Podawanie chlorelii 3-letniemu dziecku
Czy moge podawac chlorelle 3letniej corce ktora przyjmuje depakine chronosphere i keppre? corka ma padaczke
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Czy moge podawac chlorelle 3letniej corce ktora przyjmuje depakine chronosphere i keppre? corka ma padaczke
Podaje synkowi 6 lat depakine chronosphere ,ponieważ był zły wynik eeg do tego są tiki (odruchy głową ) bez niczego dr przepisała leki
Witam, chciałam zapytać o lek depakine chronosphere. Dostaliśmy dla 7 letniego dziecka z autyzmem na wybuchy , napady złości, agresji. Czy jest to lek bezpieczny?
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Padaczka, napady uogólnione:
napady miokloniczne napady toniczno-kloniczne napady atoniczne napady mieszane napady częściowe:
napady proste lub złożone
napady wtórnie uogólnione
zespoły specyficzne (Westa, Lennox – Gastaut)
Leczenie epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej, w przypadku gdy lit jest przeciwwskazany lub źle tolerowany. Kontynuację leczenia walproinianem można rozważać u pacjentów, u których uzyskano odpowiedź kliniczną na leczenie walproinianem ostrej fazy manii.
Natrii valproas + Acidum valproicum
Depakine Chronosphere 100
Jedna saszetka z granulatem o przedłużonym uwalnianiu zawiera:
Natrii valproas (sodu walproinian) 66,66 mg Acidum valproicum (kwas walproinowy) 29,03 mg co odpowiada łącznie 100 mg walproinianu sodu.
Substancje pomocnicze patrz punkt 6.1.
Depakine Chronosphere 250
Jedna saszetka z granulatem o przedłużonym uwalnianiu zawiera:
Natrii valproas (sodu walproinian) 166,76 mg Acidum valproicum (kwas walproinowy) 72,61 mg co odpowiada łącznie 250 mg walproinianu sodu.
Substancje pomocnicze patrz punkt 6.1.
Depakine Chronosphere 500
Jedna saszetka z granulatem o przedłużonym uwalnianiu zawiera:
Natrii valproas (sodu walproinian) 333,30 mg Acidum valproicum (kwas walproinowy) 145,14 mg co odpowiada łącznie 500 mg walproinianu sodu.
Substancje pomocnicze patrz punkt 6.1.
Depakine Chronosphere 750
Jedna saszetka z granulatem o przedłużonym uwalnianiu zawiera:
Natrii valproas (sodu walproinian) 500,06 mg Acidum valproicum (kwas walproinowy) 217,75 mg co odpowiada łącznie 750 mg walproinianu sodu.
Substancje pomocnicze patrz punkt 6.1.
Depakine Chronosphere 1000
Jedna saszetka z granulatem o przedłużonym uwalnianiu zawiera:
Natrii valproas (sodu walproinian) 666,60 mg Acidum valproicum (kwas walproinowy) 290,27 mg co odpowiada łącznie 1000 mg walproinianu sodu.
Substancje pomocnicze patrz punkt 6.1.
Postać farmaceutyczna produktu Depakine Chronosphere, granulat o przedłużonym uwalnianiu,może być stosowana u wszystkich pacjentów, a zwłaszczau dzieci (w przypadku możliwości połknięcia przez dziecko płynnego pożywienia), u dorosłych z trudnościami połykania oraz u pacjentów w podeszłym wieku.
Depakine Chronosphere jest postacią o przedłużonym uwalnianiu, maksymalne stężenie substancji czynnej we krwi jest mniejsze w porównaniu z postacią o zwykłym uwalnianiu, natomiast postać ta zapewnia bardziej stałe stężenie walproinianu we krwi podczas całej doby.
Produkt Depakine Chronosphere może być stosowany raz lub dwa razy na dobę.
U pacjentów z dobrze kontrolowanym leczeniem, produkt Depakine Chronosphere może być wymiennie stosowany z produktem Depakine Chrono 300 tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu i Depakine Chrono 500 tabletki o przedłużonym uwalnianiu, przy zachowaniu jednakowej dawki dobowej.
Dawkę dobową leku należy ustalić na podstawie wieku i masy ciała; należy również wziąć pod uwagę indywidualną wrażliwość na walproinian sodu u poszczególnych pacjentów.
Nie ustalono odpowiedniej korelacji między dawką dobową, stężeniem leku w surowicy i skutecznością terapeutyczną; podstawą ustalenia optymalnego dawkowania leku powinna być skuteczność kliniczna. Oznaczenie stężenia kwasu walproinowego w osoczu krwi ma znaczenie pomocnicze dla obrazu klinicznego, w przypadku nieuzyskania kontroli napadów padaczkowych lub w przypadku podejrzenia wystąpienia działań niepożądanych. Skuteczne stężenie terapeutyczne wynosi od 40 do 100 mg/l (300-700 mola/l).
Rozpoczynanie leczenia produktem Depakine Chronosphere w padaczce:
- U pacjentów nie przyjmujących innych leków przeciwpadaczkowych, dawkę leku należy zwiększać co 2 lub 3 dni w celu uzyskania optymalnej dawki w ciągu tygodnia.
- U pacjentów otrzymujących inne leki przeciwpadaczkowe, leczenie produktem Depakine Chronosphere należy wprowadzać stopniowo, osiągając optymalną dawkę leku w ciągu 2 tygodni, a następnie należy zmniejszać dawki innych leków przeciwpadaczkowych aż do zakończenia ich stosowania.
- Jeżeli zachodzi konieczność jednoczesnego stosowania innych leków przeciwpadaczkowych, to należy wprowadzać je stopniowo (patrz: punkt 4.5).
Dawkowanie
Początkowa dawka dobowa wynosi zwykle 5 do 15 mg/kg mc.; następnie należy ją stopniowo zwiększać aż do osiągnięcia dawki optymalnej (patrz: Rozpoczynanie leczenia produktem Depakine Chronosphere). Dawka ta wynosi zwykle od 20 do 30 mg/kg mc. na dobę. W przypadku nieuzyskania odpowiedniej kontroli napadów padaczkowych, dawkę leku można zwiększyć; pacjentów należy dokładnie obserwować, jeżeli otrzymują dawkę powyżej 50 mg/kg mc. (patrz punkt 4.4.).
Dzieci o masie ciała powyżej 17 kg: zwykle podtrzymująca dawka wynosi 30 mg/kg mc. na dobę.
Dorośli: zwykle podtrzymująca dawka wynosi od 20 do 30 mg/kg mc. na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku: aczkolwiek farmakokinetyka leku może ulegać zmianie u pacjentów w podeszłym wieku, to nie ma to istotnego znaczenia klinicznego. Dawkowanie powinno być uzależnione od stopnia kontroli napadów drgawkowych.
Epizody maniakalne w chorobie afektywnej dwubiegunowej:
Dorośli:
Dawkę dobową powinien ustalić i sprawdzać indywidualnie lekarz prowadzący.
Zalecana początkowa dawka dobowa wynosi 750 mg. Ponadto w badaniach klinicznych uzyskano zadowalający profil bezpieczeństwa po zastosowaniu dawki początkowej wynoszącej 20 mg walproinianu /kg masy ciała. Postacie leku o przedłużonym uwalnianiu można podawać raz lub dwa razy dziennie. Dawkę należy zwiększać tak szybko, jak to możliwe, do uzyskania najniższego stężenia terapeutycznego zapewniającego pożądany efekt kliniczny. Aby ustalić najniższą skuteczną dawkę dla konkretnego pacjenta, dawkę dobową należy dostosować do odpowiedzi klinicznej.
Średnia dawka dobowa wynosi zazwyczaj od 1000 do 2000 mg walproinianu. Pacjenci otrzymujący dawki dobowe przekraczające 45 mg/kg masy ciała powinni pozostawać pod ścisłą obserwacją.
Kontynuacja leczenia epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej powinna być dostosowywana indywidualnie tak, aby pacjent przyjmował najniższą skuteczną dawkę.
Dzieci i młodzież:
Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność Depakine Chronosphere w leczeniu epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej nie zostały ustalone u pacjentów poniżej 18 lat.
Sposób podawania:
Produkt podaje się doustnie.
Produkt Depakine Chronosphere nie ma smaku i należy go podawać wsypując do pokarmów papkowatych
(jogurt, mus owocowy, twarożek itp.) lub napojów (soki owocowe) chłodnych lub przechowywanych w temperaturze pokojowej.
Produktu Depakine Chronosphere nie należy podawać z ciepłymi lub gorącymi pokarmami lub napojami (zupa, kawa, herbata itd.).
W razie potrzeby, zawartość saszetki można także podać bezpośrednio do jamy ustnej, a następnie należy przepłukać usta niewielką ilością chłodnego napoju.
Produkt Depakine Chronosphere nie może być podawany w butelce do karmienia smoczkiem, ponieważ mikrogranulki mogą zatykać otwór smoczka.
W przypadku podawania produktu Depakine Chronosphere z płynami, zaleca się przepłukać szklankę niewielką ilością wody i wypić, ponieważ mikrogranulki mogą pozostawać przyklejone do ścianek szklanki.
Przygotowany do podania lek musi być zażyty natychmiast, nie należy go żuć.
Nie należy zostawiać leku do późniejszego zażycia.
Specjalne ostrzeżenia
Zaburzenia czynności wątroby
Pacjenci wymagający szczególnego monitorowania:
Bardzo rzadko zgłaszano przypadki ciężkiego uszkodzenia wątroby, kończącego się niekiedy zgonem.
Z doświadczeń ze stosowania leku w padaczce wynika, że najbardziej narażone na ryzyko wystąpienia tych zaburzeń są dzieci poniżej 3 lat, u których jest stosowane leczenie skojarzone padaczki, z padaczką o ciężkim przebiegu, zwłaszcza z organicznym uszkodzeniem mózgu, upośledzeniem umysłowym i (lub) wrodzonymi chorobami metabolicznymi lub degeneracyjnymi.
Liczba przypadków niewydolności wątroby u dzieci powyżej 3 lat ulega wyraźnie zredukowaniu i wraz z wiekiem zmniejsza się.
Najczęściej uszkodzenie wątroby rozwija się w ciągu pierwszych 6 miesięcy leczenia.
Objawy sugerujące rozwój uszkodzenia wątroby.
Wczesne rozpoznanie opiera się głównie na obserwacji objawów klinicznych.
U pacjentów leczonych walproinianem, a zwłaszcza u pacjentów wymagających szczególnego monitorowania (patrz powyżej), należy zwrócić uwagę na dwie grupy objawów, które mogą poprzedzić wystąpienie żółtaczki.
1. Niespecyficzne objawy ogólne, z reguły pojawiające się nagle, jak: uczucie zmęczenia, jadłowstręt, senność, czasami skojarzone z nawracającymi wymiotami i bólami brzucha.
2. Nawroty napadów padaczkowych u pacjentów z padaczką.
Należy zawsze na początku leczenia poinformować pacjenta lub jego rodzinę, jeśli chory jest niepełnoletni, że w razie wystąpienia opisanych objawów należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza prowadzącego w celu przeprowadzenia badania klinicznego i laboratoryjnych prób czynnościowych wątroby.
Postępowanie diagnostyczne:
Przed rozpoczęciem leczenia i w ciągu pierwszych 6 miesięcy stosowania produktu należy okresowo wykonywać badania laboratoryjne określające czynność wątroby.
Spośród testów podstawowych najbardziej specyficzne są badania dotyczące syntezy białek, a szczególnie ocena czasu protrombinowego. Stwierdzenie nieprawidłowo skróconego czasu protrombinowego, zwłaszcza gdy występują zmiany innych wyników badań laboratoryjnych krwi (np.: zmniejszenie stężenia fibrynogenu i innych czynników krzepnięcia, zwiększenie stężenia bilirubiny i aktywności aminotransferaz), jest wskazaniem do przerwania stosowania produktu Depakine Chronosphere, a także kwasu
acetylosalicylowego, jeśli jest jednocześnie stosowany, gdyż jego biotransformacja odbywa się tym samym szlakiem metabolicznym.
Zapalenie trzustki Bardzo rzadko zgłaszano przypadki ciężkiego zapalenia trzustki kończącego się niekiedy zgonem. Najbardziej narażone na wystąpienie tego schorzenia są małe dzieci. Ryzyko zmniejsza się wraz z wiekiem dziecka. Czynniki ryzyka to: ciężka padaczka, uszkodzenie mózgu lub skojarzona terapia padaczki. Jednoczesne występowanie u pacjenta niewydolności wątroby i zapalenia trzustki zwiększa ryzyko zgonu.
Kobiety w wieku rozrodczym
Walproinian nie powinien być stosowany u kobiet z padaczką planujących ciążę, poza przypadkami w których inne leczenie jest nieskuteczne lub nie jest tolerowane. Należy rozważyć korzyści z zastosowania leku w stosunku do ryzyka przed pierwszym przepisaniem leku lub kiedy kobieta leczona walproinianem planuje ciążę. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia.
Myśli i zachowania samobójcze
U pacjentów, u których stosowano leki przeciwpadaczkowe w różnych wskazaniach, odnotowano przypadki myśli i zachowań samobójczych. Metaanaliza randomizowanych, kontrolowanych placebo badań leków przeciwpadaczkowych również wskazuje na niewielkie zwiększenie ryzyka myśli i zachowań samobójczych. Nie jest znany mechanizm powstawania tego ryzyka, a dostępne dane nie wykluczają możliwości, że zwiększone ryzyko występuje także podczas stosowania walproinianu sodu. W związku z tym należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują oznaki myśli i zachowań samobójczych i w razie konieczności rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy poinformować, że w razie wystąpienia oznak myśli lub zachowań samobójczych należy poradzić się lekarza.
Karbapenemy
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania walproinianu i karbapenemów.
Środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia (patrz punkt 4.3.) i okresowo podczas pierwszych 6 miesięcy leczenia należy wykonywać laboratoryjne testy czynności wątroby, zwłaszcza u pacjentów z grupy ryzyka (patrz punkt 4.4.1 Specjalne ostrzeżenia).
Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych może wystąpić niewielkie, izolowane i przemijające zwiększenie aktywności transaminaz we krwi, zwłaszcza na początku leczenia, bez wystąpienia innych objawów klinicznych. W takim przypadku zaleca się wykonanie bardziej dokładnych testów laboratoryjnych (zwłaszcza wskaźnika protrombinowego) w celu ewentualnego dostosowania dawkowania leku i powtórzenie badań laboratoryjnych.
W przypadku podejrzenia ciężkiego zaburzenia czynności wątroby lub uszkodzenia trzustki, należy natychmiast zaprzestać stosowanie walproinianu. Ze względu na środki ostrożności zaleca się odstawienie innych leków, które mogą powodować podobne działania niepożądane będące rezultatem tego samego szlaku metabolicznego. W pojedynczych przypadkach obraz kliniczny utrzymuje się pomimo tych działań.
U dzieci poniżej 3 lat zaleca się stosowanie produktu Depakine Chronosphere w monoterapii poprzedzonej oceną jego terapeutycznej korzyści w porównaniu do ryzyka uszkodzenia wątroby lub zapalenia trzustki (patrz punkt Specjalne ostrzeżenia). Zaleca się unikać jednoczesnego podawania kwasu acetylosalicylowego, ze względu na ryzyko toksycznego działania na wątrobę.
Badania laboratoryjne (całkowita liczba krwinek i płytek krwi, czas krwawienia i ocena testów krzepnięcia) są zalecane przed rozpoczęciem leczenia, również przed zabiegiem operacyjnym i w przypadku siniaków lub samoistnych krwawień (patrz punkt 4.8). Zaleca się szczególną ostrożność w przypadku, gdy przedłużonemu czasowi częściowej tromboplastyny (zmniejszony wskaźnik Quicka) towarzyszą inne zmiany parametrów laboratoryjnych takich jak: redukcja stężenia fibrynogenu i czynników krzepnięcia czy też zwiększone stężenie bilirubiny lub aktywności enzymów wątrobowych.
U pacjentów z niewydolnością nerek może okazać się konieczne zmniejszenie dawki leku. Monitorowanie stężenia leku we krwi może być mylące, dlatego podstawą dostosowania dawki leku powinna być ocena kliniczna pacjenta (patrz punkt 5.2).
Chociaż podczas stosowania produktu Depakine Chronosphere bardzo rzadko zgłąszano występowanie zaburzeń immunologicznych, szczególnie u pacjentów z układowym toczniem rumieniowatym należy rozważyć korzyści z zastosowania leku w stosunku do potencjalnego ryzyka jego szkodliwego działania.
Bardzo rzadko zgłaszano przypadki zapalenia trzustki; dlatego u pacjentów, u których wystąpiły ostre bóle brzucha, należy niezwłocznie przeprowadzić ocenę kliniczną. W przypadku rozpoznania zapalenia trzustki leczenie walproinianem sodu należy przerwać.
Z powodu ryzyka wystąpienia dużego stężenia amoniaku we krwi podczas leczenia walproinianem sodu, u pacjentów z podejrzeniem niedoboru enzymów w cyklu przemian mocznika przed rozpoczęciem terapii należy wykonać badania metaboliczne.
Należy dokładnie monitorować pacjentów z wcześniejszym uszkodzeniem szpiku kostnego.
Na początku terapii u pacjentów leczonych walproinianem sodu może dojść do zwiększenia masy ciała. Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjenta o możliwości wystąpienia takiego ryzyka i przedsięwziąć odpowiednie środki w celu jego minimalizowania (patrz punkt 4.8).
Kobiety w wieku rozrodczym (patrz punkt 4.6).
Należy przygotować odpowiednie poradnictwo, dostępne dla wszystkich kobiet w wieku rozrodczym, leczonych walproinianem, odnośnie ryzyka związanego z ciążą.
Nie zaleca się picia alkoholu podczas leczenia walproinianem.
Kliniczne objawy ciężkiego przedawkowania to zwykle: śpiączka ze zmniejszeniem napięcia mięśniowego, hiporefleksja, zwężenie źrenic, zaburzenia oddychania, kwasica metaboliczna.
Rokowanie po przedawkowaniu leku jest na ogół pomyślne, chociaż zgłaszano kilka przypadków zejść śmiertelnych.
Objawy mogą być zmienne, zgłaszano występowanie napadów drgawkowych, jeżeli stężenie walproinianu we krwi było bardzo duże.
Zgłaszano przypadki zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego związanego z obrzękiem mózgu. Nie istnieje swoista odtrutka na walproinian. Leczenie polega zatem na czynnościach służących usunięciu leku i postępowaniu podtrzymującym podstawowe czynności życiowe. Leczenie przedawkowania jest objawowe, powinno być przeprowadzone w szpitalu i obejmować płukanie żołądka (do 10 -12 godzin po zażyciu leku) oraz monitorowanie czynności układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. W kilku przypadkach okazało się skuteczne zastosowanie naloksonu w celu zmniejszenia zaburzeń świadomości. W razie znacznego przedawkowania można zastosować hemodializę i hemoperfuzję.
Nadwrażliwość na walproinian sodu lub którykolwiek składnik produktu.
Ostre i przewlekłe zapalenie wątroby.
Stosowanie u pacjenta z przebytym ciężkim zapaleniem wątroby, zwłaszcza polekowym lub u pacjenta z wywiadem rodzinnym świadczącym o ciężkim zapaleniu wątroby.
Porfiria.
Działania niepożądane wymienione poniżej uszeregowane są według częstości występowania przy zastosowaniu następującej konwencji: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia wrodzone i choroby rodzinne/genetyczne (patrz punkt 4.6).
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: uszkodzenie wątroby (patrz punkt Specjalne ostrzeżenia).
Zaburzenia żołądka i jelit
Nudności, bóle żołądka, biegunka często występują u niektórych pacjentów na początku leczenia; zwykle ustępują po kilku dniach bez konieczności przerywania leczenia.
Bardzo rzadko: zapalenie trzustki, czasami kończące się zgonem (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia układu nerwowego Niezbyt często: ataksja.
Uspokojenie, zaburzenia pozapiramidowe, które mogą być nieprzemijające, włączając przemijające objawy parkinsonizmu.
Bardzo rzadko: przemijające otępienie, związane z przemijającą atrofią mózgu.
Splątanie; opisywano kilka przypadków stanu osłupienia lub letargu czasami prowadzącego do przemijającej śpiączki (encefalopatii) podczas leczenia walproinianem sodu; objawy te były izolowane lub związane ze zwiększeniem występowania napadów drgawkowych podczas terapii i ustępowały po przerwaniu leczenia lub zmniejszeniu dawki walproinianu. Występowanie takich działań niepożądanych zgłaszano najczęściej podczas skojarzonej terapii (zwłaszcza z fenobarbitalem lub topiramatem) lub po nagłym zwiększeniu dawki walproinianu.
Przemijające i (lub) zależne od dawki leku drżenia mięśniowe i senność.
Może wystąpić izolowane i umiarkowane zwiększenie stężenia amoniaku we krwi bez zmian w wynikach laboratoryjnych testów wątrobowych. Stan taki nie wymaga przerwania leczenia. Zgłaszano również zwiększenie stężenia amoniaku we krwi z towarzyszącymi objawami neurologicznymi. W takim przypadku należy rozważyć przeprowadzenie dalszych badań (patrz punkt Środki ostrożności dotyczące stosowania).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Często może wystąpić trombocytopenia (patrz punkt Środki ostrożności dotyczące stosowania). Rzadko: przypadki niedokrwistości, leukopenii lub pancytopenii. Niewydolność szpiku kostnego, w tym aplazja dotycząca krwinek czerwonych. Agranulocytoza.
Zgłaszano izolowane zmniejszenie stężenia fibrynogenu i wydłużenie czasu krwawienia, zwykle bez objawów klinicznych i podczas stosowania dużych dawek walproinianu (walproinian sodu wykazuje hamujące działanie na drugą fazę agregacji płytek), patrz również punkt 4.6.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Bardzo rzadko: martwica toksyczno rozpływna naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy.
Często zgłaszano przemijające i (lub) zależne od dawki wypadanie włosów.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Zatrzymanie miesiączki i nieregularne cykle miesiączkowe
Niepłodność męska
Zaburzenia metabolizmu
Bardzo rzadko: hiponatremia.
Zespół niedostosowanego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH ang. Syndrome of Inappropriate Secretion of ADH).
Zaburzenia naczyniowe Zapalenie naczyń.
Zaburzenia ucha i błędnika
Rzadko: osłabienie słuchu, zarówno przemijające jak i nieprzemijające.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Bardzo rzadko: mimowolne oddawanie moczu.
Zgłaszano pojedyncze przypadki przemijającego zespołu Fanconiego, choć mechanizm tego zjawiska jest, jak dotąd, nieznany.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo rzadko: obrzęk obwodowy o niewielkim nasileniu.
Zwiększenie masy ciała. Pacjentki z zespołem policystycznych jajników są w grupie ryzyka i należy je dokładnie obserwować (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia układu immunologicznego
Obrzęk naczynioruchowy, zespół ciężkiej nadwrażliwości obejmujący w szczególności wysypkę polekową z eozynofilią oraz objawami ogólnymi (DRESS ang. Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms), reakcje alergiczne.
Zaburzenia psychiczne Splątanie.
Produktu nie należy stosować w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne (tj. w przypadku, gdy inne sposoby leczenia są nieskuteczne lub nie są tolerowane). Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia.
Ciąża
Kobiety w wieku rozrodczym
Kobiety z padaczką, przed zastosowaniem kwasu walproinowego (niezależnie od postaci farmaceutycznej), które mogą zajść w ciążę, powinny otrzymać specjalistyczną poradę. Z powodu potencjalnego ryzyka dla płodu, należy rozważyć korzyści z zastosowania leku w stosunku do ryzyka. W przypadku, gdy leczenie kwasem walproinowym jest konieczne, należy przedsięwziąć środki ostrożności w celu minimalizowania potencjalnego ryzyka teratogenności (patrz poniżej pkt 4.6.1. W świetle powyższych danych).
U pacjentek z chorobą afektywną dwubiegunową, które planują ciążę, powinno się rozważyć zaprzestanie leczenia walproinianem.
Kobiety w wieku rozrodczym powinny być poinformowane przed rozpoczęciem leczenia o potrzebie planowania i monitorowania ciąży. Leczenie kobiety chorującej na padaczkę produktem Depakine Chronosphere nie może zostać przerwane podczas ciąży bez uprzedniej zgody lekarza, ponieważ nagłe odstawienie leku lub niekontrolowane zmniejszenie dawki może prowadzić do wystąpienia napadów padaczkowych u matki, które mogą wyrządzić szkody zarówno u matki jak i u płodu.
Ryzyko związane ze stosowaniem walproinianu podczas ciąży zostało opisane poniżej na podstawie doświadczeń u kobiet w ciąży leczonych z powodu padaczki.
Ryzyko związane z padaczką i stosowaniem leków przeciwpadaczkowych
Wykazano, że wady wrodzone u potomstwa kobiet chorujących na padaczkę i stosujących leki przeciwpadaczkowe w czasie ciąży, występują 2-3 razy częściej niż w populacji ogólnej (około 3%).
Zwiększenie liczby dzieci z wadami rozwojowymi obserwowano podczas leczenia kilkoma lekami. Najczęściej obserwowanymi wadami rozwojowymi są rozszczep wargi i wady sercowo-naczyniowe. Bardzo rzadko zgłaszano opóźnienie rozwoju u dzieci matek chorych na padaczkę. Nie ma możliwości odróżnienia, czy jest to spowodowane czynnikami genetycznymi, socjalnymi, środowiskowymi, chorobą matki czy leczeniem przeciwpadaczkowym. Pomimo tego potencjalnego ryzyka nie należy nagle przerywać leczenia przeciwpadaczkowego, ponieważ może to prowadzić do nasilenia napadów padaczkowych u ciężarnej, co może mieć poważne konsekwencje zarówno dla matki jak i płodu.
Ryzyko związane ze stosowaniem walproinianów
Zgłaszano przypadki zaburzeń budowy twarzoczaszki, wad dotyczących układu sercowo - naczyniowego. Obserwowano kilka przypadków mnogich wad rozwojowych, zwłaszcza dotyczących kończyn. Częstość występowania tych wad nie została jednoznacznie ustalona. Walproinian sodu przede wszystkim może powodować wady cewy nerwowej tj. przepuklinę oponowo-rdzeniową, rozszczep kręgosłupa. Częstość występowania tych wad oszacowano na 1-2%.
Niektóre dane sugerują związek pomiędzy stosowaniem kwasu walproinowego w ciąży i ryzykiem opóźnienia rozwoju u dzieci (często związanego z zaburzeniami budowy twarzoczaszki), szczególnie dotyczącego inteligencji werbalnej.
Zgłaszano przypadki występowania autyzmu u dzieci, których matki leczone były walproinianem sodu w czasie ciąży.
W świetle powyższych danych
Jeśli pacjentka leczona z powodu padaczki planuje zajście w ciążę, należy ponownie rozpatrzyć wskazania do stosowania leczenia przeciwpadaczkowego.
Należy rozważyć podanie pacjentce kwasu foliowego (5 mg na dobę) jeszcze przed zajściem w ciążę, gdyż może to zmniejszać ryzyko wystąpienia wad cewy nerwowej.
Stosowanie walproinianu sodu zarówno w monoterapii jak i politerapii jest związane z występowaniem wad rozwojowych u płodu. Dostępne dane wykazują, że politerapia z zastosowaniem walproinianu sodu jest związana z większym ryzykiem występowania wad niż monoterapia.
Zaleca się stosowanie monoterapii; należy podawać minimalne skuteczne dawki dobowe. Zalecane jest podawanie dawki dobowej w kilku podzielonych porcjach i stosowanie walproinianu w postaci o przedłużonym uwalnianiu.
Podczas ciąży nie należy przerywać skutecznego leczenia przeciwpadaczkowego kwasem walproinowym. Kobiety powinny być objęte badaniami prenatalnymi w celu jak najwcześniejszego wykrycia wad płodu, w tym wad cewy nerwowej.
Ryzyko dla noworodka
Bardzo rzadko zgłaszano występowanie zespołu krwotocznego u noworodków, których matki leczone były walproinianem sodu w czasie ciąży. Wystąpienie zespołu krwotocznego spowodowane jest hipofibrynogenemią; zgłaszano również przypadki afibrynogenemii, która może powodować zgon. Hipofibrynogenemia jest prawdopodobnie związana z niedoborem czynników krzepnięcia. Jednakże ten zespół musi być różnicowany z niedoborem czynników zależnych od witaminy K wywołanym przez fenobarbital i inne leki indukujące enzymy wątrobowe.
U noworodka należy oznaczyć liczbę płytek krwi, stężenie fibrynogenu w osoczu, czas krzepnięcia i czynniki krzepnięcia.
Zgłaszano przypadki hipoglikemii u noworodków, których matki przyjmowały walproinian w czasie trzeciego trymestru ciąży.
Karmienie piersią
Kwas walproinowy przenika w niewielkim stopniu do mleka, osiągając stężenia rzędu 1% do 10% stężenia w surowicy matki. Dotychczas, u dzieci karmionych piersią przez matki stosujące walproinian, nie zaobserwowano działań niepożądanych.
Kierowcy i operatorzy maszyn powinni być ostrzeżeni o możliwości wystąpienia senności, zwłaszcza w przypadku stosowania kilku leków przeciwpadaczkowych lub skojarzonego leczenia z benzodiazepinami.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Komentarze