Diured - dawkowanie
Dawkowanie i sposób podawania
Tabletki należy przyjmować rano popijając niewielką ilością
płynów.
Dostępność biologiczna torasemidu nie zależy od przyjmowanych
posiłków.
Obrzęki
Zwykle stosuje się doustnie 5 mg 1 raz na dobę. Jeżeli istnieje
taka koniczność dawkę można zwiększać stopniowo do 20 mg 1 raz na
dobę. W indywidualnych, wyjątkowych przypadkach stosowano dawkę 40
mg na dobę.
Stosowanie u dzieci
Brak doświadczeń klinicznych w stosowaniu torasemidu w tej
grupie wiekowej.
Stosowanie u osób w podeszłym wieku
Nie ma potrzeby zmiany dawkowania.
Stosowanie leku u pacjentów z niewydolnością wątroby
Podczas leczenia torasemidem, pacjenci z zaburzeniami czynności
wątroby powinni być pod specjalną kontrolą ze względu na ryzyko
zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.
Diured - środki ostrożności
Przed rozpoczęciem leczenia torasemidem należy przywrócić
równowagę wodno- elektrolitową (hipoglikemia, hipotermia,
hipowolemia) i usunąć przyczynę zaburzeń w oddawaniu moczu.
Podczas długotrwałego leczenia torasemidem zaleca się regularną
kontrolę gospodarki wodno-elektrolitowej, stężenia glukozy, kwasu
moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi. Zaleca się dokładną
kontrolę pacjentów ze skłonnością do zwiększonego stężenia kwasu
moczowego we krwi (hiperurykemia) i skazy moczanowej.
U pacjentów z utajoną lub jawną cukrzycą należy kontrolować
metabolizm węglowodanów.
4.5
Diured - przedawkowanie
Objawy:
Typowy obraz przedawkowania torasemidu nie jest znany. W
przypadku przedawkowania może wystąpić znaczna diureza z
niebezpieczeństwem utraty płynów i elektrolitów, a w następstwie
senność, stany splątania, spadek ciśnienia krwi, zapaść krążenia.
Mogą pojawić się zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Leczenie:
Brak specyficznej odtrutki. Objawy przedawkowania wymagają
zmniejszenia dawki lub odstawienia leku z jednoczesnym podaniem
płynów i elektrolitów.
Diured - przeciwwskazania
Diured przeciwwskazany jest w następujących przypadkach:
- nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub
którykolwiek składnik leku,
- zaburzenia czynności nerek z bezmoczem,
- śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe,
- niedociśnienie tętnicze,
- ciąża i laktacja,
- zaburzenia rytmu serca,
- jednoczesne stosowanie z antybiotykami z grupy aminoglikozydów
oraz cefalosporyn.
Diured - działania niepożądane
Częstość występowania działań niepożądanych określono zgodnie z
następującą zasadą:
Bardzo często (≥1/10)
Często (≥1/100 do < 1/10)
Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100)
Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000), nie znana (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych)
Badania
diagnostyczne
Częste (≥1/100, < 1/10)
Zaostrzenie objawów kwasicy metabolicznej, kurcze mięśniowe
(szczególnie na początku terapii). Wzrost stężenia we krwi kwasu
moczowego i glukozy jak również lipidów (triglicerydów i
cholesterolu). Hipokalemia - zwłaszcza przy diecie ubogiej w potas,
przy towarzyszących wymiotach, biegunce, stosowaniu dużej ilości
środków przeczyszczających, a także w przypadku zaburzeń czynności
wątroby.
W zależności od dawki i długości leczenia mogą pojawić się
objawy utraty elektrolitów i płynów,
A w szczególności oligemia, hipokalemia i/lub hiponatremia.
Zaburzenia
naczyniowe
Bardzo rzadkie (< 1/10000)
Powikłania zakrzepowe spowodowane zagęszczeniem krwi,
dezorientacja, zaburzenia krążenia sercowego i centralnego układu
nerwowego (włączając niedokrwienie sercowe i mózgowe), co może
doprowadzić do np. arytmii serca, dusznicy bolesnej, zawału serca
lub omdlenia.
Zaburzenia żołądka i
jelit
Częste (≥1/100, < 1/10)
Dolegliwości żołądkowo-jelitowe (np. zmniejszenie apetytu, ból
żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia), szczególnie na
początku leczenia.
Bardzo rzadkie (< 1/10000)
Zapalenie trzustki.
Zaburzenia nerek i
dróg moczowych
Niezbyt częste (≥1/1000, < 1/100)
Zwiększone stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu.
U pacjentów z zaburzeniami w odpływie moczu (np. w przypadku
przerostu prostaty), może prowadzić do jego zatrzymania i
uszkodzenia pęcherza moczowego.
Zaburzenia wątroby i
dróg żółciowych
Częste (≥1/100, < 1/10)
Zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych (np.gamm-GT) we
krwi.
Zaburzenia skóry i
tkanki podskórnej
Bardzo rzadkie (< 1/10000)
Reakcje alergiczne (np. świąd, wysypka, nadwrażliwość na
światło), ciężkie reakcje skórne.
Zaburzenia krwi i
układu chłonnego
Bardzo rzadkie (1/10000)
Zmniejszenie liczby płytek krwi, czerwonych i/lub białych
krwinek.
Zaburzenia ogólne i
stany w miejscu podania
Częste (≥1/100, < 1/10)
Bóle głowy, zawroty głowy, znużenie, osłabienie (szczególnie na
początku leczenia).
Niezbyt częste (≥1/1000, < 1/100)
Suchość w jamie ustnej, parestezja.
Bardzo rzadkie (< 1/10000)
Zaburzenia widzenia, szumy uszne, utrata słuchu.
Komentarze