Cystadane - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Cystadane - opis
Leczenie wspomagające homocystynurii obejmujące następujące
niedobory lub defekty enzymatyczne:
• beta-syntazy
cystationinowej (ang. CBS),
• reduktazy
5,10-metylenotetrahydrofolanowej (ang.
MTHFR),
• metabolizmu koenzymu
kobalaminy (ang. cbl).
Preparat Cystadane należy stosować jako uzupełnienie
innych metod leczenia, np. witaminą B6 (pirydoksyną), witaminą B12
(kobalaminą), folanami i leczenia dietetycznego.
Cystadane - skład
1 g proszku zawiera 1 g bezwodnej betainy
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Cystadane - dawkowanie
Leczenie preparatem Cystadane powinien nadzorować lekarz z
doświadczeniem w leczeniu chorych na homocystynurię.
Dawkowanie
Dorośli
Zalecana całkowita dawka dobowa u pacjentów dorosłych wynosi 6
g. Preparat podaje się doustnie, dwa razy na dobę, w dawkach
podzielonych po 3 g
Dzieci i młodzież
Zalecana całkowita dawka dobowa u dzieci i młodzieży w wieku
powyżej 10 lat jest taka sama jak u pacjentów dorosłych. Niemniej
jednak u dzieci i młodzieży korzystne może być indywidualne
dostosowanie dawkowania.
U dzieci w wieku poniżej 10 lat zwykle skuteczne jest dawkowanie
100 mg/kg mc./dobę w 2 dawkach podzielonych; zwiększenie częstości
dawkowania ponad 2 razy na dobę i (lub) wielkości dawki ponad
150 mg/kg mc./dobę nie nasila działania zmniejszającego stężenie
homocysteiny.
Szczególne grupy pacjentów
Zaburzenie czynności nerek lub wątroby
Doświadczenia dotyczące stosowania bezwodnej betainy u pacjentów
z zaburzeniem czynności nerek lub niealkoholowym stłuszczeniem
wątroby wskazują, że nie ma konieczności modyfikacji dawkowania
preparatu Cystadane.
Sposób podawania Przed otwarciem należy lekko wstrząsnąć
butelkę. W opakowaniu znajdują się trzy miarki służące do
odmierzania 100 mg, 150 mg lub 1 g bezwodnej betainy. Zaleca się
nabranie z pojemnika przepełnionej miarki, a następnie zgarnięcie
nadmiaru proszku płaskim przedmiotem (np. odwrotną stroną ostrza
noża). W ten sposób uzyskuje się następujące dawki bezwodnej
betainy: mała miarka 100 mg; średnia miarka 150 mg i duża miarka 1
g.
Proszek należy wymieszać z wodą, sokiem, mlekiem, preparatem
żywieniowym lub pokarmem do całkowitego rozpuszczenia i natychmiast
zażyć.
Kontrolowanie stężenia terapeutycznego
Celem leczenia jest utrzymanie całkowitego stężenia homocysteiny
w osoczu poniżej 15 µM lub jak najbliżej tej wartości. Stan
stacjonarny jest najczęściej osiągany w ciągu pierwszego miesiąca
leczenia.
Cystadane - środki ostrożności
W okresie od 2 tygodni do 6 miesięcy od rozpoczęcia kuracji
bezwodną betainą opisywano niezbyt częste przypadki ciężkiego
obrzęku mózgu oraz hipermetioninemii (patrz punkt 4.8). Po
przerwaniu leczenia uzyskano całkowite ustąpienie objawów:
- Na początku leczenia oraz
okresowo w jego trakcie należy kontrolować stężenie metioniny w
osoczu. Podczas leczenia osoczowe stężenie metioniny nie powinno
być mniejsze niż 1000 µM.
- W razie
wystąpienia objawów obrzęku mózgu (np. poranne bóle głowy oraz
wymioty i [lub] zaburzenia widzenia) należy skontrolować stężenie
metioniny w osoczu, stosowanie się pacjenta do zaleceń
dietetycznych i przerwać leczenie preparatem
Cystadane.
- W razie
nawrotu objawów obrzęku mózgu po wznowieniu leczenia należy
bezpowrotnie zaprzestać stosowania bezwodnej
betainy.
W celu ograniczenia ryzyka ewentualnych
interakcji lekowych zaleca się zachowanie 30-minutowej przerwy
pomiędzy zażyciem bezwodnej betainy oraz mieszanin aminokwasów i
(lub) produktów leczniczych zawierających wigabatrynę oraz analogi
GABA (patrz punkt 4.5).
Cystadane - przedawkowanie
Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania.
Cystadane - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną
Cystadane - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Ogólnie, reakcje niepożądane występujące podczas leczenia
bezwodną betainą nie są ciężkie. Reakcje niepożądane dotyczą
głównie układu pokarmowego. Niezbyt często mogą występować
zaburzenia żołądkowo-jelitowe takie jak biegunka, zapalenie języka,
nudności, niestrawność, wymioty oraz choroby uzębienia. Najczęściej
zgłaszaną reakcją niepożądaną podczas leczenia jest wzrost stężenia
metioniny we krwi. Po przerwaniu leczenia następowała całkowita
normalizacja (patrz punkt 4.4)
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Poniżej wymieniono działania niepożądane pogrupowane z
uwzględnieniem układów i narządów i częstości występowania.
Przyjęto następującą klasyfikację częstości występowania: bardzo
często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1
000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000), bardzo
rzadko (< 1/10 000). W obrębie każdej grupy o określonej
częstości występowania reakcje niepożądane są wymienione zgodnie ze
zmniejszającym się nasileniem.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Niezbyt często: jadłowstręt
|
Zaburzenia psychiczne
|
Niezbyt często: pobudzenie, depresja, drażliwość, zaburzenia
osobowości, zaburzenia snu
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Niezbyt często: obrzęk mózgu*
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Niezbyt często: choroby uzębienia, biegunka, zapalenie języka,
nudności, niestrawność, wymioty
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Niezbyt często: wypadanie włosów, pokrzywka, zmiana zapachu
skóry
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
|
Niezbyt często: nietrzymanie moczu
|
Badania diagnostyczne
|
Bardzo często: zwiększenie stężenia metioniny we krwi*
|
Opis wybranych reakcji niepożądanych
*W okresie od 2 tygodni do 6 miesięcy od rozpoczęcia kuracji
bezwodną betainą opisywano niezbyt częste przypadki ciężkiego
obrzęku mózgu oraz hipermetioninemii; powikłania ustąpiły po
przerwaniu leczenia.
Objawy obrzęku mózgu obejmują poranne bóle głowy z wymiotami i
(lub) zaburzeniami widzenia
W tej grupie pacjentów opisywano okresowe zwiększenie stężenia
metioniny w osoczu od 1000 do 3000 µM. Jako że obrzęk mózgu również
opisywano u pacjentów z hipermetioninemią, aktualnie rozważa się
znaczenie wtórnej hipermetioninemii podczas leczenia bezwodną
betainą w patogenezie obrzęku mózgu.
Szczegółowe zalecenia, patrz punkt 4.4.
Cystadane - ciąża i karmienie piersią
Ciąża Z danych otrzymanych z ograniczonej liczby
zastosowań produktu w okresie ciąży nie wynika szkodliwe działanie
bezwodnej betainy na przebieg ciąży lub stan zdrowia
płodu/noworodka. Do chwili obecnej brak jest innych istotnych
danych epidemiologicznych. Nie wykonywano badań dotyczących
reprodukcji u zwierząt. Podawanie kobietom ciężarnym bezwodnej
betainy w skojarzeniu z pirydoksyną, folanami, lekami
przeciwzakrzepowymi i leczeniem dietetycznych, z dokładną kontrolą
stężenia homocysteiny, może być korzystne dla matki i płodu.
Niemniej jednak preparatu Cystadane nie wolno stosować w okresie
ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy bezwodna betaina przenika do mleka kobiecego
(niemniej jednak cholina,
metaboliczny prekursor betainy, osiąga znaczne stężenia w mleku
kobiecym). Ze względu na brak danych należy zachować ostrożność,
przepisując leczenie preparatem Cystadane kobietom w okresie
karmienia piersią.
Płodność
Brak dostępnych danych.
Cystadane - prowadzenie pojazdów
Pr odukt leczniczy Cystadane nie ma wpływu lub wywiera
nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn.
Komentarze