyjny na układ oddechowy jest silniejszy po zastosowaniu
benzodiazepin przez osoby z chorobami układu oddechowego.
Benzodiazepiny nasilają efekt innych substancji działających
depresyjnie na OUN, włącznie z alkoholem.
Leczenie
Należy monitorować objawy życiowe pacjenta i wdrożyć odpowiednie
do klinicznego stanu pacjenta dodatkowe procedury monitorujące,
diagnostyczne i lecznicze. W szczególności pacjenci mogą wymagać
objawowego leczenia zaburzeń ze strony układu sercowo-naczyniowego
i (lub) OUN.
W razie przedawkowania drogą doustną należy zastosować w ciągu
1-2 godzin węgiel aktywowany w celu zmniejszenia wchłaniania leku.
Jeśli podano węgiel aktywowany należy zapewnić ochronę dróg
oddechowych. W przypadku zatruć mieszanych można rozważyć płukanie
żołądka, nie jest to jednak postępowanie rutynowe.
W przypadku depresji OUN można rozważyć zastosowanie antagonisty
benzodiazepin - flumazenilu (Anexate). Flumazenil powinno się
podawać w warunkach ścisłego monitorowania. Flumazenil
charakteryzuje się krótkim okresem półtrwania (około godziny), w
związku z czym pacjenci wymagają monitorowania po ustąpieniu
działania tego leku. Flumazenil powinien być używany ze szczególną
ostrożnością w razie jednoczesnego zatrucia lekami obniżającymi
próg drgawkowy (np. trójcykliczne leki przeciwdepresyjne). Przed
zastosowaniem flumazenilu (Anexate) należy zapoznać się z
Charakterystyką Produktu Leczniczego, w celu uzyskania
szczegółowych informacji nas temat tego leku.
Dormicum - przeciwwskazania
- nadwrażliwość na midazolam, inne benzodiazepiny lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą;
- ciężka niewydolność oddechowa;
- ciężka niewydolność wątroby;
- zespół bezdechu sennego;
- stosowanie u dzieci;
- nużliwość mięśni (Myasthenia gravis);
- jednoczesne leczenie ketokonazolem, itrakonazolem,
worikonazolem, inhibitorami proteazy HIV, włącznie z pochodnymi
wzmocnionymi rytonawirem (patrz punkt 4.5).
Dormicum - działania niepożądane
Częstość występowania działań niepożądanych:
Bardzo często: występujące częściej niż u 1 na 10 osób.
Często: występujące częściej niż u 1 na 100, ale rzadziej niż u
1 na 10 osób.
Niezbyt często: występujące częściej niż u 1 na 1 000, ale
rzadziej niż u 1 na 100 osób.
Rzadko: występujące częściej u 1 na 10 000, ale rzadziej niż u 1
na 1 000 osób. Bardzo rzadko: występujące rzadziej niż u 1 na 10
000 osób.
Częstotliwość nieznana (częstość nie może zostać określona na
podstawie dostępnych danych).
Wszystkie poniżej wymienione działania niepożądane wystąpiły z
nieznaną częstotliwością (częstość nie może zostać określona na
podstawie dostępnych danych) po doustnym podaniu midazolamu.
Zaburzenia układu immunologicznego: u osób podatnych mogą
wystąpić reakcje nadwrażliwości.
Zaburzenia psychiczne: stan splątania, zaburzenia
emocjonalne. Zaburzenia te pojawiają się głównie na początku
leczenia i zwykle znikają po kolejnych podaniach leku. Sporadycznie
zgłaszano zaburzenia popędu płciowego. Depresja: istniejąca przed
leczeniem depresja może ujawnić się w trakcie leczenia
benzodiazepinami. Reakcje paradoksalne, takie jak niepokój
zwłaszcza ruchowy, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia,
złość, koszmary nocne, halucynacje, psychozy, nieodpowiednie
zachowanie i inne niepożądane zaburzenia zachowania mogą pojawić
się w czasie leczenia benzodiazepinami i lekami działającymi
podobnie do nich. W razie ich wystąpienia, należy przerwać
podawanie leku. Takie działania niepożądane częściej występują u
osób w podeszłym wieku. Uzależnienie: użycie Dormicum (również w
dawkach leczniczych) może prowadzić do rozwoju uzależnienia
fizycznego; przerwanie leczenia może prowadzić do powstania zespołu
abstynencyjnego lub zespołu z odbicia włącznie z bezsennością z
odbicia, zmianami nastroju, lękiem, niepokojem zwłaszcza ruchowym.
Może pojawić się uzależnienie psychiczne. Obserwowano rozwój
uzależnienia u osób uzależnionych od leków i przyjmujących produkt
Dormicum.
Zaburzenia układu nerwowego: senność w ciągu dnia, ból
głowy, zawroty głowy, zmniejszona czujność, ataksja. Zaburzenia te
pojawiają się głównie na początku leczenia i zwykle znikają po
kolejnych podaniach leku. W przypadku zastosowania w premedykacji,
może pojawić się pooperacyjna sedacja. Niepamięć następcza może
pojawić się przy stosowaniu dawek
terapeutycznych, ale jej ryzyko wzrasta przy stosowaniu
większych dawek. Pojawienie się niepamięci może łączyć się z
wystąpieniem niewłaściwego zachowania (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia oka: podwójne widzenie. Zaburzenie to pojawia
się głównie na początku leczenia i zwykle znika po kolejnych
podaniach leku.
Zaburzenia żołądka i jelit: zgłaszano zaburzenia przewodu
pokarmowego.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zgłaszano reakcje
skórne.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
osłabienie mięśni. Zaburzenia te pojawiają się głównie na początku
leczenia i zwykle znikają po kolejnych podaniach leku.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: znużenie.
Zaburzenie to pojawia się głównie na początku leczenia i zwykle
znika po kolejnych podaniach leku.
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: zgłaszano
zwiększone ryzyko upadków i złamań kości u osób w podeszłym wieku
przyjmujących benzodiazepiny.
Zaburzenia układu oddechowego: zgłaszano depresję układu
oddechowego.
Zaburzenia serca: zgłaszano niewydolność serca, włącznie
z zatrzymaniem czynności serca.
Komentarze