Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
DECAVEN wskazany jest jako składnik żywienia dożylnego, w celu pokrycia podstawowego lub umiarkowanie zwiększonego zapotrzebowania na pierwiastki śladowe podczas żywienia pozajelitowego.
1000 ml zawiera
|
żelaza glukonian |
199,9 mg |
|
miedzi glukonian |
85 mg |
|
manganu glukonian |
40,5 mg |
|
cynku glukonian |
1742 mg |
|
sodu fluorek |
80 mg |
|
kobaltu(II) glukonian |
0,280 mg |
|
sodu jodek |
0,045 mg |
|
sodu selenin |
3,83 mg |
|
amonu heptamolibdenian |
1,08 mg |
|
chromu chlorek |
1,14 mg |
|
Gęstość |
1,00 g/cm3 |
|
Osmolalność |
19 mOsmol/kg wody |
|
Osmolarność |
17,6 mOsmol/litr |
|
DECAVEN Skład molarny/ 40ml |
DECAVEN Skład wagowy/ 40ml |
|
|
Żelazo; Fe(II) |
17,9 μmol |
1,000 mg |
|
Cynk; Zn(II) |
153,0 μmol |
10,00 mg |
|
Miedz; Cu(II) |
7,550 μmol |
0,480 mg |
|
Mangan; Mn(II) |
3,640 μmol |
0,200 mg |
|
Fluor; F(I) |
76,30 μmol |
1,450 mg |
|
Kobalt; Co(II) |
0,0250 μmol |
1,470 μg |
|
Jod; I(I) |
0,0120 μmol |
1,520 μg |
|
Selen, Se(IV) |
0,8870 μmol |
0,070 mg |
|
Molibden; Mo(VI) |
0,2610 μmol |
0,025 mg |
|
Chrom; Cr(III) |
0,2890 μmol |
0,015 mg |
Substancje pomocnicze, patrz pkt. 6.1.
Przeznaczony wyłącznie dla osób dorosłych.
Zalecaną dawką dobową dla pacjentów o przeciętnym i umiarkowanie zwiększonym zapotrzebowaniu na pierwiastki śladowe jest jedna butelka (40 ml) koncentratu DECAVEN.
W przypadkach znacznie podwyższonego zapotrzebowania na pierwiastki śladowe (takich jak rozległe oparzenia, nasilony katabolizm pourazowy) można podać 2 butelki (80 ml) koncentratu DECAVEN na dobę, monitorując poziom pierwiastków śladowych w surowicy.
Nie należy podawać koncentratu DECAVEN w postaci nierozcieńczonej.
Rozcieńczając DECAVEN należy uwzględniać końcową osmolarność roztworu. np.:
DECAVEN można stosować w postaci koncentratu jako dodatek do mieszanin do żywienia pozajelitowego. W tym przypadku należy zwrócić szczególną uwagę na zgodność składników łączonych preparatów.
Patrz pkt. 6.2 (Niezgodności farmaceutyczne) i pkt. 6.6 (Instrukcja dotycząca przygotowania produktu leczniczego do stosowania i usuwania jego pozostałości).
DECAVEN można podawać po dokładnym zbadaniu parametrów klinicznych i biologicznych. Przy przewlekłym stosowaniu odżywiania pozajelitowego należy regularnie oznaczać stężenie manganu we krwi. Jeśli stężenie manganu wzrośnie do wartości potencjalnie toksycznych, niezbędne jest obniżenie dawki preparatu DECAVEN lub zaprzestanie wlewu.
Należy zachować szczególną ostrożność przy podawaniu preparatu DECAVEN pacjentom z zaburzonym wydzielaniem żółci, gdyż może dojść do zaburzeń eliminacji manganu, miedzi i cynku z żółcią, prowadzących do nagromadzenia tych pierwiastków w organizmie i do przedawkowania.
DECAVEN należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ wydalanie niektórych pierwiastków śladowych (selenu, fluoru, chromu, molibdenu i cynku) może być wówczas znacznie zmniejszone.
W zaburzeniach czynności nerek i wątroby oraz w przypadkach łagodnej cholestazy należy dostosować dawkowanie do stanu chorego.
U pacjentów odżywianych przez dłuższy czas pozajelitowo obserwuje się większą częstość występowania niedoborów żelaza, cynku i selenu. Ponieważ DECAVEN zawiera bardzo mało jodu, mogą wystąpić niedobory tego pierwiastka, jeśli nie dostarczy się go w inny sposób. W takich przypadkach, jeśli to konieczne, należy odpowiednio dostosować dawkowanie, używając dodatkowo roztworów zawierających jedynie te wybrane składniki.
U pacjentów poddawanych licznym transfuzjom krwi, przy równoczesnym podawaniu dożylnym preparatu DECAVEN wzrasta ryzyko przeciążenia żelazem.
Przedawkowanie preparatu DECAVEN jest bardzo mało prawdopodobne, gdyż ilość pierwiastków śladowych zawartych w jednej butelce preparatu jest znacznie niższa od przyjętych wartości toksycznych. W pojedynczych przypadkach, przy dożylnym podawaniu żelaza obserwowano reakcje anafilaktyczne. Jeśli podejrzewa się przedawkowanie, należy przerwać podawanie preparatu DECAVEN. Przedawkowanie można stwierdzić po wykonaniu odpowiednich badań laboratoryjnych.
Preparatu DECAVEN nie należy podawać:
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Nie stwierdzono.
Nie należy spodziewać się działań niepożądanych, jeśli preparat stosuje się zgodnie z podanymi powyżej zaleceniami.
Brak jest danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu DECAVEN w okresie ciąży i laktacji. Dlatego potrzebę podawania preparatu DECAVEN w okresie ciąży i laktacji należy dokładnie rozważyć i nie należy podawać leku, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne.
Nie przeprowadzono badań nad wpływem preparatu Decaven na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do infuzji - 1 fiol.a 50ml - 200 g/l
arkusze - 15 kg
substancja - 100 g
substancja - 1 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Historia Anny Świrk dla wielu osób może być niewyobrażalna. Jeszcze nie tak dawno, bo 3-4 lata temu, żyła jak każda zdrowa, młoda osoba. Niestety jej życie zostało wywrócone do góry nogami i dzisiaj musi zmagać się z bardzo rzadką i nieuleczalną chorobą....
Reakcja organizmu na zjedzony posiłek Maksymalne stężenie glukozy u ludzi zdrowych pojawia się w godzinę po rozpoczęciu spożycia pokarmów, wynosi ok. 140 mg/dl i powraca do wartości sprzed posiłku w czasie 2-3 godzin. Jeśli chodzi o wchłanianie węglowodanów...
Informacje na temat zanieczyszczenia leków przeciwcukrzycowych na bazie metforminy zszokowały Polaków. Ministerstwo Zdrowia już zapowiedziało pilne posiedzenie sztabu kryzysowego, który ma zająć się tym problemem. Zagrożenie jest poważne, ponieważ istnieje...
Prawidłowa regulacja stężenia glukozy we krwi zależy w głównej mierze od wydzielania insuliny przez komórki B wysp Langerhansa oraz od działania insuliny na komórki docelowe. W pierwszej kolejności glukoza musi być wchłonięta, co odbywa się głównie...
Główny Inspektorat Farmaceutyczny podjął decyzję o wycofaniu serii leków NuTRIflex Lipid special. To preparat używany do żywienia pozajelitowego. Z obrotu zostało wycofanych kilka serii tego specyfiku. Dlaczego? Wycofanie leku NuTRIflex Lipid special Główny...
Stężenie glukozy odnosi się do ilości cukru w płynach ustrojowych, najczęściej w osoczu krwi. Poziom ten wyraża się w miligramach na decylitr (mg/dL) lub milimolach na litr (mmol/L). Stężenie glukozy we krwi jest jednym z kluczowych wskaźników stanu glikemicznego...
Interdyscyplinarny zespół naukowców z Uniwersytetu w Leicester oraz innych instytucji odegrał kluczową rolę w badaniach nad potencjalnym związkiem między zanieczyszczeniem powietrza a wzrostem liczby zachorowań na cukrzycę typu 2. Naukowcy przeanalizowali...
Cukrzyca typu pierwszego jest przewlekłą chorobą o podłożu autoimmunologicznym. Oznacza to, iż to sam organizm prowadzi do niszczenia swoich własnych komórek, w tym przypadku są to komórki beta wysp trzustkowych. Niestety nie ma obecnie lekarstwa, które...
20-letnia Natasha Horne była wesołą i popularną dziewczyną. Jej świat zmienił się, gdy lekarze zdiagnozowali u niej cukrzycę typu 1. Niestety, mimo wsparcia ze strony rodziny, Natasha odmówiła przyjmowania insuliny w postaci zastrzyków. Taka postawa...
Kwasy omega-3 i omega-6 w odpowiedniej proporcji chronią serce i układ nerwowy. Naukowcy z Kanady sugerują, że mogą one także zmniejszać ryzyko zachorowania na inną chorobę metaboliczną. Jaką? O tym w wideo. Kwasy omega-3 i omega-6 pomagają zapobiegać...
Komentarze