Dolcontral - dawkowanie
Dawkowanie
W premedykacji (podawać 30 do 90 minut przed zabiegiem
operacyjnym) Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku:
50 mg do 100 mg domięśniowo lub podskórnie.
Pacjenci w podeszłym wieku są bardziej wrażliwi na petydynę.
Dzieci:
1 mg/kg mc. do 2 mg/kg mc. domięśniowo lub podskórnie.
W podtrzymaniu znieczulenia
Wstrzykiwać małe powtarzane dawki rozcieńczonego produktu (np.
10 mg/ml) powoli dożylnie lub podawać produkt we wlewie ciągłym
(np. rozcieńczony do 1 mg/ml). Dawkę produktu należy dostosować do
stanu pacjenta, rodzaju zastosowanej premedykacji i znieczulenia,
rodzaju oraz czasu trwania zabiegu chirurgicznego.
W położnictwie
50 mg do 100 mg domięśniowo lub podskórnie ? podawać, gdy
pojawią się skurcze w regularnych odstępach.
W razie konieczności dawkę można powtórzyć po 1 do 3 godzin, nie
przekraczając dawki 400 mg w ciągu 24 godzin.
Leczenie bólu o dużym nasileniu, np. bólu w ostrym zawale
mięśnia sercowego, kolce wątrobowej i nerkowej, bólu
pooperacyjnego
Dorośli:
25 mg do 100 mg domięśniowo lub podskórnie. Dawki można
powtarzać co 4 godziny.
Jeżeli zachodzi potrzeba, produkt można podać powoli dożylnie w
dawce 25 mg do 50 mg, najlepiej po uprzednim rozcieńczeniu.
Pacjenci w podeszłym wieku:
U pacjentów w podeszłym wieku, którzy są bardziej wrażliwi na
petydynę, dawka początkowa nie powinna przekraczać 25 mg. Przy
wielokrotnym podaniu należy zmniejszyć całkowitą dawkę dobową.
Dzieci:
0,5 mg/kg mc. do 2 mg/kg mc. domięśniowo lub podskórnie co 4
godziny.
W przypadku konieczności podania petydyny pacjentom z
zaburzeniami czynności wątroby i nerek należy zmniejszyć dawki
leku.
Sposób
podawania
Produkt można podawać domięśniowo, podskórnie albo w postaci
powolnego wstrzyknięcia dożylnego. Przed podaniem dożylnym
zawartość ampułki można rozcieńczyć do 10 ml 10% roztworem glukozy,
0,9% roztworem NaCl lub wodą do wstrzykiwań, przez co otrzymuje się
roztwór o mocy 5 mg/ml (po rozcieńczeniu zawartości ampułki 1 ml)
lub 10 mg/ml (po rozcieńczeniu zawartości ampułki 2 ml).
Dolcontral - środki ostrożności
Wielokrotne podawanie petydyny może prowadzić do rozwoju
tolerancji.
Nagłe przerwanie podawania produktu pacjentom z rozwiniętą
tolerancją może powodować wystąpienie objawów odstawiennych.
Ostrożnie stosować u osób nadużywających leków lub ze
skłonnością do nadużywania leków.
U dzieci matek, które stosowały petydynę w czasie ciąży mogą
wystąpić objawy odstawienne.
Petydyna podawana długotrwale może wywołać uzależnienie typu
morfinowego.
Stosować ostrożnie lub zmniejszyć dawkę u pacjentów z
nieprawidłowościami w obrębie dróg żółciowych, niedoczynnością
tarczycy, niewydolnością kory nadnerczy, astmą, niedociśnieniem
tętniczym, wstrząsem, przerostem gruczołu krokowego, stanem
zapalnym lub niedrożnością jelit, miastenią, częstoskurczem
nadkomorowym, tachykardią, chorobami przebiegającymi z
drgawkami.
Neurotoksyczność petydyny może wystąpić u pacjentów z
niewydolnością nerek, nowotworem, anemią sierpowatokrwinkową
(praktycznie nie występuje w Polsce), podczas jednoczesnego
podawania leków cholinolitycznych albo podczas długotrwałego
podawania wzrastających dawek petydyny.
Ostrożnie należy stosować lek u dzieci, osób w podeszłym wieku,
pacjentów wyniszczonych, z zaburzeniami czynności wątroby i nerek.
Podawanie petydyny podczas porodu może wywołać depresję oddechową u
noworodków.
Dolcontral - przedawkowanie
Objawy przedawkowania: depresja oddechowa, uczucie zimna,
wilgotna skóra i obniżenie temperatury ciała, zwiotczenie mięśni,
bradykardia i hipotensja, śpiączka lub stupor, drgawki, zwolnienie
oddechu, zapaść krążeniowa, a w wyniku ciężkiego przedawkowania po
szybkim podaniu dożylnym, zatrzymanie akcji serca i oddechu mogące
prowadzić do zgonu.
Leczenie:
Należy podtrzymywać oddychanie i krążenie.
W przypadku śpiączki i zwolnienia oddechu wskazane jest na
początku dożylne podanie od 100 μg do
200 μg naloksonu. Jeżeli nie uzyskano pożądanego efektu, dawkę
100 μg należy powtarzać co 2 minuty.
Dzieciom zazwyczaj podaje się nalokson dożylnie 10 μg/kg mc.
Jeżeli nie ma reakcji, podaje się następnie dawkę 100 μg/kg mc.
Noworodkom podaje się nalokson dożylnie 10 μg/kg mc. Dawka ta może
być powtarzana w razie konieczności co 2 - 3 minuty.
W przypadku wystąpienia drgawek, należy podać krótko działające
leki zwiotczające mięśnie szkieletowe, zastosować intubację i
wspomagane oddychanie.
Dolcontral - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na chlorowodorek petydyny lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
- Ciężkie zaburzenia czynności nerek.
- Zaburzenia czynności ośrodka oddechowego i czynności
oddechowej.
- Jednoczesne przyjmowanie inhibitorów monoaminooksydazy (w
tym moklobemidu i fenelzyny) oraz okres dwóch tygodni od ich
odstawienia, ponieważ może wystąpić ciężkie pobudzenie lub
zahamowanie ośrodkowego układu nerwowego (nadciśnienie lub
niedociśnienie tętnicze).
- Jednoczesne stosowanie rytonawiru - ze względu na ryzyko
wystąpienia toksycznego działania norpetydyny.
- Jednoczesne stosowanie selegiliny - ze względu na ryzyko
wystąpienia bardzo wysokiej gorączki oraz działania toksycznego na
ośrodkowy układ nerwowy.
- Guz chromochłonny nadnerczy.
- Śpiączka.
- Podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe lub urazy głowy -
ze względu na zwiększenie ryzyka depresji oddechowej, co może
prowadzić do podwyższenia ciśnienia płynu rdzeniowomózgowego.
Uspokojenie i zmiany wyglądu źrenicy mogą zaburzać obserwację
pacjenta. Ostre zatrucie alkoholem.
- Przypadki, w których występuje ryzyko porażennej
niedrożności jelita lub ciężka biegunka związana z
rzekomobłoniastym zapaleniem jelit wywołanym stosowaniem
antybiotyków, lub biegunka wywołana zatruciem (do momentu usunięcia
czynnika toksycznego).
Dolcontral - działania niepożądane
Najpoważniejszym działaniem niepożądanym po podaniu petydyny
jest depresja oddechowa. Najczęściej występują: uspokojenie,
nudności, zaparcia, wymioty i pocenie się. Tolerancja na lek
rozwija się wraz z przedłużającym się stosowaniem, co nie dotyczy
zaparć.
Inne działania niepożądane:
Zaburzenia
immunologiczne
Rzadko: reakcje anafilaktyczne po podaniu dożylnym
Zaburzenia układu
nerwowego
Zawroty głowy, stan splątania (po zastosowaniu dużych dawek),
zmiany nastroju, w tym dysforia i euforia, niepokój, omamy, bóle
głowy
Zaburzenia
oka
Zwężenie źrenic, zamazane lub podwójne widzenie oraz inne
zaburzenia widzenia
Zaburzenia serca i
zaburzenia naczyniowe
Hipotonia ortostatyczna, zaczerwienienie twarzy, bradykardia,
tachykardia (występuje częściej po podaniu dożylnym)
Zaburzenia żołądka i
jelit
Suchość błony śluzowej jamy ustnej, skurcz dróg żółciowych
Zaburzenia skóry i
tkanki podskórnej
Pokrzywka, świąd, wysypka. Reakcje w miejscu wykonania
wstrzyknięcia
Zaburzenia nerek i
dróg moczowych
Zatrzymanie moczu, trudności w oddawaniu moczu, skurcz
moczowodów, działanie antydiuretyczne. Może rozwinąć się tolerancja
na działanie przeciwbólowych leków opioidowych na pęcherz
moczowy.
Długotrwałe stosowanie petydyny może wywołać fizyczne i
psychiczne uzależnienie (patrz punkt 4.4).
Komentarze