Disnemar Xylo

Disnemar Xylo - dawkowanie

Przed pierwszym podaniem aerozolu konieczne jest kilkukrotne (czterokrotne) rozpylenie aerozolu w powietrze w celu uzyskania jednolitych dawek. Butelkę należy trzymać w pozycji pionowej. Jeśli produkt nie był stosowany przez kilka dni, to w celu uzyskania jednolitych dawek należy rozpylić w powietrze przynajmniej jedną dawkę aerozolu.

Przed zastosowaniem produktu należy wydmuchać nos.

Disnemar Xylo aerozol do nosa jest przeznaczony wyłącznie do podawania donosowego. Aerozol do nosa należy przyjmować w pozycji siedzącej. W trakcie przyjmowania produktu małe dzieci powinny siedzieć na kolanach osoby podającej lek.

Dzieci w wieku od 10 lat oraz dorośli:

1 lub 2 rozpylenia aerozolu do każdego otworu nosowego nie częściej niż co 10-12 godzin. W razie konieczności produkt leczniczy można stosować do 3 razy na dobę.

Maksymalny czas leczenia wynosi 7 dni. Jeśli po 3 dniach leczenia nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy ocenić stan pacjenta. Długotrwałe i nadmierne stosowanie może prowadzić do ponownego przekrwienia i obrzęku błony śluzowej. Nie należy przekraczać zalecanej dawki.

Dzieci i młodzież

Disnemar Xylo 1 mg/ml aerozol do nosa jest wskazany do stosowania u dzieci w wieku od 10 lat w sposób opisany powyżej.

Produktu leczniczego Disnemar Xylo 1 mg/ml aerozol do nosa nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 10 lat. Do stosowania w tej populacji bardziej odpowiednie mogą być inne moce produktu.

W celu zminimalizowania ryzyka szerzenia się zakażeń, produkt leczniczy nie powinien być stosowany przez więcej niż jedną osobę, a pompkę po użyciu powinno się przepłukać.

Disnemar Xylo - środki ostrożności

Podczas stosowania ksylometazoliny konieczne jest zachowanie ostrożności u pacjentów z silnymi reakcjami na leki sympatykomimetyczne. Stosowanie produktu może wywoływać, np. bezsenność, zawroty głowy, drżenia, zaburzenia rytmu serca lub nadciśnienie tętnicze.

Disnemar Xylo może być stosowany wyłącznie po starannym rozważeniu zagrożeń i korzyści wynikających z leczenia u pacjentów:

- leczonych inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitorami MAO) w ostatnich 2 tygodni,

- z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, szczególnie u pacjentów z jaskrą wąskiego kąta przesączania,

- z ciężką chorobą układu krążenia (np. choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze),

- z guzem chromochłonnym nadnercza,

- z chorobami metabolicznymi (np. nadczynność tarczycy, cukrzyca),

- z porfirią,

- z rozrostem gruczołu krokowego,

- z suchym zapaleniem błony śluzowej nosa.

Po przerwaniu długotrwałego leczenia ksylometazoliną obrzęk błony śluzowej może nawrócić. Może to być spowodowane tzw. efektem z odbicia wywołanym przez sam lek. Aby temu zapobiec, lek należy stosować jak najkrócej (patrz punkt 4.2). Zakażenia bakteryjne błony śluzowej nosa i zatok przynosowych muszą być odpowiednio leczone. Jeśli ta sama butelka aerozolu będzie stosowana przez kilka osób, może to prowadzić do szerzenia się zakażeń.

Disnemar Xylo - przedawkowanie

Zgłoszone przypadki przedawkowania wystąpiły głównie u dzieci. Obserwowane działania toksyczne to: zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego, w tym ciężkie przypadki, sedacja, suchość w jamie ustnej, wzmożona potliwość i objawy pobudzenia współczulnego układu nerwowego (częstoskurcz, niemiarowość akcji serca i nadciśnienie tętnicze). Opisano przypadek 15-letniego dziecka, u którego podanie donosowe kropli (w dawce pojedynczej) dla dorosłych (1 mg/ml) zawierających ksylometazolinę spowodowało czterogodzinną śpiączkę. W wyniku zastosowanego leczenia u dziecka uzyskano całkowity powrót do zdrowia. Leczenie zatrucia jest objawowe.

Podanie węgla aktywowanego (środek adsorbujący) i siarczanu sodu (środek przeczyszczający) lub, jeśli jest to konieczne, płukanie żołądka jest przydatne tylko w przypadku ciężkiego przedawkowania i natychmiast po przyjęciu leku, bowiem ksylometazolina może szybko wchłaniać się. W przypadku ciężkiego przedawkowania wskazane jest przyjęcie pacjenta na oddział intensywnej opieki medycznej. Jako odtrutkę można podać nieselektywnego antagonistę receptorów alfa-adrenergicznych.